Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Παρασκευή, Αυγούστου 24, 2007

Οι βίζιτες του κυρ- Ευτύχη...

Ο κυρ - Ευτύχης έχει σήμερα χαρές...
24 Αυγούστου έχει την ονομαστική του γιορτή.
Όλα τα διαμερίσματα της οικογενειακής πολυκατοικίας, θα μαζευτούν κάτω στο ημιυπόγειο δυάρι για να ευχηθούν στον "μπαμπά"!
Ο κυρ- Ευτύχης έβγαλε 3 κανάτες κρασί από το βαρέλι και περίμενε τα παιδιά.
Πάντα αγόραζε μούστο και έφτιαχνε το κρασί του, ήθελε να θυμάται τον χωριό του, έξω από την Κόρινθο, απ' όπου ξεκίνησε το '60 για να φτιάξει αυτή την "μικρή αυτοκρατορία" στην καρδιά του Περιστερίου.
Η κυρά του, η "Κατινάρα" με τ' όνομα, παρά τους κιρσούς της -κορδελιάστρα από πιτσιρίκα, μετά στο μαγαζί του άντρα της... από μηχανικός μέχρι αποθηκάριος- έφτιαξε τα σμυρνέϊκα σουτζουκάκια της. Ήταν μοναδική συνταγή , επτασφράγιστο μυστικό της προσφυγικής της οικογένειας. Έφτιαξε όμως και πίτσες, ωγκραντέν, ρώσικες και ουγγαρέζικες σαλάτες που ξεσήκωσε από τις "βέφες" και τους "τσελεμεντέδες".
Από τις επτά κάθησαν στο ξεχειλωμένο σαλονάκι τους και περίμεναν τα παιδιά τους...

