Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24, 2007

περί Ιστορίας Εθνικής...

Είμαι θυμωμένος που ένα πολύ δευτερεύον θέμα ξαναβγήκε δυναμικά στον ειδησειογραφικό "αφρό".
Και είναι πολύ δευτερεύον γιατί σχολικά βιβλία ιστορίας θα γραφτούν και θα ξαναγραφτούν, αλλά δεν είμαι σίγουρος -μέσα στο γενικότερο χάλι της παγαλίζουσας παιδείας- τι θα αφήσουν από τα νάματά τους στους μαθητές..
Από τη αρχή που είχε βγει το θέμα, έλεγα δεξιά και αριστερά, ότι σε τέτοια μαθήματα, Ιστορία, Πολιτική Οικονομία, Θρησκευτικά, Κοινωνονιολογία κτλ, ότι και κατευθύνσεις να δώσεις, αυτό που τελικά θα μείνει στον μαθητή, είναι ο τρόπος της συνάντησής του με την προσωπικότητα του δασκάλου.
Εγώ προσωπικά μπορεί να καταθέσω, το τι μου έμεινε από έναν πολύ συντηρητικό καθηγητή που δίδασκε το γνωστό βιβλίο του Λ. Σταυριανού στην Α' Λυκείου..
Αντίθετα, έχω την εμπειρία του πως ένας ανοιχτόμυαλος θελόγος δίδασκε τη "Δογματική"..
Και να πω άλλη μια φορά τη θέση μου: Με την κατάλληλη επιμόρφωση και αξιοποίηση
του επιστημονικού προσωπικού των σχολείων, δεν χρειαζόμαστε πλέον στον καιρό του
ίντρενετ και των οικιακών τυπογραφείων τα σχολικά εγχειρίδια. Θα τα δημιουργεί ο
κάθε καθηγητής τις ώρες που δεν θα διαδάσκει (και δεν θα κάνει ιδιαίτερα)..
Εννοείται μέσα σε ένα πλαίσιο, να μην μας βγει και ο Εφιάλτης αντιστασιακό
στοιχείο..
Είναι αλήθεια, ότι το γνωστό εγχειρίδιο διαθέτει πάμπολες "αστοχίες", γεγονός που δεν του επέτρεψε να πλησιάσει τελικά τον ουσιαστικό ρόλο του, που ήταν (για μένα ίσως άκαιρα στην Στ' Δημοτικού) η ανανέωση της εθνικής αυτοσυνείδησης μακριά από αυτοκομπασμούς.
Εγώ, που έχω καυτηριάσει τον "Συνωστισμό", νομίζω ότι δικαιούμαι να πω και του "στραβού" το δίκαιο:
Θυμάμαι ένα προεκλογικό φιλμάκι του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, όπου ξεκινούσε από τον Ρήγα Φεραίο, περνούσε στον Μακρυγιάννη, στον Παύλο Μελλά, τον Βενιζέλο, τον Άρη, τον Μακάριο, τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον Γεώργιο Παπανδρέου, για καταλήξει στον "πράσινο ήλιο"..
Όσο αφελές, αλλά και αθώο ήταν το φιλμάκι που μαρτυρούσε την έλλειψη προοπτικής και την ανάγκη στήριξης σε ένα αξεδιάλυτο παρελθόν, τόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει η συνταγή αυτή αν μεταφερθεί σε άλλο πλαίσιο.
Μπορεί κανείς να συνδιάσει τις πολιτικές δολοφονίες των Μακεδονομάχων και των Ελασιτών, με την αντιφατικότητα του Γ. Παπανδρέου και του Μακαρίου σε κρίσιμες στιγμές, το "ιδιώνυμο του Βενιζέλου, όλα αυτά να τα εμβαπτίσει στο πολιτικό, αλλά ωστόσο μοναχικό, ακτιβισμό προσωπικοτήτων σαν τον Ρήγα και τον Λαμπράκη και να έχει μια "μαύρη σούπα" από προσωπικότητες και καταστάσεις που, η κάθε μια τους ως σύνολο, είχαν μια θετική συνεισφορά στην ιστορία του τόπου.
Όλοι οι λαοί του κόσμου, από τους Ζουλού μέχρι τον λαό του Διαφωτισμού, τους Γάλλους, θέλουν να αισθάνονται την ιστορία τους, ως μια πορεία ανακάλυψης της Ελευθερίας, ως μια γραμμή αγώνων ενάντια σε εσωτερικούς και εξωτερικούς δυνάστες και αυτό είναι θεμιτό, γιατί είναι μια κατά τόπους εμφάνιση της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Αλλά η πορεία αυτή δεν είναι , χωρίς βάραθρα, βάλτους και ερήμους..
Αυτό μας το λέει ο παππούς Μακρυγιάννης.
Δεν δίστασε να αναφέρει περιπτώσεις σαν αυτές των αγωνιστών που πουλούσαν τα αρχαία, οπλαρχηγών κατά τα άλλα γενειότατων, αλλά με ιταμές προσωπικές φιλοδοξίες, γιατί γνώριζε και ήλπιζε ότι και τα 2 θα διδάξουν... και το θάρρος, αλλά και η πτώση.
Θέλει όμως προσωπική καλλιέργεια και καθαρότητα στόχων ώστε να φτάσεις σε αυτό το ύψος.
Ας πούμε οι διάφοροι Κοιλιόδουλοι ρασοφόροι, αντί να φανατίζουν τον κόσμο με το μύθο του "κρυφού σχολειού" -γιατί με μύθους μόνο ελπίζουν να στηρίξουν την εξουσία τους- θα μπορούσαν να πουν ότι : " Η Εκκλησία δεν είχε κρυφά σχολειά, αλλά είχε πολλά φανερά, από τα οποία μάλιστα ξεπήδησαν και αρκετοί εκπρόσωποι του Νεοελληνικού διαφωτισμού. Αυτοί δίδασκαν για πολλά χρόνια στα σχολεία της.. Πολύ αργά, λίγο πριν την επανάσταση, το Πατριαρχείο συγκρούστηκε φανερά μαζί τους.."
Για την Ιστορία, δεν έχει μιλήσει μόνο ο παππούς Μακρυγιάννης, έχει μιλήσει και ο προπάππος "Ερωτόκριτος" (Β.Κορνάρος) και στην ουσία επανέλαβε ποιητικά αυτό που είχε πει ο Ηράκλειτος: Η Ιστορία είναι Διαλεκτική.
Να η μοναδική κατευθυντήρια γραμμή των δασκάλων της Ιστορίας..
Από κει και πέρα να τους εμπιστευτούμε στις γνώσεις τους και τις δεξιότητές τους.
Λέει λοιπόν ο "Ερωτόκριτος" :

"Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν, και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πγαίνουν
και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν, μα στο Kαλό κ’ εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν.
Και των αρμάτω οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη, του Έρωτα οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη
αυτά να μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέραν, ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέρας.."

22 σχόλια:

spirosvii είπε...

Μμμ φίλε ΚΑΠ ΚΟΥΜ υποψιάζομαι τι σχέση μπορεί να έχουν τα ονόματα που γράφεις στο προεκλογικό φιλμάκι..Καμία απολύτως! :)

Δεν καταλαβαίνω από Ελάσίτες κτλ.. :(

Οι παπάδες έχουν πάρει χαμπάρι ότι ο κόσμος δεν τους υπολογίζει πλέον. Δεν είναι βλάκες!

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Τον τελευταο καιρο όλο και περισότερο πιστευω πως υπάρχουν δυναμικοί άνθρωποι και δυναμικά μυαλά που βρίσκονται σε διαφορετικούς χώρους (πολιτικούς - κοινωνικούς ή επαγγελματικούς) αλλά που δεν αντέχουν πια τη στασιμότητα και τον τραγέλαφο αυτής της χώρας.
Τα ερωτήματα είναι δυο:
1. Μπορούν αυτές οι φωνές να δημιουργήσουν μια δύναμη ανατροπής και θετικής πορείας;
2. Θέλουν;
Ψάχνω την απάντηση και στα δυο.

DINOS TZORTZOGLOU είπε...

