Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2009

Το Πολυτεχνείο και οι Καμπάνες..

Η πρώτη έντονη μου ανάμνηση από την Χούντα, ήταν οι μαύρες κόλλες στα παράθυρα, λόγω της συσκότισης για τον φόβο βομβαρδισμών με την εισβολή στην Κύπρο και βέβαια η επιστράτευση.
Λίγοι μήνες για ένα μικρό παιδί, έχουν σημασία...
Βέβαια πολύ νωρίς, ίσως από την επόμενη χρονιά, το Πολυτεχνείο συνδέθηκε στη μνήμη μου με μια σιδερένια πόρτα. Ναι πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι κάποιοι σοβαροί κύριοι (η κυβέρνηση ;) να βάζουν λίγα λουλούδια πάνω της. Από τις ειδήσεις ίσως εκείνης της εποχής. Και μετά μου έρχεται ένα τραγούδι. Τραγουδημένο με την ένταση που υπάρχει στο βίντεο αυτό. Ίσως να ήταν αυτό ακριβώς το στιγμιότυπο, που ενδεχομένως να έπαιζε στην ΕΡΤ της Μεταπολίτευσης.
Δεν θυμάμαι πότε το άκουσα αλλά πολύ νωρίς έκανα μέσα μου την σύνδεση... Πολυτεχνείο για μένα είναι αυτό το τραγούδι και με αυτή την ένταση.
Όχι κυριλέ, υψηλή τέχνη τάχα μου, όπως τραγουδήθηκε από λιμοκοντόρους, όταν έγινε μουσείο και αυτό και τα μηνύματα του για ορισμένους…
Τραγουδημένο εν βρασμώ ψυχής για την απελευθέρωση της ψυχής. Σε αυτό το πλαίσιο το θυμάμαι. Άλλοτε με θαυμασμό, άλλοτε με προβληματισμό, άλλοτε με θυμό και λοιδορία, κάποτε με μια θλίψη, αλλά πάντα παρών συναισθηματικά, όπως και εκείνη την πόρτα που πλάκωσε τους νέους…

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου