Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΡΕΥΣΤΩΝ (Υπάρχουν όμως τεχνίτες;)

Ας γράψω κι εγώ κάτι σχετικό με τις δημοσκοπήσεις..

Την αφορμή την πήρα από μια τηλεφωνική κουβέντα πρωί-πρωί.

"Ας γίνουν τώρα εκλογές... Θα ήταν καλά για μας τους εργαζόμενους. (σ.σ. ο φίλος μου δουλεύει σε ιδιωτική τράπεζα και φοβάται πάρα πολύ...)

Το ΠΑΣΟΚ πρώτο, θα έπαιρνε το Μπόνους των 40 εδρών, αλλά δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει μόνο του, θα συνεργαζόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα είχαμε μια κυβέρνηση να κοιτάξει και τον μη προνομιούχο. Δεν ελπίζω σε πολλά πράγματα, μια αύξηση στον μισθό που κάπως να καλύπτει την ακρίβεια, κάτι να γίνει στην Υγεία και να σταματήσει αυτή η αίσθηση ότι όλα ξηλώνονται προς όφελος των λίγων.."

Κι όμως ο φίλος μου πριν ένα χρόνο Ν.Δ. ψήφισε, παρόλο το μπάχαλο των πυρκαγιών...

Του άρεσε και ο Αλαβάνος, αλλά ..

"Άσε και αυτόν να τον δούμε καλύτερα.. Ο Καραμανλής είναι καλός και ρεαλιστής.. θα διώξει ένα δυο άχρηστους και θα προχωρήσουμε.. δεν είναι καιρός για πειράματα.."

"Φοβικός Αριστερός", έτσι τον λέω, αλλά συχνά αντανακλά το ρεύμα.

Αριστερός με τον τρόπο του Καραγκιόζη, όπως το 90% των Ελλήνων.

Μη γελάτε ο Καραγκιόζης είναι αξία, αρκεί να τον μελετήσεις και όχι να τον αντιμετωπίσεις επιδερμικά..

Τρεις μήνες μετά τις εκλογές ήταν "με τον Αλέξη Τσίπρα"...

"Να φύγουν όλοι οι Γόνοι, οι άχρηστοι που κατέστρεψαν την Ελλάδα, οι πολιτικοί της παραπλάνησης"..

Τέλος πάντων, όταν σήμερα του υπενθύμισα ότι με τέτοια περίπου εκλογικά αποτελέσματα στην Γερμανία είχαμε κυβέρνηση "Μεγάλου Συνασπισμού", για να "ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις", και στην Ιταλία είχαμε αποτυχημένη κυβέρνηση Κεντροαριστεράς, εξεμάνη:

"Αμάν πια, όλο προϋποθέσεις, πλαίσια, σκέψεις. Γιατί να ότι δεν έγινε αλλού να μη γίνει εδώ; Δεν υπάρχει κάποιος να κάνει πέντε πράγματα δίκαια για το λαό. Υποφέρουμε και ακούμε μόνο λόγια!"

Δεν νομίζω, ότι κανείς θα διαφωνήσει με τα τελευταία λόγια του απλού αυτού πολίτη.

Και πρώτα από όλα η Κυβέρνηση.

Η κλειστή ομάδα που διαχειρίστηκε όλα αυτά τα χρόνια τη Χώρα πρέπει επιτέλους να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να ευαγγελίζεται "επανίδρυση" και "μεταρρυθμίσεις" για επικοινωνιακή κατανάλωση.

Το καλύτερο αποτέλεσμα όλης αυτής της βαλτοϊστορίας μπορεί να είναι η αίσθηση στους κυβερνώντες ότι δεν μπορούν να μανιπουλάρουν για πάντα τον ψηφοφόρο.

Να σκεφτούν ότι από εδώ και πέρα δεν έχει σημασία αν θα χάσουν, αλλά πως θα χάσουν. Έτσι κι αλλιώς οι κυβερνήσεις στην κοινοβουλευτική δημοκρατία έχουν πάντα ορατό τέλος.

Μπορούν ακόμα και τώρα να μην είναι οι καλύτεροι, αλλά όχι οι άχρηστοι...

Ορισμένες πολιτικές που ταίριαζαν με την ιδεολογία του (π.χ. πώληση Ολυμπιακής), όταν ακόμα είχαν την βουβή συναίνεση να τις "περάσουν", δεν είχαν το έκαναν.

Τώρα ακόμη και αυτοί που δεν αποφάσισαν οριστικά να γυρίσουν την πλάτη στη Ν.Δ. είναι υποψιασμένοι και πίσω από κάθε ιδιωτικοποιήση δεν βλέπουν μόνο μια ιδεολογία (νεοφιλελευθερισμός) που φθίνει, αλλά συμφέροντα που ορέγονται να κατασπαράξουν την δημόσια περιουσία..

Για όσο καιρό της μένει, η κυβέρνηση πρέπει να αφήσει τα μεγάλα σχέδια και να δείξει ότι τουλάχιστον μπορεί να διαχειριστεί μια κρίση.

Για παράδειγμα ποίος ο λόγος τώρα να γίνει μια ριζική ανατροπή του Αυτοδιοικητικού Χάρτη, που θα αναστατώσει- ακόμα και αν όλα είναι καλώς σχεδιασμένα- ένα μέρος της Δημόσιας Διοίκησης, όταν η φροντίδα και οι πόροι πρέπει να μεταφερθούν στον τομέα της Δημόσιας Υγείας που καθημερινά καταρρέει;

Το ΠΑΣΟΚ πατά πάνω σε μια αντιφατική αίσθηση, από τη μια ακούγονται ολοένα και πιο έντονα το εξής: "Υπήρχε επί ΠΑΣΟΚ διαφθορά, αλλά δεν έσκαγε κάθε μέρα και ένα σκάνδαλο..", "Δεν ήταν σοσιαλιστική η πολιτική του Σημίτη, δεν ήταν καν φιλεργατική, αλλά δεν ήταν και αυτό το μπάχαλο, η αδιαφορία για την κατάρευση κάθε Δημόσιας Υποδομής.."

Ο κόσμος έχει πελαγώσει και πριν το πνιγμό αναζητά να πιαστεί από τα μαλλιά του. Ίσως προτιμήσει τον Γιαννάκη από τον Γιάνναρο ("Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης" λέει ο λαός..)

Αλλά λίγο πιο συγκροτημένα να φερθεί ο Καραμανλής, οι "μη προνομιούχοι" θα θυμηθούν ότι για πολλά σημερινά δεινά το "εκσυγχρονιστικό" ΠΑΣΟΚ δεν είχε άλλη πρόταση...

Απλά τώρα η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, γιατί άρχισαν να "βρωμάνε" και οι κατεστημένες πολιτικές.

Αυτό φάνηκε και στην συζήτηση για την Ολυμπιακή, όπου ο Θ. Πάγκαλος εξαφανίστηκε γιατί ήξερε ότι θα βρεθεί σε δύσκολη θέση: Κατά την θητεία του ως υπουργός μεταφορών, έλεγε πράγματα τα οποία και ο Χατζηδάκης θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει σήμερα αυτολεξί.

Βέβαια ο Γ.Α.Π. και η ομάδα του προσπαθούν "να περάσουν" στο εκλογικό σώμα ότι έκαναν στροφή στο "Κοινωνικό Κράτος" και αυτό (πρέπει να το αναγνωρίσουμε) σε κόντρα με συμφέροντα που στήριξαν την πολιτική Σημίτη.

Όμως ο πόθος ενός συνηθισμένου στην νομή της εξουσίας κομματικού μηχανισμού για γρήγορη ολική επαναφορά, μπορεί να ακυρώσει όλα (τα μικρά ακόμα βήματα ) που έγιναν για παραγωγή μιας πραγματικά νέας κοινωνικής πολιτικής.

Το ίδιο πρόβλημα έχει από την άλλη και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είναι πλήρως κατανοητή η πρόθεσή του να αλλάξουν οι ισορροπίες μεταξύ αριστεράς και κέντρου σε μια υποτιθέμενη κυβέρνηση κεντροαριστεράς έτσι ώστε να έχουμε μια Πραγματική Αλλαγή Κατεύθυνσης, είναι ανεξήγητη η a priori άρνησή του να συμμαχήσει όχι μόνο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με τον κάθε έναν που δεν θα προσέκρουε σε βασικούς Πυλώνες Πολιτικής που ο ίδιος θα έβαζε.

Για παράδειγμα δεν νομίζω ότι το τωρινό ΠΑΣΟΚ, αν τα έβρισκε με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κεντρική οικονομική πολιτική θα επέμενε να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστημία, ή θα είχε σημαντικές αντιρρήσεις στον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας....

Ένας μόνος λογικός φόβος υπήρχε: Να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάποιους ψηφοφόρους προς τα αριστερά του, επειδή θα ακουγόταν καλύτερα το "δεκανίκια του συστήματος"..

Έπειτα και οι πολιτικές του πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες.

Για παράδειγμα συμφωνώ απόλυτα με τις 10 θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Ολυμπιακή (βλέπε απόκομμα της ΑΥΓΗΣ)... και πιστεύω ότι ο οιοσδήποτε μη βαρεμένος νεοφιλελεύθερος θα συμφωνούσε.

Θα ήταν όμως ακόμα πιο ισχυρές αυτές οι θέσεις στη δυνατότητα τους να γίνουν επιτυχημένες πολιτικές αν σημείωναν και κάποια ενδεχόμενα.

Ίσως βρε παιδί μου χρειαστεί μια μικρή μείωση προσωπικού στην δίνη της κρίσης των αερομεταφορών, χωρίς κανένας βέβαια να χάσει το ψωμί του.

Ή ότι- χωρίς να θιγεί ο δημόσιος χαρακτήρας της εταιρίας-θα αντληθούν κάποια κεφάλαια από μικροεπενδυτές (π.χ. μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες του τουρισμού σε νησιά), που θέλουν να επενδύσουν όχι με στόχο το άμεσο κέρδος, αλλά τις φτηνές αερομεταφορές, που κάνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους.

Ο Αλέκος Αλαβάνος όμως είναι χαρισματικός πολιτικός και τα 6 σημεία που πρότεινε σήμερα πετώντας το γάντι θα κάνουν αίσθηση...

Δεν ακουπούν την καρδιά της οικονομικής πολιτικής, αλλά θα φέρουν σε δύσκολη θέση το ΠΑΣΟΚ που ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει πράγματα: Συνεργασίες ή Δικομματισμός; "Υποτακτικοί ή Αγωνιστές" με την PAX AMERICANA ;

Όμως πέρα από τις τρικλοποδιές τακτικής πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για την καρδιά της οικονομικής πολιτικής.

Καλώς ή κακώς η γενιά του Πολυτεχνείου γέρασε και η σημερινή κοινωνική αριστερά ενδιαφέρεται περισσότερο τι θα γίνει με την Ανεργία (και την υποαπασχόληση), την Δημόσια Υγεία, παρά για το ΝΑΤΟ...

Καλός είναι ένας (σωστός) χωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος, αλλά δεν είναι δα και "η αιχμή του δόρατος"...

Η εκκλησιαστική περιουσία είναι όμως ένα ζήτημα και αν δεν μπορεί να απαλλοτριωθεί, τουλάχιστον ας φορολογηθεί δίκαια για να έχει πόρους το Κράτος να κάνει κοινωνική πολιτική.

Εδώ ο Γιώργος το "έπιασε" καλύτερα...

Συζήτηση για την Καρδιά της Οικονομικής Πολιτικής πρέπει να ανοίξει.

Με περίσκεψη και διάθεση για υπερβάσεις τόσο των ενδοσυστημικών ορίων από τη μία, όσο και των άυλων οραμάτων από την άλλη.

Και αυτό πρέπει να γίνει ανεξαρτήτως της συνεργασίας ή όχι με το ΠΑΣΟΚ.

Δύσκολο ναι, απαραίτητο όμως..

Και εδώ θα κληθεί να απαντήσει και το ΚΚΕ, αν αξίζει να πάρει κανείς ένα ρίσκο να στηρίξει κριτικά μια ομαλή ριζοσπαστική αλλαγή (όπως αρχικά στήριξε κριτικά ο Χαρίλαος την πολιτική του Αντρέα μέχρι το 1985..), ή να την πολεμήσει εκ των προτέρων με την προσδοκία της επιτάχυνσης επαναστατικών διαδικασιών...

Όχι πως δεν είναι ρίσκο και η δυνατότητα ομαλών, αλλά ουσιατικών κοινωνικών αλλαγών.

Από την ποιότητα του "πειράματος" θα κριθεί και η ποιότητα των απαντήσεων ένθεν και ένθεν..

Ο πιο σίγουρος είναι ο Καρατζαφέρης το πιστεύετε; το Πατρίς- Θρησκεία- Οικογένεια, έχει σχετικά σταθερό ακροατήριο, που όσο χάνεται η "κουτάλα" δεν έχει λόγο να μην ακολουθήσει το ορίτζιναλ..

Α και οι Οικολόγοι, αλήθεια πόσοι από αυτούς που λένε ότι θα τους ψηφίσουν είναι.... Οικολόγοι. Έχω την αίσθηση ότι είναι σαν τον φίλο μου...

Να φύγει η Δεξιά θέλουν και να μην επιστρέψει η Δεξιά πολιτική..

Τέλος πάντων...

Η πολιτική είναι ρευστή και τα ρευστά θέλουν καλούς τεχνίτες, τόσο στην παρασκευή, όσο και στη μεταφορά...