"Γιατί η άμυνα"; (¨Αρθρο 16)

Προσπαθώντας να γράψω για "έναν Δάσκαλο στο Δημοτικό με τριμμένο σακάκι.." και να το συνδέσω όλο αυτό με την κρίση της Παιδείας και της Κοινωνίας, είδα ότι αρχίζει να μου βγαίνει ένα διήγημα.
Ε, κάποια στιγμή θα το δείτε..

Όμως, χτες το βράδι, παρακολουθώντας μια εκπομπή για την Παιδεία στη ΝΕΤ με καλεσμένους τους 2 Γραμματείς των κομμάτων εξουσίας, μου ήρθαν μερικές σκέψεις που θεώρησα καλό να τις μοιραστώ μαζί σας.

Αρχικά να σας δηλώσω ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν κακοέβλεπα τα "μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά Α.Ε.Ι."
Σαν άνθρωπος που ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές μου, θέλοντας να πάρω γνώσεις και δεξιότητες κοντινών θεματικών περιοχών με τον δικό μου επιστημονικό χώρο και έφαγα κυριολεκτικά αλλεπάληλες φορές τα μούτρα μου για το 3% των κατακτηρίων, δεν κακοέβλεπα -εναλλακτικά και μεταβατικά μέχρι να πάρουμε το 15% "προίκα για την Παιδεία"- την δυνατότητα να έχει ένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα η ΓΣΣΕ, ή ο Δήμος της Κοζάνης (που του παίρνουν τεχνηέντως τώρα το Τ.Ε.Ι.) και με απείρως πιο χαμηλά δίδακτρα από αυτά που τώρα δίνουν οι γονείς σε φροντιστήρια και Φαουντέϊσον, να μπορεί να λειτουργεί.
Ταυτόχρονα τέτοια Ιδρύματα θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την "δια Βίου Εκπαίδευση", την οποία μέχρι τώρα έχουν ξεχάσει τα περισσότερα ΑΕΙ,ή την έχουν εκχωρήσει σε καθαρά κερδοσκοπικά σχήματα.
Πίστευα βέβαια ότι τέτοια Ιδρύματα θα έχουν τουλάχιστον την ίδια ακαδημαϊκή αυτοτέλεια και τουλάχιστον την ίδια δημοκρατική λειτουργία και δικαιώματα για φοιτητές, Δ.Ε.Π. και λοιπό προσωπικό που έχουν τα σημερινά "κρατικά Α.Ε.Ι."

Σήμερα είμαι εναντίον της αλλαγής του άρθρου 16 του συντάγματος. Λέω δηλαδή πιο καλά, ας παραμείνουν έτσι τα πράγματα στο Πανεπιστήμιο, για να μην έρθουν τα χειρότερα..

Είδα τι έγινε με τα ημικρατικά Εκκλησιαστικά Πανεπιστήμια, όπου οι φοιτητές εισάγονται με ραβασάκι του δεσπότη, παραμένουν εσώκλειστοι και όταν αποφοιτήσουν απασχολούνται κατά προτίμηση σε θέσεις της Εκκλησίας που χρηματοδοτεί το κράτος! (Σαν την Σχολή Ικάρων, θα έχουμε την Σχολή Νεωκόρων του τεράστιου Καθεδρικού Ναού, για τον οποίο χρηματοδοτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος από την Κυβέρνηση..) !

Είδα τι γίνεται με τον χώρο της Πρόληψης της Ουσιοεξάρτησης...(βλέπε δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας" 29/10, της "Αυγής" την ίδια ημερομηνία και του "Ριζοσπάτη" σήμερα 7/11).
Η δημόσια δράση Πολιτείας &Αυτοδιοίκησης (Κέντρα Πρόληψης) σε αυτόν τον χώρο, έχει αποσπάσει τα συγχαρητήρια Ευρωπαϊκών Οργανισμών.
Άλλο αν φαινομενικά κοστίζει ακριβά και για αυτόν τον λόγο και κάποιοι από εκεί μας λένε να αλλάξουμε το Πλαίσιο..

Είδα τι έγινε με την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Ολόκληρες κοινωνίες στα νύχια του Καρτέλ του Αιγαίου...

Είδα τί έγινε με την υποκρισία της βάσης του 10: Όποιος έχει την εμπειρία των Πανελληνίων, καταλαβαίνει ότι ο βαθμός στις εξετάσεις δεν είναι ενδεικτικός των πραγματικών δυνατοτήτων των μαθητών.

Διάβασα τι σχεδιάζεται να γίνει με την κατάργηση του σταθρού ημερήσιου χρόνου εργασίας...


Η Επίθεση είναι μαζική (δεν είναι θέμα μόνο κυβερνητικής πολιτικής)και χρησιμοποιούνται πολλά προσχήματα.
Γιαυτό φοβάμαι αυτό το "μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά", παρόλο που αναγνωρίζω ότι σημερινό σύστημα προσέγγισης σε ακαδημαϊκή γνώση πάσχει σοβαρά.
Φοβάμαι ότι είναι ένα πρόσχημα για πολύ Ιδιωτικά και πολύ Κερδοσκοπικά.

Έτσι είμαι ενάντιος στην αλλαγή του άρθρου 16.
Πλήττομαι από παντού και το μόνο που προς το παρόν μπορώ να κάνω είναι να αμύνομαι.