Η tractatus με το σημερινό της δημοσίευμα, με έκανε να ξαναρωτήσω τον εαυτό μου τι ήταν αυτό που με επανέφερε και με κρατά, μετά από ένα μακρύ ταξίδι, στην παιδική πίστη.
Δεν άργησα να καταλήξω, με βοήθησε και η εικόνα της "άκρας ταπείνωσης" του Ιησού.
Ναι, εδώ βρήκα την ταπεινή απλότητα, γεμάτη πόνο ζωής και ανθρωπιά.
Που χωρίς να καταργεί τίποτα, περνά τα στεγανά των συστημάτων.
Είναι πανάρχαια και αφήνει πίσω της, κουνώντας στοχαστικά το κεφάλι, τις μεγαλοστομίες και τα τρανά σχέδια των ιδεολογιών.
Βρίσκει ολόκληρο τον άνθρωπο στο σημείο που αυτός βρίσκεται.
Πριν του δώσει χέρι βοήθειας, αν της το ζητήσει, αποδέχεται την μεγάλη αξία του.
Έχει κάτι να του πει, ανεξαρτήτως αν πιστεύει ή όχι.
Δεν την ενδιαφέρει που ανήκει κανείς.
Κατά βάθος βέβαια, έχει στέρεα την πεποίθηση ότι όλα σε αυτήν θα καταλήξουν, αλλά δεν χρειάζεται να "φωνάξει" για αυτό.
Τα "στίγματα πταισμάτων" του κάθε Ζακχαίου, Ιούδα, Πέτρου, Πιλάτου, Μαγδαληνής ακόμα και αυτών των Φαρισαίων Υποκριτών είναι αναμενόμενα.
Είναι λέρα που πλένεται και όχι καταστροφή...
Η ταπεινή απλότητα που ξεπηδά γεμάτη ανθρωπιά μέσα από τον πόνο είναι αξία με κεφαλαιώδη σημασία σε ένα κόσμο που κυριαρχεί η λατρεία της δύναμης!
13 σχόλια:
Απλές σκέψεις, μεγάλες αποφάσεις, γενναία πορεία για κάθε ανθρωπο που αγαπά την άκρα ταπείνωση.
Χαζές σκέψεις, βλακείες αποφάσεις, δειλή στάση για κάθε άνθρωπο που ερωτεύεται τη δύναμη.
Οι δυο ληστές εκατέωθεν του θεανθρώπου...
Για εμάς που δεν μπορούμε να είμαστε εκεί και που η σημερινή ημέρα είναι σαν όλες τις άλλες είναι πραγματικά υπέροχο να διαβάζουμε κείμενα με συναίσθημα και προσωπικότητα, κείμενα που αποπνέουν την κατανυκτική ηρεμία που χαρακτηρίζει τις ημέρες αυτές.
καπκουμ χαίρομαι που πήρες την αφορμή....πράγματι τα σπάνια πράγματα, όπως είναι η ταπεινή απλότητα, η διάθεση χωρίς ανταμοιβή, η ανθρωπιά χωρίς διάκριση, είναι σπάνιες αρετές και πολλές φορές μπορεί να μην κατακτηθούν και ποτέ.
Αυτή η παιδική πίστη που αναφέρεις ίσως είναι τελικά εκείνη η μοναδική στιγμή που η απορία για το μέγεθος που μας ξεπερνάει, είναι ουσιαστικά και η αθωότητα της πίστης σε κάτι που γίνεται αισθητό χωρίς τις κοινές αποδείξεις...
Έτσι ακριβώς..Δεν θα μπορούσα να το πω καλύτερα..
Καλή Ανάσταση
ευχές, αναστάσιμες(;;;;), ε, όχι απλα ανοιξιάτικες
Καλή Ανάσταση ΚΑΠ>ΚΟΥΜ!!
Καλή Ανάσταση σε όλους τους φίλους εδώ!!