ΚΑΠ>ΚΟΥΜ>
Καταλαβαίνω τί λες, αλλά υπάρχει η "λεπτομέρεια" που το κάνει να μην είναι "δευτερεύον"....
Δεν είδα μια εκπομπή με ιστορικούς να κάνει μια ήρεμη, γόνιμη συζήτηση....
Τότε μπορεί και να ήταν και εύκολο να φτάσουμε σε κάποια συμπεράσματα, αλλά και το θέμα θα έμπαινε στις πραγματικές του διαστάσεις....
Το θέμα έγινε πρόβλημα, όταν καταλάβαμε ότι την Ιστορία θα τη γράφει στο μέλλον ο Ψωμιάδης, ο Καρατζαφέρης και υστερικοί παππάδες. (Όχι πως την υπεράσπιση την ανέλαβαν ψυχραιμότεροι .....)
Η ΝΔ κάρφωνε την υπουργό της, το ΠΑΣΟΚ μούγκα, το ΚΚΕ βασιλικότερον του βασιλέως........
ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ Σ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ;
ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΑΡΓΑΡΑ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ... ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ;
ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ..... ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;
ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΑΘΑΝΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΑΠΠΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟ...ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ(!!!)
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τις σφαγές που κάναμε στη Μικρασία σε παιδιά του Δημοτικού, το καταλαβαίνω...
Ούτε για την ... εθνική μας πολιτική στην Κύπρο πριν την εισβολή....
Ούτε για την ομοφυλοφιλία ή για τις εταίρες στην Αρχαία Ελλαδα....
Τέλος πάντων ας βρεθούν οι ιστορικοί και οι παιδαγωγοί και ας τα συζητήσουν..... Και ας ρίξουμε λίγο τους τόνους ΟΛΟΙ (με πρώτο εμένα τον άσχετο που παραπάνω βγάζω τις κορώνες μου)
Μιλάμε ΟΛΟΙ χωρίς να έχουμε καν διαβάσει το βιβλίο......
Λέω να μην κάψουμε απλώς το βιβλίο.
ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ. ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ... ΒΟΛΕΥΕΙ...

Ανώνυμος είπε...

θα ξεκινήσω από το τέλος:
Ντίνο, ένα πράγμα νομίζω πως έμεινε ως συμπέρασμα από τον προηγούμενο αιώνα, τον αιώνα των "μεγάλων διηγήσεων", όπως τον έχουν πει κάποιοι ιστορικοί: όχι μόνο η ιστορία, αλλά όλες οι επιστήμες του πολιτισμού, δεν μπορούν να μπουν σε ιδεολογικά ή άλλα καλούπια.
Δεν είναι άσπρο- μαύρο τα πράγματα.
(Για παράδειγμα αυτό που λες για το Πατριαρχείο και την Επανάσταση γιατί δεν έπιασε στην περίπτωση της Σάμου; Ήταν μόνο η προσωπικότητα του Κύριλλου Αγραφιώτη, του τότε επισκόπου, ή γενικότερα οι συνθήκες;
Γιατί αυτό να μην είναι ένα ερώτημα για τους Λυκειόπαιδες της Σάμου και να είναι η παπαγάλιση ημερομηνιών πρωτοκόλων;)
Η εκπαίδευση λοιπόν αυτόν τον στόχο πρέπει να έχει, τη συνεχή ανακάλυψη.
Για το επικαιρικό έχεις απόλυτο δίκαιο:
"Το θέμα έγινε πρόβλημα, όταν καταλάβαμε ότι την Ιστορία θα τη γράφει στο μέλλον ο Ψωμιάδης, ο Καρατζαφέρης και υστερικοί παππάδες. (Όχι πως την υπεράσπιση την ανέλαβαν ψυχραιμότεροι .....)"
Αν πίστευα λοιπόν σε συνωμοσίες θα έλεγα ότι "ελληναράδες" και "ευρωλιγούρια" είναι συνεννοημένοι μαζί με τους καναλάρχες για να στρέψουν το ενδιαφέρον του κόσμου αλλού και όχι στα ζωτικά θέματα το ασφαλιστικό επό παραδείγματι..
Δεν πιστεύω σε συνωμοσίες, απλά σε περιόδους πολιτιστικής φτώχειας,το "ΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ- ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"είναι ένα βολικό σχήμα κοινωνικοποίησης.
Γιώργο, έχεις δίκαιο. Προσωπικά νομίζω ότι αυτοί που έχουν άλλα μυαλά είναι ακόμα περισσότεροι και με μεγαλύτερη δύναμη.
Στους προοδευτικούς με την ευρεία έννοια δεν μένει τίποτα άλλο παρά να διαλέγονται μεταξύ τους με καθαρότητα.
Σπύρο,
Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός = Ε.Λ.Α.Σ.,
με αρχηγό τον "Άρη Βελουχιώτη"..
Σου προτείνω να διαβάσεις τη βιογραφία του από τον Χαριτόπουλο, να καταλάβεις ότι η Ιστορία δεν είναι άθλημα για "κοκκινοσκουφίτσες", όπως πάνε να μας πείσουν σήμερα..
Οι παππάδες αφού κατάλαβαν ότι τους πήραν χαμπάρι, γαιτί συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο;
"Αν είναι έτσι ας τους υπενθυμίσω το βιβλικό:
"Μωραίνει Κύριος ων βούλεται απολέσει!"

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προσωπικά είχα πάρει θέση από την αρχή αναφανδόν υπέρ του βιβλίου. Το θέμα του με τι θα ασχολείται ένα ιστορικό εγχειρίδιο το έχω θέσει από παλιά ως φιλοσοφικό κι επιστημονικό ζήτημα (http://www.esnips.com/doc/ae88d1e2-4de7-4906-bf0d-eecc61311ab1/Φιλοσοφία-της-Ιστορίας). Τώρα όωμς έχουμε τη συντηρητική θέση απόσυρσης ενός προοδευτικού παιδαγωγικά βιβλίου.

Δε βλέπουν οι λαοί μόνο τον αγώνα τους για ελευθερία. Αυτό εξαρτάται από την εποχή και τα ζητήματα που απασχολούν το λαό. Για τα καθ' ημάς όμως το ζήτημα είναι πώς η Εκκλησία και το φασισταριό θέλει να έχει γνώμη -μη πω απαιτήσεις- για την επιστήμη (όσο κι αν έχει καταλήξει λαϊκό ανάγνωσμα) και την εκπαίδευση.

Ανώνυμος είπε...

Δείμο ο αγώνας για την ελευθερία είναι με την βαθύτερη φιλοσοφική έννοια, και η επιστημονική- τεχνολογική πρόοδος αγώνας για ελευθερία είναι και η πολιτιστική άνθιση το ίδιο.. Το είπα ποιητικά και στο τέλος με την βοήθεια του Β. Κορνάρου: "και των αρμάτω οι ταραχές, οι όχθρητες και τα βάρη,
του έρωτα οι μπορεσές και της φιλιάς η χάρη."
Δεν είναι δυνατόν να αφήσεις έξω τον κόσμο από τον διάλογο σε επιστήμες, όπως η Ιστορία, βασίζονται στη κοινή εμπειρία.
Αυτό βέβαια έχει και τα όρια του, ο καθένας στον διάλογο μπαίνει από το πόστο του.
Φασισταριό και διοικούσα εκκλησία από πλευράς στόχων είναι ένα και το αυτό σήμερα..

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Επανέρχομαι, πρώτον γιατί ο διάλογος σας είναι σημαντικός και δεύτερον γιατί πρέπει να φύγουμε και λίγο από την ΠΑΣΟΚολογία. Για την αλήθεια να βάλουμε την ΠΑΣΟΚολογία και σε ένα πλαίσιο πολιτικό και όχι μόνο μηχανηστικό.

Είναι περίεργο πως η Γιαννάκου έχασε την έδρα της και γενικά θεωρήθηκε ότι απέτυχε, όχι για τις ανεπάρκειές της στη διαχείρηση των αλλαγών του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά γιατί κράτησε μια -κατά τη γνώμη μου- υπέυθυνη και θεσμική θέση στο θέμα του βιβλίου Ιστορίας.

Νομίζω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα για να συνεχίσουμε τη συζήτηση:

1. Στην εποχή μας (βασικά σε οποιαδήποτε εποχή) δεν καίμε βιβλία, δεν μαστιγώνουμε συγγραφείς, δεν παλουκώνουμε ιστορικούς και ερευνητές.
2. Η ιστορία μας και ο τρόπος που διδάσκεται στα σχολεία είναι στοιχείο διαμόρφωσης πολιτισμού, είναι στοιχείο αγωγής των νέων.
3. Το περιεχόμενο του "πολιτισμού" και της "αγωγής" που μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή Ελλάδα πρέπει να δώσει στα παιδιά της είναι σαφώς διαφορετικό από αυτό της χούντας ή της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
4. Εξωγενείς σχετικά με την εκπαίδευση κοινωνικοί ή πολιτικοί πάράγοντες δικαιούνται να τοποθετούνται και να διαμορφώνουν άποψη, δεν δικαιούνται όμως να ανατρέπουν τις προηγούμενες αξιωματικές παραδοχές.

Αν σας μπέρδεψα θα προσπαθήσω να το ξεμπερδέψω:

