Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Δευτέρα, Αυγούστου 20, 2007

Η πραγματικότητα δεν είναι μονοδιάστατη...

Αυτό που με έσπρωξε να γράψω τις παρακάτω αράδες, είναι μια φιλολογία σε διάφορα καλοτυπωμένα έντυπα με πολλά σιντί, ότι οι νέοι άνθρωποι είναι εχθροί του "κρατισμού" και έχουν ενστερνιστεί τις αξίες του "φιλελευθερισμού" και της "ελεύθερης αγοράς".
Ωστόσο αυτή η προπαγανδιστική χρήση εννοιών και πραγμάτων από τους σημερινούς κυρίαρχους της πληροφόρησης με εκνευρίζει.
Τα πράγματα σπάνια είναι μαύρα ή άσπρα γι' αυτό σημειώνω:

  • Η λεγόμενη "ιδιωτική πρωτοβουλία", "ελεύθερη αγορά", έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στον κρατικό προγραμματισμό, αφού ενισχύει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, διότι συνήθως οι ομάδες διέπονται περισσότερο από τάσεις διατήρισης του ισχύοντος από ότι τα άτομα. Αυτό όμως το πλεονέκτημα υπονομεύεται από άλλο ένα χαρακτηριστικό της "αγοράς" που και κύριο χαρακτηριστικό της οικονομίας της εποχής μας : Με σκοπό την επιδιώξη του μέγιστου κέρδους οι επιχειρήσεις συνεχώς γιγαντώνονται και προσπαθούν να δημιουργούν συνθήκες, όπου καμία άλλη δύναμη εκτός της ισχύος του κεφαλαίου (π.χ. εργασία, ανθρώπινη επινοητικότητα) δεν θα έχει επιρροή. Συνεπώς αντικείμενο της πολιτικής είναι η χρήση του ενός χαρακτηριστικού και η αποφυγή του άλλου. Για παράδειγμα εγώ θα έβλεπα ως μερική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας των νέων ενταντική υποστήριξη άνεργων νέων επιστημόνων, οι οποίοι θα θελήσουν να δημιουργήσουν νέες επιχειρήσεις (ακόμα και συνεταιριστικά) σε τομείς που η πολιτεία θα θεωρήσει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση (π.χ. παραγωγή περιβαλλοντικά χρηστής ενέργειας).
  • Οι δημόσιες θέσεις εργασίας, μπορεί να είναι θέσεις "κυφήνων", όμως μπορεί να είναι και θέσεις σε τομείς παραγωγικούς, όπου το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν έχει κίνητρο το άμεσο κέρδος να επενδύσει, ενώ βάσει μακροχρόνιων δεικτών το κέρδος για την κοινωνία είναι υψηλό. Παρόλα αυτά -είτε παραγωγικές είναι οι δημόσιες θέσεις είτε όχι- έχουν πάλι ένα όφελος για την συνολική πραγματική οικονομία. Καθώς πρόκειται για εργαζόμενους οι οποίοι έχουν ένα σταθερό εισόδημα και μπορούν να κάνουν με μεγαλύτερη ασφάλεια ένα προγραμματισμό ζωής, με τα χρήματά τους ενισχύουν πολλούς άλλους τομείς (π.χ. οικοδομή). Ρωτήστε γι' αυτό τις Τράπεζες (χα, χα..)
  • Το πόσο χρήμα θα έχει ο άνθρωπος δεν είναι ο μόνος δείκτης οικονομίας, όπως λέει ο μεγάλος οικονομολόγος Τζ. Κ. Γκαλμπρέιθ, άλλες οι αξίες του επιχειρηματία, άλλες του ποιητή. Μια κοινωνία όμως πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει όλους τους ανθρώπους που την συναποτελούν και να μην είναι μονομερής. Ο άνθρωπος , χρειάζεται κάποια σχετική ασφάλεια για να μπορέσει να απολαύσει τη χαρά της γνώσης και της ανακάλυψης, να μπορέσει να κάνει παιδιά και να τους δώσει την κατάλληλη αγωγή, να ερωτευτεί και να τον ερωτευθούν, να επικοινωνήσει βαθύτερα με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό δεν μπορεί από μόνη της η αγορά να το εξασφαλίσει..
  • Το αν αρκετοί πετυχαίνουν σε αυτά τα πλαίσια, δεν αποτελεί κριτήριο αποτελεσματικότητας του συστήματος. Έτσι κι αλλιώς αυτοί που το έχουν σχεδιάσει, μιλούν για κοινωνίες των 2/3, πράγμα που σημαίνει ότι λιγότεροι από το 1/3 θα είναι οι επιτυχημένοι, περισσότεροι από το 1/3 θα επιβιώνουν (θα είναι σε μια μέση κατάσταση που θα νομίζουν ότι κάποια στιγμή θα φτάσουν τους επιτυχημένους και θα φοβούνται να πέσουν στο παρακάτω σκαλί) και 1/3 θα φυτοζοεί στη λεγόμενη δευτερεύουσα αγορά εργασίας ή θα βρίσκεται περιθωριοποιημένο ακόμα παρακάτω.. Και πάλι ακόμα και για αυτούς πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, έτσι ώστε να μην εξεγερθούν.. Το αν κάποιοι είναι στην μία κατάσταση ή στην άλλη δεν εξαρτάται τόσο από τις δυνατότητές τους, αλλά κυρίως από άλλα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους για παράδειγμα οι αξίες τους. Όμως δεν είναι δυνατό να γίνουν όλοι επιχειρηματίες για να ζήσουν με ασφάλεια...
  • Το Σημαντικό, το 1/3 , "το αποτυχημένο" διαθέτει ψήφο, ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΟ;

10 σχόλια:

spirosvii είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω με σε πιο από απο τα 2/3 ανοίκω, γιατί σίγουρα στο 1/3 των πλουσίων δεν ανοίκω..

