Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Σάββατο, Φεβρουαρίου 23, 2008

Το παιγνίδι του Βιβλίου

Το Παιχνίδι του Βιβλίου
Ο διαδικτυακός φίλος «Μανιτάρι του Βουνού», με προσκάλεσε στo παιχνίδι του Βιβλίου , φυσικά με όρους, τους εξής:
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Δίπλα μου έχω μια μικρή Βιβλιοθήκη με βιβλία εγχειρίδια σε διάφορες δουλειές. Το πιο κοντινό βιβλίο είναι η διδακτορική διατριβή ενός φίλου. Το επόμενο βιβλίο είναι « Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ» ΤΟΥ GERARD WALTER, EΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ 1994
Ανοίγω το βιβλίο στη σελ. 123. Πέμπτη περίοδος: Μιλάει για την αργκό των Μοναστηριών και τον «άγιο ζωμό» και συνεχίζω:
«Να η συνταγή του σε χοντρές γραμμές: Οι μάγειροι γεμίζουν με νερό μια μεγάλη χύτρα με δυο λαβές. Ύστερα ανάβουν φωτιά κάτω από την χύτρα και βάζουν σε αυτή μια εικοσάδα κρεμμύδια, τα οποία παίρνουν προηγούμενα την ευλογία της Αγίας Τριάδας. Οι μάγειροι αφήνουν να πέσει το λάδι στη χύτρα σταγόνα- σταγόνα μέσα στη χύτρα, προσθέτουν λίγους κόκκους θυμαριού για μυρωδικό και χύνουν τον ζωμό πάνω σε φέτε ψωμί.»
Στην συνέχεια προσκαλώ στο παιγνίδι:
Την tractatus, το Πρόχειρο Τετράδιο, την ΜΑΝΙΑ, τον Δείμο του Πολίτη, τον Ασκαρδαμυκτί
καλή συνέχεια..

Update: O Aσκαρ είχε ήδη πάρει μέρος, οπότε καλώ κι εγώ τον ELLIAS
Αναθεώρηση 2 κι επειδή κάποιοι από τους παραπάνω έχουν προσκληθεί και από άλλους...
βάζω στο Παιγνίδι τη Μερόπη , τον Τζονάκο , τον Μπάλο , τον o tempora .. o mores και όλους τους φίλους... Το Σπύρο τον Φαντάρο δεν τον προσκάλεσα επειδή είναι "εμπερίστατος"...
Αναθεώρηση 3 Τον Βρένους δεν τον έβαλα, επειδή δεν ήξερα πότε θα μπει να δει την πρόσκληση.
Έκανα λάθος, η... "προληπτική λογοκρισία" που πάνε να βάλουν σε όλους μας τον ενεργοποίησε..

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ομολογώ ότι ούτε το ββλίο το γνώριζα, ούτε το γεγονός.

Γιαί άραγε σταγόνα σταγόνα το λάδι; Τι άραγε να κρύβει στον "αγιο ζωμο" των κρεμυδιών;

ΥΓ Ευχαριστώ για τη συνέχιση του παιχνιδιού. Είναι κι αυττό μιά έκφραση της δικτυακής μορφής της μπλογκόσφαιρας...

vagnes είπε...

...και γω που σε καλεσα να συμετασχεις στο χωρο μου...
Το φαινομενο της ταχειας διαδοσης μιας ιδεας μεσω των blogs, χρηζει πιο συστηματικης μελετης και εκμεταλευσης

Ανώνυμος είπε...

ax ρε vagnes, την πάτησα. Είπα να ακολουθήσω πλήρως τους κανόνες και έτσι σκέφτηκα να διαλέξω κάποιους αντιπροσωπευτικά πιστεύοντας ότι θα φτάσουν σε όλους τους φίλους.
Θα δω ποίους κάλεσες κι εσύ να μην έχουμε τους ίδιους

tractatus είπε...

Σε διακόπτω αλλά ρίξε μια ματιά στο blog μου...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Φίλε, είχα ανταποκριθεί σε ανάλογη πρόσκληση του "Ονοματοδοσία"!
Και τι λες ότι είχα δίπλα μου; Το Σέξους του Μίλλερ! χαχαχα

tzonakos είπε...

Ολε όλε, ειναι η τέταρτη πρόσκληση που λαμβάνω για αυτο το παιχνίδι, στο τέλος θα γράψω :)
Βυζάντιο ε ; Παλιά ειχα μιά μανία με την ιστορία της εποχής του Βυζαντίου. Εχω διαβάσει πολλά.

spirosvii είπε...

τι ωραία! είμαι έξω με άδεια και επισκέπτομαι σαν τρελός τα μπλόγκς. χάρηκα ειλικρινά που έγραψες και για μένα, αλλά δεν ήξερες ότι είμαι έξω.. ωραίο παιχνίδι θα τριγυρίσω εδώ γύρω να διαβάσω κι άλλα τέτοια όμορφα πράγματα. Σε χαιρετώ από καρδιάς φίλε ΚΑΠ ΚΟΥΜ.

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου