«To Κόμμα της Τσουκνίδας» Β’

Καταρχήν κ. Παπανδρέου πρέπει να σας επισημάνω ότι αν εκλεγείτε πρωθυπουργός, θα μπείτε ταυτόχρονα και στο «βιβλίο Γκίνες! Πρέπει να είστε ο μόνος άνθρωπος που θα κατακτήσετε με εκλογές την θέση του πρωθυπουργού, ενώ και ο παππούς του και ο πατέρας του θήτευσαν στην ίδια θέση μετά από εκλογές. Εντάξει υπάρχει και η περίπτωση των Νεχρού- Γκάντι στην Ινδία (ευτυχώς η οικογένειά σας δεν έχει την τύχη τους), αλλά αυτοί οι καημένοι εμφανίζονται με 2 επώνυμα, οπότε οι ορίτζιναλ, είστε εσείς. Τέλος πάντων, συμβολικώ τω τρόπω, έστω και έτσι η Ελλάς δύναται να συνδεθεί με τις μακρινές και πολλά υποσχόμενες Ινδίες..
 Το 2004, ο κ. Σημίτης μου θύμιζε αντιβασιλέα, που καθόταν στον Θρόνο του μπαμπά, μέχρι να ανδρωθεί ο υιός για να τον καταλάβει..Η αλήθεια όμως είναι ότι μετά σας συμπάθησα προσωπικά, διότι έστω και δειλά, αρχίσατε να λέτε διάφορες ωραίες ιδέες όπως της συμμετοχικής δημοκρατίας, να προβαίνετε σε ρηξικέλευθες ενέργειες που να συμβολοποιούν την ανάγκη ανανέωσης (π.χ. Ματσούκα, Καραχασάν), μέσα σε ένα κόμμα- μηχανισμό που το μόνο που νοιαζόταν ήταν η με κάθε τρόπο γρήγορη επάνοδος στην εξουσία.

Μετά τις εκλογέςτου 2007 μου γίνατε ακόμα πιο συμπαθής, όταν προσπάθησαν να σας χρεώσουν προσωπικά μια ήττα που είχε να κάνει με τη δυσπιστία των πολιτών απέναντι σε έναν μηχανισμό που άλλαζε πρόσωπα, συνθήματα και «ιδεολογίες», αλλά παρέμενε ο ίδιος στην εξουσία για πολλά χρόνια. Αυτή η μακρόχρονη παραμονή, εκτός από τις όποιες επιτυχίες, είχε ταυτίσει το κόμμα σας (καλώς ή κακώς) με πολλές χρόνιες δυσλειτουργίες της ελληνικής Πολιτείας και αυτή η αντίληψη του κόσμου έπρεπε να αλλάξει! Χώρια που τα τελευταία χρόνια οι εφαρμοζόμενες πολιτικές  έφεραν το κόμμα σας σε διάσταση με κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά το στήριζαν.
Αυτό φαινόταν να το αντιλαμβάνεστε, να θέλετε να κάνετε κάτι, να ψάχνετε, χωρίς βέβαια αυτό να το μεταλλάσετε σε κάτι δυναμικό που να ξεφεύγει καθαρά από την γονατισμένη ιδεολογικά Σοσιαλδημοκρατία. Αλλά υπονομευόσασταν από 2 καταστάσεις που σας ξεπερνούσαν. Την βαθειά κρίση ταυτότητας της δυτικής σοσιαλδημοκρατίας (από πού θα πάρετε τα υλικά για να δημιουργήσετε κίνημα αλλαγής;) και την συρρίκνωση της συλλογικότητας εν Ελλάδι, τόσο που να λιγοστεύουν τα υποκείμενα που θα νπορούσαν να συνθέσουν ένα κίνημα και συνεπώς να συνεχίζει να υπάρχει η ανάγκη στήριξης σε άτομα και ομάδες που δεν καταλαβαίνουν τα νέα δεδομένα..
 Συμφέροντα κυρίως οικονομικά , αντιστρατεύονται τις αλλαγές, έστω και αν με πρώτη ανάγνωση δεν κινδυνεύουν στρατηγικά, γιατί το νέο πάντα ενέχει τον κίνδυνο ανακατατάξεων, από τις οποίες κάποιο «υποσύστημα», κάποιος μικρός συνασπισμός συμφερόντων, μπορεί να χάσει.. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που σας πολέμησαν τα «διαπλεκόμενα»..
Φαίνεται να θυμάστε ακόμα αυτόν τον πόλεμο και τα σχέδια σας για έλεγχο του πολιτικού χρήματος να είναι ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πράγματα στο πρόγραμμά σας, φτάνει να μην γίνει το ίδιο σαν τους «Νταβατζήδες» του κ. Καραμανλή.
(Βέβαια, επειδή με το κόμμα σας, πολλά έχουν γίνει πολύ φοβάμαι μήπως οι μικρές εκλογικές περιφέρειες μας οδηγήσουν σε ένα εκλογικό σύστημα τύπου «Βρετανικού Πλειοψηφικού», δηλαδή σε περαιτέρω τεχνητή ενίσχυση του δικομματισμού.)

Τέλος πάντων η κατάρρευση της Κυβέρνησης, σας βρήκε εδώ, γρήγορα μαζεύτηκαν οι διαφορές και όλοι μαζί προχωρήσατε, εσείς και οι εσωκομματικοί σας αντίπαλοι, σε ένα λίφτινγκ για να ανταποκριθείτε στην ανάγκη του κόσμου για έναν Σωτήρα..

Έρχεστε, κατά έναν τρόπο, όπως ήρθε και ο Καραμανλής το 2004: Ένας άνθρωπος που υπόσχετε να λειτουργήσει ορισμένα πράγματα πιο ορθολογικά, πιο ανθρώπινα, πιο φανερά. Βέβαια αυτό που σας κάνει να έχετε αυτή τη δυναμική είναι ότι αφήνετε να εννοηθεί ότι έχετε διδαχθεί από λάθη του παρελθόντος. Αλλά κανείς δεν ξέρει, αν όντως έχετε διδαχθεί. Γι’ αυτό, πολλοί από αυτούς που θα σας ψηφίσουν, δεν σας εμπιστεύονται και αυτό πρέπει να σας το δείχνουν και οι μετρήσεις…

Όταν χαρακτηρίζετε, ας πούμε, τα stage ως «εργασιακό μεσαίωνα», σημαίνει ότι είστε σε ρήξη με τις λογικές που οδήγησαν στους εργασιακούς νόμους του ΠΑΣΟΚ. Είστε;
Αλήθεια πόσες σταθερές θέσεις εργασίας νομίζετε ότι θα δημιουργήσετε με την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών; Προσωπικά δεν λέω ότι το μέτρο αυτό μεταβατικά και επικουρικά δεν μπορεί να βοηθήσει, αλλά δεν είναι το καίριο μέσο και το ξέρετε!

Να έχετε το νου σας λοιπόν, ότι μια δοκιμή κάνει ο κόσμος, σε δύσκολους καιρούς και όταν αφήνετε στον κόσμο ελπίδες ότι θα τον βγάλετε από αυτόν τον μεσαίωνα, αυτό πρέπει να το δείξετε έμπρακτα πάρα πολύ γρήγορα..

Θα μπορέσετε να πραγματοποιήσετε αυτές τις συγκρούσεις για να το πετύχετε και μέσα στη Χώρα, αλλά και έξω από την Ελλάδα; Δεν θέλω να σας το αμφισβητήσω προκαταβολικά, αλλά επιτρέψετε μου να είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός.