ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΤΣΙΤΑΤΟ;
Του Γρηγορίου Ναζιανζηνού, του "Θεολόγου"
Χθες ήταν η Γιορτή των "Τριών Ιεραρχών".
Η σχέση με αυτούς υπαρκτή, λόγω του σχολείου. Δώδεκα χρόνια εκκλησιασμών και ομιλιών με αφορμή τη γιορτή, ήταν αδύνατο να μην αφήσουν κάποια κίνητρα για ψάξιμο..
Όλα αυτά έδωσαν αργότερα μεγάλο θαυμασμό για τον Βασίλειο Καισαρείας, την "Εξαήμερο" του οποίου, αν είχαν κατανοήσει ουσιαστικά οι θεολόγοι, δεν έγραφαν ούτε ένα "ιώτα" εναντίον του Δαρβίνου και της θεωρίας "της Εξέλιξης των Ειδών". Έδωσαν επίσης μια κατανόηση και σεβασμό για τον "μυστικό ποιητή" Γρηγόριο, αλλά οπωσδήποτε πολλές αντιστάσεις για τον δεινό ρήτορα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο, του οποίου ο δίκαιος αγώνας για την ηθικοποίηση της κοινωνίας της Κωνσταντινούπολης, όταν έγινε Επίσκοπός της, είχε ορισμένες "γωνίες": Για παράδειγμα τις απόψεις του για την ερωτική σχέση ανδρών και γυναικών. Άσε που φαίνεται να έχει ταυτίσει και αυτός τους "δερμάτινους χιτώνες" της πτώσης με το σεξ. (Τάση που δεν είναι η κυρίαρχη στην ανατολική χριστιανοσύνη).
Βέβαια όλα αυτά τα έλεγε εναντίον της υποκρισίας του ανώτερου κλήρου της Βασιλεύουσας που ήθελε να το παίζει "άγαμος" και "παρθένος", αλλά στην πραγματικότητα να "μαμεί και να δέρνει" με "άλλα κόλπα", όπως τις "συνείσακτες" γυναίκες..
Έπρεπε βέβαια να προσέχει, όταν επιχειρούσε να συνετίσει τους παππάδες του, γιατί αργότερα θεολόγοι και κληρικοί, σαν τον Αυγουστίνο Καντιώτη (βλέπε Ράδιο "Ιερός Χρυσόστομος"), θα έκαναν τους λόγους του, σύνολο αλάνθαστων προτάσεων (η κάθε μια τους ξεχωριστά) κατάληλλων "δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν"..
" Η περιθωριοποίηση των κοινωνικά αδύνατων δεν συνάδει με το ορθόδοξο ήθος. Κάθε άνθρωπος αποτελεί ανεπανάληπτη προσωπικότητα, είναι εικόνα του Θεού. «Με ποιο δικαίωμα» αναρωτιέται ο Χρυσόστομος «μπορεί κανείς να περιφρονεί εκείνους τους οποίους ο Θεός τόσο τιμά ώστε τους δίνει το Σώμα και το Αίμα του Υιού του». Η επιμονή του μάλιστα να κτίσει το λεπροκομείο, όχι σε κάποια υποβαθμισμένη περιοχή της Κωνσταντινούπολης, αλλά στην πλουσιότερη συνοικία έξω απ' την πόλη, εκεί που ζούσαν μεγάλοι γαιοκτήμονες και οι οποίοι έβλεπαν την οικονομική αξία των πολυτελών οικημάτων να μειώνεται λόγω της γειτνίασης με το κτήριο αυτό, αποτέλεσε και την αφορμή για την οριστική δίωξή του, που θα τον οδηγούσε στην εξορία και στο βασανιστικό θάνατο."
(Όλη η Ομιλία εδώ και βιβλιοκριτική εδώ)