Μαθαίναμε κάποτε ότι η γνώση της ιστορίας βοηθά τις νεώτερες γενιές να αποφεύγουν λάθη. Με αυτήν την έννοια, και χωρίς υπερβολές που θα οδηγούσαν σε αίσθημα εθνικής μελαγχολίας, πρέπει να τονιστούν τα αρνητικά σημεία της ιστορίας μας, που στα δικά μας χρόνια απουσίαζαν (ο ρόλος των κοτζαμπάσηδων στην επανάσταση, ο εμφύλιος στη διάρκεια της επανάστασης, η σφαγή στην άλωση της Τρίπολης, η ήττα του '97, τα ενδοελλαδικα αίτια για την Μικρασιατική καταστροφή κλπ)
Από την άλλη, δεν θεωρώ αρνητικό να αναφέρονται και κάποια στοιχεία ιστορικού μύθου (κι ας προσδιορίζονται ως τέτοια) που μπορούν να αποτελούν εθνικά σύμβολα πχ. το Λάβαρο της Αγ. Λαύρας ή το Κρυφό Σχολειό.
Μην ξεχνάς, ΚΑΠ ΚΟΥΜ, πως μιλάμε για την Στ Δημοτικού, παιδιά 11 χρονών, και οι αναλυτική αναφορά δεν είναι και δόκιμη απο την άποψη και της αντίληψης.

Δυστυχώς, η έκταση που πήρε το όλο θέμα απαγορεύει την ορθολγική προσέγγιση στο θέμα. Είναι σαν την περίπτωση της ΠΓΔΜ: αν κάποιοι δεν είχαν παρασυρθεί πριν από χρόνια από τις εθνικιστικές κορώνες, θα είχαν δεχθεί το όνομα της Νέας ή της Βόρειας Μακεδονίας, που σήμερα φαντάζει πολύ καλύτερο από αυτό της σκέτης Μακεδονίας που κυριαρχεί.

Φοβάμαι πολύ πως ο Στυλιανίδης, φίλος του Σπαθιού της Κομοτήνής, δεν θα ακολουθήσει το θεσμικό αλλά τεντωμένο σχοινί της Γιαννάκου.

Μετά τη νίκη για τις ταυτότητες (κι εδώ φαίνεται η διαφορά της Κεντροαριστεράς από τη σύγχρονη Δεξιά: ο Σημίτης δεν έκανε πίσω τότε), η κοινωνία μας δέχεται ένα πισωγύρισμα.

Ανώνυμος είπε...

Έχεις δίκαιο σε όλα ειδικά στα 4 σημεία.
Ο Σημίτης άντεξε στις ταυτότητες, αλλά σκόνταψε εκεί, δεν προχώρησε παραπέρα. Πάντως μπράβο του! Αν θέλουμε να μιλάμε πολιτικά οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι.
Γι αυτό θα θέσω την προσοχή σας και σε ορισμένα άλλα ζητήματα.
Πως έφτασε ο Χριστόδουλος στην κορυφή; Ποιοί αρχικά του άνοιξαν την όρεξη για εκκλησιατικά πανεπιστήμια και αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας; Γιατί εγκαταλείφτηκε η γραμμή Τρίτση, ή τέλος πάντων μια βελτιωμένη έκδοσή της στο θέμα αυτό;

Το γεγονός ότι το βιβλίο ήταν την Στ' Δημοτικού το έχω επισημάνει κι εγώ στο αρχικό κείμενο.
Είναι και αυτό στις "αστοχίες" που δεν βοήθησαν το εγχείρημα.

"Κρυφό σχολειό" και "αγία λαύρα" θα μπορούσαν να αναφέρονται και στην τάξη αυτή ως συμβολισμοί που έγιναν μεταγενέστερα για να περιγράψουν μια κατάσταση.
Αλήθεια δεν είναι ιστορία και η περίοδος της "μεγάλης ιδέας", κατά την οποία επιβλήθηκαν αυτοί οι εθνικοί μύθοι; (Με την καλή έννοια πάντα...Αν παρατηρήσετε στο προηγούμενο πόστ, μοιράζομαι κάτι και από τον πολιτισμό της ορθοδοξίας. Για χάρη και αυτού του πολιτισμού "τα ρίχνω" τόσο άγρια στους εθνοκάπηλους ρασοφόρους ). Γιατί να μην οσμιστεί το παιδί της Στ' Δημοτικού κάτι και περί "μεγάλης ιδέας".
Εγώ θα έκανα το εξής μάθημα ιστορίας: Θα έδειχνα μια φωτογραφία των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου είναι ο Καραής, ο Πατριάρχης Γρηγόριος, ο Ρήγας και ο Καποδίστριας (νομίζω) καλοί και άγιοι όλοι τους, αλλά δεν ήταν οι ίδιοι. Στην Στ' δημοτικού επειδή τα παιδιά περνούν μια φάση ηρωοποίησης θα ενδιαφερθούν για βιοραφικά στοιχεία..
Θα τους μείνουν πολλά ανοιχτά, στο γυμνάσιο θα επανέλθει πάλι το ερώτημα με άλλες αναφορές
στο Λύκειο ίσως θα είναι καιρός να απαντήσουν επί τέλους γιατί αυτοί οι κύριοι μπήκαν εκεί -και τότε- στην είσοδο του εργαστηρίου δημιουργίας εθνικής διανόησης

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
DINOS TZORTZOGLOU είπε...

