Κλαρίνο,ταμπούρλο, πάμε!

(Κλαρίνο,ταμπούρλο, πάμε:)

"Κίνησε η "γερακίνα" για λαό κι άλλον να φέρει
ντρουμπου ντρουμπου ντρουμπου ντρουμ
τ' αροπλάνα της βροντούν!!!"

Μας έφυγε η γερακίνα.
Τελικά μάλλον πρώτα απ' όλα για τις μπίζνες ήρθε.
Να πάρουμε και του Αζερμπαϊτζάν το γκάζι.
Έλα που εμένα πάλι μου ήρθαν σκέψεις...
Και το λένε οι φίλοι μου:
"Μη σε απασχολούν τα προβλήματα των άλλων"(των πολιτικών, ας πούμε).
Γιατί σκεφτόμουνα:
" Τι στο διάολο, σε ένα κόσμο που το θέμα των πηγών ενέργειας φαίνεται να ξεσηκώνει πολέμους, γιατί η Ψωροκώσταινα να είναι ένα από τα πλέον εξαρτώμενα σε πετρέλαιο ευρωπαϊκά κράτη ;
Γιατί να είναι η τελευταία σε επενδύσεις εναλλατικών μορφών ενέργειας;
Γιατί να έχει τόσους επιστήμονες άνεργους και να μην τους βάλει με κρατικά κονδύλια να κάνουν πειράματα, π.χ. για το υδρογόνο;
Γιατί πάλι να απολαμβάνουμε που είμαστε τόσο πίσω;"
Όλα αυτά κοστίζουν λένε.
"Μα καλά, ας μην αγοράσουμε για πέντε έξι χρόνια τα τελαυταία μοντέλα μαχητικών, που πέφτουν κι όλας, από ένα κάθε μήνα εσχάτως.
Μήπως, άμα κάνουν ντου οι καλοί μας γείτονες με "πλανητική υποδαύλιση", θα την γλιτώσουμε με αυτά; Και για πόσο;"
Και μετά μου λένε οι φίλοι μου:
"Δεν σου είπαμε να μην ασχολείσαι με ξένες έγνοιες;
Ρε δεν είναι Ρεαλπολιτίκ αυτά!
Αυτοί (οι πολιτικοί) γνωρίζουν πράγματα που δεν ξέρουμε εμείς.
Αυτοί έχουν χρυσοπληρωμένους συμβούλους που έχουν ξεσκολίσει τα Χάρβαρντ.
Δεν είναι απλά πράγματα αυτά."
Και μετά θύμωσα και είπα:
"Καλά υπάρχει και αυτό το μπλοκάκι μου και θα σας δείξω!"
Εσείς τι λέτε ωρε;

Η ΚΟΝΤΙ ΡΑΪΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Σήμερα το πρωί είδα όλα τις πρωινές ειδησιογραφικές εκπομπές της TV.
Αντιμετώπισαν την επίσκεψη της Κόντι με μεγάλο σκεπτικισμό. Σε κάποιες ίσως υπήρξε και μια διάχυτη ειρωνεία για τις προθέσεις των Αμερικάνων. Διάβασαν και τις εφημερίδες .
Από τα "ΝΕΑ" μέχρι τον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ" το ίδιο ήταν το μότο: ενόχληση από την θέληση των Αμερικάνων να μας μπλέξουν στην σχεδιαζόμενη επίθεση στο ΙΡΑΝ.
Ο ζωντανός μας θρύλος της εθνικής αντίστασης, ο Μανόλης Γλέζος, δημοσίευσε και σχετικό μανιφέστο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ». (http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=63824476)
Ήδη κάποιοι "γνωστοί - άγνωστοι" μιλούν για αντιαμερικανισμό...

Αλλά δεν είναι αντίθεση προς ένα συγκεκριμένο έθνος αυτή μας η συμπεριφορά.
Είναι αντίθεση στην εξουσία.
Αυτή τη νοοτροπία που έχουμε ως λαός απέναντι στις εγχώριες αρχές, την έχουμε (δικαιολογημένα από αρκετές πλευρές) και προς τους διεθνείς "δυνάστες".
Οι τελευταίοι "Πλανηταρχεύοντες" μάλλιστα, με κάθε τρόπο προσπαθούν να μας θυμίζουν "το δυναστικόν" της παρουσίας τους.
Μην ξεχνάμε ότι σαν λαός έχουμε άσβηστες μνήμες καταπίεσης από την μια και αντίστασης από την άλλη, που μας κάνουν να αντιδράμε, σχεδόν σαν τα σκυλιά του Παβλόφ, απέναντι στην κάθε κυρία Κόντι, που μας θυμίζει τον Βεληγκέκα μας.

Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» έγραψαν βέβαια, ότι οι μπίζνες του φυσικού αερίου είναι η αιτία της επίσκεψης. Να αφήσουμε το ρωσικό γκάζι λέει και να πάρουμε του Αζερμπαϊτζάν στην διακίνηση του οποίου εμπλέκεται η BP.
(http://news.ft.com/cms/s/eeac8c08-d3b1-11da-b2f3-0000779e2340.html)
Πρόκειται για άλλου είδους πιέσεις δηλαδή. Έτσι μας λένε.
Αλλά, ακόμα και αν δεν έρθουν σήμερα οι φορτικές πιέσεις για το Ιράν, θα έρθουν στο μέλλον.

Είναι πολύ δύσκολη έτσι η όποια απόφαση. Ακόμα και μακριά από κάθε συναισθηματισμό.
Γιατί ας πούμε ότι «ξεπερνάμε τις ευαισθησίες μας» σαν λαός και λέμε το ok.
Έχουμε πολλά να χάσουμε.
Στην Ευρώπη υπάρχει ισχυρή αντιαμερικανική μερίδα κρατών και τα κυριότερα συμφέροντα μας βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (δες Γαλλία), αλλά και στη Ρωσία.
Αλλά αφήστε τα διπλωματικά.. Θα είμαστε πολύ άτυχοι, αν όλοι οι Έλληνες γίνουμε στόχος Τζιχάντ (Ιερού Πολέμου).
Είδατε τι έπαθαν οι Ισπανοί;Εμείς εδώ είμαστε ακόμα πιο κοντά....

Από την άλλη ας πούμε ότι το παίζουμε αντιστασιακά και λέμε το ΟΧΙ!
Εγώ βγάζω έξω το Κυπριακό και το Μακεδονικό και κρατάω μόνο δυο πραγματικά σοβαρά προβλήματα:
Α.Την έντεχνη αναταραχή των Μουσουλμάνων στην Θράκη
και Β. Την ανακίνηση των Γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο με νέα «Ίμια».
Έχουνε λεφτά, δύναμη, γεωστρατηγικά επιχειρήματα και είναι πολύ αδίστακτοι για να πετύχουν σε πολύ λίγο καιρό κάτι τέτοιο.

Αυτή λοιπόν η επίσκεψη θα έπρεπε να είναι θέμα διαβουλεύσεων όλων των πολιτικών δυνάμεων, συσκέψεις επί συσκέψεων- ακόμα και κλειστών συζητήσεων στη Βουλή- και όχι στην διακριτική ευχέρεια της κάθε κυρίας Μπακογιάννη και του κάθε κυρίου Καραμανλή.
Δεν βλέπω κάτι τέτοιο και πολύ ανησυχώ.
Μου λείπει ο κ. Μολυβιάτης….
Φαίνεται να μπαίνει στην πάντα ακόμα και ο πρόεδρος Παπούλιας…
Εγώ πάντως αν ήμουν πρωθυπουργός θα ζητούσα και θα ενθάρρυνα την Αριστερά -"κάτω από το χαλί" βέβαια- για ακόμα πιο δυναμικές αντιδράσεις... Θα μου έδιναν κάποια πρόσθετα επιχειρήματα, αρκεί να είχα στόχους…

άρτον και θεάματα

Σήμερα έκλεισε η Μεγάλη Βδομάδα με την Ανάσταση.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε σούβλες, σε (γλυκανάλατη μάλλον) αγάπη και στην ελληνική παράδοση.
Όμως δεν θα το κάνω.
Πάρα πολλοί θα πούνε για αυτά.
Εγώ θα πω για την Τηλεόραση και θα την «στολίσω».
Την αφορμή μου έσωσε η ίδια με τις πολλές ταινίες με Ρωμαίους που πρόβαλε αυτήν την βδομάδα, μαζί με συγκίνηση για τον …"θείο δράμα".
Οι Ρωμαίοι λοιπόν με τις Αρένες τους και τους Μονομάχους τους, όπως το έβλεπα στον "Μπαράμπας"....

