Προβοκάτορες...

Έγραψαν πολλοί για την δολοφονική επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα.
Πολλά και ωραία.
Να σημειώσω κι εγώ το εξής, όταν η αστυνομοκρατία, ακυρώνεται διά τη υπερβολής της, λόγω του γνωστού επισοδείου στο "Φλοράλ", κάποιες σκιές φροντίζουν να της δώσουν ερείσματα.
Ο ορισμός της προβοκάτσιας,...έστω και αν οι φυσικοί εκτελεστές είναι απλά παρανοϊκοί...

Με την ευκαιρία της Εθνικής Γιορτής.."Ανήκω στη Φράξια Μηδενιστών;"

θα ανάψει πάλι  μια συζήτηση -ειδικά εδώ στα blogs- για την ιστορία, για την πατρίδα, τη σημαία.. Και πολλοί θα θυμηθούν κάτι παιδάκια που ενιότε την καίνε...

Να τα καταλάβουμε τα παιδάκια, μέσα σε ένα περιβάλλον ησυχίας, ειρήνης, "δημοκρατίας", γνώρισαν μεγάλες προσδοκίες που τελικά μάλλον διαψεύστηκαν. Εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες είναι η γενιά που ζει σαφώς χειρότερα από τους γεννήτορες της.. Σε ένα περιβάλλον, όπου το φτωχικό Stage μιας γνωριμίας αντιπαραβάλλεται σε μια άγονη για τους πολλούς -ελλείψει θέσεων και ευκαιριών- τυπική αξιοκρατία του ΑΣΕΠ ("Αντε να πάρω το ΕCDL και το Γ2 επίπεδο στην τρίτη ξένη γλώσσα, να αυξήσω τα μόρια, για να γίνω υπάλληλος του ΙΚΑ...").
Αυτά τα παιδιά τα γαλούχησαν οι οικογένειές τους με την προσδοκία ότι μια μέρα θα κυβερνήσουν την Ελλάδα...
Την Ελλάδα όμως κυβερνάνε τα "Τζάκια" (ή λίγοι τυχεροί που μια σύμπτωση τους έφερε κοντά στη θράκα τους) και για αυτά τα παιδιά έμειναν οι γεμάτες ενοχές επενδύσεις στην όποια γνώση- με τις τεράστιες θυσίες των μικροαστών γονιών τους- που  πήγαν στράφι. Σε κάποια στροφή τους έφαγε ο διπλανός που είχε το πολυπόθητο Γ2 στην τρίτη ξένη γλώσσα.
Επειδή τους καταλαβαίνουμε τους νέους, μας καταλαβαίνουμε πως έχουμε ξεπέσει, πως έχουν απαξιωθεί μέσα μας σύμβολα και τα περιεχόμενα συμβόλων, πιστεύω ότι καλό θα ήταν να κάνουμε μια προσπάθεια να κρατηθούμε από τα βασικά, να ξεχωρίσουμε σύμβολα και συμβολάκια.
Ο έρπων καταναλωτισμός προϊόντων και ιδεών δημιουργεί συνεχώς σύμβολα, χρειάζεται συνεχώς νέα σύμβολα, έτσι που σου έρχεται να διακηρύξεις σε μια πραγματικά δύσκολη ώρα απολογισμού : "Ανήκω στη Φράξια Μηδενιστών!"

Θα ήταν λοιπόν πραγματικά εύκολο να δεχτώ το κάψιμο ενός "εθνικού συμβόλου" αν από την αρχή αναφερόταν σε κάτι παροδικό, κάτι το στημένο, ή ακόμα περισσότερο κάτι  το μισητό, ή κάτι το ολοσχερώς γελοίο, όπως, ας πούμε,το "πουλί" της Χούντας.
Είναι όμως άδικο για μια σημαία που λέει "Ελευθερία ή Θάνατος" και παραπέμεπει εν τη γεννέση της σε ολοκαυτώματα σαν των Ψαρών  και της Κάσου, επειδή το πράγμα μπορεί να χάλασε στη συνέχεια, να δεχόμαστε σαν δημοκράτες, αριστεροί, ακόμα και "αντιεξουστές" ότι ένας θεμιτός τρόπος πολιτικής παρέμβασης είναι και το κάψιμό της.
Διότι στη Σημαία αυτή, δεν συμβολίζεται απλά η γέννεση και η συνέχεια ενός Κράτους, που σχεδόν 200 χρόνια τώρα- εκτός από ελάχιστες στιγμές- κουτσοκαταφέρνουν να το διοικούν "οι εκατό οικογένειες που κυβερνούν την Ελλάδα" (Μάγκας ο κύριος, κατάφερε να τις κάνει 101 με τη δική του μαζί...). Δεν συμβολίζεται το δημιούργημα των "εθνικών δανειστών" από την εποχή του Μαυροκορδάτου...
Συμβολίζεται η οικουμενική αναζήτηση της Ελευθερίας με κάθε τίμημα, η ανάγκη του να είσαι άνθρωπος και να μη συμβιβάζεσαι με ημίμετρα, έτσι το ένιωθαν και οι φοιτητές του Πολυτεχνίου που της έδωσαν το αίμα τους..

Φοβάμαι όμως ότι αρκετοί νέοι είναι γεμάτοι ακατέργαστο θυμό και μίσος, τότε όμως είναι το ίδιο επικίνδυνοι σαν τους Ναζιστές, πάντως όχι Επαναστάτες.
Είναι εύκολο σε μια τούμπα της Ιστορίας, αν καταλήξουν να τρώνε από τα σκουπίδια και κάποιος τους πει ότι το πιάτο σας είναι στο σπίτι του γείτονα, να γίνουν "Μελανοχίτωνες"...
Βέβαια δεν φταίνε αυτοί, φταίμε όλοι εμείς ως κοινωνία που γεμίσαμε τον κόσμο με πρόσκαιρα σύμβολα επιτυχίας και χωρίς ένα γερό σκούντημα δε θα συνέρθουμε..

Και για να μη θεωρηθώ παρελθοντόπληκτος, να προσθέσω ότι η επανεπεξεργασία των συμβόλων δεν είναι αθέμιτη. Πάνω σε ένα στοιβαρό περιεχόμενο μπορείς να προσθέσεις και άλλα πράγματα. Το να προσθέσει κανείς στη σημαία το κόκκινο αστέρι, ή το μαύρο αστέρι είναι κάτι άλλο. Ακόμα και να βγει με νέο σύμβολο, είναι θεμιτό, αν και σύμβολα που αντέχουν στο χρόνο να εκφράζουν τις ίδιες βαθιές αξίες, χρειάζεται μεγάλη περίσκεψη για να τα αντικαστήσεις...
 

