Αναρτήσεις
Το βρήκα στα χαρτιά μου πρόπερσι. Δεν μου άρεσε, ήταν πολύ "θούριος".
Κατέληγε κάπως έτσι:
"Τρομοκρατία οι λακέδες φωνάζουν
και το τοπίο αντηχεί
Είναι η σφαγμένη κόρη του μελαμψού"!
Κατά καιρούς με διάφορες αφορμές το θυμάμαι και το επεξεργάζομαι.
Πρόπερσι με αφορμή την εκτέλεση του Σαντάμ του άλλαξα τίτλο (αρχικά ήταν "Τρομοκρατία") και το ανέβασα και εδώ και αλλού (όπου κατά καιρούς ανεβάζω τις ποιητικές μου "απόπειρες").
Μέρες τώρα με έτρωγε μια σκέψη, ότι Παλαιστίνη είναι και η Λωρίδα της Γάζας... Ευκαιρία να το ξαναδώ κι όλας και να η 3η δοκιμή.
Γέρικα Σκυλιά με τη Θηλιά είναι πλέον όλοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οδηγούν τα πράγματα σε τέτοιες καταστάσεις..
Εδώ επίσης και σκέψεις για το θέμα
Γέρικα Σκυλιά με τη Θηλιά
(3η δοκιμή)
Όχθη Δυτική, Ζωτικός Χώρος.
Μανάδων πόνος και καυγές,
Κεφαλικός Φόρος.
Μπουλντόζες, Μπάζα και Καπνοί,
Παγίδες και Αθώοι Νεκροί,
του Αβραάμ ο Σπόρος.
Σημαίες, Τεμένη και Ναοί,
αλλά στο Τέλος μία Ιαχή:
Χασάπηδες!
----------------
Πετρέλαια, Αιθέρια Έλαια και Πλαστικά,
Ικανή Κατανάλωση.
Λιπάσματα,Θεάματα, χαμένα Λεφτά,
Σκουπιδιών Διαχείρηση.
Φοβίες, Φάρμακα, Καλλυντικά,
Ανία, Μπόνους, Αποθεματικά
και Χρεών αποτίμηση.
"Τον Άνηθο, το Κύμινο", τα Ποσοστά,
Α ρε Χαρτόμουτρα!
----------------
Λωρίδα Γάζας, Καυστικός Χώρος.
Κρανίου Τόπος του Ομάρ και
Πιλάτου ο Θρόνος.
Πρεσβείες, Τούνελ, Ποντικοί
κι η Ευθύνη είναι Συλλογική,
της Οργής ο Τρόπος.
Οβίδα, Πτώμα, Μουγκρητά
κι ο Ρεπόρτερ τώρα τραβά...
Ταλιμπάνηδες!
----------------------
Μίση και Όνειρα σ’ ένα Κουτί,
κι Αυτοί κι οι Άλλοι μ’ ένα Λουρί,
και πάντα σέρνονται όλοι Βουβοί
στα Χαρακώματα σαν Παλαβοί.
Γέρικα Σκυλιά με τη Θηλιά,
για Φούντο έτοιμοι και Πρόνοια καμιά.
Χρόνια φυλάγανε το Αρχοντικό,
το Τέλος ήταν απ’ την Αρχή γνωστό.
18 σχόλια:
Πραγματικά αυτός είναι
"της Οργής ο Τρόπος"
Πολύ καλή η 3η δοκική, τέτοια έγραφες βρε στην εφηβεία σου;
Τσ... Τσ... Τσ...
Προσπαθώντας να σκεφτώ
λογικά - όσο γίνεται …
με τις κραυγές και τις εικόνες της σφαγής
που φέρνει η T.V. τη ΓΑΖΑ στο σαλόνι μας !!!
συμπεραίνω πως αποτέλεσμα απ’ το μακελειό
θα ‘ναι ακόμα πιο πολύ το δυνάμωμα των
πιο φανατικών ισλαμιστικών κύκλων, αλλά
και των πιο φανατικών εθνικιστών του Ισραήλ.
Άρα πέρα απ’ το αίμα που χύνεται, κερδισμένοι
είναι αυτοί που θέλουν να διαιωνίζεται
η κατάσταση στην περιοχή για να ‘χουν
τον έλεγχο των πετρελαίων ... Κι αυτό είναι
ένα έργο χιλιοπαιγμένο απ’ τον ίδιο
σκηνοθέτη
κι αυτός είναι ο πραγματικός ΕΧΘΡΟΣ !!!
Όσο πιο σύντομα το καταλάβουν οι λαοί …
τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς - για όλους μας …
Υ.Γ.
Μ' αυτά και μ' αυτά ξέχασα να
Ευχηθώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία, δημιουργικότητα κι ευτυχία ...
Οδοιπόρε έγραφα και άλλα, αλλά ο έρωτας για τη ζωή δεν τεμαχίζεται. Όταν ακούγαμε τέτοια τότε επαναστατούσαμε(προγκρόμ αμάχων), δεν τα θεωρούσαμε φυσιολογικά...
Γιαυτό πάντα ελπίζω στη νέα γενιά, έστω και αν τα ποτάμια μαζί με το γάργαρο νεράκι κουβάλανε και κροκάλες...
"Το ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο"(του ιμπεριαλισμού), έτσι είναι πλευρά του 21.
Το συγκεκριμένο περιστατικό το είχα διαβάσει στους "λαούς της Μέσης Ανατολής" του Βασίλη Ραφαηλίδη.
Ας μην θεωρήσουν κάποιοι ως δεδομένο ότι οι άραβες συμπαθούν πολύ τους παλαιστινίους.
Τους θεωρούν ως την αλογόμυγα που ερεθίζει τους ισραηλινούς, και κανείς γείτονας του Ισραήλ δεν θέλει μπελάδες. Ακόμη θυμούνται τι έπαθαν στον πόλεμο των έξι ημερών.
Το θυμούνται ως επίσκεψη στον οδοντίατρο...
καλή χρονιά
εύχομαι υγεία...
Έχετε αφαιρέσει την ανάρτηση με τις φωτογραφίες ή αλλού την είδα ?
"... Οβίδα, Πτώμα, Μουγκρητά
κι ο Ρεπόρτερ τώρα τραβά..."
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου γίνεται στις οθόνες, πλην αυτών που πονούν, κλαίνε ή θάβονται...
Ταλιμπάνιδες λοιπόν!
DOCTOR, ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ!
ΦΥΣΙΚΑ, όπως σε όλους τους λαούς υπάρχει αυτή η πλευρά που αναφέρεις. Συνήθως είναι κοντά στις περισσότερες ηγεσίες, που δεν θέλουν φασαρίες, αλλά πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά. Είναι θέμα ισορροπιών, πάντως το παλαιστινιακό είναι το πεδίο που όλα αυτά δοκιμάζονται..
L'Enfant de la Haute Mer, ποιές φωτό;
Μανιτάρι,οι Ταλιμπάνηδες ταιριάζουν στον εικονικό πολιτισμό.
Ακράτ, τα'παμε..
Όταν η οργή και ο πόνος συναντούν το ποιητική αίσθαντική πένα, τότε το αποτέλεσμα δνε μπροέι παρά να είναι τέλειο. Τέλειο όχι για κολακεία, όχι επειδή συμφνωύμε, αλλά επειδή ακριβώς ξεχειλίζει από συναίσθημα και μένει μεστό νοημάτων βαθιών.
από τη Γάζα..λάθος έκανα ?
ευχαριστώ Δείμε.
L'Enfant de la Haute Mer, όχι δεν έβαλα φωτό και αυτή από κάποιο άλλο μπλογκ την πήρα> δεν θυμάμαι να έλεγε πηγή.
Συναισθήματα που δημιουργούν το κόμπο στο λαιμό και το σφύξιμο της γροθιάς!
Δυνατοί στίχοι!
Καλή συνέχεια!
Ωρα καλή!
Είναι θέμα της Διεθνούς κοινότητας το Παλαιστινιακό και συνευθύνη..
Αυτή το άνοιξε το θέμα το 1948 με τις εντολές...
ευχαριστώ busy bee
λέξεις που περνάνε απο το μυαλό στιγμιαία, σαν τις εικόνες και τα σχόλια της τηλεόρασης. Και έπειτα χάνονται στο βυθό του απωθημένου ασυνείδητου. Χρήσιμο να τις επαναφέρουμε, να τις προφέρουμε, να βλέπουμε τι νοιώθουμε όταν τις λέμε, να ανακουφιζόμαστε απο τους μηχανισμούς της ενοχής της απώθησης και να ηρεμούμε για να είμαστε δυνατοί για την επόμενη φορά...Το ξέρεις οτι θα υπάρξει και θα ξαναυπάρξει αέναα και επόμενη φορά αλλά θα συνεχίζεις κι εσύ Κάπιταλ Κομμιουνιστ, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ BLOGS ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΙ
ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ..........
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Για να βαλεις το blog σου στην ΕΝΟΤΗΤΑ enotitastablogs@gmail.com . Στειλε το URL
"Ο έρωτας και η ζωή δεν τεμαχίζεται"...
Ωραίο. Πολύ μου άρεσε!
...Αλλά και η βαρβαρότητα δεν υποχωρεί όσο υπάρχουν οι κουφάλες να την αναπαράγουν από Σάμπρα και Σατίλα μέχρι Γάζα και Βηρυτό.
Εμείς οι Δυτικοί, παλεψαμε να ξεριζώσουμε την ...τσουκνίδα, της άμεσης αιματηρής βίας, απο την αυλή μας. Παλέψαμε να την κάνουμε εξαγωγή, σε άλλους, πιο άμεσους αποδέκτες.
Γίναμε λιον΄ταρια, και στελνουμε τις υαινες μας να κάνουν την βρωμικη δουλειά.
Το αιμα μυρίζει άσκημα όταν τον ακουμπάς, αλλά η οσμή του εξανεμίζεται, γίνεται πιο αναλαφρη, όταν το βλέπεις μέσα απο το γυαλί της τηλεόρασης.
Δημοσίευση σχολίου