21/4/1967: Η ώθηση του πάγου

Είτε το θέλουνε είτε όχι οι τρέντυ απολογητές του χυλού, η 7χρονη δικτατορία, η περιορισμένη στην αρχή, εκτεταμένη στο τέλος αντίσταση σε αυτή, η εθνικιστική (λεγόμενη και "ελληνοχριστιανική") κιτς υστερία, η σφαγή του Πολυτεχνείου και η εθνική καταστροφή στην Κύπρο, από το ανεγκέφαλον των πρακτορίσκων, αποτελούν τομή στην κοινωνικοπολιτική εξέλιξη τής χώρας μας.

Υπήρχε ένα τεράστιο δυναμικό, καταπιεσμένο ήδη από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, που "μπήκε στον πάγο" (γύψο το έλεγε ο Παπαδόπουλος) πιο διακριτά από την Χούντα και λόγω της πίεσης έκανε μια τεράστια εκτίναξη στη Μεταπολίτευση.

Εκτίναξη που πήγε μπροστά την πατρίδα μας,παρά τις ακρότητες της ορισμένες φορές (: Τα μεγάλα ποτάμια, μαζί με το γάργαρο και γόνιμο νερό,κουβαλάνε και πέτρες και ξύλα και σκουπίδια ακόμη...)

Βέβαια, όπως όλα τα πράγματα στην ιστορία των ανθρώπων, το δυναμικό αυτό εξαντλήθηκε..

Από το 1990 και μετά νιώθει κανείς σαν να μπήκαν τα πράγματα σε πάγο. Μια δικτατορία πιο ύπουλη, αυτή των διαπλεκόμενων και των τρέντυ πρακτόρων των πολυεθνικών, κυβερνά ουσιαστικά τη χώρα: Κάθε βήμα της και βρώμα σκανδάλων, κάθε "εξέλιξη" καταπίεση και αδικία για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών!

Τώρα ήρθε και η οικονομική κρίση, που είναι αφορμή για να μπει και η τελευταία ικμάδα πραγματικής προόδου στον πάγο...

Λέτε να ξανασυμβεί και τώρα η"ώθηση του πάγου", όπως έγινε άλλοτε με την εφτάχρονη Χούντα;

Έτσι και στην αρχή αυτή φάνταζε ανίκητη, αλλά έμεινε μόνο 7 χρόνια...