Εμείς το ... φιλοσοφούμε, αλλά αυτοί την κάνανε τη δουλειά τους...
Χαιρετώ το νέο υπουργό παιδείας που έφερε .... φρέσκο αέρα στην Κυβέρνηση.....
Χαιρετώ και τον ασθενούντα αρχιεπίσκοπο που .... χαιρέτισε την ... παρρησία του νέου υπουργού...
Χαιρετώ και το φίλο Γιώργ.Σακ. που περιμένω να μας πει αν υπερασπίστηκε το ΠΑΣΟΚ το "τεντωμένο θεσμικό σκοινί της Γιαννάκου", μιας και ο "υπεράνω" Καραμανλής δεν το έκανε....
Εγώ βλέπω ότι ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΝΟ ο ... τρισκατάρατος ο ΣΥΝ είχε το ανάστημα να ορθώσει ανάστημα...
Μόνο μελαγχολία νιώθω.......
Ούτε καν θυμό..........

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Φίλε Ντίνο, να ξεκαθαρήσω δυο πράγματα:
1. Δεν έχω καμμιά διάθεση να υπερασπιστώ το ΠΑΣΟΚ για τους χειρισμούς του ούτε στο χώρο της Παιδείας ούτε και πουθενά αλλού, κατά τα τελευταία 3 1/2 χρόνια.
2. Το "τεντωμένο θεσμικό σχοινί" αναφέρεται στον τρόπο που χειριστηκε η Γιαννάκου το θέμα του βιβλίου της ιστορίας και που όπως ανέφερα θεωρώ θετικό.
3. Το αν υπήρξαν και στο ΠΑΣΟΚ φωνές που ζήταγαν "το βιβλίο στην πυρά και τη Ρεπούση εξορία" απλά επιβεβαιώνει την διατύπωσή μου (βλέπε blog μου, ανάρτηση Meeting point blog) πως η διαχωριστική γραμμή μεταξύ προοόδου και συντήρησης είναι τεθλασμένη και διέρχεταια από τους περισσότερους πολιτικούς χώρους.
Τώρα για το αν ο ΣΥΝ είναι ο μόνος που σήκωσε ανάστημα είναι μια άλλη ιστορία. Καλή η άρνηση, καλή η αντίδραση, καλή η διατήρηση. Απλά, αυτές οι λέξεις -άρνηση, αντίδραση, διατήρηση- είναι ερμηνείες της συντήρησης, της στασιμότητας.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα του βιβλίου έχει 2 όψεις:
Την "εξωθεσμική" παρεμβολή αρχιεπισκόπου κλπ, οι οποίοι δεν έκαναν απλώς κάποιες παρατηρήσεις και να περιμένουν τις διορθώσεις μέσα από τη θεσμική οδό, αλλά ζητούσαν την απόσυρση, χρησιμοποιώντας και θεωρίες εμπλοκής ξένων κέντρων.
Την αδυναμία της ΥΠ.Ε.Π.Θ να πάρει "καθαρή" θέση (και της κυβέρνησης συνολικά) που εκφράστηκε με τις ανοησίες περί τυπογραφείων.

