Τα εισαγωγικά στη δημοκρατία (Μηδενισμός στα Γκέτο νο 2)

Η εξέγερση αυτή "μηδενισμός" έπρεπε να λέγεται διότι δεν επιδιώκει τίποτα.
Είναι ένα πλιάτσικο μετά πυρκαγιάς.
Μάλλον Νερωνισμός θα έπρεπε να λέγεται…
Αν ήταν Αναρχισμός, δηλαδή εναντίον των Αρχών, θα είχε άλλη μορφή.
Για παράδειγμα επαναστάτες θα άνοιγαν ορισμένα μεγάλα καταστήματα στα κέντρα των Πόλεων και θα μοίραζαν τα πράγματα στον κόσμο!
Ενέργεια παράνομη, εντελώς εκτός των μίνιμουμ αρχών στις οποίες βασίζεται η «Δημοκρατία μας», ενέργεια που εγώ ο ίδιος δεν θα την έκανα, αλλά μπορεί να βρει σε αυτή κανείς ένα νόημα ως πράξη «Αναρχικών».
Βέβαια εμείς, που στα σχολεία μάθαμε για τον Γαλλικό Μάη του 1968, ξέρουμε πως κι εκεί υπήρξαν καταστροφές αυτοκινήτων. Μόνο που εκείνη η πράξη εκεί είχε έναν διακηρυγμένο λόγο: Καταστροφή των συμβόλων των «χρυσών δεσμών» του καταναλωτισμού και τέλος πάντων οι θιασώτες της έμειναν εκεί, πίσω από τα οδοφράγματα, να δώσουν την μάχη με το Κράτος για κάποια αιτήματα..
Η παγίδα της ιστορίας είναι συχνά να μεταφέρεται το παλιό σχήμα στις νέες συνθήκες ακατέργαστο. Έτσι όμως η δήθεν -πλέον-Ελευθερία γίνεται στυγνή Τυραννία χωρίς να το καταλάβεις…
Ίσως αυτό μας το πουν και οι ίδιοι οι συνειδητά αναρχικοί, αλλά δυστυχώς έχουνε χάσει και αυτοί την μπάλα σε ένα παιγνίδι που θα μπορούσανε να παίξουν ως εξωσυστημικοί.
Ιδιαίτερα σε μια εποχή που το σύστημα τραντάζεται και όχι μόνο εξ αιτίας της τραπεζικής κρίσης..
Παιχνίδι κάνουν τώρα κάποια «μπάσταρδα τους» και οι πολλοί μιμητές τους, που θέλουν να ουρλιάξουν και δεν μπορούν να σκεφτούν άλλο τρόπο.
Γράφτηκε πως δεν μπορεί να θεωρηθούν τα παρόντα γεγονότα, εξέγερση στα γκέτο (όπως στο Παρίσι και στο L.A.), διότι τα υποκείμενά της δεν είναι απόκληροι, τίποτα Πακιστανοί που κοιμούνται στα χαρτόκουτα δηλαδή..
Μα ακόμα και άνθρωποι που αυτοκακοποιήθηκαν για να μπουν στον Status των Βόρειων Προαστείων, θέλουν να ουρλιάξουν ώρες –ώρες.. Και βέβαια, όπως λένε οι ψυχολόγοι, σύμπτωμα που δεν προλαβαίνεις να το εκφράσεις ο ίδιος, συχνά το εκφράζουν τα παιδιά σου..

Με αυτή τη κατάσταση η Αριστερά θα έπρεπε να λυπάται περισσότερο από όλους, γιατί τα υποκείμενα μιας- υπό άλλες συνθήκες- γόνιμης εξέγερσης, θα γίνουν αιτία για να επιστρέψει πιο δυναμικό το αστυνομικό κράτος. Τουλάχιστον θα το βοηθήσουν να μην αναλάβει την ήττα του.
Και θα σας πω ένα παράδειγμα: Σήμερα ακολούθησα κι εγώ μια νεανική πορεία. Έξω από ένα αστυνομικό τμήμα άρχισαν να πέφτουν άδεια μπουκάλια και αυγά. Οι αστυνόμοι έκαναν πίσω για να γλιτώσουν τους κρόκους και ο πολύς κόσμος μάλλον το ανέχονταν. Κάποιοι θερμόαιμοι φοιτητές πήραν κάποια στιγμή ένα καδρόνι και επιχείρησαν να σπάσουν τη φωτεινή επιγραφή "Police". Ο πολύς κόσμος έφυγε.
Δεν φανταζόταν τι συμβολικό πλήγμα μέχρι τη στιγμή του καδρονιού είχαν επιφέρει:
Αυτός ο βραχίονας της Κρατικής Καταστολής είχε εκείνη την ώρα απονομιμοποιηθεί και, αν τέτοια περιστατικά πύκνωναν, για να μπορέσει να τον κρατήσει αυτόν τον βραχίονα το κράτος, θα έπρεπε να του αλλάξει μορφή. *
Η Αριστερά, ειδικά αυτή που δεν βολεύεται με πάντα παρούσες κι αλάνθαστες θεωρίες, πρέπει να λυπάται και τουλάχιστον αυτή την ώρα πρέπει να παθαίνει πονοκέφαλο από τη σκέψη!

Θα πρέπει να λυπάται επίσης το συνδικαλιστικό κίνημα. Με το να μην έχουν αποτελεσματικότητα οι παρεμβάσεις του, με το να μοιάζει απαρχαιωμένο το σύστημα "απεργία – πορεία", με το να μη μπορεί ακόμα να φτιάξει νέα αλλά δημιουργικά όπλα, οδηγεί τους νέους να σκεφτούν πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από τη φωτιά προς όλες τις κατευθύνσεις… Θα ακουστεί τουλάχιστον το ουρλιαχτό του, έστω κι αν σβήσει μετά…

Αυτοί που θα χαίρονται θα είναι τα ΜΜΕ, οι σύγχρονοι χωροφύλακες, αυτοί που κατάφεραν να ελέγχουν την πρόσληψη της πραγματικότητας. Ακόμα και η εξέγερση τους φέρνει κέρδη. Τουλάχιστον αυτόκλητους παίχτες στο reality: "NERO TONIGHT"!
Για αυτό η πιο ελπιδοφόρα ενέργεια από τις τελευταίες ήταν η κατάληψη του τηλεοπτικού σταθμού.

Όσοι πιστεύουν στη Αστική Δημοκρατία χωρίς εισαγωγικά, απόψε θα περάσουν πολύ άσχημη νύχτα. Η μαζική απονομιμοποίηση, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα, ιδιαίτερα αν διαρκέσει...
Ξέρουν και αυτοί ότι στην δύσκολη ώρα τα πραγματικά αφεντικά ποντάρουν ακόμα και σε έναν ημιπαράφρονα Χίτλερ, από το να ρισκάρουν μια μη ελέγξιμη αλλαγή..
Γράφοντας εγώ σιγά - σιγά βρήκα το νήμα
Όπως και κάθε αξία που γίνεται πράξη, οι Δημοκρατίες πάντα απέχουν από το ιδανικό, έτσι, αν κανείς τις εξετάσει προσεκτικά, μπορεί να βάλει και κανένα εισαγωγικό... Τα εισαγωγικά γίνονται πιο εμφανή όταν γερνάνε.. τότε γεροντική άνοια, πένθος και πόνοι της γέννας γίνονται ένα αξεδιάλυτο πράγμα...
Θα έρθει όμως κάποια στιγμή που να φανεί ότι τα εισαγωγικά είναι πιο αχνά..
Αλίμονο αν φτάσουμε να φοβόμαστε και να βάλουμε κι εμείς και να δεχτούμε από άλλους εισαγωγικά στα προτάγματά μας: Θα έχουμε φτάσει στην απόλυτη τυραννία...
Η Δημοκρατία μπορεί να αποκτήσει άλλον επιθετικό προσδιορισμό π.χ. σοσιαλιστική, κοινοτική, ακόμα και αναρχική, αλλά αυτό που τις δίνει υπόσταση δεν είναι το επίθετο...
Αυτά είχα να καταθέσω περιμένω τα σχόλια σας…

* Πολλά λέγονται για την διάλυση των ΜΑΤ και τον αφοπλισμό της αστυνομίας...Εμένα η προσωπική γνώμη είναι ότι χρειάζεται γενική αναδιάρθρωση.
Ώς πρώτο βήμα είναι να σταματήσει αυτό το καραγκιοζιλίκι των Ρόμποκοπ σε κάθε Κοινωνικό Αγώνα... Έχω να καταθέσω προσωπικές εμπειρίες αρκετές που οι σιδερόφρακτοι ήταν περισσότεροι από τους διαδηλωτές... Τι θα κάναμε;
Οι άλλου τύπου δυνάμεις κρούσης, μπορεί να είναι κάπου χωμένες και ετοιμοπόλεμες, όταν χρειαστούν..
Και βέβαια, ένας αστυφύλακας που πάει για περιπολία σε μια πλατεία δεν χρειάζεται να οπλοφορεί.
Δηλαδή, ας πούμε ότι ήταν ένα κλεφτρόνι που έκλεβε μια τσάντα, θα τον πυροβολούσε;
Θυμάστε έναν άλλον στην Θεσσαλονίκη πριν χρόνια, που σκότωσε πάλι έναν αλλοδαπό μαθητή, επειδή μια θεία νόμισε -ναι απλά νόμισε- ότι της έκλεψε την τσάντα; Αλήθεια αυτός τι έγινε;
Ενοείται ότι η αστυνομία όταν πάει να συλλάβει ληστές θα οπλοφορεί...
Αν τώρα η Μαφία, ή μια τρομοκρατική οργάνωση, θέλει να ξεκάνει έναν αστυνομικό την ώρα που περιπολεί σε μια πλατεία, δεν θα τον σώσει το περίστροφο.
Ράμπο υπάρχουν μόνο στις ταινίες. Αυτό το διδάσκουν στις σχολές;