"Το Κόμμα της Τσουκνίδας είναι εδώ!" Α(χ)Β(αχ)

Κυρία Αλέκα μου, καταρχήν πρέπει να σας συμπαρασταθώ στον ύπουλο πόλεμο που δέχεστε από αρκετούς. Ναι συμφωνώ, τα κόμματα αρχών πρέπει να έχουν τρόπους να αυτοχρηματοδοτούνται και να μεταφέρουν τις ιδέες και τις πληροφορίες στις οποίες στηρίζεται το πρόγραμμά τους (άσχημη λέξη "η προπαγάνδα" έλεος) χωρίς τον βραχίονα συμφερόντων, τα οποία μπορεί να παίξουν και εσωκομματικό ρόλο, αλλά και να ζητούν ανταλλάγματα. Πρέπει να ομολογήσω ότι ορισμένες φορές θαυμάζω την οργάνωσή σας. Από και εκεί και πέρα όμως καλό να είναι να πω αυτό που λέω και στην Εκκλησία. "Ο σύγχρονος άνθρωπος, αν ανήκει κάπου θέλει να το κάνει μέσα από έναν δικό του δρόμο, να διατηρεί πάντα το δικαίωμα της κριτικής, αλλά και της συνεργατικής- συμμετοχικής διαφοροποίησης."
Λοιπόν, αυτό που πραγματικά μου την έσπασε συντρόφισσα, είναι που έλεγες "όταν έρθει ο λαός στην εξουσία..." Δηλαδή ο λαός θα είναι στην εξουσία μόνο αν συμφωνήσει μαζί σας; Μπορούσατε να πείτε, όταν "ο λαός καταλάβει τι δύναμη έχει και αναζητήσει άλλους δρόμους..."
Ο λαός συναινεί στην αποδύναμωσή του!
Mάλιστα...
Μπορεί να το κάνει αυτό μέσα από παγίδες, σίγουρα, αλλά δεν θα βγει από εκεί, αν στέκεστε αυτάρεσκα πάνω του και του φωνάζετε συνέχεια "στα 'λεγα εγώ!".
Συντροφικότητα, σημαίνει πρώτα από όλα Συνομιλία. Δεν μπορείς να βοηθήσεις και να καθοδηγήσεις τον άλλο να προσέχει τις παγίδες, αν δεν κατανοήσεις τις ανάγκες που τον βάζουν μέσα σε αυτές και δεν τις υπολογίσεις μέσα στο πρόγραμμά σου...
Ακούω εσάς, αλλά και όλους τους άλλους εκπροσώπους σας να χρησιμοποιείται για κάθε πρόβλημα τον αποδιοπομπαίο τράγο του "Ευρωμονόδρομου".
H "Τσουκνίδα" έχει κάνει κριτική στην αντίθετη λογική, ακόμα και όταν παρουσιάζεται ως "προοδευτική", γιατί  δείχνει να μη καταλάβει ποιά συνισταμένη δυνάμεων επικρατεί σήμερα εκεί, κυρίως μάλιστα στους λεγόμενους "ευρωκομουνιστές", οι οποίοι θέλουν να παρουσιάζουν ως ανανέωση τον αναχρονισμό τους..
Αλλά και εσείς για κάθε θέμα, να έχετε το κλειδί..."φταίει η Ε.Ε":.... καταντά γραφικό.
Επίσης με αυτόν τον τρόπο αποκρύπτετε μια βασική αλήθεια: ο παγκοσμιοποιημένος Καπιταλισμός σήμερα, έχει πολλούς άλλους δρόμους για να επιβάλει τις ορέξεις του, πέρα από την Ε.Ε.
Άλλο είναι η τυφλή υπακοή (που οφείλεται στο γεγονός ότι Ελληνική και "Ευρωπαϊκή" κυβέρνηση έχουν τις ίδιες αντιλήψεις) και άλλο ο αναχωρητισμός.
Ανυπακοή, λέτε σήμερα βέβαια. Αν το χρησιμοποιείτε ως εύληπτο σύνθημα Ο.Κ..
Γιατί δεν φατάνει μόνο αυτή: Ανυπακοή σε ορισμένα πράγματα με στόχο την εκ νέου διαπραγμάτευση, διπλωματία, συνεργασίες, αντιπαράδειγμα.
Στο κάτω- κάτω, αν μπορούν και τους βαστάει , ας μας βγάλουν αυτοί (οι Ευρωκομισάριοι), αλλά ας δώσουμε πρώτα τον αγώνα μας!
Μια Κυβέρνηση με άλλες αρχές σίγουρα θα έρθει (και πρέπει να έρθει) σε ρήξη με την Κομισιόν του κ. Μπαρόζο, αλλά και με παρούσες ρυθμίσεις της Ε.Ε.
Η σύγκρουση όμως δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και αποχώρηση.
Γιατί προεξοφλείτε την πιθανότητα μια αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας να γίνει ο πυροκροτητής ευρύτερων αλλαγών στην Ευρώπη;
Γιατί να μην έχουμε το όραμα μιας νέας πραγματικότητας, στην οποία μπορεί να συμβάλλουμε και εμείς από θέση ηγετική;
Η Βενεζουέλα του Τσάβες, ούτε απομονώθηκε, ούτε βγήκε από οργανισμούς, συνεργάστηκε και όχι μόνο με όσους συμφωνούσε απόλυτα (για παράδειγμα με την μετριοπαθή κυβέρνηση της Αργεντινής) και προσπάθησε με το παράδειγμά της να δείξει στους γύρω λαούς ότι μπορούν. Σήμερα δεν είναι μόνη.
Δεν λέω ότι είμαστε Βενεζουέλα που έχει πετρέλαιο, ή ότι πρέπει να τα κάνουμε ακριβώς όπως η Βενεζουέλα, αλλά ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από το σχήμα "Ο λαός στην εξουσία από τη μια και από την άλλη το αστικό κράτος". Αλλά είναι και αυτό ένα αποτέλεσμα που δεν έχετε χωνέψει ότι ο "υπαρκτός σοσιαλισμός" ήταν ένα υπόδειγμα, που ότι και να ήταν... πάει τέλειωσε, δεν προδώθηκε επειδή κάποιοι λιποψύχησαν και παρέκλιναν, αλλά του τέλειωσαν όσες δυνάμεις είχε.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα έχω γράψει πριν λίγο καιρό, σε δύο μάλιστα συνέχειες.
Σήμερα τελειώνω με την κοινοβουλευτική αριστερά και ελπίζω κάποια στιγμή να κλείσω με Οικολόγους και Καρά Τζαφέρ.

Υ.Γ. Όπως δήλωσα και στην αρχή και εγώ κάτι θα ψηφίσω. Δεν έχει σημασία να το δηλώσω εδώ. Αν ήμουν στρατευμένος και ενθουσιώδης με κάποιον θα το έκανα. Σίγουρα υπάρχουν καλές και λιγότερο καλές λύσεις, κουβεντιάζουμε, παραθέτουμε επιχειρήματα και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Φίλοι μου, ας μην χρησιμοποιούμε το μέσον αυτό, το "διαδραστικό" με τον τρόπο που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ τα κόμματα και οι υποψήφιοι...