Ωστόσο το βιβλίο αυτό είχε αδυναμίες.
Ότι και θετικό να έφερνε ο "συνωστισμός" θα μείνει στην μνήμη μας.
Ίσως και αυτό το ίδιο το βιβλίο να οφείλει την τύχη του στην ατολμία του.
Δεν μπορείς να μιλήσεις για τη Μικρασιατική καταστροφή, άμα δεν μιλήσεις για τη "Μεγάλη Ιδέα" και αν μιλήσεις για την Μεγάλη Ιδέα πρέπει να αναφερθείς στον Μακεδονικό Αγώνα, τους Βαλκανικούς Πολέμους, την ενδιάμεση ήττα του 1897, το ρόλο του Ελληνικού και του Διεθνούς Κεφαλαίου, την διάλυση της Οθομανικής Αυτοκρατορίας που δεν ήταν προϊόν στιγμής, αλλά πορεία 100 χρόνων. Τον ρόλο της Ελληνικής Αστικής Τάξης στη Σμύρνη και γενικά στη Μ.Α..
Τον τραγέλαφο της Βασιλικής Παράταξης που ενώ βγήκε στις εκλογές με το "οίκαδε" έφτασε μέχρι τον Σαγγάριο...(Τι μου θυμίζει; τι μου θυμίζει;)
Και βέβαια τι να πεις από όλα αυτά σε ένα παιδάκι του Δημοτικού.
Και αν καταφέρεις να τα πεις αυτά, θα αφήσεις έξω τη βιομηχανική επανάσταση; την διάλυση των κεντροευρωπαϊκών αυτοκρατοριών; τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία; την παρισινή κουμούνα; Τον οικονομικό ανταγωνισμό για πρώτες ύλες και αγορές που έφερε 2 παγκόσμιους πολέμους;
Γιατί τα πρώτα είναι πιο σημαντικά από τα δεύτερα;
Άρα αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να αλλάξει ριζικά η φιλοσοφία διδασκαλίας.
(Και εδώ συμφωνώ με το κουμμούνι.)
Βέβαια αρκετοί θέλουν να δημιουργήσουν την δική τους "Μεγάλη Ιδέα", την δική τους διήγηση για το παρελθόν χρήσιμη για το μέλλον, ακόμα και η ομάδα της Ρεπούση. Γι΄αυτό όταν της έκαναν κριτική για κάποιες "αστοχίες" (ΌΠΩΣ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ), έκανε αντεπίθεση κατηγορώντας όλους τους κριτές "επί εθνικισμώ"..

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που επισημαίνει ο εκπαιδευτικός είναι σωστό.
Κι εγώ πιστεύω ότι η κα Ρεπούση με τις συνεντεύξεις της έριχνε "λάδι στη φωτιά".
Αντί να υπεραμυνθεί των πολλών θετικών σημείων του βιβλίου (Το έχω διαβάσει, έχει πολλά θετικά στον τομέα της πολιτιστικής ιστορίας) και να ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι υπήρξαν ορισμένες αστοχίες που μπορούσαν να διορθωθούν, βγήκε λάβρα κατά του "εθνικιστικού μπλοκ".
Επίσης υποτίμησε την κριτική από τα αριστερά (π.χ.Η Ελληνική Εθνική Αντίσταση μαζί με την Γιουγκοσλαβική είναι γεγονός κεφαλαιώδους σημασίας στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Είναι σαν να αναφέρεσαι στην Αποαποικιοποίση και να μη λες για την Αίγυπτο και το Βιετνάμ..)
Εγώ, απ' την πλευρά μου προειδοποιώ, ξανά η Ελλάδα θέλοντας και μη ανοίχτηκε στην πολυπολιτισμική- πολυτασική κοινωνία, η εκπαίδευση πρέπει να ξεφύγει από τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες στην πράξη δεν τηρεί και κανένας.
Και πάλι παράδειγμα: Ξέρετε πως τα παιδιά του δημοτικού θα μάθουν για τη μικρασιατική καταστροφή;
Κάνοντας έρευνα με ένα μελετημένο ερωτηματολόγιο στις μνήμες των οικογενειών των μικρασιατών.
Το ίδιο και για την εθνική αντίσταση.
Η από καθέδρας διαδασκαλία- ιδεολογία πέθανε.
Δεν είμαστε Κίνα.

Δασκάλους θέλουμε όχ βιβλία.

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

Το απαράδεχτο με το βιβλίο ιστορίας είναι οτι αποτελεί, εδώ και δεκαετίες, παιχνίδι κομματικών συμπαθιών. Ας προτείνουν επιτέλους όλα τα κόμματα της Βουλής μια ομάδα ιστορικών που θα γράψουν όλα τα βιβλία ιστορίας δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου απο την αρχή. Και να δεσμευτούν τα ίδια τα κόμματα οτι η άποψη της επιτροπής θα είναι σεβαστή. Μόνο μέσα απο την σύνθεση έγκριτων ιστορικών απο όλες τις πολιτικές ιδεολογίες θα μπορέσουμε επιτέλους να τελειώνουμε με αυτό το θέμα...

Ανώνυμος είπε...

Καλή η πρότασή σου φίλε Παναγιώτη.
Δεν ξέρω όμως ακραίοι σαν το ΛΑΟΣ, αν θα μπορούσαν να προτείνουν σύνθεση..

Ανώνυμος είπε...

to oti o simerinos
neoellhnas pisteeuei oti

h lesxh bildeberg einai mia mistikh stoa pagosmion apofaseon.

to oti oi ellhnes ftiaksane to proto diastimoplio
symfona me liako.

to oti eimaste apogonoi
enas pros enas katagomenh apo mia arxaia filh
endoksoterh olon , sa na hmaste oi thematofilakes
ths gmoshs kai ths alithias sta perata ths ghs

einai apotyxia tou ekpedeutikou sistimatos

thimame ton plithoriko rafailidh se ena bilio tou na anaferei
pos kathe platia einai gemath apo protomes
me atoma ths istorias me xatzares kai toufekia

toulaxiston sthn capitalistikh europh pou toso kathgoroume
vlepoume kai kana agalma kapiou episthmona h filosofou
pou voithise thn anaptiksh tou anthropinou genous.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Προτιμώ κάποια "λάθη" σε ένα βιβλίο παρά να καθορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική οι Κατατζαφέρηδες και οι δεσποτάδες!

Το ζήτημα του βιβλίου μοιάζει νε εκείνο των ταυτοτήτων. Ασήμαντο στην ουσία του, σημαντικότατο στις
προεκτάσεις του

μελονικος είπε...

Διάβασα το άρθρο και τα σχόλια και τα βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Νομίζω πως το πιάνεται πολύπλευρα το θέμα. Να μου επιτρέψετε να συμπληρώσω ένα στοιχείο μεγάλης σημασίας που πιθανόν να σας διαφεύγει. Το θέμα του προσυλητισμού νέων από τα μοναστήρια. Χιλιάδες νέοι ικανοί να παράγουν, να ερωτευθούν, να κάνουν παιδιά, να έχουν πολιτική άποψη θάβονται στη κυριολεξία μέσα σ’αυτούς τους τάφους ζωντανών, μόνο και μόνο γιατί έτσι εξυπηρετεί τον μεγάλο «Τράγο». Πέρα από το ότι οι διορισμοί παπάδων είναι οι μόνοι που γίνονται ανεξάρτητα της λιτότητας. Και τα μεγάφωνα έξω από τις εκκλησιές;; Και Οι 100 και βάλε μεγαλότραγοι με τις κουρσάρες τους τους μισθούς στρατηγών και τι- τους ανιψιές-ους

Ανώνυμος είπε...

Social Liberal
Έχεις δίκαιο. Γιαυτό και εγώ λέω δασκάλους θέλουμε:
Μου δημιούργησες την ανάγκη να γράψω ένα νέο θέμα με τίτλο:
"1907-2007: Το τέλος της "Μεγάλης Ιδέας" και των "Μικρών Ιδεών" που ακολούθησαν"
το έχω στο μυαλό, να δω πότε θα το βγάλω στο χαρτί.

Ασκαρδαμυκτί, πότε επιτέλους θα βάλουμε το μαχαίρι στις προεκτάσεις;

Νίκο, Το θέμα με τα μοναστήρια μπλέκεται στην νόσο του "αρχιμανδριτισμού" που είναι κάτι σαν το αλτσχλάιμερ του εκκλησιαστικού θεσμού. Ωστόσο υπάρχουν και κάποιοι (και υπάρχουν σε κάθε κοινωνία μύστες), που ένας τέτοιος χώρος τους αρέσει. Βέβαια αυτοί θα ήταν πολύ λιγότεροι, αν δεν υπήρχε η ειδωλοποίηση του μοναχισμού και ο "αρχιμανδριτισμός".

DINOS TZORTZOGLOU είπε...

Niko@

Δεν ξέρω αν το παρατραβάμε...
Υπάρχουν κατά καιρούς μεμονωμένες περιπτώσεις "εγκλεισμού" σε μοναστήρια που υποθέτω ότι επιλαμβάνονται εισαγγελείς.
Πέρα από αυτές μάλλον είναι αναφαίρετο δικαίωμα όποιου θέλει να πάει να μονάσει, άσχετα με το αν συμφωνούμε και τι συζήτηση μπορεί να γίνει για το θέμα (και υποθέτω πως είναι μεγάλη....)
Στα υπόλοιπα περί μισθών, αυτοκινήτων, διορισμών, στρατηγών κλπ κλπ, συμφωνούμε απόλυτα.
Και για πολλούς από εμάς μια απάντηση υπάρχει.Διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας. Καθαρός και απόλυτος. Το λέμε και το ακούμε τόσα χρόνια. Μέχρι και κάποιοι "Τράγοι" συμφώνησαν (τάχα μου). ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΩΡΙΜΑΣΕΙ ΑΚΟΜΑ;;;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

o άμεσος xωρισμός αναγκαιότητα. ¨οπως σημείωσα παρακάτω όμως θέλει σωστή επεξαργασία 180 χρόνια συμπόρευση έχουν δημιουργήσει πολλά μικροζητήματα που πρέπει να λυθούν μαζί του.

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου