Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Δευτέρα, Ιουνίου 08, 2009

Μετεκλογικές Τσουκνιδιές...

Δυστυχώς, ξαναγράφω εδώ μετά από αρκετές μέρες με ένα σφίξιμο στην καρδιά.
Ναι, για τα αποτελέσματα των Ευροεκλογών, όχι τόσο για τα Ελληνικά, αλλά τα Πανευρωπαϊκά.
Οι λαοί της Ευρώπης, δώσανε το δικαίωμα με την ψήφο τους, ή καλύτερα με την αποχή τους στον Μπαρόζο και τους συν αυτώ να κομπάζουν για τις επιλογές τους, αυτές που έχουν βυθίσει σημαντικές ομάδες της Ευρωπαϊκής κοινωνίας στο αδιέξοδο και την κατάθλιψη...
Τους δώσανε το δικαίωμα να συνεχίζουν στην άδικη κατεύθυνση και να μην κάνουν ούτε μετριοπαθείς αλλαγές της αδιέξοδης πολιτικής τους να γεμίζουν τα ταμεία των μεγάλων επιχιερήσεων σε βάρος όλο και περισσότερων κοινωνικών ομάδων...
Να μην κάνουν ούτε αυτά που ακόμα και ο Ομπάμα, σε ένα διαφορετικό πλαίσιο έχει αποπειραθεί , για να αναδείξει έστω συμβολικά ότι η Πολιτεία του και η Κοινωνία του, έχουν μπει σε τροχιά Αλλαγής.
Καμία Αλλαγή δεν θέλουν...
(Ίσως γιατί εδώ δεν είναι ΗΠΑ και δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν τα πράγματα σε ένα ...συμβολικό επίπεδο)
Οι πάτρωνες τους θα πάνε το διακύβευμα της απορρύθμισης μέχρι το τέλος... ναι! για να μη χάσουν ούτε μια δεκάρα από αυτά που άρπαξαν από τους ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια!!
Και οι άνθρωποι αντιδρούν με τα συμπτώματα του καταθλιπτικού:
Αποχή και θεατρικές απόπειρες ακροδεξιάς αυτοκτονίας...
Ναι, είναι δια γυμνού οφθαλμού ορατό σε όσους δεν εμπλέκονται στην πολιτικοκαιροσκοπική τύφλωση.
Η δήθεν ενότητα της Ευρώπης, όπως επιχειρείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις οδηγεί σε μαρασμό την Ευρώπη και σε αλλυσιδωτές διασπάσεις.
Και αφού δεν έχει διαφανεί μια έστω συμβολική ελπίδα, αφού δεν υπάρχει ένα σχέδιο, έστω αδρό για μια άλλου τύπου Ενότητα, κερδίζει έδαφος -εκτός από το μίσος για τον Άλλο- ο επαρχιωτισμός, φολκλορικού τύπου αλλού, με μπόλικους αριστερούς θεωρητισμούς εγχωρίως...

Τώρα, και αυτά τα εγχώρια αποτελέσματα, δεν μπορούσαν να είναι χειρότερα.
Η Ν.Δ. έχασε καθαρά μεν, αλλά μπορεί να ελπίζει -έστω αμυδρά- σε μια οριακή νεκρανάσταση τύπου Σημίτη το 2000, ειδικά αν βοήθήσει ο λαϊκορθόδοξος θυρωρός του Ισογείου...
Δεν σταματήσει η παραπέρα απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και του κοινωνικού κράτους, όπως πιέζουν οι Μπαρόζο- Αλμούνια και συν αυτοις.. Θα θυσιαστούν και άλλες θέσεις εργασίας στην "μείωση των ελλειμάτων", αλλά θα επιχειρηθεί η επιδοματικού τύπου προσέγγιση κατοίκων του ισογείου και του υπογείου- όχι όλων, αλλά αυτών που μιλάνε με το βαθύ μπλε θυρωρείο..... Ότι χειρότερο δηλαδή:
'Οτι θα αποκομίσουν από τον ιδρώτα των δούλων της γαλέρας, θα το ξοδέψουν σε χρυσάφι που θα πετιέται στον ιππόδρομο!
Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε, αλλά ακόμα μια φορά πήρε το μήνυμα του για τις συμμαχίες που πρέπει να συνάψει με κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα για να μη το φάνε στη στροφή..
Μια απ' τα ίδια δηλαδή μπορεί να γίνει και να χαθεί, ακόμα και αυτή η "ΟμπαμοΠαπανδρεϊκή" ανανέωση
Για το ΚΚΕ, είπα παραπάνω. Και εδώ που τα λέμε, λίγα πήρε, δεν κατάφερε να ψαρέψει στην αυξανόμενη αντίδραση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, για την εισαγώμενη απορρύθμιση χωρίς ανταλάγματα... Για πόσο ακόμα ο κόσμος, θα θυμάται τις επιδοτήσεις;;
Ο Καρατζαφέρης, όσο και να είναι κανείς σφόδρα απέναντί του για τις θέσεις του, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει τις τακτικές του ικανότητες: Δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθούν εύκολα -και χωρίς ανταλάγματα- οι ψήφοι του ως δεξαμενή της Ν.Δ., όπως χρησιμοποιηθήκαν παλαιότερα του Στεφανόπουλου και ο Σαμαρά, αλλά και του Τσοβόλα από το ΠΑΣΟΚ...
Ξέρει να απενοχοποιεί την ψήφο υπέρ του, να την προτείνει για καλό του "μαντριού" και όχι εναντίον του "μαντριού"... Γνωρίζει τα όρια του και εκεί μέσα παίζει καλά..
Δυστυχώς το ελπιδοφόρο μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα καταφέρνει στην τακτική..
Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία για την οποία πρέπει να γραφτούν πιο πολλά..
Α, και οι Οικολόγοι...νομίζω ότι το πρόβλημά τους είναι κάποιοι παλαιοί ηγέτες τους που λειτουργούν ως βαρίδι, αν δεν τους είχαν τώρα, ίσως να έβγαζαν και δεύτερο ευρωβουλευτή.

9 σχόλια:

akrat είπε...

....
καλημέρα
ψυχραιμία...
για την αριστερά που με ενδιαφέρει τι να πω...
ας πρόσεχε...

Unknown είπε...

καλημέρα,δεν ξερω τι ειδους βάρος εχει η καρδιά σου,προσωπικα διακατεχομαι απο θυελλώδη θυμό,οργή,ειναι απαραδεκτο να επιστρεφουμε απο κεί που αρχίσαμε,καθως η κακοδαιμονία του Ελιτισμού και της αλαζονείας,των διαγκονισμών και της αυθεντίας, της απομάκρινσης απο την εργαζόμενη κοινωνία,απο τους χειμαζόμενους Ελληνες πολιτες,οπως γραφω και σε σημερινή μου ανάρτηση,κανοντας σε μια αναδρομη αλλων αναρτήσεων οπου στιγματίζω τις ενέργειες,αρνουμε πλεον να ξαναμπώ στην επιστημονική διαλεκτική της Αριστεράς.Ας μιλήσουν ως καθημερινοί ανθρωποι,και ειθε!!!! αν και πολύ φοβάμαι πως κάποιοι θα μείνουμε ως κερινα ομοιώματα της Αριστερά που θα κοσμίσουν το Μουσείο της Ιστορίας.
akrat,το θέμα δεν ειναι η υπαρξη αυτής καθ'εαυτής μιας ακόμη Αριστερής παρουσίας,ειναι οι ελπίδες που διαψευσθηκαν.Ειναι 35 χρόνια αγωνίας για τον συγκεκριμένο χώρο,Η συγκεκριμένη Αριστερά δεν ανήκει στους ενοικους της Κουμονδούρου,ανήκει σ'ολους εμας που επιμένουμε αταλάνευτα 35 χρονια,με τό οποιο δοίποτε τίμημα.

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Τσουκνίδα, για τα Ευρωπαϊκά μοιράζμαι μαζί σου την αγωνία μου και την απογοήτευσή μου. Να δούμε όμως τα αίτια. Τα σοσισλιστικά κόμματα δεν έχουν ηγεσίες, και τρώνε τις σάρκες τους. Έτσι δε συγκροτούν κεντρικό κορμό στον οποίο θα μπρούσαν να δέσουν κι' άλλες δυνάμεις. Έίδες στην Ελλάδα όμως; Πάλι καλά που υπάρχει και ο νεποντισμός, φαίνεται λειτουργεί καλά στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ. Ως προς τους νταβατζήδες, ο Γιώργος δεν πρέπει να μασήσει, έχει το πάνω χέρι τώρα! Ελπίζω να συνεχίσει έτσι..Ο Σύριζα μάλλον δεν έχει λόγο ύπαρξης, όπως κι αν το δούμε..Το ΚΚΕ δεν τραβάει μπροστά, αρχίζει η κάτω βόλτα. Ο Καρατζαφέρης ξέρει να ψαρεύει σε θολά νερά. Η Αποχή δεν ήταν τόσο τρομαχτική όσο θέλουν να την παρουσιάζουν. Ο κόσμος προσήλθε..

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι η αριστερά ως φετίχ που μας ενδιαφέρει Ακράτ, αλλά η διέξοδος για έναν βαλτωμένο κόσμο!
Τάσπα, καταλαβάινω το συναισθηματικό βάρος, αλλά πριν από όλα ο σύριζα, δεν κατάφερε να εμπλέξει όλον αυτόν τον κόσμο, αν και προσπάθησε, μένει να διδαχτεί από τα λάθη του.. (μόλις μπορέσω θα γράψω περισσότερα, γιατί πράγματι ο σύριζα θα μπορούσε να γίνει ο μοχλός για την ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, έστω και αν κυβερνούσε (ή συγκυβερνούσε) μετά από 10 χρόνια ή και ποτέ. Δυστυχώς όμως επικράτησαν παλαιά και νέα "εικονοστάσια" ... Για παράδειγμα αυτή η εσωτερική διελκυνστίνδα ευρωπαϊστών και μη, που εγώ στις συνθήκες του σήμερα δεν την καταλαβαίνω, ούτε από τη μια, ούτε από την άλλη πλευρά...
Ορεινέ, μη μας πιάνει ο κομματικός πατριωτισμός. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν έχει ελπίδες να ανακάμψει, αν δεν πιεστεί από ριζοσπαστικά, αλλά μη δογματικά αριστερά σχήματα ( σχήματα που να κινούνται πότε στο συστημικό, πότε στο εξωσυστημικό επίπεδο ανοίγονατς νέες δυναμικές).
Γιατί ακόμα και η Σοσιαλδημοκρατία για να έχει μέλλον, πρέπει να προτείνει την σταδιακή έστω μετάβαση σε ένα άλλο πιο δίκαιο κοινωνικό σύστημα..
Αλλά και ιστορικά μπορείς να εκχωρήσεις τον πέρα του πασόκ χώρο μόνο στο κκε?

manitari tou bounou είπε...

@ Tsoyknida

μόνο δύο απλές πρώτες σκέψεις:

1) Η Ε.Ε. κυβερνάται από τεχνοκράτες του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού και εκπροσώπους των κυβερνήσεων, ενώ η Ευρωβουλή έχει ελάχιστο πολιτικό ρόλο. Και όταν κάποιες αποφάσεις των τεχνοκρατών, όπως το ευρωύνταγμα μπαίνει σε κάποιες χώρες σε δημοψήφισμα, και οι λαοί απαντούν ΟΧΙ, αυτοί επιμένουν μέχρι κάποια στιγμή να ειπωθεί κάποιο ΝΑΙ και τεσπα.

Η Καπιταλιστική Ε.Ε. είναι πολιτικά ανυπόληπτη. Επομένως γιατί να ψηφίσουν οι πολίτες;

2) Τα μεν φιλοκαπιταλιστικά κόμματα (κεντροδεξιά, δεξιά, κεντροαριστερά,πράσινοι, κλπ) δεν πείθουν για φιλαικές ποιλτικές τομές και ταυτόχρονα τα στελε΄χη τους κατά κανόνα σιτίζονται παρασιτικά.
Από την αλλη οι εναλλακτικές πολιτικές, πολιτισμικές και φιλοσοφικές δυνάμεις της αριστεράς είτε είναι φιλο Ε.Ε. είτε δεν μπορούν να ενσωματώσουν απόψεις για ΚΑΙ τα νέα προβλήματα (π.χ. πολιτισμικές ταυτότητες, μετανάστευση, ανεργία, δημόσια αγαθά, κλπ), ώστε να να δημιουργήσουν την εσωτερική χαρά για αγώνες πολύμορφους και όχι μόνο για στενά συντεχνιακά ή καταναλωτικά όνειρα...

Μέσα λοιπόν σε ένα τέτοιο τοπίο, και σε περίοδο βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και των όποιων κλιματικών και πολιτισμικών αγαθών) η συντηρητική ναθρώπινη φύση ακουμπά στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το οποίο εκφράζεται κοινωνικά και πολιτικά με κυνισμό.

Τα αποτελέσματα εκφράζουν λοιπόν μια τέτοια τάση. Ελπίζω μέσα απ΄αυτές τις αντιφάσεις ό,τι έχει βάθος να ιδωθεί ελπιδοφόρα κυρίως από τη νέα γενιά και όσους και όσες έχουν εσωτερικές δυνάμεις αυξημένες ...

akrat είπε...

καλημέρα σας
εγώ δεν απολογούμαι για ΚΑΜΜΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν ανήκα ποτέ σε αυτήν.
η μόνη μου αμαρτία είναι που για 3 χρόνια μικρός υπηρέτησα το αστικό ΠΑΣΟΚ 1794-7977 από την μαθητική οργάνωσή του.
Τα ερωτήματα έχουν τεθεί από την εποχή του 1890 όπου η Γερμανική σοσιαλδημοκρατία κρατούσε κρυμμένη την κριτική του Φ. Έγκελς "ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΚΟΤΑ ΕΡΦΟΥΡΤΗΣ"
εγώ λοιπόν όταν μιλώ για αριστερά μιλώ για την αριστερά που είναι στα συνδικάτα που απολογείτε εκεί που φιλοσοφεί για να αλλάξει τον κόσμο και όχι για τα αστικά κοινοβούλια.
που έχει θέσεις μαρξιστικές και όχι χριστιανικές (μετανάστες....) που είναι κάθετα υπερασπιστής αληθινών προβλημάτων (και όχι την χρυσή αυγή ή το τελειωμένο θέμα των σλαυομακεδόνων) που θα είναι ταξική και όχι παλακίδα των αφεντικών που θα δουλεύει με στόχο 60ετή και όχι με την ψεύτικη αγωνία των ποσοστών που θα είναι έτοιμη για την ΣΤΙΓΜΗ και όχι για να εκμεταλευτεί τις άπειρες ΣΤΙΓΜΕΣ.
με λίγα λόγια μαρξισμός και όχι σοσιαλδημοκρατία.
όχι σταλινισμό
όχι αναρχισμό
όχι προτωγονισμό αλλά μελέτη
όχι αναθεωρήσεις εύκολες και με πρόσχημα το σήμερα
όχι 100000 ψευτοδιανοητές

το θέμα είναι αν αντέχει κανείς ορίζοντες 60ετίας μια πικρή μοναχική έξω από τα φώτα ζωή χωρίς κονόμες και ενσωμάτωση στο σύστημα


ΣΑΣ ΕΠΗΞΑ Ε??
σόρρυ παιδιά

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Πιστεύω κι' εγώ στην πίεση από Αριστερά. Και συμφωνώ επίσης στην ανάγκη να μην εκχωρηθεί όλος ο χώρος πέραν του ΠΑΣΟΚ στο ΚΚΕ. Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι ως έχει σήμερα δε μπορεί να συνεχίσει.

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα, οι σκέψεις σου σωστές, αλλά να δούμε πως συμβαίνει οι έλληνες κατά 65% περίπου νάναι σοσιαλοαριστεροί αλλά όχι μόνο να μην συνεργάζονται, αλλά να φθείρουν με κάθε μέσον οι μεν τους δε. πριν ένα χρόνο είχα σε τηλεοπτική συνέντευξη το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Περικλή Κοροβέση κι όταν τον ρώτησα γιατί εκφράζονται αρνητικά σε μια μελλοντική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σαφή απάντηση δεν πήρα. όσο αφορά το ΠΑΣΟΚ η τακτική είναι γνωστή. πίεση, διλλήματα, απορόφηση δυνάμεων....
έτσι διαιρεμένοι η άνοιξη δεν θάρθει από εκείνους, να την φέρομε εμείς!
Καλή σου βδομάδα!
filos ton Maasai

Ανώνυμος είπε...

Μανιτάρι για το 1 σημείο συμφωνώ απόλυτα, αλλά για τι ότι υπάρχει αυτή η κοινωνικά απονομιμοποιημένη υπεξουσία επί των εθνικών κυβερνήσεων, φταίνε και οι εκλεγμένες εθνικές κυβερνήσεις-μηδέ διαχρονικά των ελληνικών- που υπέγραψαν αυτές τις συνθήκες.
Για το 2 σημείο τώρα: Θεωρώ καταρχήν ότι οι φιλοΕ.Ε. και αντιΕ.Ε. θέσεις είναι σχηματικές σήμερα - να μη πω και προσχηματικές. Δεδομένου ότι τα κελεύσματα των πολυθενικών δεν χρειάζονται απαραίτητα την Ε.Ε. για να υποδουλώσουν και δεδομένου ότι η Ε.Ε. είναι ένα πεδίο κοινωνικών αγώνων που ταιριάζει στην νέα παγκομσιοποιημένη πραγματικότητα, δεν είναι κακή μια αποφετιχοποιημένη συμμετοχή...
Δηλαδή απέναντι στο εύληπτο μεν, αλλά παιδικό αίτημα της "ανυπακοής", θα έβαζα το αίτημα των σθεναρών και δημιουργικών αγώνων για αλλαγή, δεδομένου ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν πράγματα που για να περάσουν χρειάζεται η συμφωνία.
Τι θα πάθαινε μια ελληνική κυβέρνηση που θα έβαζε σε κάθε συμβούλιο αιτήματα για αλλαγή της πορείας, που δεν θα συμφωνούσε, θα έβαζε αίτημα για αναθεώρηση των συνθηκών, θα έκανε συμμαχίες για αυτό;
Θα μας πετούσαν έξω, δεν τολμάνε να το κάνουν σε αυτή τη φάση. Αν πετάξουν έστω και έναν έξω τέλειωσε το παραμύθι και αυτό το ξέρουν καλά.
Τα πράγματα γίνανε έτσι, όχι γιατί υπάρχει η Ε.Ε., αλλά γιατί και οι Ελληνικές κυβερνήσεις συμφωνούν με το γράμμα και το πνεύμα του οικονομικο-κοινωνικού προγράμματος των πολυεθνικών!!!!
(και γιατί βέβαια δεν υπάρχει μια ισχυρή αριστερά να αντιταχθεί σε αυτό..)
Για τα άλλα που βάζεις μπορώ να συμφωνήσω σε πολλά, αλλά εδώ η αριστερά δνε μπορεί να ξεκουνήσει και να υπερασπιστεί τα βασικά..
Α ρε Ακράτ, πόσα χρόνια ακόμα.
Δυστυχώς έγώ εκχώρησα αλλού τις εσχατολογίες μου για το κοινωνικό θέλω να δω να πραγματώνονται και στο παρόν οι αξίες μου και να έχω ένα κόσμο πιο ασφαλή για το παιδί μου..
Ορεινε πριν λίγους μήνες λέγανε αυτά για το ΠΑΣΟΚ, στην πολιτική πάντα υπάρχουνε εκπλήξεις, το θέμα είναι πιο θα ακούσει την μακρινή βουή..
Φίλε των Μασάϊ, δεν έχεις άδικο...

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου