Αναρτήσεις
Η πρώτη έντονη μου ανάμνηση από την Χούντα, ήταν οι μαύρες κόλλες στα παράθυρα, λόγω της συσκότισης για τον φόβο βομβαρδισμών με την εισβολή στην Κύπρο και βέβαια η επιστράτευση.
Λίγοι μήνες για ένα μικρό παιδί, έχουν σημασία...
Βέβαια πολύ νωρίς, ίσως από την επόμενη χρονιά, το Πολυτεχνείο συνδέθηκε στη μνήμη μου με μια σιδερένια πόρτα. Ναι πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι κάποιοι σοβαροί κύριοι (η κυβέρνηση ;) να βάζουν λίγα λουλούδια πάνω της. Από τις ειδήσεις ίσως εκείνης της εποχής. Και μετά μου έρχεται ένα τραγούδι. Τραγουδημένο με την ένταση που υπάρχει στο βίντεο αυτό. Ίσως να ήταν αυτό ακριβώς το στιγμιότυπο, που ενδεχομένως να έπαιζε στην ΕΡΤ της Μεταπολίτευσης.
Δεν θυμάμαι πότε το άκουσα αλλά πολύ νωρίς έκανα μέσα μου την σύνδεση... Πολυτεχνείο για μένα είναι αυτό το τραγούδι και με αυτή την ένταση.
Όχι κυριλέ, υψηλή τέχνη τάχα μου, όπως τραγουδήθηκε από λιμοκοντόρους, όταν έγινε μουσείο και αυτό και τα μηνύματα του για ορισμένους…
Τραγουδημένο εν βρασμώ ψυχής για την απελευθέρωση της ψυχής. Σε αυτό το πλαίσιο το θυμάμαι. Άλλοτε με θαυμασμό, άλλοτε με προβληματισμό, άλλοτε με θυμό και λοιδορία, κάποτε με μια θλίψη, αλλά πάντα παρών συναισθηματικά, όπως και εκείνη την πόρτα που πλάκωσε τους νέους…
Μαρία, όρμα τους και φτιάξε κόμμα!
-
Ο θρήνος, η οργή και η απόγνωση απελευθερώνουν τεράστια αποθέματα ψυχικής
αντοχής σε αυτή τη ζωή. Απελευθερώνουν όμως και κρυφές δυνάμεις, σχεδόν
μεταφυσ...
Πριν από 2 ώρες
9 σχόλια:
Εμ, εσύ είσαι μεγαλύτερος από εμένα. Εγώ δε θυμάμαι τίποτα. Μόνο σκόρπιες αναμνήσεις τη μαμά και τον μπαμπά να φοβούνται λίγα χρόνια μετά την αστυνομία και ότα την ανταμόναμε στο δρομο, να μ' αλλάζουν πεζοδρομιο...
Ο κόσμος του φακελλώματος, άλλαξε με τα χρονια, έγινε κομματικών φρονημάτων. Οι μπάτσοι άλλαξαν με τα χρονια, σήμερα πυροβολούν, δέρνουν στο όνομα της κοινωνικής προστασίας... (Τελικά άλλαξαν;)
καλημέρα
εγώ στα Πολυτεχνεία μετά το 74... έτρωγα ξύλο... οι φίλοι μου οι Κνίτες έχουν αναλάβει σαν τυμβορύχοι την μυθοποίηση... μπας και σώσουν τον εωσφορικό αριθμό 8...
Πόσο δίκιο έχεις. Φωνή-σύμβολο, φωνή που προκαλεί ρίγος και εξέγερση
χαίρομαι που αναμόχλευσα όλων τις αναμνήσεις Δείμε, Ακράτ και Φλου Φλις
δεν ξέρω αν είναι η πρώτη συναυλία στο στάδιο Καραϊσκάκη, αξέχαστα βιώματα! σ΄ευχαριστώ που μ΄εστειλες πίσω στις εξεγέρσεις, στους αγώνες...
filos ton Maasai
Αναμνήσεις από τις αρχές του 80.
Νωπό όμως ακόμα το Πολυτεχνείο.
Ιερή μέρα η επέτειος. Σα Λαμπρή. Έτσι πάντα τη θυμάμαι.
Η μαμά παίζει από το πρωί στο πικ απ Θεοδωράκη και Λοίζο.Μας λέει πού ήταν αυτή, πού ήταν ο θείος...Οι σκηνές εκείνης της νύχτας στην tv στοιχειώνουν το παιδικό μυαλό.
Την προηγούμενη, στη σχολική γιορτή, με την πρώτη κολλητή της ζωής μου, τραγουδάμε με μια φωνή, σφίγγουμε τα χέρια και βουρκώνουμε.
Κάτι πρόλαβα και εγώ από τον παλμό...
Όμορφα που είναι τα ηρωικά συναισθήματα!
Μπράβο ΚΚ! Γιατί ίσως και περισσότερο από τις θεωρίες, τις αναλύσεις, τις πορείες, αυτό το κάτι που μένει είναι κάπου αλλού βαθιά χαραγμένο. Και δε φεύγει με τίποτα...
Καλησπερα.
Σήμερα οι καμπάνες βλεπεις εγιναν ηλεκτρικές.
Πως θα μπορούσαν οι φωνες να μεινουν Δορικές;;;
Τότε το τραγουδι ηταν ψυχή ηταν η σαλπιγκα για την συνεχεια.
Σήμερα εγινε τρόπος διασκεδασης της καλοκαιρινής ραστωνης και μεσον αρπαχτής απο καποιους τυμβωρύχους του συναισθηματος.
Οι πιστοι στο ονειρο δυστυχώς εφυγαν νωρίς.
Εμειναν οι 'πωλουντες τοις μετρητοις'
Διόρθωση.
Δωρικές....
Κι εγώ θυμάμαι στην επαρχία τις γυναίκες να έχουν μαζευτεί στους δρόμους και να κλαίνε για την επιστράτευση!
Επίσης θυμάμαι πολλούς ανθρώπους να υπερασπίζονται το δικτατορικό καθεστώς...
Ας μην γελιόμαστε. Η χούντα είχε την ανοχή μιας μεγάλης μερίδας του λαού. Ήταν οι συντηρητικοί άνθρωποι της εκκλησίας που δεν ήθελαν τους "παπανδρέιδες και τους Κουκουέδες", αλλά και αρκετοί αγρότες που το καθεστώς τους διέγραψε τα χρέη στην Αγροτική Τράπεζα!
Πιστεύω πως μόνο μετά την διεθνή οικονομική κρίση του 1972 άρχισε να "ραγίζει η βιτρίνα" του καθεστώτος!
Και κάτι τελευταίο: τα γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου δεν κλώνισαν τη Χούντα. Αντίθετα την έκαναν πιο σκληρή και της έδωσαν ένα ακόμη επιχείρημα (τους "βανδαλισμούς" των φοιτητών κλπ) για να τρομάξει τους "νοικοκυραίους"!
Η Χούντα έπεσε λόγω της σκληρής διεθνούς απομονώσεώς της και, κυρίως, για την κυπριακή τραγωδία!
Άλλωστε το λένε και οι Τούρκοι: "χάρη σε μας απαλλαγήκατε απ' τους δικτάτορες"!
Δημοσίευση σχολίου