Αυτά τα λίγα ίσως ασύνδετα και παρορμητικά.. για τη σημαία, το ΟΧΙ, την πατρίδα και τα σύμβολα

Αναστολή της εφόδου;

TVXS.GR - Σύλληψη Παπαχρήστου στα Εξάρχεια...

ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΛΗΞΕ Η ΕΚΣΤΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ.
Το μήνυμα "Νόμος και Τάξη", προς το παρόν μάλλον κατακάθεται, αφού ο οποιοσδήποτε ανώτερος θα υπολογίζει τον υπερβάλλοντα ζήλο των κατωτέρων του...

Είναι κατανοητή η ανάγκη των καταστηματαρχών για ασφάλεια και περιορισμό των φθορών που προκαλούν οι μπαχαλάκηδες, αλλά οι "επιχειρήσεις σκούπα" έχουν προσωρινά και ανεπαρκή αποτελέσματα.
Χρειάζονται ολοκληρωμένες κοινωνικές παρεμβάσεις στην περιοχή του Κέντρου, με συμμετοχή των πολιτών.
Και βεβαίως η αστυνομία πρέπει να μάθει να λειτουργεί "χειρουργικά" και όχι με πολεμικές εφόδους...

Και ας θυμηθούν ότι η πολιτική Σαρκοζύ δεν έκαψε μια, αλλά πολλές φορές το Παρίσι....

ΕΝΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΞΥΠΝΗΜΑ!

από την ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Συνδικαλισμός τρίτης γενιάς

Του ΜΠΑΜΠΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ
Το «παραμύθι» με τον νέο που σπουδάζει σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία, μετά κάνει δύο μεταπτυχιακά, προσλαμβάνεται από μία πολυεθνική ως στέλεχος για να γίνει στη συνέχεια ένας γιάπης των... 1.000 ευρώ φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος του.  Τα «λαμπερά» επαγγέλματα ξεθωριάζουν από τη σκληρή πραγματικότητα και μαζί χάνουν την ισχύ τους οι θεωρίες της «εταιρικής κουλτούρας» που προβλέπουν υπερωρίες χωρίς αμοιβή, δουλειά το Σαββατοκύριακο «για την επίτευξη των στόχων» και σιωπή διότι «ξέρεις πόσοι θα ήθελαν να είναι οι τυχεροί που θα δουλέψουν στον όμιλό μας».
Πρόκειται για θεωρίες που συναντώνται στα βιβλία «Διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων» (Human Resource Management αγγλιστί), όπου λέξεις όπως «συνδικαλισμός», «απεργία» και «διαμαρτυρία» είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Οι πρώτες απεργίες
Με βάση τη «διαχείριση ανθρωπίνων πόρων», όμως, έχουν ακριβώς στηθεί οι διοικήσεις των εργαζομένων σε όλους τους τομείς που γνώρισαν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης κατά την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα: εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, συμβούλων επιχειρήσεων, δημοσίων σχέσεων, διαφημιστικές, πληροφορικής, τράπεζες κ.ά.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις εταιρείες αυτές, αφού «κατάπιαν», όλα τα προηγούμενα χρόνια, τους εταιρικούς «κανόνες», γραπτούς και άγραφους, βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με την οικονομική κρίση και το καθεστώς ανασφάλειας για τις θέσεις εργασίας τους.
Την περασμένη εβδομάδα, τα σωματεία των εργαζομένων στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας Vodafone και Wind πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία. Η μία... είδηση είναι ότι έκαναν την πρώτη τους απεργία οι μεν, τη δεύτερη οι δε. Η άλλη, και ίσως η σημαντικότερη, είναι ότι υπάλληλοι δύο εταιρειών που έχουν 16 χρόνια λειτουργίας -όσα δηλαδή είναι και τα χρόνια που υπάρχουν κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα- έχουν πλέον σωματεία εργαζομένων! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Όσο και να μην αρέσει σε μερικούς, αυτή είναι μια από τις πιο ελπιδοφόρες ειδήσεις των τελευταίων μηνών. Αν ξεκινήσει να ξεσηκώνεται ο κόσμος στα βασίλεια της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, τότε και οι Κυβερνήσεις θα είναι πιο προσεκτικές στις επιλογές τους για"μεταρρυθμίσεις- απορρυθμίσεις" και θα αντιστέκονται περισσότερο στα κελεύσματα των "αγορών" δηλαδή των πολυεθνικών και μιας δράκας ανθρώπων που είναι συνδεδεμένοι με τα συμφέροντά των πολυεθνικών και των μεταφερόμενων κεφαλαίων παγκοσμίως.

Περισσότερο ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν συναίσθηση της δυναμικής της κίνησής τους και δεν λειτουργούν με συντεχνιακή λογική. Φτάνει να ακούσεις τον εργαζόμενο που λέει: «Πρέπει να ακολουθήσουν και οι συνάδελφοι από τις διαφημιστικές εταιρείες, ...», ή  «Οι ατομικές συμβάσεις και οι προσωπικοί στόχοι που θέτει η εταιρεία στους εργαζόμενους, έχουν ως αποτέλεσμα να κοιτάει ο ένας ως εχθρό του τον άλλον συνάδελφο». Καταλαβαίνεις ότι ένα κίνημα από τα κάτω εναντίον της οικονομικής απορρύθμισης και υπέρ της συλλογικότητας μπορεί να ξεκινήσει!

To νέο "όπιο του λαού"

Μου έδωσε την αφορμή, αλλά θα πω και τα δικά μου!
Από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας, αναδημοσίευση και στο TVXS
Μετεκλογικές κωλοτούμπες στα μέσα ενημέρωσης


Μπλε + κίτρινο = πράσινο
«.... Καναλάρχες και εκδότες, δημοσιογράφοι και τηλεπαρουσιαστές χοροπηδάνε τα τελευταία χρόνια από κόμμα σε κόμμα κι από αρχηγό σε αρχηγό, με υπέρμετρο μάλιστα κάθε φορά φανατισμό. Ακόμα και στον πρωινό καφέ πρωθυπουργών δύο διαφορετικών κομμάτων έχει τύχει να συμμετέχει ο ίδιος δημοσιογράφος. Το χειρότερο όμως είναι ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τους «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης να πεισθεί ο κόσμος ότι οι κομματικές τοποθετήσεις αριστερά ή δεξιά δεν έχουν πιά σημασία, μια και είτε «είναι όλοι το ίδιο» είτε -ακόμα χειρότερα- ο Ελληνας στηρίζει κάθε φορά όποιον έχει την εξουσία ή (κατά τον Λαζόπουλο) όποιον «του... δίνει». Αυτό το χοροπηδητό έγινε πολύ εμφανές τα δύο τελευταία χρόνια, με τη μεταστροφή του απόλυτα καραμανλικού σε ψιλο-παπανδρεϊκό κλίμα.
.... Εχει σημασία λοιπόν να κατανοήσει κανείς καθαρά το γεγονός της «κεντρικής γραμμής» και να υποψιαστεί έστω τις επικίνδυνες σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω του. Για παράδειγμα, μπετόν τα κανάλια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «έκαψε την Αθήνα». Λέει ακόμα και τώρα ο Πρετεντέρης στον Αλέξη Τσίπρα: «Φάγατε μερικά χαστούκια, σας έφυγε η αλαζονεία και η έπαρση, αλλά μήπως οι δικοί σας ξανακάψουν την Αθήνα μετά από κανένα εξάμηνο;» (Mega 2/10/2009)
Ιδού όμως μερικές χαριτωμένες στιγμές της ελληνικής χορευτικής δημοσιογραφίας στην τελευταία προεκλογική περίοδο. Με ένα τσούπ, στο όνομα της πολυφωνίας, και χωρίς να το καταλάβει κανείς, στο Alter, στη Real News και στο Real FM άρχισε προ καιρού η «παπανδρεϊκή» περίοδος, με σφοδρά χτυπήματα κατά του Καραμανλή από τους κατεξοχήν «δικούς» του σχολιαστές. «Το καταλληλότερο πτώμα» έλεγε την επομένη των εκλογών ο Γιώργος Τράγκας στην εκπομπή του, ενώ στην εφημερίδα του τη μέρα των ευρωεκλογών έγραφε «Ναι στον Καραμανλή λένε οι Ελληνες!».
......Εκεί όμως που κάηκε το πελεκούδι ήταν στο (τέως σημιτικό και μέχρι τις 4/10 καραμανλικό) Mega και στην Αυριανή που γκρέμισε τον καραμανλισμό, μετά γκρέμισε τον Σημίτη και τώρα ξαναγκρεμίζει τον καραμανλισμό - τούτη όμως τη φορά, με καθυστέρηση μιας μέρας. Η εφημερίδα κατάγγειλε πριν τις εκλογές τον Παπανδρέου ότι έφτιαξε «Ψηφοδέλτια για γέλια και για κλάματα!» (11/09/09), ενώ την περασμένη Τρίτη εξυμνούσε τους ίδιους ανθρώπους: «Ισχυρό όχημα μάχης έφτιαξε ο Γιώργος» (7/10/09).  (...)

Τώρα τα δικά μου:
Έχω ζήσει από πρώτο χέρι τις "ζαβολιές" των μεγάλων ΜΜΕ.
Είμαι και εγώ ένας από τους εργαζόμενους των Κ.Π. του ΟΚΑΝΑ, μάλλον θα έχει φανεί από τις συνεχείς αναρτήσεις που κάνω για το θέμα.
Κάνουμε έναν αγώνα τιτάνιο 3 χρόνια τώρα, προκειμένου να ξεβουλώσουμε αυτιά σχετικά με την σκόπιμη αδιαφορία της απελθούσας κυβέρνησης, σχετικά με την υποχρηματόδοτηση, σχετικά με την πρόθεση των κυβερνώντων να "κλείσουμε στα βουβά".
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ήταν από την αρχή εχθρικό για μας. Αν και τα έντυπα μέσα ήταν από την αρχή πιο φιλικά ( παρόλα "τα κρίματα" της "Ελευθεροτυπίας" δεν μπορώ να πω, μας στήριξε...) Αρκετές εφημερίδες μα αγνοούν σκόπιμα. Τα "ΝΕΑ" πχ. μέχρι το τέλος δεν μας ήξεραν και μόλις μια βδομάδα πριν τις εκλογές έβαλαν κάτι σε ένα ένθετό τους, όταν εφημερίδες σαν τη "Βραδυνή" είχαν ασχοληθεί μαζί μας δυο και τρεις φορές.
Γνωρίζαμε από την αρχή ότι δεν ήμασταν πολλοί και ούτε μπορούσαμε με απεργίες να πιέσουμε. Επίσης γνωρίζαμε ότι δεν υπήρχαν σοβαρές δικαιολογίες από την πλευρά της κυβέρνησης για την κατάσταση. (Όταν κάποια στιγμή κάποιος υφυπουργός πήγε κάτι να πει σχετικά με "αποτελεσματικότητα" γρήγορα αναγκάστηκε να το πάρει πίσω, όταν μάλλον ενημερώθηκε περισσότερο για τον τι ακριβώς συμβαίνει...)
Γι' αυτό ήμασταν αποκλεισμένοι, δεν μπορούσε να παίξει η παραπληροφόρηση, οπότε έκανε παιγνίδι η υποπληροφόρηση...("Ακούγεται" επίσης ότι κάποιοι δημοσιογράφοι με καίριες θέσεις στα ΜΜΕ, με διάφορες εταιρείες συμβούλων, έπαιρναν δουλειές από τα Υπουργεία και ΜΚΟ που πατρονάριζαν, εκπονούσαν προγράμματα σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ!)...
Με έναν πιεστικό αγώνα, ανακαλύπτοντας κάθε γωνιά στα επαρχιακά ΜΜΕ και στο Ιντερνετ, κατορθώσαμε  τουλάχιστον να μην μας αγνοεί το ραδιόφωνο, αν και ένας άνθρωπος που μας "έπαιζε" σε ώρες αιχμής, ο Κώστας Αρβανίτης στη "Δίεση", απολύθηκε.
Φαίνεται έπαιζε μαζί με μας, πολλά θέματα που "έκαναν τζιζ"!

Όμως την τηλεόραση δεν κατορθώσαμε να την αγγίξουμε.
Ακόμα και όταν οι  αρχηγοί της αντιπολίτευσης* επισκεπτόταν Κέντρα Πρόληψης και έκαναν σχετικές δηλώσεις, τα κανάλια σπάνια έπαιζαν το κομμάτι των δηλώσεων τους που αναφερόταν καθεαυτό στο πρόβλημα και βέβαια σπάνια "έπαιζαν" τις δηλώσεις των εκπροσώπων μας. Ήμασταν "το Βατοπέδι των Ναρκωτικών" και αυτό δεν έπρεπε να ακουστεί.
Μόνο ο Σκάϊ κάποια στιγμή αναφέρθηκε σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ανεβάζοντας ένα ρεπορτάζ που το μεγαλύτερο μέρος του είχε γυριστεί πριν μήνες και χρειάστηκε δεύτερη αφορμή για να βγει, αλλά τέλος πάντων βγήκε.
Και εντάξει, να σκεφτώ πως ήμασταν ένα μικρό θέμα, που θυσιάστηκε στο βωμό της ακροαματικότητας.
Αυτό, όμως που δεν μπορώ να διανοηθώ είναι πως ενώ τρία τουλάχιστον κανάλια έκαναν σχετικά ρεπορτάζ, δεν παίχτηκαν ποτέ. (Σε ένα κανάλι, μετά από απανωτά τηλέφωνα συναδέλφων, "παίχτηκε" το ρεπορτάζ Κυριακή μεσημέρι...) .
Αποκορύφωμα αυτό που έγινε στο "Ντημπέιτ με τον Πολίτη" μια βδομάδα πριν τις εκλογές.
Μόνος του μας αναζήτησε ο σταθμός, το σωματείο  μας ενθάρρυνε να βγούμε και να μιλήσουμε τηλεφωνικά, κάποιοι είχαν κάνει ολόκληρη ζεύξη με web camera και κάποιοι πήγαν στο στούντιο για να μιλήσουν!  Αλλά ενώ στα τρέϊλερ της εκπομπής έπαιζε το θέμα μας, μετά δεν ακούστηκε καν Ούτε  όταν αναφερόταν τα χρέη του Κράτους, ούτε τα ρεπορτάζ έπαιξαν, ούτε οι εκπρόσωποι στο στούντιο ακούστηκαν, ούτε αυτοί με τις κάμερες!
Μετά μάθαμε, ότι στον ΟΚΑΝΑ είχαν θορυβηθεί μόνο με τα τρέιλερ και ότι έπαιρναν τηλέφωνο τους συναδέλφους με τα περισσότερα προβλήματα για να μάθουν τι είπαν..
Αυτά τα ολίγα για το "νέο όπιο του λαού", την τηλεόραση, που σαν όλα τα ναρκωτικά. όσο νεότερο τόσο πιο επικίνδυνο!
Οι θρησκείες, τουλάχιστον ως επίφαση για να συμφωνήσουμε όλοι, είχαν να προσφέρουν μια αίσθηση αδελφότητας, πατρότητας, ασφάλειας για παρηγοριά.  Να είναι (έστω η ψεύτικη) καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, όπως θα έλεγε ο Κάρολος.
Το κουτί τι προσφέρει;
Φοβίες, ματαιότητες, κουτσομπολιά...
Και να φανταστεί κανείς ότι υπάρχει μια σημαντική μερίδα του κόσμου, που δεν διαβάζει εφημερίδες και περιοδικά, πολύ περισσότερο βιβλία, που δεν ακούει ραδιόφωνο, που πολύ περισσότερο δεν σερφάρει στο ίντερνετ...
Αυτή μπορεί να είναι η κρίσιμη μάζα που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος της..


* Και ο κ. Παπανδρέου, που ελπίζουμε να μη μας ξεχάσει τώρα "από άλλη καρέκλα" και η κα Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας

Τσουκνίδα Υπουργεύοντος

Αρκετές συγχωνεύεσεις Υπουργείων ήταν επιτυχημένες, παρά τους πομπώδεις τίτλους τους.
Τι προσθέτει στο Υπουργείο Οικονομίας ο τίτλος "ανταγωνιστικότητας", παρά μόνο μια ιδεολογική πινελιά;
Διότι, αν υποθέσουμε ότι το υπουργείο αυτό έχει ως ύλη την ανάπτυξη της "Εθνικής Οικονομίας" (εγώ θα προτιμούσα τον παλιομοδίτικο αυτό τίτλο), η υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας της τελευταίας είναι δεδομένη.
 Σε αυτό το Υπουργείο θα μπορούσαν να συγχωνευτούν οι Μεταφορές και τα Δημόσια Έργα με υφυπουργούς βέβαια για το κάθε πόστο.  Όπως και τα Δημόσια Οικονομικά (Οικονομικών) με επικεφαλής Αναπληρωτή Υπουργό.
Τέλος, σε αυτό το "στρατηγείο" θα μπορούσε να προϊσταται ένας υπουργός, ουσιαστικός (και τυπικός ίσως) Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Άλλες συγχωνεύσεις είναι εντελώς άστοχες, όπως αυτή του Πολιτισμού με τον Τουρισμό. Οι συνειρμοί στους οποίους οδηγεί αυτούς που έχουν γνωρίσει από κοντά την τουριστικοποίηση των πολιτιστικών δραστηριότητων είναι αρνητικοί. Το Πολιτισμού θα έπρεπε να είναι μαζί με το Παιδείας, όπως είναι στα περισσότερα κράτη του κόσμου.
Πολύς θόρυβος έγινε για την κατάργηση των Υπουργείων Αιγαίου και Μακεδονίας- Θράκης.
Το Υπουργείο Αιγαίου είχε συγχωνευτεί βέβαια νωρίτερα με το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Αυτό καλώς συγχωνεύτηκε στον οικονομικό κλάδο (αν και θα μπορούσε να είναι μαζί με τις ...λοιπές μεταφορές και υποδομές) και το αστυνομικό του κομμάτι, καλώς πήγε εκεί που πρέπει, δηλαδή μαζί με τις άλλες ομοειδείς υπηρεσίες..
Για το Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, βρέθηκε η λύση των δύο υφυπουργών εν Θεσσαλονίκη, αν και είναι λίγο μπερδεμένο το θέμα. Δηλαδή ο Υφυπουργός Οικονομίας της Αθήνας θα εποπτεύει Λιμάνια, Εμπόριο κλπ μέχρι τον Σπερχειό και από κει και πάνω ο της Θεσσαλονίκης; γεωγραφικά θα γίνει η κατανομή των αρμοδιοτήτων;
Από την άλλη βέβαια το γνωστό ΥΜΑΘ, είχε λίγο πολύ έναν διακοσμητικό ρόλο.
Όταν ξεκίνησε ως Γενική Διοίκηση Βόρειου Ελλάδος, είχε ως στόχο την εσωμάτωση των "νέων χωρών" μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στην "Παλαιά Ελλάδα".
Η ενσωμάτωση έγινε, αλλά όσες πρωτοβουλίες αναλαμβάνει το συγκεντρωτικό Ελληνικό Κράτος, δυσκολεύονται να φτάσουν στην περιφέρεια με την ταχύτητα που πρέπει. Από την άλλη τα  περιφερειακά προβλήματα και ελλείψεις δυσκολεύονται να φτάσουν στην κεντρική διοίκηση.
Αυτό το κενό τυπικά αναπλήρωνε το ΥΜΑΘ, όπως αργότερα για αυτό το λόγο συστάθηκε το Υπουργείο Αιγαίου.  Βέβαια η ένσταση έρχεται αμέσως και γιατί όχι Υπουργείο Δυτικής Ελλάδας, ή Υπουργείο Κρήτης;  Ή ποιός ο ρόλος των Περιφερειαρχών, εκεί που υπάρχουν Υπουργοί; Για παράδειγμα στο Υπουργείο Αιγαίου υπήρχαν μόνο δύο αντίστοιχοι περιφερειάρχες που διόριζε άλλος υπουργός.
Με βάση λοιπόν όλη αυτή την προϊστορία και εμπειρία, θα περίμενε κανείς  να "σπάσει" το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σε 2 Υπουργεία (όπως είχε ακουστεί πριν τις εκλογές).
Ένα Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης μαζί με τη Δημόσια Τάξη και ένα Περιφερειακής Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Το τελευταίο Υπουργείο, με λίγα εξειδικευμένα άτομα προσωπικό (ένας -δύο ανά κάθε νομό π.χ.) θα είχε ως πρώτη προτεραιότητα την μελετημένη εισαγωγή αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης (Γ' Βαθμός) και την σωστή σύνδεση της με την Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μετά την επανοργάνωση της Αυτοδιοίκησης, θα μπορούσε να παίζει τον ρόλο συνδέσμου ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αυτοδιοίκηση, φτάνοντας να εισηγείται και να ψηφίζει στη Βουλή ειδικούς νόμους, που θα τροποποιούν σε περιφεριακό επίπεδο κείμενες γενικές διατάξεις, με στόχο την καλύτερη προσαρμογή της Πολιτείας στις Τοπικές Ιδαιτερότητες.
Αυτό το Υπουργείο θα μπορούσε να έχει υφυπουργεία στο Αιγαίο, την Δυτική και την Κεντρική Ελλάδα.
Όμως το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, αποσπάστηκε από το Εσωτερικών για να βρεθεί θέση για τον κ. Χρυσοχοϊδη.
Το Υπουργείο Περιφερειακής Διοίκησης ποτέ δεν έγινε, γιατί με αυτόν τον τρόπο μίκραιναν οι αρμοδιότητες του κ. Ραγκούση και το Υπουργείο Οικονομικών συστάθηκε για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν και ο κ. Παπακωνσταντίνου και η κ. Κατσέλη.
Μετά από αυτό, δεν είναι δυνατό να μη ζητήσω Υπουργείο και εγώ. Σύμβουλος Παπανδρέου δεν χρημάτισα, για να πεταχτώ ξαφνικά στο προσκήνιο, απειλώντας δημοσίους υπαλλήλους, αλλά τι ηλίανθος (οικολόγοι) τι τσουκνίδα σκέφτηκα....
Του Τσουκνίδα Υπουργεύοντος λοιπόν.
 Έτσι κι αλλιώς, πιστέψτε με, για τον Πολιτισμό ξέρω πιο πολλά από την κ. Γκερέκου.

Συνοδεία μουσικής η ανάγνωση μετά την "αλλαγή σελίδας"

   Πάντα μια αλλαγή σελίδας, έστω και στο ίδιο βιβλίο, φέρνει κάποιες μικρές ή μεγάλες υποσχέσεις.
Υποσχέσεις που μπορεί να γίνουν πιο έντονες με το διάβασμα των πρώτων αράδων, αλλά και να σβήσουν εντελώς.
Ας καλωσορίσω και εγώ τη νέα κυβέρνηση με τα παραπάνω λόγια και αναδημοσιεύοντας το παρακάτω άρθρο από την ηλεκτρονική εφημερίδα ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ- ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10, για "τα όργανα που άρχισαν"... Η ανάγνωση των πρώτων αράδων θα γίνει συνοδεία μουσικής. Το καλύτερο για μας.

XA : «Μπραντεφέρ» νέας κυβέρνησης και ξένων


Δευτέρα, 05 Οκτώβριος 2009 23:45 .
Από την πρώτη ημέρα μετά τις εκλογές, οι ξένοι επενδυτές έστειλαν τα δικά τους μηνύματα στη νέα κυβέρνηση: σε ό,τι αφορά τα ομόλογα, σημειώθηκε «ράλι ανακούφισης», καθώς ο σχηματισμός ισχυρής κυβέρνησης απομακρύνει τα σενάρια αστάθειας, αλλά στο ΧΑ άρχισε ήδη ένα ιδιότυπο «μπραντεφέρ» επενδυτών-κυβέρνησης με τη μετοχή της Εθνικής στο επίκεντρο.

Το spread αποδόσεων ελληνικών-γερμανικών ομολόγων, που αποτελεί το «βαρόμετρο» της εμπιστοσύνης των ξένων στην ελληνική οικονομία, συρρικνώθηκε την πρώτη ημέρα μετά τις εκλογές κατά 6 μονάδες βάσης, για να διαμορφωθεί ακριβώς στα επίπεδα όπου βρισκόταν, πριν την ανακοίνωση της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες στις αρχές Σεπτεμβρίου.


Το εκλογικό αποτέλεσμα φάνηκε να πείθει τους επενδυτές της αγοράς ομολόγων, ότι η Ελλάδα αποφεύγει οριστικά την πολιτική αστάθεια, καθώς η «καθαρή» διαφορά του εκλογικού αποτελέσματος υπέρ του ΠΑΣΟΚ και οι εσωκομματικές διεργασίες που πυροδότησε στην Ρηγίλλης κρίθηκε ότι απομακρύνουν οριστικά το ενδεχόμενο νέας εκλογικής αναμέτρησης τον Μάρτιο, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.


