Παραμύθια Τέλος;

Τυχαία ψάχνοντας στο διαδίκτυο έπεσα στο παρακάτω καταπληκτικό κείμενο, το οποίο και το μπλογκ "The Voyager", "αναμετέδιδε"...
Κείμενο, πραγματικά "γροθιά στο στομάχι" και με έκανε να χαρώ πολύ, γιατί η συνειδητοποίηση της "Παραμύθας" είναι το 50% της Αλλαγής.
Αρκεί να είμαστε πολλοί οι "πρώην (και όχι νυν) παραμυθιασμένοι"...


Η γενιά της παραμύθας


Συνειδητοποίησες ότι η γενιά σου έχαψε την παραμύθα που της σερβίρανε οι λογής λογής Κωστόπουλοι. Την παραμύθα του χύμα, του εύκολου, του ωχαδελφισμού, της νεο-μαγκιάς. Κι ύστερα, ώσπου να το συνειδητοποιήσεις, μεγάλωσες! “Μα δεν μπορεί ΕΓΩ ο επίδοξος brand manager / project manager / ΙΤ specialist να είμαι ακόμη εδώ, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στην πλατεία Βικτωρίας”, σκέφτεσαι. Είσαι γύρω στα 30 (πάνω / κάτω μία πενταετία). Εχεις σπουδάσει, απέκτησες μεταπτυχιακό, μιλάς μία με δύο ξένες γλώσσες. Όταν ήσουν 10 ετών ήθελες να γίνεις πιλότος / αστυνομικός / δάσκαλος. Στα 15 σου, γιατρός / δικηγόρος / αρχιτέκτονας και στα 20, brand manager / project manager / ΙΤ specialist. Σήμερα και κοιτώντας το γραφείο όπου δουλεύεις, συνειδητοποιείς ότι καλύτερα να είχες μείνει στο αρχικό plan.
Πηγαίνεις γυμναστήριο (όποτε μπορέσεις, μία φορά το εξάμηνο), κάνεις συχνά δίαιτες και διαβάζεις το ζώδιό σου χωρίς να ντρέπεσαι γι’ αυτό.
Έχεις διάφορα ενδιαφέροντα, σου αρέσει το έντεχνο, νιώθεις καλλιεργημένος, διαβάζεις λιγότερο απ’ όσο θα ήθελες, βλέπεις “Fame Story” και πηγαίνεις σινεμά. Στην ντουλάπα σου έχεις ακόμη μερικά ξεχασμένα τεύχη του “Κλικ” και στη βιβλιοθήκη σου υπάρχουν βιβλία του Μάρκες και του Ουμπέρτο Εκο.
Έχεις πληθώρα cd, τα οποία σπανίως ακούς. Αγοράζεις τουλάχιστον δύο εφημερίδες κάθε Κυριακή (με κριτήριο το DVD) και αρχίζεις την ανάγνωσή τους από τα ένθετα: πρώτα τα διαφημιστικά, μετά τα τηλεοπτικά, τα lifestyle και τέλος -αν προλάβεις- ρίχνεις και μια ματιά στην εφημερίδα.
Ξυπνάς κάθε πρωί με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα και πίνεις έναν καφέ. Ντύνεσαι. Βγάζεις από την πρίζα τον φορτιστή και βάζεις στην τσάντα σου το κινητό. Παίρνεις το αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και πηγαίνεις στη δουλειά (την οποία δυσκολεύθηκες να βρεις, αλλά τέτοια που είναι, εύχεσαι να μην την είχες βρει), πίνεις έναν καφέ, τσεκάρεις το e-mail σου, ανοίγεις το in.gr, διαβάζεις το Μετρόραμα και την Athens Voice, παίρνεις κάνα τηλέφωνο, κουτσομπολεύεις με τους συναδέλφους, χασμουριέσαι κι αρχίζεις να μελετάς νούμερα και να γράφεις αναφορές.
Κατά τη διάρκεια της μέρας, πετάγεσαι να πληρώσεις το κινητό, τη ΔΕΗ, την Tellas, τη δόση για το αυτοκίνητο. Παίρνεις και μία τυρόπιτα. Όταν τη φας, αισθάνεσαι ενοχές για τις θερμίδες που απέκτησες, για τις κακές διατροφικές σου συνήθειες, για τα ευρώ που ξοδεύεις αλόγιστα σε σαχλαμάρες, για τα παιδάκια στο Τζιμπουτί που δεν έχουν να φάνε.
Σχολάς (γύρω στις 4, στις 5 ή ίσως και στις 7.30). Παίρνεις το αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και γυρίζεις πίσω πτώμα. Δεν έχεις καμία όρεξη να βγεις, αλλά για να μη σε πουν αντικοινωνικό κανονίζεις να βρεθείς με την παρέα σου στην άλλη άκρη της πόλης, σε ένα μπαράκι πολύ κατώτερο από το κουτούκι που βρίσκεται στη γωνία, ακριβώς δίπλα στο σπίτι σου.
Όταν φθάσεις στο μπαράκι κι αφού ταλαιπωρηθείς να βρεις θέση να παρκάρεις, στριμώχνεσαι σε ένα τραπεζάκι ασφυκτικά τοποθετημένο ανάμεσα σε άλλα και νιώθεις και χαρούμενος που βρήκες να κάτσεις. Εκνευρίζεσαι με την κάπνα, τη μουσική, το γέλιο της κυρίας στο διπλανό τραπέζι, την αγένεια της σερβιτόρας και βεβαίως τον αδικαιολόγητα υπέρογκο λογαριασμό, που σου δημιουργεί και πάλι τους γνωστούς συνειρμούς για τα πεταμένα ευρώ και τα παιδάκια στο Τζιμπουτί.
Είχες όνειρα. Ω ναι! Ήθελες να παντρευτείς, να κάνεις πολλά παιδάκια και να αγοράσεις ένα μεγάλο σπίτι με θέα τη θάλασσα.
Τώρα καλόμαθες και ανατριχιάζεις στη σκέψη και μόνο. Κοιτάς και την τελευταία μισθοδοσία σου και συμβιβάζεσαι, στην
Κορνιζάρεις και κρεμάς στον τοίχο τα πτυχία που είχαν υποσχεθεί να σε κάνουν brand manager / project manager / ΙΤ specialist. Συμβιβάζεσαι με την κακογουστιά, την αγένεια, την αναξιοκρατία, τη μαζικότητα.
Συμβιβάζεσαι με το έτερον ήμισυ, παρά το γεγονός ότι κατά βάθος είσαι εγωιστής και θα ήθελες να είσαι πάντα από πάνω. Ας όψεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση που σου κληροδότησε το “Κλικ”, το “Νίτρο”, το “01″, ο Ζαμπούνης, η Πετρουλάκη, η οικογένεια Φόρεστερ και όλος αυτός ο δήθεν υπέρλαμπρος κόσμος της χαλαρότητας, της ευδαιμονίας και της ευζωίας. Ξέρεις ότι δεν είσαι πανέξυπνος, πανέμορφος, επιτυχημένος, political correct. Συμβιβάζεσαι και με αυτό. Εντέλει, φθάνεις να συμβιβάζεσαι με τον συμβιβασμό».
Συνειδητοποίησες ότι η γενιά σου έχαψε την παραμύθα που της σερβίρανε οι λογής λογής Κωστόπουλοι.
Την παραμύθα του χύμα, του εύκολου, του ωχαδελφισμού, της νεο-μαγκιάς. Κι ύστερα, ώσπου να το συνειδητοποιήσεις. μεγάλωσες! “Μα δεν μπορεί ΕΓΩ ο επίδοξος brand manager / project manager / ΙΤ specialist να είμαι ακόμη εδώ, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στην πλατεία Βικτωρίας”, σκέφτεσαι. “Πότε θα πάω εκδρομές σε εξωτικούς προορισμούς; Πότε θα μείνω σε εκείνο το ξενοδοχείο που μοιάζει με καράβι, στο Ντουμπάι; Πότε θα αγοράσω τηλεόραση plasma για να την εγκαταστήσω στο playroom μου; Πότε θα μετακομίσω σε μεζονέτα στην εξοχή; Πότε θα βρω το χρόνο να διαβάσω όλα τα βιβλία που θέλω, να ταξινομήσω όλα τα άρθρα που έχω κρατήσει, να ακούσω όλα τα cd που έχω αντιγράψει και να δω όλα τα DVD που έχω συγκεντρώσει από τις εφημερίδες; Ποιος θα μου πει πότε να επαναστατήσω επιτέλους;”
Υπήρξαν γενιές που ανδρώθηκαν μέσα από ένδοξες επαναστάσεις. Όλοι έφαγαν τελικά τα μούτρα τους, αλλά τους έμεινε τουλάχιστον η ανάμνηση ότι αγωνίσθηκαν για κάτι. Λυπάμαι πολύ. Εσείς, αγαπητέ μου, είστε ο πιο αδύναμος κρίκος. Η ιστορία σάς κλήρωσε κι εσάς μια κάποια επανάσταση. Την επανάσταση του lifestyle και της τεχνολογίας. Είστε ένας φρενήρης, ανικανοποίητος καταναλωτής».

Το κείμενο, ο συντάκτης του οποίου δεν είναι γνωστός, κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες από e-mail σε e-mail.

Ανοιχτή Επιστολή για τον Αβραμόπουλο!

To Βρήκα εδώ και ένοιωσα ότι πρέπει να αναδημοσιευτεί:

«ΔΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»- ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ• Κέντρο Πρόληψης Ν. ΑχαΐαςΚεντρικά Γραφεία Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ»Αγίου Γεωργίου 104. 26225 ΠάτραΤηλ./fax 2610-623290e-mail: kpachaia@pat.forthnet.gr •

ΚΔΑ - Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης της Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ»Σαρανταπόρου 20, 262 23 ΠΑΤΡΑΤηλ/Fax: 2610 451790

e-mail: protasi@pat.forthnet.gr

http://www.forthnet.gr/protasi

Πάτρα, 26 Ιουνίου 2008

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ«ΔΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»

Βασίλης Πασσάς – Ιατρός Δρ. Παν/μίου Αθηνών Ιδρυτής της Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ» (1988)Επιστημονικά Υπεύθυνος Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ» & Κέντρου Πρόληψης Ν. Αχαΐας (με άμισθη σχέση)

Η 26η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών βρίσκει τη χώρα μας στη φάση διάλυσης του συστήματος πρόληψης που χτίστηκε όλα αυτά τα χρόνια. Η επιλογή αυτή είναι του Υπουργού Υγείας κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου. Το κράτος ελευθερώνει τα πεδία άμυνας κατά των ναρκωτικών, με την αποδυνάμωση της πρόληψης.Με την ελπίδα της αλλαγής αυτής της διαλυτικής πορείας απευθύνω αυτή την επιστολή – έκκληση προς τον Υπουργό Υγείας.

Κύριε Υπουργέ,Ας μην περιμένουμε το 2010, με την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, να μειώσουμε το κάπνισμα με την εφαρμογή μέτρων καταστολής.

ΑΣ μη μείνουμε παθητικοί και αδιάφοροι θεατές της πορείας των νέων παιδιών προς την εξάρτηση και τον θάνατο από τα ναρκωτικά για να τους καταδικάσουμε ως ανίατους ασθενείς σε προγράμματα υποκατάστασης, αντικαθιστώντας την ουσία εξάρτησης που προσφέρουν οι έμποροι με την ουσία συντήρησης που προσφέρει το κράτος.

ΜΗ στερείτε από τα παιδιά μας, από το νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο, το δικαίωμα να συνεχίσουν να συμμετάσχουν σε προγράμματα πρόληψης των εξαρτητικών συμπεριφορών. Αυτό, όπως γνωρίζετε, επιτυγχάνεται μέσα από τα προγράμματα Αγωγής Υγείας ή καλύτερα Αγωγής Ζωής.

Προγράμματα, δηλαδή, που εκπαιδεύουν τα παιδιά σε δεξιότητες ζωής.

Προγράμματα που υλοποιούν τα τελευταία 15 χρόνια τα στελέχη των Φορέων Πρόληψης και ιδιαίτερα τα 72 Κέντρα Πρόληψης που λειτουργούν σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Τα Κέντρα αυτά μαζί με άλλους φορείς πρόληψης ενισχύουν και εκπαιδεύουν παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς και τους πολίτες των τοπικών κοινωνιών να αγωνίζονται για την ζωή και να μην αποσύρονται στο περιθώριο των εξαρτήσεων.

ΜΗΝ αφήνετε χωρίς ελπίδα και στήριξη τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς που αγωνιούν να βρουν τρόπους να μεγαλώσουν και να κοινωνικοποιήσουν τα παιδιά με έναν υγιή σωματικά και ψυχικά τρόπο και να βρουν νόημα ζωής.ΜΗ γυρίζετε την πλάτη σε μια κοινωνία, όπου καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες δυσλειτουργίας και επικίνδυνων φαινομένων όπως εγκατάλειψη σχολικού περιβάλλοντος, παραβατικών συμπεριφορών, αύξησης της βίας, ρατσισμού, αύξησης της χρήσης ουσιών και τόσων άλλων που συνεχώς αυξάνουν πολλές φορές με γεωμετρικό τρόπο, με αποτέλεσμα να οικοδομούμε κοινωνίες φοβισμένες και ανασφαλείς.

ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ, οι τοπικές κοινωνίες αναθάρρησαν και άρχισαν και πάλι να ελπίζουν συμμετέχοντας οι γονείς στα προγράμματα οικογένειας. Οι εκπαιδευτικοί ένοιωσαν στήριξη στο δύσκολο έργο τους.Τα παιδιά και οι έφηβοι άρχισαν να εξοπλίζονται με εφόδια χρήσιμα για την ζωή τους, μέσα από την λειτουργία των προγραμμάτων Αγωγής Υγείας που εφαρμόζουν τα στελέχη πρόληψης.

ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ;

ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, διαλύετε τον θεσμό των Κέντρων Πρόληψης, έναν πρωτοποριακό θεσμό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Έναν θεσμό που χτίσθηκε από τις τοπικές κοινωνίες, στηρίχθηκε με κάθε τρόπο και οικονομικά απήλλαξε το κράτος από ένα μεγάλο οικονομικό κόστος αφού συνεισφέρουν κατά 50% στην λειτουργία τους;

ΓΙΑΤΙ αυτό κάνετε όταν αρνείστε την εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων που έχει υπογράψει ο ΟΚΑΝΑ με τα Κέντρα Πρόληψης. Στα περισσότερα Κέντρα δεν έχετε καταθέσει την οικονομική συμμετοχή σας για 1-2 χρόνια (εκτός επιλεγμένων εξαιρέσεων, για να μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην Ελλάδα).

Αισθανόμαστε ότι μας εμπαίζετε, κ. Υπουργέ, τα τελευταία 2 χρόνια, με αυτά τα πολύκροτα σχέδια δράσης. Ένα νέο σχέδιο δράσης, το δεύτερο της θητείας σας, μετά την απόσυρση του προηγουμένου.

Αυτά τα σχέδια μας θυμίζουν τα λόγια του Αρχιεπισκόπου ότι «όσο πιο άδεια είναι τα βαρέλια, τόσο περισσότερο θόρυβο κάνουν». (Παρεμπιπτόντως, ίσως είναι και καλό που δεν προκαλούμε θόρυβο και παράγουμε ένα αθόρυβο και ουσιαστικό έργο όπως προκύπτει από τις αξιολογήσεις αξιόπιστων προσώπων και Φορέων).

ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ, μπορεί η γλώσσα να ακούγεται σκληρή, αλλά είναι καθαρή και ειλικρινής. Αν έχετε την διάθεση να επιβεβαιώσετε αυτή την αλήθεια, κάτι που το θέλουμε και ελπίζουμε να το πράξετε, οι τοπικές κοινωνίες σε όλη την Ελλάδα είναι στην διάθεσή σας.

Δυστυχώς κ Υπουργέ φαίνεται ότι θα συνδέσετε την θητεία σας με τον Υπουργό Υγείας που δεν θα προάγει την Αγωγή Υγείας αλλά θα εξοντώσει την ελπίδα της Πρόληψης και θα θέσει την ταφόπετρα στα Κέντρα Πρόληψης.

Ήδη ξεκίνησε η λίστα των θυμάτων.Ένας υφυπουργός σας, όχι τόσο επικοινωνιακός, το δήλωσε πιο ωμά: «Προτιμούμε να κλείσει ένα Κέντρο Πρόληψης για να λειτουργήσουμε ένα χώρο με υποκατάστατα». Με απλά λόγια ας αφήσουμε τα παιδιά να γίνουν εξαρτημένα, να γίνουν εγκληματίες, κι εμείς θα τους δίνουμε υποκατάστατα ή θα χτίζουμε φυλακές.

Ας αφήσουμε τα παιδιά να εξαρτηθούν από το τσιγάρο και το 2010 θα τους απαγορεύσουμε να καπνίζουν σε δημόσιους χώρους, όπως μεταφράζεται η δική σας ανακοίνωση την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος.

Δυστυχώς η Υγεία και η Πρόληψη δεν πουλάνε. Ενώ η αρρώστια και η δυστυχία προκαλούν την προσοχή. Σίγουρα το γνωρίζετε καλύτερα από εμάς.

Πόσο θα θέλαμε, κ. Υπουργέ, όλα αυτά να αποτελούν ένα εφιαλτικό όνειρο και να ξυπνήσουμε και να σας δούμε να τα διαψεύδετε στην πράξη. Προς Θεού, όχι στα λόγια. Αν είναι να γίνει έτσι προτιμούμε την σιωπή.Δυστυχώς τα παραπάνω αποτελούν μέρος της πραγματικότητας.

Η ΠΙΣΤΗ στην δουλειά μας, που λέγεται ΠΡΟΛΗΨΗ μέσα από συγκεκριμένες αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας μεθοδολογίες Αγωγής Υγείας μας έχει ενδυναμώσει, ως αγωνιστές της ζωής.

Όπως εκπαιδεύουμε τις τοπικές κοινωνίες να εγκαταλείψουν την παθητικότητα και να γίνουν ενεργοί πολίτες, θα παλέψουμε μαζί με όλους τους φορείς και τους πολίτες σε όλη την Ελλάδα, που δέχονται τις υπηρεσίες μας, τις εκτιμούν, τους έχουν βοηθήσει και τις θεωρούν πολύτιμες, να διατηρήσουμε ζωντανό το όραμα της ΠΡΟΛΗΨΗΣ, να στηρίξουμε την ελπίδα στον απλό άνθρωπο.

Ότι δηλαδή μπορεί να ζήσει την δική του ζωή με μία ποιότητα, με τον καλύτερο δυνατό για αυτόν τρόπο, ακόμη και όταν οι πολιτικοί εγκαταλείπουν αυτά που υποσχέθηκαν. Αυτά που είναι η υποχρέωσή τους να παρέχουν στους πολίτες.

ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ.ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι η ΠΡΟΛΗΨΗ και η ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ, αξίζουν κάθε επένδυση. Πόσο άραγε να κοστολογεί η Πολιτεία τη ζωή ενός παιδιού, την δυστυχία μιας οικογένειας, την ποιότητα ζωής μιας κοινωνίας όταν αρνείται να καλύψει βασικές ανάγκες λειτουργίας των 72 Κέντρων σε όλη την Ελλάδα με ένα ποσό, τόσο πραγματικά μικρό (μονοψήφιος αριθμός σε εκατ. Ευρώ). Κάνετε μία σύγκριση με τόσα άλλα ποσά που ακούμε καθημερινά να δαπανώνται για άλλους λόγους.

ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ κ. ΥΠΟΥΡΓΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΝΑ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.

δείτε επίσης και αυτό στην

ο Μέγας άρχων του Δρομοκαϊτείου

Για την συνέχεια μπορείτε να πάρετε κι αυτό:
Δρομοκαϊτειο (πατήστε δίπλα)
Δεν μπορώ παρά να προσυπογράψω την οργή του συναδέλφου!

Υ.Γ. Ρε.. γιατί δεν έγινα κι εγώ υπουργός;
ωχ.. ωχ βάστα καλά, γιατί έχεις ευαίσθητο δέρμα και δεν μπορείς τους ιμάντες!

Τα "τυχερά του επαγγέλματος"!

Μετά από πολύ καιρό επανέρχομαι.
Δεν είχα και τίποτα να πω...
θέλεις τα μπάνια,
θέλεις οι καύσωνες,
θέλεις η παρέα η κοντινή,
θέλεις η αηδία και η απαξίωση, που σε κάνουν να μην έχεις διάθεση ούτε καν για κριτική...
"Δεν έχει νόημα" λες!

Μία σκέψη, έχω μόνο να μοιραστώ μαζί σας:
Καλά οι παράνομες χρηματοδοτήσεις των κομμάτων...
Όχι ότι δεν πρέπει να ασχοληθεί κανείς με αυτό.
Αλλά είναι και κάτι αναμενόμενο...
Και δεν είναι λύση να έρθει αυτό που γίνεται στην Αμερική, οι πολιτικοί να "σπονσοράρονται" κανονικά και νόμιμα από μεγάλες εταιρίες...
Να λένε δηλαδή αύριο ο Πρωθυπουργός της "Χαλιμπάρτον και των Πετρελαϊκών εταιριών", όπως λένε για τον Πρόεδρο των Η.Π.Α.
Το άκουσα να το λέει τηλε-προπαγανδιστής του σάπιου Πολιτικού και Κοινωνικού Συστήματος σε Δελτίο Ειδήσεων και έφριξα!
Τέλος πάντων όλα αυτά τα ξέραμε μέσα μας, αλλά δεν θέλαμε να τα αποδεχτούμε!

Αλλά αυτές οι δωρεάν ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, τα δωρεάν ταξιδάκια... μου κάνουνε σαν "τα τυχερά του επαγγέλματος του πολιτικού"!
Καμία, μα καμία προσπάθεια για ιδέες, για κοινωνική προσφορά, για οράματα, για δικαιώματα...
Κοντά στο "επάγγελμα", έρχονται και τα "τυχερά"!
Αϊ Σιχτίρ, Καλύτερα η γκόμενα που στούκαρε το Χάμερ πάνω στην οργή της!
Αυτό είναι κάτι πιο γνήσιο από τα "βουβά, μοιραία και άβουλα αντάμα" μοντέλα της Πολιτικής.
Εγώ γιατί ακόμα τους ανέχομαι;