...πράγματα που έχουν επιδράσει μέσα μου...

Ίσως να λέτε, πολλά λέει αυτό το "καπιταλιστικό κομμούν".

Πολύ τα μπερδεύει..

και καπιταλιστικό και κουμούνι.

Και υπερασπίζεται τις θρησκείες αρκετές φορές και τα βάζει με τα ιερατεία τους.

Ε, να σας πω, μια και έχει περάσει πολύς καιρός για να γράψω κάτι, τα βασικά πράγματα που έχουν επιδράσει μέσα μου.

Έχουμε και λέμε :

Ο αρχαιοελληνικός κλασσικός ανθρωπισμός. ( Μέτρο «χρημάτων πάντων» ο άνθρωπος). Θα ήθελα, ας πούμε, μια ανάπτυξη που να βασίζεται σε μικρές οικονομικές δομές, στα μέτρα του ανθρώπου δηλαδή.

Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός με την διδασκαλία περί «προσώπου» . Νομίζω ότι γεφυρώνει την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου, το αυτεξούσιο ( από το οποίο πηγάζει η καινοτομία, η ευελιξία, η «ανοιχτότητα»), με τον Κοινωνιοκεντρισμό της Κοινότητας, χωρίς την ύπαρξη της οποίας δεν υφίσταται το ανθρώπινο ον.

Από τον Μαρξισμό, σίγουρα θα κρατούσα την θεωρία της υπεραξίας καθώς επίσης και όλη του την ανάλυση για τον ρόλο των κοινωνικών τάξεων στην ιστορία, ιδωμένη όμως μετά και τα σημερινά δεδομένα.

Από τον Διαφωτισμό, θα έπαιρνα τον σκεπτικισμό και την εργαλειακότητα του λόγου . Χωρίς όμως το επί μέρους, η μέθοδος, να γίνεται ο απόλυτος κοινωνικός στόχος.

Από όλα τα σύγχρονα οικολογικά κινήματα, θα έπαιρνα όλη την αμφισβήτηση για την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση, χωρίς όμως τον "ιεραποστολικό" τους ζήλο ..