Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Παρασκευή, Μαΐου 29, 2009

ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΤΗ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ;

Μου ήρθε με e-mail, το παρακάτω κείμενο το ανεβάζω κι εδώ για την βαθιά ανθρωπιά που αποπνέει:

"ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΤΗ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ;

1535: καινούρια γραμμή εξυπηρέτησης ή
καινούρια εφαρμογή του αποκλεισμού στην πράξη;
Αρρωσταίνουμε ζώντας στα γρανάζια μιας παρανοϊκής μηχανής. Αποκομμένοι από τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, αναγκασμένοι να επιβιώσουμε σε ένα σύστημα όπου υπέρτατη αξία είναι το κέρδος. Απευθυνόμαστε έτσι σαν ασθενείς σε ένα σύστημα περίθαλψης που συνεχώς απαξιώνεται,
στα πλαίσια της λογικής μείωσης των δαπανών για την «υγεία».
Στο νοσοκομείο η εργασία γίνεται πιο επισφαλής, πιο ελαστική, ενώ χάνονται και θέσεις εργασίας.
Έτσι πρόσφατα οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα των νοσοκομείων αντικαταστάθηκαν από ρομπότ,
με άμεσο αντίκτυπο στην εξυπηρέτησή μας.
Τηλεφωνούμε λοιπόν στο 1535 για να κλείσουμε ραντεβού σε κάποιο ιατρείο και μιλάμε σε ένα ρομπότ. Το σύστημα περίθαλψης έτσι μας υπενθυμίζει ωμά αυτό που προείπαμε. Μην τρέφουμε αυταπάτες, δεν είμαστε ανθρώπινες οντότητες με συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες.
Είμαστε παραγωγικές μηχανές που χρειάζονται επισκευή.
Εσείς πόσο σωστά ελληνικά μιλάτε;
Μέσα από την ολιγόμηνη εφαρμογή του 1535, διαπιστώσαμε ότι για να κλείσεις ραντεβού πρέπει να είσαι ορθόφωνος με την ελληνική μητρική σου γλώσσα.
Οι μετανάστες που δεν έχουν ορθή προφορά ή δεν κατέχουν επαρκώς τη γλώσσα είναι αυτόματα αποκλεισμένοι.
Γι’ αυτούς ορθώνεται επομένως ένα ακόμη εμπόδιο και προστίθεται στη σωρεία των αποκλεισμών τους από την «δημοκρατία των ίσων».
Ακούς παππού;
Και οι ηλικιωμένοι; Που δυσκολεύονται να κατανοήσουν το σύστημα λειτουργίας του 1535;
Που δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις ή χρειάζονται βοήθεια για να εκφράσουν τι ακριβώς ιατρείο θέλουν;
Ή που απλά μιλούν τη γλώσσα του χωριού τους και όχι την ελληνικήν των λεξικών;
Και αυτοί δεν εξυπηρετούνται. Αλλά αυτοί ούτως ή άλλως για το σύστημα περίθαλψης
είναι πια πλεονάζον βάρος. Έχουν πάψει να είναι καλολαδωμένες παραγωγικές μηχανές.
«Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν».
Ο αποκλεισμός φυσικά επεκτείνεται σε όλους τους χρήστες υπηρεσιών με προβλήματα έκφρασης λόγου ή ακοής, ντόπιους ή μετανάστες. Επίσης, το αυτοματοποιημένο αυτό σύστημα δεν είναι ευέλικτο, αφού δεν κλείνει τα ραντεβού με βάση τη διαθεσιμότητα και τις ανάγκες του ασθενούς – δεν μπορεί ο ασθενής να κλείσει δύο ραντεβού την ίδια μέρα για οικονομία χρόνου,αλλά ούτε και να επιλέξει το εξωτερικό ιατρείο με τη μικρότερη αναμονή.
Από χρήμα πώς πάτε; ή ξαναγυρνώντας στο κέρδος
Από τις πρώτες ερωτήσεις στο 1535 είναι αν προτιμάς πρωινό ή απογευματινό ιατρείο.
Έτσι, προωθείται ο θεσμός των απογευματινών ιατρείων,όπου έχουν πρόσβαση μόνον όσοι έχουν τα απαραίτητα χρήματα και οι οποίοι φυσικά απολαμβάνουν και καλύτερη μεταχείριση στην πρωινή λειτουργία των νοσοκομείων λόγω της πελατειακής τους σχέσης με το γιατρό.
Μέσα από ένα νούμερο αναπαράγονται όλοι οι αποκλεισμοί με βάση την ιθαγένεια , τη γλώσσα, την ηλικία, την οικονομική κατάσταση.
Η απόσταση μεταξύ του ασθενούς και του γιατρού του δημόσιου νοσοκομείου μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο, ένας λαβύρινθος εμποδίων παρεμβάλλεται ανάμεσά τους, τον οποίο λίγοι κατορθώνουν να ξεπεράσουν, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να στρέφονται προς τον ιδιωτικό τομέα.
Σαν εργαζόμενοι στη βιομηχανία της υγείας προσπαθούμε να αντιταχθούμε σε όλους τους προηγούμενους αποκλεισμούς.
Δεν θέλουμε να αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι ούτε σαν μηχανές προς επισκευή, ούτε προς απόσυρση.
Σε αυτή την προσπάθεια, σας θέλουμε δίπλα μας.

Όσα δεν «ακούει» το ρομπότ στο 1535,
ας τα «ακούσουν» οι υπεύθυνοι στις δύο ΥΠΕ !!
(υγειονομικές περιφέρειες)
Τηλ. 3ης ΥΠΕ: 2313-320500
Τηλ. 4ης ΥΠΕ: 2310-371806, 2310-371800
(ώρες γραφείου)
εργάτες-τριες στη βιομηχανία της υγείας"

Σάββατο, Μαΐου 23, 2009

Οι άνθρωποι που έκαναν τις ταραχές στο γκέτο των Αθηνών ζητάνε απλά Σεβασμό.

Βλέποντας και εγώ στην τηλεόραση την εξέγερση του Γκέτο των Αθηνών, με αφορμή το σκίσιμο μιας σελίδας του Κορανίου, θυμήθηκα το πρότζεκτ που είχαμε κάνει κάποτε μια ομάδα μεταπτυχιακών φοιτητών....
Τότε (πριν 10 χρόνια) προτείναμε να υπάρχει ανά δήμο εξειδικευμένη ομάδα με πολλές ειδικότητες, που θα μπορούσε να συμβάλει στην πολιτισμική ενσωμάτωση των νέων Πολιτών της χώρας μας. Ονειρευόμασταν μάλιστα Ευρωπαϊκά Κονδύλια, γιαυτό είχαμε σκεφθεί ότι θα μπορούσε να προταθεί ως Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα..

Τα χρόνια πέρασαν, η προσδοκόμενη ανάπτυξη της κοινωνικής υποδομής της Χώρας μας, θυσιάστηκε για χάρη των (πολύ προσοδοφόρων για μίζες) Ολυμπιακών οραμάτων και της Ευρώπης στην διεύρυνση των αγορών. Και εν τέλει, εδώ που φτάσαμε, του Μπερλουσκόνι η βάρβαρη λογική (για να θυμηθώ το προηγούμενο θέμα μου) φαντάζει σαν την μόνη λύση..

Κάποια κομμάτια αυτού του Πρότζεκτ, είναι στον σκληρό μου δίσκο και έτσι είπα να ανεβάσω ένα απόσπασμα.
Να σημειώσω, κλείνοντας τον πρόλογο, ότι αυτοί που έκαναν τις ταραχές ζητάνε απλά Σεβασμό και να μην ξεχνάμε ότι τώρα βιώνουν με τον πλέον δραματικό τρόπο την διάψευση του "Δυτικού τους Ονείρου", για την επίτευξη του οποίου ξεπούλησαν ότι είχαν και δεν είχαν και έτσι έφτασαν μέχρι εδώ.

Σας παρουσιάζω λοιπόν σε βασικές γραμμές αυτό που είχαμε σχεδιάσει:

"....Ένας άλλος στόχος αυτού του προγράμματος είναι να ενθαρρύνει τον διάλογο και την συνύπαρξη στα πλαίσια των τοπικών κοινωνιών. Απώτερος σκοπός να προστατευτούν τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από εθνικότητα και φυλή και βέβαια ανεξάρτητα από τις πολιτισμικές προϋποθέσεις του καθενός πολίτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι ένα σημαντικό τμήμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών αντιλαμβάνεται την ύπαρξη των ομάδων αυτών των «νέων κατοίκων» ως απειλή για το σαφώς διαμορφωμένο πλαίσιο από αξίες, κανόνες, νοοτροπίες και κοινωνικές στάσεις, πλαίσιο μέσα στο οποίο αισθάνονται ασφάλεια να ζουν. Η κατανόηση των αναγκών αλλά και των πολιτισμικών αναφορών των «νέων κατοίκων» ενός χώρου της Ε Ε. από πλευράς των «παλαιών» και το αντίστροφο, θα μπορούσε να αμβλύνει μερικούς παράγοντες που οδηγούν στην ξενοφοβία. Αυτή η δράση, σε συνδυασμό βέβαια με άλλες στο επίπεδο της κοινωνικής πρόνοιας, μπορεί να συμβάλει μακροπρόθεσμα στην τιθάσευση ορισμένων παραβατικών συμπεριφορών από πλευράς αυτών των «νέων κατοίκων» οι οποίοι πολλές φορές, παρότι είναι χρήσιμοι για την εργατική τους δύναμη, ζουν υπό καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού. Είναι σημαντικό να περιοριστεί η βία σε κάθε της μορφή. Η βία με την μορφή των κοινωνικών διακρίσεων εξ αιτίας της διαφορετικής πολιτιστικής αναφοράς μπορεί να μετουσιωθεί σε βία με την μορφή της εγκληματικότητας. Γεγονός βέβαια που απειλεί και τα ανθρώπινα δικαιώματα των «παλαιών κατοίκων».

Σ’ αυτή την αλυσιδωτή κρίση που οδηγεί συνεχώς στην αύξηση του ρατσισμού οι κοινωνίες είναι αναγκαίο να δράσουν μεθοδευμένα εκεί που βιώνεται με κάθε ένταση αυτή η κρίση.

Στο επίπεδο δηλαδή της τοπικής κοινότητας.
Η τοπική κοινότητα έχει ανάγκη από εξειδικευμένους ανθρώπους, οι οποίοι μέσα από έναν «πολτό» αντιφατικών πολλές φορές πληροφοριών που αφορά την ιστορία, τις αξίες και τις ηθικές αρχές αλλά και τις ανάγκες ( οικονομικές, κοινωνικές συναισθηματικές) των διαφόρων «γειτόνων» θα είναι ικανοί να συνθέτουν στρατηγικές και τακτικές παρέμβασης για την διευκόλυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου, προλαμβάνοντας τη γένεση ξενοφοβικών στάσεων στον τοπικό πληθυσμό.
Θα πρέπει επίσης να είναι ικανοί να εφαρμόζουν αυτές τις στρατηγικές αξιοποιώντας όλους τους πρόσφορους θεσμούς, δομές και συσσωματώσεις ανθρώπων της περιοχής τους, αλλά και συμβάλλοντας επίσης στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων που σχετίζονται τις διακρίσεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε βάρος ορισμένων ομάδων του τοπικού πληθυσμού.
Η αξιοποίηση στοιχείων από όλες τις ευρωπαϊκές θρησκευτικές παραδόσεις (Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλάμ) με στόχο την ανάδειξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η κατανόηση του ρόλου που έπαιξαν στο παρελθόν τόσο στη βιομηχανική Ευρώπη όσο και στις μη βιομηχανικές και αγροτικές κοινωνίες από τις οποίες προέρχονται αρκετοί νέοι κάτοικοι, η παρακολούθηση της λειτουργικότητας τους στο παρελθόν και πως αυτά τα στοιχεία μεταβιβάζονται και λειτουργούν στην τωρινή πολυπολιτισμική πραγματικότητα της Ευρώπης είναι γνώσεις που καθίστανται ωφέλιμες για τον λειτουργό στο χώρο της τοπικής κοινότητας.
Το πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει ενότητες βιωματικής εκπαίδευσης, όπου π. χ. η ανίχνευση του φόβου απέναντι στον «Άλλο», τον «ξένο» θα συμπληρώνεται με τη βιωματική προσέγγιση σε αξίες και θέματα που είναι σημαντικά για την καθημερινή ζωή και μάλλον συνδέουν τους πολιτισμούς π.χ. «πλούσιοι και φτωχοί», «το ζευγάρι», «ανατρέφοντας και προστατεύοντας τα παιδιά μου».

Όλες αυτές βέβαια οι γνώσεις είναι αναγκαίο να μετασχηματισθούν σε δεξιότητες μεθοδευμένης κοινωνικής δράσης, που περιλαμβάνει την αλλαγή και βελτίωση του κοινωνικο-πολιτιστικού τοπίου και την επίλυση κρίσεων ανάμεσα σε συνιστώσες ομάδες της τοπικής κοινότητας. Η διεπιστημονική προσέγγιση και η «διάχυση» μιας σφαιρικής οπτικής που να συνδυάζεται με την δυναμική του κάθε φορά συγκεκριμένου χώρου παρέμβασης (τοπική κοινότητα) είναι η θεμελιακή λογική αυτού του προγράμματος.