Πάντως, η Standard & Poor’s, διερμηνεύοντας τις διαθέσεις των επενδυτών, ανακοίνωσε χθες ότι τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών δεν επηρεάζουν την αξιολόγηση και τις προοπτικές της Ελλάδας. «Αν εφαρμοστεί ξεκάθαρη, αξιόπιστη και διατηρήσιμη πολιτική για τις μεταρρυθμίσεις τότε η αξιολόγηση της χώρας μπορεί να ωφεληθεί», ήταν το σαφές μήνυμα της S&P προς τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.


Αυτό που σαφώς αφήνει, όμως, να εννοηθεί ο διεθνής οίκος αξιολογήσεων, είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει, ότι αυτή την φορά η Ελλάδα θα κινηθεί προς την κατεύθυνση της μείωσης των ελλειμμάτων: η έλλειψη σημαντικών δημοσιονομικών ή δομικών μεταρρυθμίσεων και το αυξανόμενο χρέος υπήρξαν βασικοί επιβαρυντικοί παράγοντες για την αξιολόγηση της Ελλάδας, τονίζει. Και προσθέτει ότι κατά το παρελθόν υπήρξαν πολλές φορές υπερβάσεις του προϋπολογισμού και μένει ακόμα να φανεί αν η νέα κυβέρνηση θα δείξει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα για να εφαρμόσει αξιόπιστη στρατηγική.



Τι κρύβει η πίεση στην ΕΤΕ

Αν οι εξελίξεις στην αγορά ομολόγων ήταν εξαρχής αναμενόμενες, η έκπληξη σημειώθηκε στο ΧΑ, όπου μετά τον αρχικό ενθουσιασμό για το «καθαρό» εκλογικό αποτέλεσμα, η αγορά «λύγισε» από την πίεση στη μετοχή της Εθνικής, που ήταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πρωτίστως εισαγόμενη.
Το «μήνυμα» των ξένων θεσμικών, που συνδέεται με αυτές τις πιέσεις στη μετοχή της ΕΤΕ, ήλθε μέσω του πρακτορείου Bloomberg και δια στόματος ενός παγκοσμίως… άγνωστου διαχειριστή ενός ολλανδικού αμοιβαίου, που διαχειρίζεται χαρτοφυλάκιο 14 δισ. ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνονται και μετοχές της Εθνικής, όπως μας πληροφορεί το πρακτορείο.
Όπως τόνισε, λοιπόν, ο Πάτρικ Λέμενς, της Robeco Group του Ρότερνταμ, «υπάρχει ένα ερωτηματικό για την ΕΤΕ. Δεν πιστεύω ότι θα ήταν πολύ σοφό να αντικατασταθεί ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος, που έχει κάνει θαυμάσια δουλειά».

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, λοιπόν, ορισμένοι ξένοι θεσμικοί, ενεργώντας… προληπτικά, αποφάσισαν να ρευστοποιήσουν χθες κάποια από τα κέρδη τους από τη μετοχή της ΕΤΕ, που έχει σχεδόν διπλασιάσει την τιμή της από την αρχή του χρόνου, για να στείλουν και ένα μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι εξακολουθούν να περιβάλλουν με εμπιστοσύνη τον κ. Τάκη Αράπογλου και ενδεχομένως να επαναξιολογήσουν τη θέση τους στη μετοχή, αν αυτός απομακρυνθεί.
Οι εν λόγω ξένοι επενδυτές αμφισβητούν, έτσι, μια μακροχρόνια παράδοση στην Ελλάδα, να ορίζει κάθε νέα κυβέρνηση το διοικητή της επιλογής της στην ΕΤΕ. Βέβαια, αυτή την φορά η κυβέρνηση ελέγχει έμμεσα ποσοστό χαμηλότερο του 20% στην Εθνική, το χαμηλότερο ιστορικά, ενώ οι ξένοι επενδυτές ελέγχουν την πλειοψηφία των μετοχών της τράπεζας.
Οι εξελίξεις θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον το προσεχές διάστημα, καθώς παραμένει αναπάντητο το ερώτημα, αν η κυβέρνηση θα επιχειρήσει παρά τις αντιδράσεις αυτές να αλλάξει τη διοίκηση της Εθνικής. Με το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο, όπου οι ξένοι θεσμικοί δεν ψηφίζουν στις συνελεύσεις, επειδή απαιτείται δέσμευση των μετοχών τους, έχει τη δυνατότητα να το επιχειρήσει, ώστε να εφαρμόσει την πολιτική της με ένα διοικητή της απόλυτης εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού.
Οι ξένοι, όμως, φαίνεται ότι ξεκαθαρίζουν εκ των προτέρων, ότι είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν μέσω των εντολών αγοραπωλησίας που δίνουν, δημιουργώντας κόστος για την κυβέρνηση. Αυτό το ιδιότυπο «μπραντεφέρ» θα έχει αρκετό ενδιαφέρον στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται μετεκλογικά στην αγορά…

Ψήφος για συντηρητικούς και ριζοσπάστες...

Καλό βόλι με ένα ποίημα, πικρό ίσως; μετέωρο μήπως;

Κύκλος είναι ή γραμμή, έστω τεθλασμένη;  

"ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ

Μ’ έκανες φίλε και σε μίσησα θανατερά.

Το ξέρεις κι όμως δεν σε πειράζει :

Τώρα μαζεύονται γύρω σου όλα τα πουλιά

και τρώνε τα πικρά σου σπόρια.

Και ο κόσμος ολάκερος έχει φορέσει τη μορφή σου.

Κάποτε –μπορεί να’ ναι μακριά-

τα σπόρια σου θα ανοίξουν πληγές στα σωθικά τους.

Τότε θα έρθουν σε μένα βογκώντας

και να’ μαι ένας άγριος Ροβεσπιέρος:

Η Καρμανιόλα σε περιμένει.

Αλίμονο, τρελό όνειρό μου!

Πριν το μοιραίο βήμα κοντοστέκομαι:

Τρομάζω για την δική μου σειρά.

Eίναι αλήθεια ο Ηρακλής και η Λερναία Ύδρα

μόνο στη μυθολογία;

Θα αθετήσω την «επιταγή των καιρών»•

Ας κάνω όλο αυτό το πρότερο μένος μου

μια άλλη εικαστική άποψη για την μορφή σου,

που περιβάλλεται –ευτυχώς ή δυστυχώς- ο κόσμος μας!"

«Κοιτάζοντας» προς την όποια νέα κυβέρνηση...

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΟΦΕΙΛΕΙ 15 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ

Στον αέρα τα 72 Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ

 ΝΑΝΤΙΑΣ ΓΙΑΝΝΙΡΗ

Στον αέρα συνεχίζουν να παραμένουν -πλέον και εν όψει των εκλογών- τα 72 Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ προς τα οποία το κράτος, διά του υπουργείου Υγείας και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις, έχει συσσωρεύσει ένα δυσθεώρητο χρέος 15 εκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που στραγγαλίζει τις δραστηριότητες πρόληψης, για τις οποίες όμως οι πολιτικοί δημοσίως δεν χάνουν ευκαιρία να επισημαίνουν τη σημασία τους στην «αποτροπή εγκαθίδρυσης εξαρτητικής συμπεριφοράς κάθε τύπου».

Την εμμονή των διοικούντων να δρουν με οικονομικούς δείκτες και ισολογισμούς και όχι μετρώντας τα οφέλη σε ανθρώπους, οικογένειες, μικρές κοινωνίες, καταγγέλλουν τόσο οι εργαζόμενοι στα 72 Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ όσο και γονείς (όπως πολλοί από τις Κυκλάδες) που έχουν βιώσει τα οφέλη του παραγόμενου έργου. Και έτσι κινήσεις «πυροτέχνημα», όπως η έγκριση προχθές μόλις 6 ημέρες πριν από τις εκλογές κονδυλίου 2 εκατομμυρίων ευρώ από το υπουργείο Υγείας, προδίδουν τον χαρακτήρα τους.
Οι εργαζόμενοι
Από την πλευρά τους, οι περίπου 400 εργαζόμενοι στελέχη πρόληψης, δίνουν εδώ και 4 χρόνια έναν άνισο αγώνα, βιώνοντας οι ίδιοι την ανασφάλεια που προσπαθούν να εξαλείψουν από παιδιά και νέους. Ηδη πολλά από τα εκπαιδευμένα με χρήματα του κράτους στελέχη φυλλορροούν από τον αγώνα της πρόληψης μη αντέχοντας να ζουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι.
«Η βοήθεια που έχουμε λάβει από την ομάδα Πρόληψης στη Ζάκυνθο είναι πολύτιμη. Είμαστε τυχεροί που έχουμε τη δυνατότητα να επιμορφωθούμε αλλά και να καταφεύγουμε ανά πάσα στιγμή σ' αυτούς τους εξειδικευμένους ανθρώπους που λειτουργούν δύο εξαιρετικά προγράμματα στα δημοτικά σχολεία μας. Τα παιδιά μας έχουν σαφή αλλαγή συμπεριφοράς μέσα στην τάξη. Ξεφεύγουν από τον αυστηρό και περιορισμένο τρόπο και κριτήρια για να βλέπουν τον "άλλο" και τους εαυτούς τους. Δεν είναι πλέον μόνο ο καλός μαθητής που απολαμβάνει πλήθος προνομίων, αλλά δίνεται η ευκαιρία σε παιδιά που δεν έχουν καταξιωθεί μέσα από τις επιδόσεις τους να μην μπουν στο περιθώριο, αλλά να γίνουν δεκτά για τις ιδιαιτερότητές τους και για τις ξεχωριστές ικανότητες που παρακινούνται να αναπτύξουν. Εμείς οι δάσκαλοι μετά τα σεμινάρια βγαίνουμε πιο σίγουροι για τον εαυτό μας και πιο χαλαροί για να κάνουμε το έργο μας», θα μας πει ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ζακύνθου, Αλ. Βαλής, υπερασπιζόμενος το «δυσνόητο» για πολλούς έργο πρόληψης.
«Χρειάζεται νόμος»
Ο πρόεδρός τους, Τίμος Στραβοπόδης, μας λέει «κοιτάζοντας» προς την όποια νέα κυβέρνηση:
«Αγωνιζόμαστε ώστε οι πάγιες δαπάνες των Κέντρων Πρόληψης (μισθοδοσία και λειτουργικά έξοδα) να καταστούν με νομοθετική ρύθμιση υποχρεωτικό καθήκον της πολιτείας και όχι εθελοντική συνεισφορά. Συνεπώς, πρέπει να υπάρχει "κωδικός" στον κρατικό προϋπολογισμό των υπουργείων Υγείας και Εσωτερικών, ο οποίος να καλύπτει πλήρως τους ετήσιους προϋπολογισμούς των Κ.Π. Εννοείται ότι διεκδικούμε να πληρωθούν και τα χρέη των προηγουμένων ετών που ανέρχονται στα 15 εκατ. ευρώ.
Τα Κέντρα Πρόληψης έχουν πολλές δυνατότητες γιατί είναι ανοιχτά στις τοπικές κοινωνίες και στις περισσότερες περιπτώσεις προέκυψαν από πρωτοβουλίες των τοπικών αρχών (δήμοι & νομαρχίες κυρίως), τις οποίες "αγκάλιασε" ο ΟΚΑΝΑ. Εμείς περιμένουμε αμέσως μετά τις εκλογές την αξιοποίηση των προτάσεων του Σωματείου για ένα θεσμικό πλαίσιο, που θα μετατρέπει τα σημερινά Κέντρα Πρόληψης από θνησιγενείς αστικές εταιρείες σε ένα εύρωστο, αποκεντρωμένο δίκτυο ειδικών Δημόσιων Υπηρεσιών Παροχής Ψυχοκοινωνικής Υγείας με μόνιμη χρηματοδότηση, εργασιακή εξασφάλιση του προσωπικού και παρακολούθηση των νέων αναγκών στη δουλειά μας».

Πηγή: Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Οι Πρόσφυγες στο δρόμο.

 Τις τελευταίες μέρες, δεκάδες Πρόσφυγες κυκλοφορούν κατά ομάδες στους επαρχιακούς δρόμους του νησιού της Σάμου. Είναι αυτοί που "απολύονται" από το Κέντρο Προσωρινής Κράτησης.. Αφήνονται τώρα "στο έλεος του Θεού" με ένα χαρτί στην τσέπη, που λέει ότι σε 15 μέρες θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα. 
Μέχρι πριν λίγο καιρό το Ελληνικό Κράτος τους έκανε ένα ταξιδάκι μέχρι τον Πειραιά για τους "απολύσει" εκεί. Τώρα τους αφήνει επί τόπου μετά από 3 τουλάχιστον μήνες κράτησης... 
Επισήμως τελείωσαν τα κονδύλια που υπήρχαν για να κόβονται ακτοπλοϊκά εισητήρια οικονομικής θέσης. (Άκουσα βέβαια στα ράδια ότι γρήγορα θα βρεθούν ξανά χρήματα, παρόλο που οι εταιρείες ετοιμάζονται να κάνουν αγωγή στο κράτος γιατί είναι πολλά τα χρωστούμενα.) Υποπτεύομαι πάντως ότι είναι ένα νέο κόλπο, προκειμένου να μη συνωστίζονται όλοι στο Κέντρο της Αθήνας και οξύνουν τα πνεύματα εκεί. Επίσης όταν δοθεί η εντολή απέλασης πιο εύκολα τους μαζεύεις στο νησί, εκτός και πάρουν τα βουνά και έχουμε νέο "αντάρτικο", στο οποίο η Σάμος έχει παράδοση..
Δεν υποστηρίζω, ότι πρέπει όλοι οι πρόσφυγες να μαζέυονται στα αστικά κέντρα.
Αλλά πως τους αφήνει κανείς έτσι;
Το θέμα, αν και είναι πρώτιστα ανθρωπιστικό- εδώ θα κάνει ότι μπορεί η κοινωνία των Πολιτών και θέλω να δω πραγματικό αρωγό την τοπική Εκκλησία- δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό.
Πότε θα οργανώσουμε συστηματικά την υποδοχή και την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων, όχι μόνο στα Ανατολικά και Μεσογειακά σύνορα της Ε.Ε., αλλά σε όλη την επικράτειά της; Γιατί σηκώνουν τα χέρια τα Ευρωπαϊκά κράτη που είναι εν πολλοίς υπεύθυνα για αυτή την κατάσταση;  ( π.χ. στη Σάμο για πολύ καιρό οι άνθρωποι αυτοί λέγοναταν απλά "οι Ιρακινοί"..)
Πότε πραγματικά θα ασχοληθούμε με το τι γίνεται από εκεί που ξεκινάνε.
Δεν είναι ανάγκη να υπάρχει επίσημα εμφύλιος, για να δικαιούνται πολιτικό άσυλο. Ας ζήσουμε και εμείς ανάμεσα σε παρακρατικούς και ατάκτους και βλέπουμε..
Ως πότε οι εν Ελλάδι κρατούντες θα ασχολούνται συγκυριακά και αποσπασματικά με το θέμα, αν δεν το χρησιμοποιούν ορισμένοι για να τρομοκρατήσουν τον πολίτη;
Το πρωί τους έβλεπα στον δρόμο ...
Είδα και το δημοσίευμα και είπα να ξανασχοληθώ.

Από το tvxs.gr
Ταλαιπωρημένοι, φτάνουν με βάρκες στις ακτές της Σάμου, όπου τους περισυλλέγει το λιμενικό και μεταφέρονται στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών του νησιού. Η Οδύσσειά τους όμως, όπως περιγράφει στο tvxs ο δικηγόρος του Κέντρου, Δημήτρης Boύρος, τώρα ξεκινάει.

Πολεμικές συρράξεις ανά τον κόσμο με την παρέμβαση των ΗΠΑ και των χωρών της ΕΕ, δημιουργούν έναν διαρκώς αυξανόμενο προσφυγικό πληθυσμό. Πρόσφυγες, λοιπόν, και όχι λαθρομετανάστες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία, την Παλαιστίνη, το Σουδάν, συρρέουν με κάθε τρόπο πρώτα σε κοντινές χώρες, όπου θα είναι πιο ασφαλείς. Κάποιοι από αυτούς προσπαθούν να διαφύγουν στην Ευρώπη. Κάποιοι από αυτούς έρχονται στην Ελλάδα, κυρίως από την Τουρκία με βάρκες. Υπάρχουν φορές που το Λιμενικό και η δράση της Frontex τους πνίγει, μόλις ο φακός του υπαλλήλου του Λιμενικού τους εντοπίσει. Υπάρχουν φορές, που οι ίδιοι ξεφουσκώνουν τη βάρκα και το Λιμενικό τους περισυλλέγει ως ναυαγούς. Κατόπιν το Λιμενικό τους παραδίδει στην Αστυνομία και εκεί ξεκινά η Οδύσσειά τους, συχνά από τη Σάμο.

Ακολούθως, αυτός ο προσφυγικός πληθυσμός οδηγείται στο Κέντρο Κράτησης, το οποίο είναι αστυνομοκρατούμενο. Άνθρωποι στοιβαγμένοι, που προσπαθούν να καταλάβουν γιατί το ελληνικό κράτος τους θεωρεί εγκληματίες. Προσπαθούν να μην απελπίζονται και να μη μιλούν για τη ζωή τους με δάκρυα στα μάτια. Προσπαθούν να βρουν λύση και να πάνε στη χώρα, που είτε έχουν δικούς τους ανθρώπους, είτε εκεί όπου θεωρούν ότι θα έχουν τη ζωή που προσδοκούν.


Κι όμως, η ελληνική μεταναστευτική πολιτική σε πλήρη συμφωνία με την ΕΕ έχει δημιουργήσει όλα τα προσκόμματα, για να μην αναλάβει κανείς καμία ευθύνη. Το EURODAC έχει φροντίσει για όλα. Ο προσφυγικός πληθυσμός θεωρείται παράνομος, λόγω της εισόδου του σε μια ευρωπαϊκή χώρα χωρίς συνοδευτικό έγγραφο. Η πρόθεση των προσφύγων να κάνουν αίτηση ασύλου συνεπάγεται κράτηση έως και 12μήνες. Η νομική προστασία των προσφύγων δεν υφίσταται. Η απόδοση ασύλου βρίσκεται πλέον αποκλειστικά και μόνον στα χέρια της Αστυνομίας. Το ελληνικό κράτος δεν σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις προστασίας των προσφύγων.



Ρεπορτάζ: Ηλέκτρα Βισκαδουράκη