Τσουκνίδα Υπουργεύοντος

Αρκετές συγχωνεύεσεις Υπουργείων ήταν επιτυχημένες, παρά τους πομπώδεις τίτλους τους.
Τι προσθέτει στο Υπουργείο Οικονομίας ο τίτλος "ανταγωνιστικότητας", παρά μόνο μια ιδεολογική πινελιά;
Διότι, αν υποθέσουμε ότι το υπουργείο αυτό έχει ως ύλη την ανάπτυξη της "Εθνικής Οικονομίας" (εγώ θα προτιμούσα τον παλιομοδίτικο αυτό τίτλο), η υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας της τελευταίας είναι δεδομένη.
 Σε αυτό το Υπουργείο θα μπορούσαν να συγχωνευτούν οι Μεταφορές και τα Δημόσια Έργα με υφυπουργούς βέβαια για το κάθε πόστο.  Όπως και τα Δημόσια Οικονομικά (Οικονομικών) με επικεφαλής Αναπληρωτή Υπουργό.
Τέλος, σε αυτό το "στρατηγείο" θα μπορούσε να προϊσταται ένας υπουργός, ουσιαστικός (και τυπικός ίσως) Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Άλλες συγχωνεύσεις είναι εντελώς άστοχες, όπως αυτή του Πολιτισμού με τον Τουρισμό. Οι συνειρμοί στους οποίους οδηγεί αυτούς που έχουν γνωρίσει από κοντά την τουριστικοποίηση των πολιτιστικών δραστηριότητων είναι αρνητικοί. Το Πολιτισμού θα έπρεπε να είναι μαζί με το Παιδείας, όπως είναι στα περισσότερα κράτη του κόσμου.
Πολύς θόρυβος έγινε για την κατάργηση των Υπουργείων Αιγαίου και Μακεδονίας- Θράκης.
Το Υπουργείο Αιγαίου είχε συγχωνευτεί βέβαια νωρίτερα με το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Αυτό καλώς συγχωνεύτηκε στον οικονομικό κλάδο (αν και θα μπορούσε να είναι μαζί με τις ...λοιπές μεταφορές και υποδομές) και το αστυνομικό του κομμάτι, καλώς πήγε εκεί που πρέπει, δηλαδή μαζί με τις άλλες ομοειδείς υπηρεσίες..
Για το Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, βρέθηκε η λύση των δύο υφυπουργών εν Θεσσαλονίκη, αν και είναι λίγο μπερδεμένο το θέμα. Δηλαδή ο Υφυπουργός Οικονομίας της Αθήνας θα εποπτεύει Λιμάνια, Εμπόριο κλπ μέχρι τον Σπερχειό και από κει και πάνω ο της Θεσσαλονίκης; γεωγραφικά θα γίνει η κατανομή των αρμοδιοτήτων;
Από την άλλη βέβαια το γνωστό ΥΜΑΘ, είχε λίγο πολύ έναν διακοσμητικό ρόλο.
Όταν ξεκίνησε ως Γενική Διοίκηση Βόρειου Ελλάδος, είχε ως στόχο την εσωμάτωση των "νέων χωρών" μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στην "Παλαιά Ελλάδα".
Η ενσωμάτωση έγινε, αλλά όσες πρωτοβουλίες αναλαμβάνει το συγκεντρωτικό Ελληνικό Κράτος, δυσκολεύονται να φτάσουν στην περιφέρεια με την ταχύτητα που πρέπει. Από την άλλη τα  περιφερειακά προβλήματα και ελλείψεις δυσκολεύονται να φτάσουν στην κεντρική διοίκηση.
Αυτό το κενό τυπικά αναπλήρωνε το ΥΜΑΘ, όπως αργότερα για αυτό το λόγο συστάθηκε το Υπουργείο Αιγαίου.  Βέβαια η ένσταση έρχεται αμέσως και γιατί όχι Υπουργείο Δυτικής Ελλάδας, ή Υπουργείο Κρήτης;  Ή ποιός ο ρόλος των Περιφερειαρχών, εκεί που υπάρχουν Υπουργοί; Για παράδειγμα στο Υπουργείο Αιγαίου υπήρχαν μόνο δύο αντίστοιχοι περιφερειάρχες που διόριζε άλλος υπουργός.
Με βάση λοιπόν όλη αυτή την προϊστορία και εμπειρία, θα περίμενε κανείς  να "σπάσει" το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης σε 2 Υπουργεία (όπως είχε ακουστεί πριν τις εκλογές).
Ένα Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης μαζί με τη Δημόσια Τάξη και ένα Περιφερειακής Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Το τελευταίο Υπουργείο, με λίγα εξειδικευμένα άτομα προσωπικό (ένας -δύο ανά κάθε νομό π.χ.) θα είχε ως πρώτη προτεραιότητα την μελετημένη εισαγωγή αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης (Γ' Βαθμός) και την σωστή σύνδεση της με την Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μετά την επανοργάνωση της Αυτοδιοίκησης, θα μπορούσε να παίζει τον ρόλο συνδέσμου ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αυτοδιοίκηση, φτάνοντας να εισηγείται και να ψηφίζει στη Βουλή ειδικούς νόμους, που θα τροποποιούν σε περιφεριακό επίπεδο κείμενες γενικές διατάξεις, με στόχο την καλύτερη προσαρμογή της Πολιτείας στις Τοπικές Ιδαιτερότητες.
Αυτό το Υπουργείο θα μπορούσε να έχει υφυπουργεία στο Αιγαίο, την Δυτική και την Κεντρική Ελλάδα.
Όμως το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, αποσπάστηκε από το Εσωτερικών για να βρεθεί θέση για τον κ. Χρυσοχοϊδη.
Το Υπουργείο Περιφερειακής Διοίκησης ποτέ δεν έγινε, γιατί με αυτόν τον τρόπο μίκραιναν οι αρμοδιότητες του κ. Ραγκούση και το Υπουργείο Οικονομικών συστάθηκε για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν και ο κ. Παπακωνσταντίνου και η κ. Κατσέλη.
Μετά από αυτό, δεν είναι δυνατό να μη ζητήσω Υπουργείο και εγώ. Σύμβουλος Παπανδρέου δεν χρημάτισα, για να πεταχτώ ξαφνικά στο προσκήνιο, απειλώντας δημοσίους υπαλλήλους, αλλά τι ηλίανθος (οικολόγοι) τι τσουκνίδα σκέφτηκα....
Του Τσουκνίδα Υπουργεύοντος λοιπόν.
 Έτσι κι αλλιώς, πιστέψτε με, για τον Πολιτισμό ξέρω πιο πολλά από την κ. Γκερέκου.