"Η ταπεινή απλότητα που ξεπηδά γεμάτη ανθρωπιά μέσα από τον πόνο είναι αξία με κεφαλαιώδη σημασία σε ένα κόσμο που κυριαρχεί η λατρεία της δύναμης!"
Είναι αλήθεια πως, μέσα στην καθημερινότητά μας μπερδεύουμε τη δύναμη της θέλησης με τη θέληση της δύναμης κι ακόμα κι αυτό το συναίσθημα της αγάπης, θέλουμε να το επιβάλουμε και να το δούμε να κυριαρχεί. Η μεγάλη αξία του όμως, βρίσκεται στην ταπεινότητα και τη συγχώρεση… η δύναμη της αγάπης είναι απλά και μόνο η ύπαρξή της. Δε χρειάζεται τίποτ’ άλλο… μόνο να την αφήσουμε να υπάρχει κι όλα τ’ άλλα έρχονται μόνα τους, αβίαστα…
Καλή καρδιά και καλή Ανάσταση σε όλους !
Οταν αντιληφθεις την αδυναμία σου, ακόμα και μια κιτσάτη εικονα της ακρας ταπεινωσης, πανω από τον μαυροπινακα στον τοιχο μιας ταξης που εδινες πανελληνιες μπορει και να σε βοηθησει να γραψεις σωστα τα θεματα που δεν ειχες διαβασει ποτε και να περασεις δευτερος στην σχολη της επιλογης σου ενω δεν περιμενες να περασεις πουθενα.
Μπορει να σου θυμιζει ακομα τα βραδυα που κοιμοσουν στο σπιτι της γιαγιας και του παππού και εβλεπες την σκια απο τα πατζουρια να τρεχει στην εικονα του τοιχου καθως περνουσαν τα αυτοκινητα απ εξω.
Μερικες φορες η πιστη δεν χρειαζεται εξηγησεις.
Η Ανασταση ειναι μια απο αυτές.
Καλην Ανασταση
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΜΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΟΘΟΥΜΕ.
KAI ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.
Χρόνια πολλά φίλε!
Χριστός Ανέστη;
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
(ΑΣΚΑΡ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΕΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΟΣΤ)
ΒΕΡΜΙΝΤ, ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ, ΣΟΦΙΑ, ΑΡΝΤΑΛΙΟΝ
ΣΥΜΦΩΝΩ
ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ (ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ) : ΑΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ "ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ", ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΔΥΣΑΝΑΣΧΕΤΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ, ΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
Χριστος Ανεστη καπκουμ
(και οι υπολοιποι βεβαια)
Δεν δυσανασχετω με κανεναν που οντως ψαχνει. Δυσανασχετω με αυτους που ενω δεν ψαχνουν νομιζουν πως εφτασαν.
Δυσανασχετω και με αυτους που ενω δεν ψαχνουν, είτε επειδή δεν θελουν είτε επειδή δεν μπορουν, προσπαθουν να επιβαλουν την αναπηρια τους στους υπολοιπους.
Ειναι σαν κατι παιδια ζηλιαρικα που βλεπουν μια παιδοπαρεα να παιζει χαρουμενη και αυτα στεκονται παραμερα και κανουν τα παντα να τους χαλασουν την χαρα πετωντας πέτρες.
Η Ανασταση ειναι ΧΑΡΑ και ΕΛΠΙΔΑ για αυτον που την βιώνει. Αυτος που επιλεγει να ζει ως Πλούτωνας στον σκοτεινο και ανηλιαγο κοσμο του και στρατευεται στο να προσπαθει να χαλασει την χαρα των αλλων ίσως και να φανερωνει το ξεχειλισμα του σκοταδιου της ψυχης του.
Αλλα εμεις ας ελπισουμε και γι αυτον. Στο δικο μας παιχνιδι υπαρχει χωρος και αυτους που θα προσελθουν και την ενδεκατη...
Δημοσίευση σχολίου