Πολλοί έχουν παρομοιάσει την σημερινή εποχή της Pax Amerikana με την εποχή της Pax Romana και ειδικότερα με την εποχή της παρακμής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Λένε ότι το πλήθος στις πόλεις εκείνης της εποχής ζούσε «για άρτον και θεάματα», τα οποία απολάμβανε μέσα στις αρένες. Εύκολα όμως, μπορεί κανείς να παρομοιάσει την απόλαυση εκείνων των άγριων, ανθρωποφαγικών θεαμάτων στο Κολοσσαίο και τους άλλους παρόμοιους χώρους με την κυριαρχία των σκουπιδιών της τηλεόρασης στην σημερινή μας ζωή.
Οι «αρένες» είναι πλέον μέσα στο σαλόνι μας. Βέβαια, είναι αλήθεια, οι σημερινοί «θιασάρχες» έχουν λάβει υπόψη την εξέλιξη που έφερε το πέρασμα τόσων αιώνων στα ανθρώπινα ήθη. Έτσι εκτός από το μπόλικο αίμα -το βασικό συστατικό κάθε «καλής συνταγής» θεαμάτων- πρόσθεσαν παραπάνω «αφροδισιακά φίλτρα» για γαρνιτούρα και βέβαια κουρελιάσματα και κατασπαράγματα άλλου είδους- όχι πια των ρούχων και της ανθρώπινης σάρκας από τα θηρία, αλλά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Βλέπετε πια μάθαμε να τρώμε τον Άλλο και με άλλους τρόπους πέρα από τον κλασσικό. Και αναμφιβόλως, όπως οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι διάγουν έναν πολιτισμένο και ειρηνικό βίο, τον οποίο μόνο η επιδρομή κάποιου βάρβαρου έθνους στη Ρωμαϊκή επικράτεια, μπορούσε να ταράξει, έτσι και εμείς δεν μπορούμε να δούμε ότι η βαρβαρότητα βρίσκεται μέσα στο σαλόνι μας κυρίως και λιγότερο στην εισβολή κάποιου τρομοκράτη Μπιν Λάντεν και καθόλου στην θέα κάποιου ταλαιπωρημένου και άπλυτου λαθρομετανάστη.
Θα διαμαρτυρηθεί κανείς πως δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί συλλήβδην η εποχή μας από την κυριαρχία των τηλεοπτικών σκουπιδιών, μια και έχει σημειωθεί τέτοια πρόοδος στον κόσμο, ιδιαίτερα δε, όσον αφορά την ανάδειξη των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ανθρώπων.
Και στην Ρωμαϊκή Εποχή είχε καλλιεργηθεί η Φιλοσοφία, οι Καλές Τέχνες και πάρα πολλοί στοχαστές έφτασαν σε πολύ ψηλό για την εποχή σημείο στην προσπάθειά τους να ορίσουν τον Άνθρωπο και τη Φύση.
Ωστόσο, αν φέρουμε στο μυαλό μας την εικόνα της αρχαίας Ρώμης, πιο εύκολα σκεφτόμαστε τον Καλιγούλα, τον Νέρωνα και τις Αρένες, παρά τους Φιλοσόφους της.
Δεν κινδυνολογώ, ούτε προτείνω τον "αναχωρητισμό".
Μάλλον καταθέτω μια συνειρμική σκέψη. Από κει και πέρα οι κοινωνιολογικές διαπιστώσεις είναι γνωστές:
Η κυριαρχία της ηλεκτρονικής εικόνας έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στη κοινωνία.
Σιγά- σιγά αρχίζουμε να βιώνουμε το περιβάλλον μας, φυσικό και κοινωνικό, εμμέσως από την ηλεκτρονική εικόνα, ως εικονικό μέγεθος.
Συμβαίνει αρκετές φορές, οι σχέσεις μας, από τον πολιτικό μέχρι τον και ερωτικό τομέα, να αναπτύσσονται πρώτα «στο γυαλί», γιατί εκεί συχνά βρίσκουμε τις φόρμες για να «ντύσουμε» τις ανάγκες μας.
Το έδαφος έτσι γίνεται πρόσφορο για να σχηματιστούν αξίες σε ένα άλλο επίπεδο από αυτό των άμεσων και πραγματικών κοινωνικών μας σχέσεων. Αρκεί να μεταφερθεί η πραγματικότητα, στο αφηρημένο και εικονικό επίπεδο της τηλεόρασης.
Εκεί δύνεται η δυνατότητα σε όσους έχουν τη δύναμη, να παρέμβουν, να ξανασχεδιάσουν την ζωή, όπως θα έκανε και ένας καλός σχεδιαστής μόδας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Τον Ιούδα μισούμε υπέροχα!!

Μεγάλη Πέμπτη χθες, σήμερα Μεγάλη Παρασκευή (δηλαδή αργεία).
Έτσι είπα να ασχοληθώ με το blogg και εγώ. Μου το πρότειναν σαν διέξοδο ο φίλος μου ο Νίκος, blogger κι αυτός.
Και επειδή η μέρα το καλεί θα αρχίσω με θρησκευτικά. Όχι δεν είμαι ορθόντοξυ μάνιακ, παρόλο που λόγω προσωπικής ιστορίας θα μπορούσα...
Θα τα πούμε αυτά συν τω χρόνω. Τώρα στο ημερολόγιο θα μεταφέρω μόνο εντυπώσεις.
Γιαυτό άλλωστε υπάρχει. Η Μεγάλη Εβδομάδα φέτος θα μπορούσε να αφιερωθεί στον "κακό μαθητή", τον σπιούνο. Τα ξέρετε δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Αυτόν σκεφτόμουν κι εγώ χθες στην εκκλησία. (Όχι δεν πηγαίνω κάθε Κυριακή.. κυρίως στις μεγάλες γιορτές πάω. Βαριέμαι κι εγώ τα μακρόσυρτα ψαλσίματα και νευριάζω με τα ηθικιστικά κυρήγματα των παπάδων...)
Που λέτε τον Ιούδα σκεφτόμουν στο Ναό.. πειράζει;
12 Ευαγγέλια.
Πρόδοτες
Ληστές
Δικαστήρια
Εκτελέσεις
Μέσα σε αυτές τις εικόνες κάποιοι με αφορμή τις ανακαλύψεις του Νάσιοναλ Τζιογράφικ, μας θυμίζουν ότι στο πρόσωπο του Ιούδα "καίμε" ολόκληρο το εβραικό έθνος.
Χρειαζόμαστε ως χριστιανική ταυτότητα κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο.
Δεν έχουν άδικο μου φαίνεται και εμένα: ο Ιούδας είναι ένας αποδιοπομπαίος τράγος.
Ένας βέβαια όχι ο μοναδικός.
Τα ίδια τα ευαγγέλια, αν τα διαβάσει κανείς μακρειά από τον δογματισμό, δείχνουν την τραγικότητα μιας τέτοιας προσωπικότητας:
Πίστη....
παράτημα των πάντων για να κυνηγάς έναν "τρελό".....
ζηλωτής ανάμεσα στους μαθητές του "τρελού"- δεν θέλει ακόμα και την πιο μικρή παρέκλιση-
βιάζεται& απογοητεύεται έτσι από τον "τρελό".........
θέλει να τον τιμωρήσει γιατί έχασε τον χρόνο του μαζί του.....
διαψεύδεται κι από αυτή την πράξη του και εν τέλει μένει αυτοεγκλεισμένος στις διαψεύσεις του.
Οι διάφοροι "'Ανθιμοι" (Λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή; Υπεραμύνθηκε της απαραδόσεως να θεωρούμε τον Ιούδα "μίασμα"...) κάνουν την δουλίτσα τους κι αυτοί.
Το ζουμί είναι όμως αλλού....
Α, Ξέχασα και του άλλλους "σταυρωτήδες".. Αυτούς που από τα "ωσσανά" πέρασαν στα "άρον άρον, σταύρωσον αυτόν". Και αυτοί αδικημένοι μάλλον
Ακόμα και η απόφαση του δικαστηριου ήταν η αναμενόμενη: Οι προύχοντες των Ιουδαίων έτρεμαν τον Ίσκιο τους. Λίγο ήθελε η Pax Romana για να τα κάνει γυαλιά καρφιά, όπως τα έκανε λίγα χρόνια μετά;
Αλίμονο, αν δεν θανάτωνε έναν "παλαβό" για να ζήσει ο λαός.
Γιατί βέβαια τα ευαγγέλια λένε ότι ο Χριστός διακυρήττει ξεκάθαρα ότι η Βασιλεία του είναι στους Ουρανούς, αλλά ο πολύς λαός δεν το είχε λίγο να ξεσηκωθεί ακούγοντας ότι ήρθε ο Μεσσίας.
Και οι Ρωμαίοι, (μην κοιτάτε τον Πιλάτο, μια φιγούρα είναι και αυτός: του σοφού, δίκαιου, πλην όμως βολεμένου υπαλλήλου) δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους.
Ας κλέισω λοιπόν με τη σκέψη μου: Αν ο κάθε εκκλησιαστικός ταγός δεν χρησιμοποιεί αυτά τα κείμενα για να πει ότι ο σπιούνος Ιούδας, ο Καϊάφας, ο χέστακας Πιλάτος, ο τσάμπα μάγκας Πέτρος, ο παντελώς χαμένος Ληστής αλλά και η θαραλέα πόρνη Μαγδαληνή μπορεί είναι πλευρές του κάθε ανθρώπου έχει αποτύχει.
Τα 12 Ευαγγέλια, αν δεν πας εκεί "για να κάψεις τον Ιούδα" όμως είναι παρόντα
...Και σαλευθήτωσαν τα θεμέλια της γης!! θα πούμε απόψε!