Το πρόγραμμα αυτό στοχεύει στην άμβλυνση των στερεοτύπων και τη μείωση της προκατάληψης. Αυτή θα είναι η αποστολή των εκπαιδευμένων στελεχών στην τοπική κοινότητα. Συχνά οι βιωμένες και πρακτικά ισχυρές θρησκευτικές αντιλήψεις είναι δυνατό να αποτελούν την απαρχή όχι μόνο θρησκευτικών αλλά και βαθύτερων πολιτισμικών διαφοροποιήσεων, που με τη σειρά τους γίνονται αιτίες κοινωνικού αποκλεισμού. Για να καλυφθεί αυτή η θεματική περιοχή είναι αναγκαίο να γίνουν σαφείς οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες η θρησκευτική ταυτότητα οδηγεί στην ένταση των πολιτισμικών διαφοροποιήσεων και κατά συνέπεια σε μορφές απόρριψης, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού...."

Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009

Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα.

Είναι ίσως πολλές φορές γραμμένο στα bloggs, ότι η οργή του Πρωθυπουργού και η συνάκολουθη σπέκουλα των περισσότερων τηλε-δημιο-σιογράφων ήταν στην καλύτερη περίπτωση άστοχη. Στη χειρότερη βρώμικη , αν σκόπιμα επένδυσε στον εντυπωσιασμό των τηλε-καλιεργημένων πολιτών και στο θυμικό των οπαδών της Ν.Δ.
Η φράση αυτή, που ξεκινάει από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ κάνει στάση στον υπαρξισμό και την ψυχανάλυση και από κει στον Καστοριάδη και ακόμα συνεχίζει το ταξίδι της, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο κάθε μη Σοσιαλιστής είναι βάρβαρος ατομικά, ούτε ακόμα ότι εσκεμένα προτείνει τη βαρβαρότητα. Αλλά ότι η προοπτική του κόσμου χωρίς τον Σοσιαλισμό είναι η βαρβαρότητα.
Διότι ο Σοσιαλισμός έν τέλει είναι η λειτουργία (ή και συλ-λειτουργία) της λογικής και της κριτικής συνείδησης επί των πρωτογενών ορμών.
Ο Σοσιαλισμός επικεντρώνεται στην κατίσχυση ενός βασικού γενικού μέτρου για όλους (με όλες τις συζητήσεις για το πως και τα όρια αυτού του μέτρου). Απέναντι σε αυτή την προοπτική οι ιδεολογικοί αντίπαλοι προτείνουν την δυναμική ανισομέρεια στην κοινωνία και αυτό για χάρη μιας ελπιζόμενης οικονομικής- εν πολλοίς- κινητικότητας... Δεν είναι ολίγον απάνθρωπη στις ηθικές της προεκτάσεις και δεν γυρίζει πίσω την κοινωνία σε πιο αρχαϊκά στάδια η επιδιώξη της οικονομικής κινητικότητας με το στανιό σε βάρος της βασικής ασφάλειας του ανθρώπου και εκτοπίζοντας την αλληλεγγύη που μπορεί να επιδείξει προς τον Άλλον;
Σοσιαλισμός είναι η προτεραιότητα του κοινωνικού σχεσιακού δυναμικού του ανθρώπου έναντι της επιθετικότητας και του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης.
Η επιδιώξη της ενότητας, μέσα από την βαθειά κατανόηση των πολλαπλών διασπαστικών τάσεων στην Ιστορία και η δυναμική αξιοποίηση στοιχείων - τα οποία χωρίς την πολιτική κινηματική παρέμβαση επιτείνουν την διάπαση- προς όφελος της ουσιαστικής και όχι της επιφανειακής ενότητας.
Η προτεραιότητα της δικαιοσύνης έναντι της δύναμης, του όλου (πολιτισμός) έναντι του μέρους (οικονομία)....

Υπό αυτή την έννοια ακόμα και το προεκλογικό μύνημα της Ν.Δ. που μιλά για κοινωνική ασφάλεια κλπ μετά τα παπαγαλάκια, είναι Σοσιαλιστικό. Βέβαια, η τραγική απόσταση του spot από την πραγματικότητα (π.χ. κατάρρευση δημόσιας υγείας, εντατικοποίηση της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων) το κάνει κωμικό...

Από την άλλη, ούτε ο κ. Παπανδρέου, μπορεί να κομπάζει ως κληρονόμος του, γιατί δεν μπορεί να γυρίσει τα χρόνια πίσω. Η Ευρώπη του Πρόντι, μπορεί να ήταν λίγο καλύτερη από την Ευρώπη του Μπαρόζο, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι η απορρύθμιση είχε ξεκινήσει πολύ πριν και το μόνο που πραγματικά μπορεί να έχει διακυμάνσεις είναι ένας βαθμός αντίστασης της τάξης του+-1. Πέρα από όλα αυτά, μέσα από τον βαθύ συμβιβασμό της Σοσιαλδημοκρατίας (αλλά και την αφασία της ριζοσπαστικής αριστεράς), επισπεύστηκε η νεοφιλελεύθερη ολοκλήρωση.. Και ας μη μιλήσουμε για την Ελλάδα του κ. Χριστοφοράκου...
Ούτε βέβαια και κάποιοι τρίτοι δεν πρέπει να χαίρονται.. Ήδη αυτοί που έθεσαν το δίλλημα "Σοσιαλισμός ή Βαραβαρότητα", είχαν μιλήσει, έχοντας στο νου το Σταλινικό μοντέλο, για "Σοσιαλισμό με Βαρβαρότητα"...
Αλλά, ακόμα και αν δεν πριμοδοτείς τελικά την βαρβαρότητα, με την υπεράσπιση της κομφορμιστικής καταδυνάστευσης (και όχι της επαναστατικής βίας), πριμοδοτείς την αφασία, μένοντας προσκολλημένος σε κάτι που έκανε τον κύκλο του.
Ο Σοσιαλισμός δεν έκανε τον κύκλο του, έκαναν κάποιες ιστορικές εκφάνσεις του.
Ο Σοσιαλισμός είναι ανάγκη της ανθρώπινης κοινωνίας, εμφανίστηκε με άλλα ονόματα πριν καν λάβει αυτό τον όνομα.
Τα διλλήματα που κρύβονται πίσω από το δίλλημα "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" είναι Οικουμενικά. Και όπως οτιδήποτε Οικουμενικό θα τραβήξει κάποτε ένα βήμα μπροστά κουβαλώντας μέσα του και υπερβαίνοντας όλες τις νίκες του και όλες τις διαψεύσεις του.

Όσο και να εμφανίζουν την κρίση ως σύμπτωμα κάποιων πρακτικών στον χρηματοπιστωτικό τομέα, αυτή είναι κρίση της νέας παγκοσμιοποίησης. Τα εργαλεία που την δημιούργησαν δεν αντέχουν να τη συντηρήσουν. Κάποτε ο ατμός θα σηκώσει το καπάκι...

Τρίτη, Μαΐου 19, 2009

Σάββατο, Μαΐου 16, 2009

Μια πραγματικά επαναστατική κίνηση από τον Αρχιεπίσκοπο.


"Οι οποιεσδήποτε εξετάσεις δεν αγγίζουν το όραμά σας, τις ελπίδες σας, το μέλλον και τη δημιουργικότητά σας. Κάθε εξεταστικό σύστημα προσπαθεί 'αντικειμενικά' να μετρήσει επίπεδα γνώσης. Έχουν αποτύχει όμως. Ο άνθρωπος και οι δυνατότητές του τα ξεπερνούν", υπογραμμίζει ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας. "Τίποτε δεν κρίνεται από το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας αλλά από την αγάπη. Από τη φλόγα που πληρώνει την καρδιά μας. Από την αφοσίωση και την πίστη στο όραμά μας"


Επαναστάσεις δεν είναι μόνο οι κοσμοϊστορικές, είναι και αυτές της μιας μέρας.

Ο Αρχιεπίσκοπος πραγματοποίησε μια. Έδωσε με τη ράβδο της παραδοσιακής αρχής του ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του φιδιού που στοιχειώνει την εφηβεία στον τόπο μας: τις Πανελλήνιες και την "επένδυση" (συναισθηματική, κοινωνική κλπ) που έχει κάνει πάνω σ' αυτές τις εξετάσεις η κοινωνία μας....


Πριν λίγες μέρες είχα ασκήσει κριτική για ένα άλλο θέμα, όμως δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει κανείς ότι είναι ένας εκκλησιαστικός ηγέτης πάρα πολύ μακρειά από την εικόνα που έχει διαμορφωθεί για τον ανώτερο κλήρο της Ελλαδικής Ορθοδοξίας...

Τρίτη, Μαΐου 12, 2009

Με τον Καραγκιόζη ή με τον Μπάρμπα Γιώργο;

Στο άκουσμα του θανάτου του Ευγ. Σπαθάρη, θυμήθηκα τον παιδικό μου φίλο, ο οποίος μάλλον έχει στοιχειώσει μέσα μου με την φωνή του θανόντος.. (έχει ίσως χαραχτεί από την ΚαραγκιοζοΟδύσεια, που ήταν τακτική εκπομπή στην Τιβι κάποτε..)

Ω, ο Καραγκιόζης είναι η παιδική μου ηλικία..


Αρχικά μας έμαθε ένας δάσκαλος σε κάποιο σχολείο να κατασκευάζουμε φιγούρες από χαρτόνι (κούτας από γάλα εβαπορέ κατά προτίμηση) και να παίζουμε με τον φακό πίσω από το σεντόνι...


Μετά, συναγωνισμός με την παρέα για το ποιός θα φτιάξει την καλύτερη φιγούρα. Ειδικά το σεράϊ του Πα(τ)σά, ήθελε μεγάλη μαστοριά.. Τα καλοκαίρια παίζαμε στους μεγάλους και καμαρώναμε. Κάποια στιγμή παίξαμε με εισιτήριο (ένα τάλιρο), για κάποια αγαθοεργία...


Στο τέλος γράφαμε συλλογικά ιστορίες, σαν τον "Καραγκιόζη Παγωτατζή", παρατηρώντας με την άδολη προεφηβική ματιά μας, τα θαύματα του νεοκόπου και γοργά αναπτυσσόμενου τουρισμού..

Ο Καραγκιόζης, χρησιμοποιώντας όπλα ολκής σαν το "καμάκι", τις αυτοσχέδιες ξένες γλώσσες και τα δάνεια του Πασσά, από παγωτατζής με καρότσι, μέσα σε λίγες μέρες γινόνταν μεγάλος επιχειρηματίας του τουρισμού... Μέχρι που ερχόνταν ο αθώος, αλλά στο τέλος οργισμένος Μπάρμπα- Γιώργος, για να του τα γκρεμίσει όλα σε ένα λεπτό...


Θυμάμαι ότι από τότε είχα την απορία, με ποιόν να είναι κανείς;


Με τον Καραγκιόζη ή με τον μπάρμπα- Γιώργο;

Τελικά μάλλον είμαι με τον Καραγκιόζη...

Θεωρώ ότι άδικα έχει σπιλωθεί το όνομά του, συνδεόμενο με υποκείμενα σαν τους πολιτικάντηδες...

Ο Καραγκιόζης είναι αντιήρωας, ως ένα σημείο μηχανοράφος, δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι το πρότυπο της εργατικότητας, ε και;


Εδώ που τα λέμε ο μπάρμπα- Γιώργος, ο αθώος και δουλευταράς, αλλά καθόλου ανεκτικός, όταν επιτέλους καταλάβει τι του συμβαίνει.. είναι για τα βουνά..


Ο Καραγκιόζος ονειρεύεται, είναι κοινωνικός, ενδιαφέρεται και για τους άλλους χωρίς να αδικεί τις δικές του ανάγκες, δεν διστάζει να πάρει συνέταιρους και να μοιραστεί, δεν είναι φιλοχρήματος, συγχωρεί εύκολα, οι πονηριές του πάντα έχουν όρια και το κυριότερο δεν είναι δουλοπρεπής..

Τους πολιτικάντηδες, μάλλον Χατζηαβάτηδες έπρεπε να τους λένε..


Ενδεχομένως να ξεκίνησαν σαν Καραγκιόζηδες, αλλά έχασαν τον δρόμο...

έχασαν τα όρια

ξέχασαν τους άλλους

σταμάτησαν να ονειρεύονται

και τους μένει μόνο η ρητορεία, και το διαλάλημα της βούλησης των ισχυρών..


Τέλος πάντων αφού σημειώσω το: "Αιωνία η Μνήμη του Ευγ. Σπαθάρη"


να πω ότι όπως έγιναν τα πράγματα μάλλον ..."Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε.."

Σάββατο, Μαΐου 09, 2009

Απλήρωτοι εδώ και 3 χρόνια οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης

Την αδιαφορία των αρμοδίων καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ, τα οποία συνεχίζουν να υπολειτουργούν τα τελευταία χρόνια. Το tvxs.gr επικοινώνησε με τον Τίμο Στραβοπόδη, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, ο οποίος μας περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί.

Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. οφείλουν από κοινού 13 εκατομμύρια ευρώ στα 72 Κέντρα Πρόληψης όλης της χώρας. Συγκεκριμένα, το ποσό που οφείλεται αφορά τις υποχρεώσεις τους -βάσει συμβάσεων και αυστηρά προϋπολογισμένων και προ-εγκεκριμένων δαπανών από το 2006, μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2009. Το υπουργείο Υγείας έχει στραφεί επισήμως στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο κατά καιρούς έχει παράσχει διαβεβαιώσεις για εξασφάλιση έκτακτης επιχορήγησης για την κάλυψη μέρους των οφειλών του Ο.ΚΑ.ΝΑ. προς τα Κέντρα Πρόληψης. Ωστόσο, η επιχορήγηση αυτή δεν καταβλήθηκε ποτέ.

