Οθωμανικά....
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν, πως θα ήταν, άν στην θέση της Κεμαλικής Τουρκίας, υπήρχε μία Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αν, ας πούμε οι "Νεότουρκοι", δεν κατάφερναν να κυριαρχήσουν, ή τέλος πάντων, αν υπήρχε παλινόρθωση των Σουλτάνων.
Μήπως με το σύστημα των "Μιλέτ" (περιορισμένη αυτοδιοίκηση των εθνοτήτων), θα είχε κατορθώσει να ελέγξει το Κουρδικό;
Μήπως οι Ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο, θα είχαν μπει σε ένα καλό δρόμο με ένα εκατέρωθεν "αλησβερίσι" τόσο αγαπητό στους Οθωμανούς;
Μήπως θα είχε αναπτυχθεί τελικά περισσότερο η χώρα τους, αφού οι επιχειρηματίες δεν θα αισθανόταν τόσο "σφιχτό" τον χαλκά της στρατιωτικοδιπλωματικής ελίτ.
Μήπως τελικά είχε εξελιχθεί σε μια βασιλευομένη πολυεθνική δημοκρατία, ή μήπως θα είχε γίνει κάτι σαν την Αλγερία ή την Αίγυπτο;
Πάντως σίγουρα και ο Λαός της θα είχε κερδίσει πιο πολλά από ότι τώρα.
Δεν αγνοώ ότι το Οθωμανικό Κράτος ήταν ο ιδεότυπος της διαφθοράς, από όπου κατασπάραζαν πολλοί, ανάμεσα σε αυτούς και οι παμπόνηροι Ρωμιοί επιχειρηματίες, πράγμα που ανέδειξε και τους υπερεθνικιστές Νεότουρκους.
Οστόσο ακόμα και την "κρίση" του (από τα τέλη του 18ου μ.χ. αιώνα) την διαχειρίστηκε καλύτερα από ότι το σημερινό "Βαθύ Κράτος" τα προβλήματα της σύγχρονης Τουρκίας.
Άν είχε βρεθεί αυτή η κοντόβθαλμη ελίτ στις γεωπολιτικές συνθήκες του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, θα είχε χάσει ακόμα και την Άγκυρα.