Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Σάββατο, Νοεμβρίου 29, 2008

Νυχτοκάματα, Παρασιτισμός και Μέγκα Μάρκετ!

Ίσως είναι πλέον κοινοτυπία να φωνάξω κι εγώ από εδώ για την φτώχεια μας.
Τη φτώχεια των Ελλήνων..
Έχει γίνει μεγάλο θέμα.
Η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην ΕΕ των «27» μετά τη Λετονία, σύμφωνα με το ετήσιο πόρισμα του Παρατηρητηρίου Φτώχειας..
Επίσης, η Ελλάδα είναι η φτωχότερη των 15, "παλαιών" κρατών της Ε.Ε. .
Θα σταθώ κυρίως στο ότι οι σημερινοί νέοι -σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στην Ελλάδα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- δεν περιμένουν η ζωή τους να είναι καλύτερη από αυτή των γονιών τους.
Τούτο είναι το κρίσιμο σημείο: Αυτή η διαπίστωση είναι μια ευκαιρία για αλλαγή από τη μια, αλλά και για ανείπωτες καταστροφές από την άλλη. Εξαρτάται πως θα το πάρουμε..

Κατεδαφιζόμεθα.. Αυτό το είχαμε συναισθανθεί εδώ και αρκετά χρόνια, όσοι δεν συχνάζουμε στα "Εκάλη Κλαμπ" (Εκεί που σύχναζουν οι υπουργοί περί της οικονομίας και όχι μόνο της Ν.Δ.)....Βέβαια το πανάκριβο δανεικό χρήμα έκρυβε κάπως την κατάσταση...

Τώρα η φτώχεια δεν απειλεί μόνο τις μικρομεσαίες τάξεις, αλλά έχει ήδη βυθίσει όλη την οικονομία στο σκοτάδι. Ευτυχώς!
Αν δεν ορθοποδήσουν κάπως οι φτωχοί, θα βουλιάξει εντελώς το παραμύθι της ανάπτυξης.
Είναι μια ευκαιρία, τώρα που συνειδητοποιούμε ότι η περίφημη "ανάπτυξη" ήταν εν τέλει αντιαναπτυξιακή..
Ποία ανάπτυξη; Αυτή που δημιουργεί ευάλωτες θέσεις εργασίας(των 420 ευρώ);
Άμα το πάρουμε έτσι, θέσεις εργασίας δημιουργούν ακόμα και οι εισπρακτικές εταιρείες..
Έχουν και μπίζνες πλαν : “πόσα δάνεια θα κλείσουν” ή “πόσους πελάτες θα πείσουν για να εξοφλήσουν τις οφειλές”»....
Τέλος πάντων, η οικονομία κινδυνεύει από την φτώχεια και την απόγνωση των πολιτών.
Και πρέπει να ζεσταθεί η ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών...
Και τσακώνονται οι υπουργοί για το που θα δώσουν χρήμα για να ζεστάνουν την οικονομία: Στους τραπεζίτες ή στους εργολάβους;
Μα ακόμα και απευθείας με επιδόματα να το δώσουν στον κάθε πολίτη, δεν φτάνει μόνο αυτό!
Μιλάνε σα να μην άλλαξε τίποτα..
Τόσα χρόνια βλέπαμε την περίφημη ανάπτυξη: Νυχτοκάματα, Παρασιτισμός και Μέγα Μάρκετ.
Από την άλλη, η αγροτική οικονομία μας συνέχεια μίκραινε, όταν άρχισαν να έχουν σημασία τα τρόφιμα παγκοσμίως..
Η βιομηχανία μας, έστω η μικροβιομηχανία μας χανόταν και η Ελλάδα γινόταν έρμαιο των κάθε λογής Ζήμενς που σου λένε "ή πληρώνεις τα κερατιάτικα, ή φεύγω και σε αφήνω με χιλιάδες επιπλέον ανέργους.." και πάλι όμως, ούτε αυτού του είδους τη βιομηχανία αποκτήσαμε διότι δεν γίναμε Μπαγκλαντές για να έχουμε τόσο φτηνά μερικάματα
Ο Τομέας των Δημοσίων Υπηρεσιών διαλύονταν προς όφελος των ιδιωτικών "ΕΥΡΩΓΝΩΣΗ" και "ΕΥΡΩΘΕΡΑΠΕΙΑ", (..για Ευρώ υπηρεσίες, πρέπει να διαθέτεις ευρώ από την τσέπη σου).
Εδώ να δεις ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, αφού ο μικρομεσαίος πληρώνει δυο φορές: Μια με τη φορολογία (όχι αυτός δεν ξεφεύγει) και μια στα ταμεία των επιχειρήσεων..
Οκ, "Εκσυγχρονισμός" (την ξεχάσαμε τη λέξη)... Ωστόσο προς όφελος ποιού, αλλά και για πόσο; (Αυτό το τελευταίο νομίζω ότι αρχίσαμε να το κατανοούμε..)

Το θέμα δεν είναι αν θα δοθούν λεφτά ή όχι, αλλά αν θα υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με σχέδιο όμως που θα ξεδιπλώνεται σαν παζλ σε κάθε τομέα, ώστε οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν να είναι σχετικά σταθερές και να συμβάλουν στην γενικότερη ανάπτυξη.


Σιγά τα πρωτότυπα θα πείτε, αλλά έχουμε ανάγκη να τα λέμε, να τα λέμε να τα λέμε, μέχρι να εντυπωθούν σε όλα τα κορόϊδα, εμάς δηλαδή..

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου