Ο Ομπάμα και η Ελλαδίτσα...

ΓΡΑΦΕΙ ο χθεσινός "Ελεύθερος Τύπος" στο COVER STORY (σελ 4 REVIEW):

"...Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, αν επιβεβαιωθούν οι Κασσάνδρες, θα αναλάβει την προεδρία σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία, όταν το πετρέλαιο θα έχει αγγίξει, ίσως και ξεπεράσει τα 200 δολάρια το βαρέλι. Πως θα αντιμετωπίσει την ανεργία-ρεκόρ, το χαμηλό δείκτη κατανάλωσης.....

...Το σχέδιο του Ομπάμα για την ιατροφαρμακευτική περίθλαψη....πολλοί αμφιβάλλουν για τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος, που δεν συνάδει με τη λογική ενός μεγάλου κομματιού της αμερικανικής κοινωνίας. Ο Ομπάμα προτείνει τη δημιουργία Εθνικού Συστήματος Υγείας με υποχρεωτική συγχρηματοδότηση απ' τους εργοδότες, με σκοπό να καλυφθούν 50 εκατομμύρια ανασφάλιστοι πολίτες!

...μείωση των φόρων για τις μεσαίες και χαμηλόμισθες τάξεις, με ταυτόχρονη αύξηση των φόρων για το 1% των πλουσιότερων Αμερικανών..."

Διαβάζοντάς τα αυτά σκέφτηκα ότι πάνω-κάτω τα ίδια ερωτήματα τίθενται στους πολιτικούς όλου του Δυτικού Κόσμου, ακόμα και στην Ελλαδίτσα.

Πως μπορούν να συμβιβάσουν την ανάγκη για ενεργειακή αυτοσυγκράτηση ή αλλαγή, με την ανάγκη τόνωσης της ζήτησης αγαθών για να "θερμανθεί" η παραπαίουσα οικονομία;

Πως να κάνουν ταυτόχρονα κάποια σοβαρή κοινωνική πολιτική (γιατί δεν πάει άλλο με τους "νεόφτωχους"), χωρίς η φορολογία να φοβίσει τα μεσαία στρώματα;

Αλλά και αυτοί οι τελευταίοι πολίτες δεν έχουν κατανοήσει ότι μέρα με τη μέρα η οικονομική και κοινωνική θέση τους χειροτερεύει ραγδαία και ζουν με τις αυταπάτες που τους έχουν ποτίσει τόσα χρόνια...