Αντίστοιχη είναι και η στάση της ΚΕΔΚΕ, η οποία καθυστερεί την κάλυψη των δικών της υποχρεώσεων για το 2009, ενώ δεν πιέζει την πολιτεία όσο θα έπρεπε. Η ΚΕΔΚΕ προβλεπόταν να καταβάλει στα τέλη του Απρίλη μέρος της χρηματοδότησης από τους ΚΑΠ, ωστόσο αποφάσισε να μην το κάνει τελικά, με πρόσχημα τις οφειλές του υπουργείου Υγείας.

Ως αποτέλεσμα, τα Κέντρα Πρόληψης δεν χρηματοδοτούνται από πουθενά και το πρόβλημα των ακάλυπτων ασφαλιστικών εισφορών φτάνουν σε βάθος χρόνου τους 18 μήνες. Επιπλέον, στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση έρχεται να προστεθεί η παντελής έλλειψη εκπαίδευσης των στελεχών πρόληψης, κάτι το οποίο οι εργαζόμενοι ζητούν να ανατραπεί άμεσα.

Εξαιτίας όλης αυτής της κατάστασης, το Σωματείο Εργαζομένων των Κέντρων Πρόληψης αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης προειδοποιητικής πανελλαδικής απεργίας και πορεία από τα Προπύλαια στη Βουλή, την Τετάρτη 13 Μαΐου.

ΠΗΓΗ:
http://www.tvxs.gr/v11094

Δευτέρα, Μαΐου 04, 2009

Ντροπή Ρεέεε! Έτσι μειώνονται τα ελλείματα;

Δείτε το παρακάτω, που το ψάρεψα από ιστολόγιο τοπικών ειδήσεων:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΡΚΑΔΙΑ: Ερώτηση Δραγασάκη (ΣΥΡΙΖΑ) στη Βουλή αναφέρει ότι εργαζόμενοι σε βρεφονηπιακό σταθμό της Τρίπολης έχουν να πληρωθούν από τον περασμένο Αύγουστο!

Είναι δυνατόν να μη σκεφτει κάποιος ότι επίτηδες απαξιώνουν κάθε έννοια κράτους πρόνοιας; Τι θα κάνει ένα ζευγάρι χαμηλόμισθων, αν δεν έχει και γιαγιά - παππού κοντά; Θα κάνει το "σκατό του παξιμάδι" και θα πληρώσει σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό.

Σάββατο, Μαΐου 02, 2009

Αγώνες Κλαυθμώνος!

Η πρωτομαγιά της άνοιξης ταιριάζει απόλυτα στην εργατική πρωτομαγιά.
Η εργατική τάξη υποσχέθηκε την κοινωνική άνοιξη, το σταμάτημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο..
Ουτοπία θα πεις, αλλά χωρίς έναν απόλυτο και γι' αυτό δύσκολα πραγματοποιήσιμο στόχο, η ζωή δεν « τραβά την ανηφόρα».
Στις μεταμοντέρνες "κεντροαριστερές" απολήξεις αυτής της πορείας, το ολιστικό κοινωνικό όραμα υποκαταστάθηκε από την τακτοποίηση του εφήμερου: "εκσυγχρονισμός", "ανάπτυξη" κλπ.
Στον καιρό της ακμής των εργατικών κινημάτων, ακόμα και η ρεφορμιστική αριστερά, τις κλιμακωτές μεταρρυθμίσεις που εισηγούνταν, τις έβαζε σε ένα δρόμο που θα οδηγούσε στο σταμάτημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο..
Αυτό έδινε την αίσθηση στους ανθρώπους, ότι συμμετέχουν στην ανατολή μιας καινούργιας κοινωνίας. Ετούτο έχει σημασία πολύ περισσότερο από τη στιγμή που αριστερά δέχτηκε -είτε ηχηρά, είτε σιωπηλά- το παιγνίδι της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Έχουν σημασία τα κέρδη μέσα από τον συνδικαλισμό και την νομοθετική διαδικασία, αλλά ακόμα και αν κατακτηθεί ολόκληρη η πολιτική εξουσία, ακόμα και τότε είναι ένας ενδιάμεσος στόχος, στον δρόμο για την πλήρη και πολυσύνθετη κοινωνική απελευθέρωση.
Βέβαια φαίνεται ότι τελικά το σύγχρονο αστικό σύστημα προοδευτικά συγχώνευσε τις περισσότερες αριστερές τάσεις, τους ρεφορμιστές σίγουρα, αλλά με έναν ύπουλο τρόπο και πολλούς από αυτούς που θεωρούν τον εαυτό τους επαναστάτη.
Τα πάντα μοιάζουν ρηχά και τα διακυβεύματα της πολιτικής επί το πλείστον είναι απλοί τακτικισμοί.
Από την άλλη, η ρηχότητα αυτή συσπειρώνει τους όποιους διαισθάνονται την παγίδα και την παραφθορά σε μικρές αιρετικές και φουνταμενταλιστικές (πολιτικά) ομάδες, που έχουν όλα τα καλά, αλλά τα κακά των αιρέσεων:
Από τη μια διαμαρτυρία για την προδοσία των οραμάτων και των στόχων, αλλά από την άλλη άρνηση δημιουργικής αντιμετώπισης της νέας πραγματικότητας... (Κυρίως από τον φόβο συγχώνευσης με το σύστημα και έχουν "ζωντανούς" λόγους να το πιστεύουν αυτό.. τους "άλλους" τους "προδότες"...)
Και μια τέτοια όμως αίρεση είναι κατεξοχήν συστημική. Είναι ο χώρος για όσους χρειάζονται εκτόνωση, αλλά εντός συστήματος. Καθότι αντιλαμβάνεται από τους πολλούς μια ομάδα με τα δικά της χαρακτηριστικά, σεβαστά, επιλέξιμα ακόμα και για ορισμένες περιπτώσεις, αλλά λόγω της ενδοστρέφειας της ολίγον τι "εξωτική".
Κάποια στιγμή αυτή η διελκυστίνδα θα δώσει τις νέες φόρμες για την ανηφόρα, αυτό βέβαια κανείς δεν θα μπορέσει να το βρει αμέσως, αν δεν δοκιμαστεί..Θα είναι μια νέα "αίρεση", χωρίς όμως τα ενδοστροφικά χαρακτηριστικά των αιρέσεων..

Αυτά τα ολίγα θεωρητικά….
Τι νόημα να κάνουν στον νέο άνεργο, στον 400άρη μέχρι 700άρη του ιδιωτικού τομέα, οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις μετά μουσικής . Αν η Πρωτομαγιά είναι μια μέρα μνήμης, τότε γιατί να μη γιορτάζεται αλλιώς, χωρίς το «κινηματικό» φολκλόρ;
Αν είναι μια μέρα αφορμίσεων για πολλούς άλλους απαραίτητους αγώνες, ας αποκτήσει έναν οργανικό συμβολισμό και σύνδεσμο με τις αλυσίδες των εργαζόμενων του σήμερα.
Αντί για την πλατεία Κλαυθμόνος, να μετατοπιστεί ας πούμε το επίκεντρο στον Ασωπό και να καταλάβουν όλα τα εργοστάσια που συνεχίζουν να μολύνουν, να κάνουν συμβολική κατάληψη ενός τεραστιοκαταστήματος, που είναι «φυτώρια, από ότι λέγεται, εργασιακών σχέσεων τύπου δουλοπαροικίας…
Και άλλα τέτοια, που να κάνουν πραγματικότητα εκείνο το παλαιό σύνθημα:
«Εργάτες ενωμένοι, ποτέ νικημένοι»

Στόχοι που αφορούν όλους τους εργαζόμενους, όχι τη συντεχνία του καθένα και θα σημάνουν μια ποιοτική μεταστροφή του εργατικού κινήματος...
Για δείτε εδώ τι δύναμη έχει σήμερα ένας τέτοιος συνδικαλισμός
Πάντως έχουν πλάκα οι συμβολισμοί: Το ΠΑΜΕ που θεωρεί ότι κάποτε θα ξαναγίνει επανάσταση του τύπου της Οκτωβριανής, διάλεξε για τόπο τέλεσης της πρωτομαγιάτικης τελετής την πλατεία Συντάγματος!!!
Ενώ οι της ΓΣΣΕ διάλεξαν την πλατεία Κλαυθμόνος. την πλατεία δηλαδή που συνωστίζονταν- πριν την καθιέρωση της μονιμότητας των Δ.Υ.- όλο το κομματικό κράτος, για να κλάψει. Όταν το κυβερνόν κόμμα έχανε τις εκλογές και οι "κουμπάροι" εκείνης της εποχής έχαναν τη δουλειά τους…
Αγώνες Κλαυθμώνος λοιπόν....

Παρασκευή, Μαΐου 01, 2009

ΜΟΝΑΧΑ ΦΩΣ

Το φως του αγωνιζόμενου ανθρώπου, όταν σφίγγουν το χέρι...

και πάλι Ρίτσος (μαζί με τον μεταλαμπαδευτή Μίκη)

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Α' Μέρος. Τιμή για τη Μέρα και τον Ποιητή

Οι σκέψεις μπορεί να περιμένουν.
Ας μείνουμε λίγο στη μνήμη και τα συναισθήματα
100 Χρόνια Γιάννης Ρίτσος

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου