Το Σικάγο είναι εδώ, αιχμηρό, προκλητικό...

Μου ήρθε με ημέϊλ

1η Μαΐου 2010

Η επιλογή της Κυβέρνησης να ακολουθήσει τον «μονόδρομο» της διάλυσης της κοινωνίας, προσδίδει ιδιαίτερα στην φετινή Πρωτομαγιά την πραγματική, ιστορική, Εργατική της διάσταση. Ανεβασμένη στο άρμα της «εθνικής σωτηρίας», η Κυβέρνηση ξεκινά την «πορεία εξόδου απ’ την κρίση» κουβαλώντας τους λίγους που θα σώσουν τα υπέρογκα κεφάλαιά τους και την προκλητικά μεγάλη κερδοφορία τους, και παρασύροντας τις πεζές εργαζόμενες τάξεις στον όλεθρο. Τις ίδιες εργαζόμενες τάξεις που πλήρωναν τόσα χρόνια μια μονομερή οικονομική ανάπτυξη και καλούνται σήμερα να πληρώσουν μια ολόπλευρη κρίση – οικονομική, πολιτική, κοινωνική, ψυχική, αξιακή, πολιτιστική.

Σε αγαστή συνεργασία οι «εθνοπατέρες» πολιτικοί, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, χρηματιστές, με την απλόχερη βοήθεια των ΜΜΕ αλλά και τμημάτων των Συνδικαλιστικών Ηγεσιών, επιχειρούν να μας πείσουν πως το άρμα θα περάσει από πάνω μας για να σωθούμε! Και πως θυσιαζόμαστε το ίδιο μ’ αυτούς που το καβαλάνε! Και μας τραβούν τ’ αυτί όταν θυμώνουμε που μας περνάνε για κορόιδα! Μια χούφτα «εθνοσωτήρες» τύπου Βισύ, οραματίζονται για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των οικογενειών τους την παλιννόστηση των συνθηκών εργασιακών κατέργων του 19ου αιώνα και όχι μόνο περιμένουν να τους ευχαριστήσουμε γι’ αυτό, αλλά και το απαιτούν με φοβέρες και μ’ αίματα… Σιγά τα αίματα!

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!

ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΟΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ, ΠΟΥ ΑΛΛΗΛΟΔΙΑΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΩΣΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ! ΝΑ ΠΛΗΡΏΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΑΦΡΟΧΕΡΗΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ «ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ» ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ – ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

Ανήσυχοι και επισφαλείς εργαζομένοι

Δυστυχώς.....

Οι ΔοΝηΤές των διαπλεκόμενων "επενδυτών"

Θα τους αφήσουμε να αυτοϊκανοποιούνται σε βάρος του Λαού;
Θα μπορέσουμε να έχουμε μια σχέση ως κοινωνία;
Θα αντισταθούμε, ή θα αυτοϊκανοποιούμαστε χωρίς επικοινωνία;
Θα ορίζουμε τη ζωή μας, ή θα μας βιάζουν στα μουλωχτά;
οι ΕυρωΔοΝηΤές ήρθανε!!

Παραλειπόμενα της Άπριλιανής Δικτατορίας ενόψει ΔΝΤ...

O Γεώργιος Παπαδόπουλος με τον Τομ Πάπας .

.....Επενδυτής κι αυτός..
Να ξαναγυρίσουμε την Ελλάδα στα χρόνια του, θέλουν οι περίφημες αγορές.
Πατέρας και Παππούς Παπανδρέου, τότε το 1964, παρόλα τα όποια άλλα "αμαρτήματα τους", προσπάθησαν να αντισταθούν σε τέτοιες αποικιοκρατικού τύπου επενδύσεις και ο Τομ μαζί με άλλους "επενδυτές" έφεραν τη Χούντα.
Ο απόγονος τους ας σκεφτεί ποιούς επενδυτές μπορεί να ελκύσει με μια κοινωνική καταστροφή, που θα κατεβάσει δραματικά το βιοτικό επίπεδο του λαού και θα τον κάνει να ψάχνει δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί;
Θα κάνουμε την Ελλάδα ελκυστική σε τέτοιους επενδυτές για να αρέσουμε στις αγορές?

Ιστορικός συμβιβασμός?

Φαίνεται ότι έχει βρεθεί ένας πρώτος βραχιόνας που θα χρειαστεί η Κυβέρνηση, όταν κάποια στιγμή θα ξυπνήσει ο κόσμος και θα ζώσει το Μαξίμου

Παπανδρέου και Μητσοτάκηδες μαζί!!

"Ανάγκα (πραγματικών κυβερνητών) και Θεοί πείθονται"
Ιστορικός Συμβιβασμός... μπορεί και κυβέρνηση συνεργασίας για να γυρίσει η Ελλάδα στον καιρό του Τομ Πάππας (και άλλων ..."επενδυτών") με τις ευλογίες του ΔΝΤ.
Το είπε και η Ντόρα.... τα τελευταία 30 χρόνια ήταν το πρόβλημα:
«Η ΝΔ πρέπει να στηρίξει πολιτικές που έχει ανάγκη ο τόπος χωρίς να φοβηθεί το πολιτικό κόστος και χωρίς να υποκύψει στον λαικισμό» τόνισε η πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρόσθεσε «Πρίν δαινομοποιήσουμε το σχέδιο στήριξης της ελληνικής οικονομίας πρέπει να απαντήσουμε αν μπορεί η Ελλάδα να δανείζεται με επιτόκια της τάξης του 7% και του 8%. Συνέχισε λέγοντας ότι «πρέπει να πουμε κατηγορηματικά ότι είναι ένας μηχανισμός στήριξης για ένα ορισμένο διάστημα από τον οποίο πρέπει να βγούμε και ο οποίος από μόνος του δεν μας σώζει. Την ελλάδα θα την σώσουμε εμείς με τις προσπάθειές μας και τις δυνάμεις μας». Η κρίση είναι τελευταία ευκαρία του πολιτικου συστήματος για επαναφορά της χώρας στην αναπτυξιακή τροχία είπε η κ. Μπακογιάννη. Σημείωσε ότι μία πολιτική σπατάλης τριάντα χρόνων δεν μπορεί να ανατραπεί σε δύο τρία χρόνια."
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=66064

Είναι γνωστό ότι τον καιρό της "επαράτου" μετεμφυλιακής Ελλάδας (50-70), υπήρξε μια "αναπτυξιακή έκρηξη". Η ποιότητα όμως αυτής της έκρηξης δημιούργησε τεράστια οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά προβλήματα, τα οποία μη μπορώντας να λύσει σε βάθος η "μεταπολίτευση" οδηγηθήκαμε εδώ που οδηγηθήκαμε...

Επί Σωσία&Ληστού ντουγρού για Δου Νου Του (ν2)

 Όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται η αίσθηση ότι δεν είναι δυνατό να βγούμε από τη "μάυρη τρύπα" της οικονομικής καταστροφής των λαϊκών τάξεων (και οχι όλων των Ελλήνων) διατηρώντας ή και αυξάνοντας την συνεξάρτηση της Ελληνικής Οικονομίας με το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και τα κόλπα του. Μένοντας πιστοί στις επιταγές της διεθνούς επιχειρηματικής ελίτ.  Το είπαν και στις ειδήσεις του Sky (....of Capital): " Ή  θα κάνουμε αργά ή γρήγορα αυτό που μας λένε (δηλαδή να μειώσουμε δραματικά κάθε ποσό που πηγαίνει για μισθούς και συντάξεις είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα ) ή πρέπει να γίνουμε Τσάβες".  

Μόνο που ο Τσάβες, που χρησιμοποιείται γιατί τρομάζει την μεσαία τάξη, κατάφερε να ξελασπώσει τη πλούσια  χώρα του από τον βούρκο που την είχε οδηγήσει η διεφθαρμένη πολιτική ελίτ της.  Και βέβαια ο Έλληνας, ή οι Έλληνες Τσάβες δεν χρειάζονται να έχουν όλα τα χαρακτηριστικά αυτού της Βενεζουέλας. 

Φτάνει μόνο ένα να μη χρωστάει στο διεθνές ολιγαρχικό διευθυντήριο και στους ντόπιους επιτρόπους του, ή να μη τους φοβάται. 

Να στηριχθεί σε κοινωνικές ομάδες που να αντέχουν τη σύγκρουση με το διεθυντηριο αυτό, να την περιμένουν αυτή την σύγκρουση και στρατηγικά να την επιζητούν...

Ο Τσάβες ήταν αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πολιτισμικής στιγμής της χώρας του. Της δικής μας ποιός θα είναι;

Και να ένα άρθρο σε ένα μετριοπαθές οικονομικό έντυπο για το τι σπασμένα άλλων πληρώνουμε:

  "ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ- ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10"

 Οι διεθνείς νομισματικοί σεισμοί και το ελληνικό οικονομικό τσουνάμι

Πέμπτη, 15 Απρίλιος 2010 23:42 

Δεν πρόκειται να διαφωνήσω πως η ελληνική οικονομία έχει προβλήματα, ούτε και να αμφισβητήσω το μέγεθος και το βάθος αυτών. Ίσως, όμως, είναι καλό να αναρωτηθεί κανείς, γιατί αυτά τα προβλήματα δεν είχαν δημιουργήσει πρόβλημα όλα τα προηγούμενα χρόνια και γιατί φαντάζουν τόσο ανυπέρβλητα σήμερα. Η βασικότερη αιτία δεν είναι αμιγώς οικονομική αλλά πατά με το ένα πόδι στην πραγματική και με το άλλο στη χρηματιστηριακή / χρηματοπιστωτική οικονομία. Η παγκόσμια οικονομία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το δανεισμό και ο τελευταίος επιτυγχάνεται μέσα από την αγορά δανείων, με την έκδοση κρατικών ομολόγων. Τα ομόλογα αποτελούν μία ομολογία του κράτους ότι χρωστά χρήματα και ότι δεσμεύεται να πληρώνει τους τόκους και τις δόσεις του μέχρι την εξόφληση του συνολικού ποσού του δανείου. Όμως η αγορά ομολόγων (δανείων) είναι χρηματιστηριακή και τα επιτόκια δανεισμού ανεβοκατεβαίνουν όπως οι χρηματιστηριακοί δείκτες. Έτσι, προκειμένου ένα κράτος να προγραμματίσει τον κρατικό του προϋπολογισμό πρέπει να προβλέψει το επιτόκιο με το οποίο θα μπορέσει να δανειστεί. Όσο το επιτόκιο παραμένει εντός του εύρους της πρόβλεψης, το κράτος δεν πρέπει να έχει κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του. Αν, ωστόσο, για τον οποιοδήποτε λόγο, το επιτόκιο του δανεισμού αυξηθεί πέρα από το προβλεπόμενο εύρος, το κράτος αρχίζει να έχει πρόβλημα χρηματοδότησης των αναγκών του, το οποίο μεγαλώνει ανάλογα με την αύξηση του κόστους δανεισμού.  Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας με το επιτόκιο των 10ετών της ομολόγων να είναι, το Σεπτέμβριο του 2009, στο 4,5% και τον Απρίλιο του 2010, στο 7,40%, καταγράφοντας μία αύξηση της τάξης του 65% σε έξι μήνες και με το επιτόκιο του 5αετούς ομολόγου να αυξάνεται κατά 125% και του 2ετούς κατά 464% στο ίδιο διάστημα, κάνοντας δυσβάσταχτη έως απαγορευτική τη χρηματοδότηση των αναγκών της χώρας. Αυτό το χρηματοπιστωτικό σοκ προκάλεσε βαρύτατες οικονομικές συνέπειες για την Ελλάδα αλλά εξυπηρέτησε και ωφέλησε τόσο τις ΗΠΑ, όσο την Ευρώπη και την Ασία.  Οι ΗΠΑ, έχοντας καταφέρει να επιστρέψουν σε θετική ανάπτυξη του ΑΕΠ τους, πληθωρίζοντας την οικονομία τους μέσω ενός ασύλληπτου σε μέγεθος δανεισμού και χρησιμοποιώντας ως μοχλό τη χρηματιστηριακή ανάπτυξη, χρειάζονταν μία ενίσχυση του δολαρίου, προκειμένου να περιορίσουν τις επερχόμενες πληθωριστικές πιέσεις και να έχουν περιθώρια να ξεκινήσουν έναν δεύτερο γύρο πτώσης του δολαρίου, σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί στο μέλλον. Στην Ασία, η εκρηκτική ανάπτυξη της Κίνας, η οποία στο α τρίμηνο του 2010 είδε το ΑΕΠ της να αυξάνεται κατά 11,9% σε ετήσια βάση (ρεκόρ τριετίας), οδήγησε στην ανάπτυξη και των περιφερειακών οικονομιών, της Σιγκαπούρης, της Μαλαισίας, της Ταϊβάν κλπ με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από υπερθέρμανση των οικονομιών τους και αύξηση του πληθωρισμού και έτσι να έχουν ανάγκη από την ανατίμηση των νομισμάτων τους. Καθώς το κινεζικό γουάν είναι συνδεδεμένο στο δολάριο και καθώς τα υπόλοιπα περιφερειακά ασιατικά νομίσματα επηρεάζονται καταλυτικά από το γουάν, ο μόνος τρόπος για να ανατιμηθούν ήταν μέσα από τη χρηματιστηριακή ανατίμηση του δολαρίου. Έτσι, ΗΠΑ και Ασία χρειάζονταν μία αύξηση του δολαρίου, το οποίο βρισκόταν, από το Μάρτιο του 2009 και μετά, σε ελεύθερη πτώση.

 Προκειμένου να επιτευχθεί η αντιστροφή της πτωτικής τάση του δολαρίου επισπεύτηκαν μία σειρά από τα εκτελεστικά όργανα του έξυπνου χρήματος, δηλαδή οργανωμένα κεφάλαια τα οποία έχουν εξειδίκευση στις χρηματιστηριακές επιθέσεις εναντίον νομισμάτων,  με επικεφαλής αυτών τον Σόρος, ο οποίος έχει γράψει χρηματιστηριακή ιστορία με τις επιθέσεις του εναντίον την αγγλικής λίρας, την οποία και διέλυσε το 1992 αλλά και τις επιθέσεις του στα νομίσματα των ασιατικών τίγρεων που προκάλεσαν την κρίση του 1997.

Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη, ζητούσε μία πτώση του ευρώ όπως ο διψασμένος αναζητεί μία όαση στη μέση της ερήμου και το τελευταίο πράγμα που σκόπευε να κάνει ήταν να υπερασπιστεί το νόμισμα της. Έτσι, η άνοδος του δολαρίου πέρασε μέσα από την πτώση του ευρώ και αυτή ενορχηστρώθηκε με βασικό όργανο της ορχήστρας την Ελλάδα, η χρηματιστηριακή επίθεση εναντίον της οποίας οδήγησε στην απογείωση του κόστους δανεισμού της, στην ολοένα και με μεγαλύτερη δυσκολία χρηματοδότηση των αναγκών της, στη μεγέθυνση των οικονομικών της προβλημάτων, στο διασυρμό της μέσω των διεθνών ΜΜΕ που συνεργάζονται με το έξυπνο χρήμα και τελικά στο δρόμο για το ΔΝΤ. Θα μπορούσε στη θέση της Ελλάδας να ήταν η Πορτογαλία, η Ισπανία ή η Ιταλία αλλά δυστυχώς η χώρα μας έγινε η νο1 υποψήφια για το ρόλο του κακού παιδιού της ευρωπαϊκής οικονομίας εξαιτίας μίας σειράς, όχι ιδιαίτερα επιτυχημένων χειρισμών της. Έτσι, εν μέσω των διεθνών νομισματικών σεισμών και της προσπάθειας των μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, η Ελλάδα οδηγήθηκε σε ένα οικονομικό τσουνάμι και μετρά, ήδη, της απώλειες της, την ώρα που οι υπόλοιποι μετρούν τα κέρδη τους.

Επί Σωσία&Ληστού ντουγρού για Δου ΝουΤου !

Λίαν προσεχώς!
Έρχεται.
Και ο ιστορικός του μέλλοντος θα μιλάει για την μεγαλύτερη πολιτική κωλοτούμπα από ιδρύσεως της Ελλαδικής Μπανανίας.
Διότι για παράδειγμα επ' ουδενί το κυβερνόν κόμμα προεκλογικά δεν μίλαγε για περαιτέρω ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, σαν αυτό που διαλαλείται. Αντίθετα αυτό που άκουγα ήταν επιλεκτική αύξηση της συμμετοχής του κράτους..

Και όσο περνά ο καιρός σφίγγει το λουρί.
Και όλο και περισσότερες φωνές σοβαρές και από παντού μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους.
Ναι, για μείωση του, για παράταση της περιόδου αποπληρωμής κλπ.
Και θα είναι 100% δίκαιο και με επιχειρήματα. Διότι τα κεφάλαια (και τα πρόσωπα πολλές φορές)  που ήταν πίσω από τις ΜΗΖΕΝΣ, είναι αυτά που είναι πίσω από τις τράπεζες που χρωστάμε. Μας φέσωναν για να αγοράζουμε ασυλλόγιστα τα σκουπίδια των Συφοράϊ τους με την συνενοχή κάποιων ντόπιων Ντεμ-λερών.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΧΘΕΣ και αν είναι μάγκες οι πρώην συγ-κολεγιόπαιδες που δίνουν τα χέρια πρέπει να πάνε κάποιους μέντορες τους μέσα.
Όχι απλά για απονομή δικαιοσύνης, αλλά ως αφορμή για να το βροντοφωνάξουν προς τα έξω ότι το δημόσιο χρέος είναι άδικο και να σβήσουν ένα μεγάλο μέρος του.
Για την σωτηρία του πολιτικού κατεστημένου η μπανανία γίνεται πλέον ξεκάθαρο προτεκτοράτο!
Να τονιστεί επίσης ότι κανείς σοβαρός  δεν λέει ότι και στην περίπτωση της στάσης πληρωμών του χρέους τα πράγματα θα είναι καλά: Φτώχεια θα υπάρξει και από κει.
Όχι βέβαια καταστροφή όπως εμφανίζεται
Με το κατάλληλο σχεδιασμό βέβαια και με άλλα πολιτικά προτάγματα ΑΥΤΗ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΕΡΓΙΑ.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΕΙ ΑΠΌ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ (και για την τόνωση της απασχόλησης)
Αυτό που ενδεχομένως θα χρειαστεί να κάνουμε για αρκετά χρόνια είναι να περιορίσουμε δραστικά τον καταναλωτισμό μας (ωφελώντας και το περιβάλλον..)
Να μην φεσωνόμαστε για να αγοράζουμε πράγματα που δεν παράγουμε.
Αντίθετα οι οικονομίες όλων μας πρέπει να κατευθυνθούν σε επενδύσεις στην τεχνολογική καινοτομία που μπορούμε να ελέγχουμε δημοκρατικά. 
Και αν έχουμε δουλειά, ψωμί, παιδεία, υγεία και την ελευθερία μας να διεθετήσουμε όπως θέλουμε δημοκρατικά την φτώχεια μας, ίσως το αντέξουμε και αυτό.
Αυτό όμως δεν συμφέρει τις ελίτ που κυβερνούν.
Θα είναι το αρνητικό παράδειγμα για τους άλλους λαούς της Ευρώπης, που η μοίρα τους ακολουθεί τη δική μας...

Τρέλα στην Τρέλα;

Οι περίφημοι "αναλυτές" από ορισμένα δελτία των 8 και 9 απόψε ξεσπάθωσαν, μετά την "μαύρη Πέμπτη" του ελληνικού χρέους. Καθυστερούμε τα διαθρωτικά μέτρα. Δεν πρέπει να περιμένουμε το καλοκαίρι για να τα πάρουμε... Μαζί με την έγκαιρη καταφυγή μας στην "αλληλεγγύη" των ευρωπαίων τραπεζιτών και του ΔΝΤ, πρέπει να πάρουμε άμεσα και τα περίφημα διαθρωτικά μέτρα. Αλλά κανένας δεν εξειδίκευσε ποιά είναι αυτά τα μέτρα, παρά μόνο μίλησαν για "δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, που δεν μπορεί απλά να γίνει μόνο με με  μείωση των μισθών.." Και βέβαια δεν πρέπει να περιμένει κανείς σοβαρός άνθρωπος κάποιο άμεσο όφελος για την οικονομία από μερικούς φαρμακοποιούς και συμβολαιογράφους παραπάνω, που μπορεί να προκύψουν από το "άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων".. Δραματική μείωση των κρατικών δαπανών μπορεί να προκύψει από μέτρα σαν τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, για τις οποίες ήδη μας ετοιμάζει ο "μεγάλος τραγουδιστής" (αχ μνήμη προδότρα...) της κυβέρνησης. 
Βέβαια οι Δ.Υ. έχουν στοχοποιηθεί, αλλά κανείς δεν σκέφτεται τι σημαίνουν έστω και 50.000 άνεργοι ξαφνικά στην αγορά εργασίας... 
Τέτοια μέτρα  θα  δυσκολέψουν τραγικά ευρύτερες ομάδες..
Και γιατί αυτό. Για να πειστούν οι τοκογλύφοι ότι ακολουθούμε την "ορθοδοξία" τους...
Μαέστροι και ορχήστρα του " μεγάλου τραγουδιστή", η γενικευμένη λαϊκή εξέγερση είναι το μοναδικό “όπλο πάνω στο τραπέζι" που θα είχατε.
Αν πιστεύετε ότι έχουμε γίνει πειραματόζωο είναι το μόνο που έχετε.
Η απειλή ότι το πείραμα δεν θα πετύχει, αλλά θα ξεφύγει και από το εργαστήριο. Γιατί με τίποτα δεν θέλουν στάση πληρωμής και μαζική επανδιαπραγμάτευση των χρεών  όλων κρατών της γης  που απλά έχουν έλλειμα αντί για 4% ένα 8%.
Δυστυχώς στο μόνο που ποντάρουν είναι ότι στην Ελλάδα καθυστερεί η υποκειμενική προετοιμασία ( από τα συνδικάτα, την αριστερά, από τον καθένα που δεν θέλει να είναι πειραματόζωο αντικοινωνικών Ελίτ) μιας γιγαντιαίας λαϊκής εξέγερση σαν αυτή  της Αργεντινής.
Έτσι πιστεύουν ότι θα έχουν το χρονικό διάστημα και θα χειριστούν έτσι τις αδικίες τους, έτσι ώστε να μην τους βγει μπούμεραγνκ η τρέλα με την οποία θέλουν να μολύνουν τους Έλληνες...
Ευτυχώς που υπάρχει η Αργεντινή, και αναλύσεις σαν αυτές εδώ (:Η Χρεοκοπία της Αργεντινής και πως αυτή Πλασάρεται) που μπορεί να μας γλιτώσουν τουλάχιστον από την τρέλα ....

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν
οι εχθροί αυτού,
και φυγέτωσαν από προσώπου
αυτού οι μισούντες αυτόν.
Ως εκλείπει καπνός, εκλειπέτωσαν·
ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός,
ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί
από προσώπου του Θεού.
Και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν·
αγαλλιάσθωσαν ενώπιον του Θεού,
τερφθήτωσαν εν ευφροσύνη.
......


(Ψαλμός ΞΖ΄.67)
 

Με αυτό το απόσπασμα από το Παλαιοδιαθηκικό Ψαλτήρι, θα συνοδευτεί και απόψε-όπως χιλιάδες χρόνια τώρα- το "Χριστός Ανέστη", ο ύμνος που αποτελεί το κέντρο του Χριστιανισμού.

 

Από μικρό παιδάκι, που τον άκουγα στις Εκκλησίες αυτό το ψαλμό, μου δημιουργούνταν ερωτήματα:

"Ποιοί είναι οι εχθροί του Θεού;"

"Πως θα διασκορπιστούν;"

Χρόνια μετά θεώρησα ότι απάντησα στα ερωτήματα:

Αφού ο Θεός είναι Αγάπη,

οι εχθροί Του είναι οι εχθροί Της, είναι οι εχθροί της ενότητας, οι εχθροί της μοιρασιάς, οι εχθροί της δικαιοσύνης, αλλά και της συγ-χώρεσης.

Και τις περισσότερες φορές δεν είναι ακριβώς εχθροί, αλλά φοβικοί άνθρωποι.

Άνθρωποι που ο φόβος για τον Άλλο, νίκησε την επιθυμία τους για ένωση.

Γιαυτό και στον Θρίαμβο της Αγάπης θα διασκορπιστούν.

Διότι οι φόβοι τους, που μάλλον έγιναν εμμονές δεν θα έχουν σημασία.

Τα τείχη τους από χρήμα, εξουσία, γόητρο αλλά και μοναξιά δεν θα χρησιμεύουν σε τίποτα...

Οι περισσότεροι, αν ίσως όλοι, μπορούν τότε να βρουν το κουράγιο και να προσκοληθούν στο πανηγύρι της γνήσιας χαράς:
Να τη βλέπεις τη χαρά στο πρόσωπο του άλλου και τίποτα να μη σε εμποδίζει να την πάρεις και εσύ!

 

Ουτοπίες θα πουν πολλοί, αλλά χωρίς ουτοπίες που να στέκονται πολύ μακρειά δεν έχει δρόμο η ζωή... Με "τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, τρεις και το λαδόξιδο" δεν προχωράει...

Μια ουτοπία που δεν είναι ουτοπία, αλλά μια α-περίγραπτη αισιοδοξία.

Και νομίζω ότι είναι κάτι που μας χρειάζεται και ως πρόσωπα και ως λαό σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Γιατί η απαισιοδοξία είναι όπλο των δολίων εξουσιών.
 
Καλή Ανάσταση
(με επανάσταση απέναντι σε κάθε δολιότητα, υποκρισία και ταμπούρωμα σε ανίσχυρα τείχη...)

Μοιρολόϊ της Βροχής

Για Το νόημα της μέρας

Για Όλες και Όλους που χάσαμε με την Ελπίδα να τους ξαναβρούμε