Ποια είναι η σωστή οπτική για να το καταλάβω?

Ανώνυμος είπε...

To Κριτήριο είναι η σταθερή εργασία, οι αποδοχές σου, αν έχεις κάποιο αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο κτλ.
Αλλά ας πούμε ότι είσα στο μεσαίο 1/3, δεν επιζητείς ένα κόσμο που θα έχεις λιγότερο άγχος επιβίωσης, περισσότερο χρόνο για μόρφωση, αυτοπραγμάτωση, χαρά της ζωής, παρά έναν κόσμο όπου η οικονομική επιτυχία θα είναι το κυρίαρχο κρητήριο;
Αυτή είναι η αχίλειος πτέρνα του ατομιστικού νεοεφιλελευθερισμού, ότι θεωρεί το ατομικό κέρδος ως "μαγικό χάπι" για τα πάντα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ καλό άρθρο. Ο δημόσιος τομέας δεν έχει τη δυνατοτητα να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια επειδή ακριβώς ο κοινωνικός του ρόλος είναι να εξυπηρετεί και όχι να θησαυρίζει υπερκέρδη. Ο λαός συντηρεί επιχειρήσεις τέτοιες για να απολαμβάνει με σταθερότητα φτηνά και ορθά οφέλη. Δυστυχώς σήμερα κυριαρχεί η ιδέα της οικονομικής ευμάρειας των επιχειρήσεων με πλήρη αδιαφορία για το κοινωνικό κόστος (ακρίβεια, ανεργία κτλ) που αφήνει πίσω της η λειτουργία τους ως ιδιωτικών. Πάντως το επιχείρημα των προβληματικών εταιρειών, αν εξεταστεί καλύτερα ουσιαστικά καταρρίπτεται, επειδή στους ιστολογισμούς των δημοσιογράφων δεν αφήνεται να φανεί το κεφάλαιο σε υλικό ή σε γη που έχουν οι επιχειρήσεις ακι μόνο υπολογίζουν τα μετρητά.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό είναι και το πρόβλημα της Ε.Ε. σήμερα. Ουσιαστικά, μόνο με σύγκρουση θα σε αφήσουν να κάνεις δημόσιες επενδύσεις. Επειδή το σύμφωνο της ΟΝΕ προβλέπει πολύ χαμηλό ποσοστό ελλειμάτων και τα κράτη δανίζονται ουσιαστικά με τους ελλειματικούς προϋπολογισμούς. Δεν μπορούν να εφαρμοστούν τα οικονομικά των επιχειρήσεων στα κράτη.
Αυτό έπρεπε να λένε ακόμα και οι Σοσιαλδημοκράτες, αν είχαμε κανονικό και όχι προσχηματικό πολιτικό διάλογο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Στην τελευταία ειδικά φράση θα συμφωνήσω απόλυτα.

spirosvii είπε...

Μα οι Σοσιαλδημοκράτες τι κόμμα είναι?
Είμαι αφελής αλλά τουλάχιστον το παραδέχομαι!

Ανώνυμος είπε...

Ας πούμε ότι εδώ τους εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ

Ανώνυμος είπε...

Για την πρώτη σημείωση του αρχικού κειμένου, η (πιθανώς και λανθασμένη) άποψή μου είναι πως, είναι λίγο δύσκολο για έναν επιστήμονα να είναι ταυτόχρονα και πετυχημένος επιχειρηματίας στο αντικείμενο της επιστήμης του, έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα και στην παιδεία και στην αγορά. Εκτός αν μιλάμε για την καθαυτή επιστήμη της οικονομίας...
Με τη δεύτερη σημείωση θα συμφωνήσω και με την Τρίτη χαίρομαι ιδιαιτέρως ..."άλλες οι αξίες του επιχειρηματία, άλλες του ποιητή." Μεγάλη κουβέντα και παρεμπιπτόντως, απαντά (...από μόνη της) στην τελευταία σημείωση – ερώτηση :)

ΥΓ. Σε άλλο κείμενό σου, αναφέρθηκε το όνομα του Βγενόπουλου (πετυχημένος επιχειρηματίας, αλλά...). Δεν κάνεις έναν κόπο ν’ ασχοληθείς μ’ αυτήν την περίπτωση ? Έχει πολύ ζουμί και τα λες τόσο ωραία :)

Ανώνυμος είπε...

Βερμιν καλώς ξανάρθες

Για την πρώτη θέση (συγκεκριμένα ένα μόνο σημείο της 1ης θέσης) Θέλω να πιστεύω, ότι σε ένα δίκτυο τέτοιων επιχειρήσεων με κάποια σχετική ασφάλεια και ένα λογικό κέρδος που να στοχεύει σε συνεχιζόμενη ανανέωση του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού της επιχείρησης, εφόσον από πριν όπως είπαμε θα έχει σε ένα μεσοπρόθεσμο ορίζοντα εξασφαλίσει τις παραγγελίες, γαιτί όχι;

Είναι πολλοί σαν τον Βγενόπουλο.. απλά έχω την αίσθηση (χωρίς να διοαθέτω αποδείξεις) ότι λειτουργούν ως "βιτρίνες" χρηματοδοτικών ταμείων υψηλού ρίσκου τα λεγόμενα Hedge Funds

Unknown είπε...

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ
ΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(www.aristeropasok.blogspot.com)
Γιατί η κρίση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να αντιμετωπισθεί ΜΟΝΟ με αλλαγή πολιτικής
Γιατί οι πολίτες πρέπει να έχουν λόγο

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου