Πράσινη Ανάπτυξη στο αεροπλάνο...

To βιβλίο του Jeremy Rifkin, "Το τέλος της μισθωτής εργασίας και το μέλλον της" είναι ένα από τα βιβλία που με έχουν επηρεάσει πάρα πολύ.
Να σημειώσω ότι το διάβασα σε μια εποχή βαθιάς και απογοητευτικής ανεργίας.
Πριν λίγες μέρες ταξίδευα και στο περιοδικό του αεροπλάνου διάβασα μία συνεντευξή του. Αυτό το τμήμα, το οποίο σκάναρα και σας παρουσιάζω, μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Ακούμε για πράσινη οικονομία και πράσινη οικονομία δεν βλέπουμε..

Ψάχνουμε να αυξήσουμε το ΑΕΠ, στην Ελλάδα, ένα κράτος που παράγει σχεδόν τίποτα.

Μήπως στην χώρα που κυβερνούσαν οι εργολάβοι τόσα χρόνια δεν μπορεί να γίνει τίποτα, χωρίς εθνικά σχέδια και γενναίες δημόσιες επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία.

Μήπως με ένα ισχυρό δημόσιο υποστηρικτικό βραχίονα (Έρευνα, παραγωγή μηχανημάτων ή συμπαραγωγή με άλλες χώρες) θα μπορούσαν να αναπτυχθούν τοπικά δίκτυα πράσινης οικονομίας με την μορφή που είχε οραματιστεί τους συνεταιρισμούς ο Κ. Καραβίδας;

Μήπως αν δεν προλάβουμε εμείς,  θα έρθουν να μας κατακτήσουν, μόλις πτωχεύσουμε,  πολυεθνικοί  κολοσσοί, που θα βρουν τζάμπα οικόπεδα για νέες αποικιοκρατικές βάσεις, χρήσιμες για την εποχή που θα ακολουθήσει το τέλος της οικονομίας του Πετρελαίου;