Πρώτη ήρθε η κόρη τους η φιλόλογος μαζί με τον "χασοδίκη" άντρα της από τον πάνω -πάνω όροφο..
Ήταν κατά τις 8, τότε που δυο φωνακλάδες αγενείς τύποι πλακώνονταν στην Τι βι για ένα προεκλογικό γκάλοπ.
Μια λουσάτη κυρία προσπαθούσε, δήθεν αυστηρά, να τους κάνει να ηρεμήσουν, ενώ χαμογελούσε πονηρά κάτω από το λίφτινκ της..
Ήρθαν "παγωμένοι" και οι δυο τους , όπως σχεδόν πάντα τον τελευταίο καιρό...
Η φιλόλογος κουρασμένη από τα ιδιαίτερα, αλλά και το φροντιστήριο που δούλευε σχεδόν τσάμπα για τα ένσημα (να πάρει κάποτε τη σύνταξή της να ξεκουστεί!).
Έβγαζε αρκετά λεφτά, αλλά τι να το κάνεις που τα έξοδα ήταν πολλά.
Ο ιδιωτικός παιδικός σταθμός μόνο πόσα έτρωγε!
Σιγά μην το πάει το βλαστάρι της στον δημοτικό σταθμό.
Πέραν του ότι η φορολογική δήλωση του ζευγαριού ήταν πάνω από το όριο και δεν το έπειρνα το τέκνο, ακόμα και μέσον να είχε, δεν θα πήγαινε το παιδί της σε "μπασκλας" χώρους. Τα "χαρούμενα αρκουδάκια "- το έβλεπες- είχαν πρεστίζ..
Αλλά έπρεπε να δουλεύει για δύο...
Ο άντρας της, ο δικηγόρος, με μεταπτυχιακό στο Εμπορικό Δίκαιο παρακαλώ, με όσα έβγαζε ίσα- ίσα που πλήρωνε τα έξοδα του γραφείου του και τα ακριβά κουστούμια που αγόραζε από του "Φωκά", γιατί ήταν εργαλεία δουλειάς λέει..
Ο "μπαμπάς", είχε προσπαθήσει να του βρει δουλειά σε μεγάλα γραφεία και εταιρείες Πήγε μια φορά με τα σπρωξίδια, αλλά δεν στέριωσε: Είχε σπουδάσει νομική και όχι απατεωνιές έλεγε...
Τώρα τελευταία καθόταν μέχρι τα μεσάνυχτα στο γαρφείο και όταν δεν έπινε διαβάζοντας φιλοσοφία του δικαίου, διάβαζε για να περάσει στο διπλωματικό ή στο δικαστικό σώμα.
Κάποια οικογένεια "λευκών κολλάρων" τον είχε μεγαλώσει κι αυτόν για σπουδαία πράγματα, γιαυτό, έτσι, άκουγε αυτό το "χασοδίκης" , που δήθεν αθώα έλεγαν η γυναίκα του και οι φίλες της, έπεφτε ακόμα περισσότερο στο κενό...
(Μεταξύ μας, η φιλόλογος είχε ενστικτωδώς μυριστεί ότι, αν τα κατάφερνε και γινόταν διπλωμάτης , μάλλον θα έφευγε "για άλλα" και τον υπονόμευε(πάλι όχι ενσυνείδητα).
Παρόλο που δεν τον ήθελε, δεν επθυμούσε να χαλάσει την εικόνα του καλού παιδιού στους γονείς της με ένα επισοδειακό διαζύγιο.... Εκτός αν έβρισκε έναν καινούργιο Τζον -Τζον!)
Ο μεσαίος, ο αδελφός που είχε πάρει την επιχείρηση του "μπαμπά", βιοτεχνία πλαστικών υποδημάτων, ζούσε από τις κάρτες και κάθε μέρα η αγωνία του ήταν μη τυχόν και μπει στη "μαύρη λίστα" του "Τειρεσία"..
Δεν έφτιαχνε πια παπούτσια, δεν ήταν συμφέρον, έκανε τον εισαγωγέα από την Ινδία και άλλες τέτοιες χώρες. Χρωστούσε και του χρωστούσαν οι "πελάτες" ... κάτι αρμυρούστικοι έμποροι τουριστικών ειδών στις Κυκλάδες και στα άλλα ρηζόρτς της χώρας ..
Η γυναίκα του ήταν μια ξοδευτική μηχανή, μάλλον για αυτό τον είχε παντρευτεί τον "εργοστασιάρχη".. Ευτυχώς όμως, ανάμεσα σε πολλά άλλα, αγόραζε καλλυντικά και περιποιείτο τον εαυτό της καλά.. Αυτό ήταν πολύ θετικό, δεν έψαχνε να βρει καινούργιο μουνί ο τύπος. Το μυαλό του, ήταν κολλημένο στο σεξ και στο χρηματιστήριο από τότε που εγκλωβίστηκε το 2000..
Τα ΄ξερε αυτά ο κυρ- Ευτύχης, γι' αυτό κατά βάθος δεν τις ήθελε τις βίζιτες, αλλά μπορεί φέτος να ήταν διαφορετικά.
Μα πιο πολύ η καρδιά του "μάτωνε" για τη μικρή, το "στερνοκούνι" του..
Αυτή που δούλευε τώρα πωλήτρια στο Λήντλ, τον "ταξικό εχθρό".
Και τι δεν της είχαν κάνει.. Την είχαν σπουδάσει κι αυτή, αλλά δεν έβρισκε δουλειά...
Πάνω εκεί παντρεύτηκε με ένα καλό παιδί με δικιά του δουλειά, σε λιγότερο όμως από ένα χρόνο χώρισαν.
Ήταν ανώριμοι και οι δύο, έτσι δήλωσε.
Μετά άνοιξε ένα μαγαζί στην Αίγινα, όπου πουλούσε την πραμάτεια του αδελφού της και των γνωστών του.. Φαλήρισε γρήγορα.
Από τότε δεν έψαχνε "καλή δουλειά", όπου έβρισκε κάτι για χαρτζιλίκι - λιγότερα και από εφτακόσα ευρώ... Έτσι κι αλλιώς είχε τους γονείς της, που έπαιρναν και οι δύο σύνταξη..
"Τι, νέος γάμος, καριέρα, αυτοεκτίμηση; Πλάκα μου κάνεις; επιβιώνουμε τουλάχιστον..."
Η μικρή κατά βάθος ήταν η πιο έξυπνη..
Γιαυτό χαμογελούσε επιδεικτικά όταν άκουγε τον γέρο της να λέει:
"Εμείς η μεσαία τάξη.."

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου