" Άφησε με να έρθω μαζί σου. ..."

Έρχεται Ανάσταση και επειδή όλα αυτά τα "αγιωτικά" -που θέλοντας και μη μας ακουμπάνε- δεν έχουν νόημα δίχως την Αγάπη..
Το ξέρω είναι μεγάλη λέξη και πολλές φορές παρεξηγημένη, είτε θετικά, είτε αρνητικά...
Λοιπόν βάλτε επεξήγηση:
Πλησίασμα
Εννοποιητική Δύναμη
ή απλώς:

μαζί

Γι' αυτό το "μαζί" έχουν ειπωθεί περισσότερα από πολλούς άλλους, πιότερο δοκιμασμένους από μένα στο αμόνι της ζωής...
Με τις ευχές μου για πραγματική Ανάσταση (κι όσο βαστάξει) σας δωρίζω το παρακάτω απόσπασμα από κάτι πολύ αγαπημένο.


" H Σονάτα του Σεληνόφωτος

Γιάννης Ρίτσος

Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα,
μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησε με να έρθω μαζί σου....

Τούτο το σπίτι στοίχειωσε, με διώχνει θέλω να πω έχει παλιώσει
πολύ, τα καρφιά ξεκολλάνε,
τα κάδρα ρίχνονται σα να βουτάνε στο κενό,
οι σουβάδες πέφτουν αθόρυβα
όπως πέφτει το καπέλο του πεθαμένου
απ' την κρεμάστρα στο σκοτεινό διάδρομο
όπως πέφτει το μάλλινο τριμμένο γάντι της σιωπής
απ' τα γόνατά της
ή όπως πέφτει μιά λουρίδα φεγγάρι στην παλιά,
ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα.

........

Το ξέρω η ώρα είναι πια περασμένη. Άφησέ με,
γιατί τόσα χρόνια, μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια,
έμεινα μόνη, ανένδοτη, μόνη και πάναγνη,
ακόμη στη συζυγική μου κλίνη πάναγνη και μόνη,
γράφοντας ένδοξους στίχους στα γόνατα του Θεού,
στίχους που, σε διαβεβαιώ, θα μένουνε
σα λαξευμένοι σε άμεμπτο μάρμαρο
πέρα απ' τη ζωή μου και τη ζωή σου,
πέρα πολύ. Δε φτάνει.
Άφησε με να έρθω μαζί σου. "