Αναρτήσεις
Συνδικαλισμός τρίτης γενιάς
Του ΜΠΑΜΠΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ
Το «παραμύθι» με τον νέο που σπουδάζει σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία, μετά κάνει δύο μεταπτυχιακά, προσλαμβάνεται από μία πολυεθνική ως στέλεχος για να γίνει στη συνέχεια ένας γιάπης των... 1.000 ευρώ φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος του. Τα «λαμπερά» επαγγέλματα ξεθωριάζουν από τη σκληρή πραγματικότητα και μαζί χάνουν την ισχύ τους οι θεωρίες της «εταιρικής κουλτούρας» που προβλέπουν υπερωρίες χωρίς αμοιβή, δουλειά το Σαββατοκύριακο «για την επίτευξη των στόχων» και σιωπή διότι «ξέρεις πόσοι θα ήθελαν να είναι οι τυχεροί που θα δουλέψουν στον όμιλό μας».
Πρόκειται για θεωρίες που συναντώνται στα βιβλία «Διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων» (Human Resource Management αγγλιστί), όπου λέξεις όπως «συνδικαλισμός», «απεργία» και «διαμαρτυρία» είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Οι πρώτες απεργίες
Με βάση τη «διαχείριση ανθρωπίνων πόρων», όμως, έχουν ακριβώς στηθεί οι διοικήσεις των εργαζομένων σε όλους τους τομείς που γνώρισαν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης κατά την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα: εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, συμβούλων επιχειρήσεων, δημοσίων σχέσεων, διαφημιστικές, πληροφορικής, τράπεζες κ.ά.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις εταιρείες αυτές, αφού «κατάπιαν», όλα τα προηγούμενα χρόνια, τους εταιρικούς «κανόνες», γραπτούς και άγραφους, βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με την οικονομική κρίση και το καθεστώς ανασφάλειας για τις θέσεις εργασίας τους.
Την περασμένη εβδομάδα, τα σωματεία των εργαζομένων στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας Vodafone και Wind πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία. Η μία... είδηση είναι ότι έκαναν την πρώτη τους απεργία οι μεν, τη δεύτερη οι δε. Η άλλη, και ίσως η σημαντικότερη, είναι ότι υπάλληλοι δύο εταιρειών που έχουν 16 χρόνια λειτουργίας -όσα δηλαδή είναι και τα χρόνια που υπάρχουν κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα- έχουν πλέον σωματεία εργαζομένων! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Όσο και να μην αρέσει σε μερικούς, αυτή είναι μια από τις πιο ελπιδοφόρες ειδήσεις των τελευταίων μηνών. Αν ξεκινήσει να ξεσηκώνεται ο κόσμος στα βασίλεια της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, τότε και οι Κυβερνήσεις θα είναι πιο προσεκτικές στις επιλογές τους για"μεταρρυθμίσεις- απορρυθμίσεις" και θα αντιστέκονται περισσότερο στα κελεύσματα των "αγορών" δηλαδή των πολυεθνικών και μιας δράκας ανθρώπων που είναι συνδεδεμένοι με τα συμφέροντά των πολυεθνικών και των μεταφερόμενων κεφαλαίων παγκοσμίως.
Περισσότερο ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν συναίσθηση της δυναμικής της κίνησής τους και δεν λειτουργούν με συντεχνιακή λογική. Φτάνει να ακούσεις τον εργαζόμενο που λέει: «Πρέπει να ακολουθήσουν και οι συνάδελφοι από τις διαφημιστικές εταιρείες, ...», ή «Οι ατομικές συμβάσεις και οι προσωπικοί στόχοι που θέτει η εταιρεία στους εργαζόμενους, έχουν ως αποτέλεσμα να κοιτάει ο ένας ως εχθρό του τον άλλον συνάδελφο». Καταλαβαίνεις ότι ένα κίνημα από τα κάτω εναντίον της οικονομικής απορρύθμισης και υπέρ της συλλογικότητας μπορεί να ξεκινήσει!
14 σχόλια:
Όπως ακριβώς το λέτε...ελπιδοφόρο μήνυμα των τελευταίων μηνών!
Γιατί έτσι όπως τάχουμε καταφέρει όλοι στο τέλος θα διεκδικούμε ξανά τα μιας 80ετίας κεκτημένα,με το αίμα των προηγούμενων γενιών!
Τσουκνίδα έχεις την καλημέρα μου!
Ελπιδοφόρο είναι και το γεγονός πως η κοινωνία αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον σ' εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων που πράγματι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επβίωσης και αξιοπρέπειας!
Γιατί μέχρι τώρα κάποιοι "κόβονταν" μόνο για τις προνομιούχες συντεχνίες των υπαλλήλων στην Ολυμπιακή, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ και στα λιμάνια....
Πολυ σωστά . Δείτε και τ σημερινή ανάρτηση στο ΜτΒ για απόλυση νεαρής δημοσιογραφου λίγο μετά την αλλαγή της κυβέρνησης από την ςφημεριδα ... ΑΛΛΑΓΗ της Πάτρας:
http://manitaritoubounou.wordpress.com/2009/10/18/ad-apol-dhm-katpag-allagi/
Εχουμε απειλή κινητοποιήσεων των (μικρο) δημοσιογραφων...
Καριάτιδα είσα πικρή και καλά κάνεις!
Επειδή ήξερα την κατάσταση των εργαζομένων της Ολυμπιακής από μέσα λίγο πριν κρατικοποιηθεί, είναι μεγάλη απάτη η εικόνα περί ρετιρέ Ασκάρ.
Αφορά τους παλιούς των ΔΕΚΟ που οπι περισσότεροι έφυγαν με εθελούσια έξοδο και τους πληρώσαμε οι φορολογούμενοι και τα ένσημα...
Πάντως πραγματικά οι πολιτική πρέπει να ασχοληθεί και με τους εργαζομένους που οι κινητοποιήσεις είναι για αυτούς άθλος.
Ναι Μανιτάρι, το διάβασα, κρίμα δεν υπάρχει κρατική διαφήμιση εκεί;
Δεν τις πήραμε είδηση. Τις απεργίες εννοώ. Λές να άλλαξε κάτι; Από τις αυτοκτονίες της Φρανσ τελεκομ, στις απεργίες
Για μένα το ζητημα είναι ότι ο συνδιακλισμός έχει σε τέτοιες περιπτώσεις εκτραπεί σε συτεχνιασμό. Για να γίνω πιο ακριβής θα έπρεπε οι εργαζόμενοι στις εταιρείες κινητής τηλκεφωνίας π.χ. να παρουσιάσουν μελέτες που να τους φέρουν κοντά στους καταναλωτές, στους πολίτες. Μέσα από στοιχεία να υποχρεώσουν τις εταιρείες για φτηνά τηλέφωνα κλπ. όταν αποδέιξουν την εκμετάλλευση των καταναλωτών και τα οικονομικά σχετικά δεδομένα, τότε θα κάνουν ένα ακόμα βήμα μπροστά.
Και πως να γίνουν γνωστές οι απεργίες, όταν αυτές τις μέρες μοναδική ασχολία αποτελεί το εμφανισιακό lifestyle των υπουργοποιημένων.
Επειδή υπήρξε και άλλο δημοσίευμα για τις απεργίες στις τηλεπικοινωνίες, ένα μικρό απόσπασμα:
"*Φαινόμενα απεργοσπασίας παρατηρήθηκαν την περασμένη Τετάρτη;
-Από τους συναδέλφους κανένα. Υπήρξαν συνάδελφοι που κάτω από τον προσωπικό τους φόβο δεν συμμετείχαν στην απεργία αλλά μας έκλειναν το μάτι ζητώντας μία κατανόηση στις αναστολές τους και την αδυναμία τους να υψώσουν το ανάστημά τους. Εμείς γι’ αυτό το λόγο δεν συγκρουστήκαμε με τους συναδέλφους και τους πλησιάζουμε να τους εξηγήσουμε για πιο λόγο πρέπει να αρθούν οι όποιες αναστολές τους. Ωστόσο, η διοίκηση μεθόδευσε με όποιο τρόπο μπορούσε την απεργοσπασία. Έπαιρναν τηλέφωνο απεργούς συναδέλφους και τους καλούσαν να ανέβουν στα γραφεία και να δουλέψουν. Σε άλλες περιπτώσεις απειλούσαν τους απεργούς ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις. Ακόμα προϊστάμενοι γυρνούσαν γύρω από τις εγκαταστάσεις με το αυτοκίνητό τους και «μάντρωναν» εργαζόμενους για να τους βάλουν κρυφά στην εταιρία από τα υπόγεια γκαράζ. Όπως καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή φοβόντουσαν και έμπαιναν στα αυτοκίνητα και όταν έφταναν στο παρκινγκ και ζητούσαμε να μιλήσουμε με τους συναδέλφους η απάντηση του προϊσταμένου ήταν «όποιος συνάδελφος θέλει να κατέβει από το αυτοκίνητο να το πει τώρα», με αποτέλεσμα να τρομοκρατούνται οι συνάδελφοι και να επιστρέφουν στην εργασία τους."
[ http://www.epohi.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3683&Itemid=1 ]
[Όσο για τις προνομιούχες συντεχνίες, είναι γνωστό ποιοι τις αποτελούν, πως τις συγκροτούν, πολύ περισσότερο πότε μπήκαν στον εργασιακό χώρο και στο συνδικαλιστικό(;)χώρο....]
To θέμα είναι ότι έγιναν Φλου Φλις, κάποια στιγμή θα θεριέψει το πράγμα ειδικά αν βρει την συμπαράσταση της κοινωνίας και την σιωπηλή συμπαράσταση της πολιτικής εξουσίας.
Δήμο, καλά περιμένεις από ένα κίνημα κακοπληρωμένων ανθρώπων τέτοια υποδομή. Το θέμα τώρα είναι να σφυρηλατηθεί μεταξύ τους μια συλλογικότητα.
Γρηγόρη έτσι ακριβώς!
Πρόκειται για ένα νέο προλεταριάτο Τσουκνίδα. Οι συνθήκες είναι αφόρητες. Όσοι μπορούν βρίσκουν καταφύγιο στο ΑΣΕΠ. Ξέρω πολλά προικισμένα με σπουδές παιδιά, που φεύγουν όπου φύγει φύγει για κανένα Δήμο στο τμήμα Αλλοδαπών. Θα δημιουργηθούν τα νέα συνδικάτα. Το θέμα είναι να μην παλιώσουν κι' αυτά..
Καλησπερα,μου φαίνεται πως αργησαν πολύ.
Η εικονική πραγματικότητα στην οποια σουζαν,η ελλειψη αυτογνωσίας,τα πάντα για μια ΣΑΜΠΣΟΝΑΙΤ και ενα ΜΠΛΟΥ ΜΠΛΑΚ κοστούμι,η λέξη ΣΤΕΛΕΧΟΣ που μαλλον αγνωούσαν την εννοια της,δεν εκανε κακό μόνο στους ιδιους.
Παρεσυρρε εκατονταδες νεους σε ονειρα και ασκοπους κόπους,γονείς με σπιτια υποθηκευμένα για τις σπουδες [ λέμε τώρα] στην ''ΑΓΓΛΙΑ''] μεταπτυχιακά που εγιναν ''της μιας δραχμής τα γιασεμιά''.
Διαμόρφωσαν ταυτόχρονα συνείδηση ακρως διαστροφική,εχασαν την επαφή με την καθημερινότητα,αφιλοι ,ως μη οφειλαν.
Το αλας της γης.!!!!
Οι Αυτοκτονίες στη Γαλλική τηλεφωνία κατα την αποψη μου εχουν αμεση σχεση με ενδοσκοπήσεις που αργησαν να ερθουν.
καλημέρα
είδωμεν...
συνήθως τις ξεκινούν συσπειρώσεις πολυποίκυλων ομαδοποιήσεων που σε βάθος χρόνου πολυκαθορίζονται...
και μας αφήνουν στα κρύα
Τάσπα, ακράτ καλά τα λέτε...
Πολύ σωστό και επίκαιρο το άρθρο. Ο ιδιωτικός τομέας των κατώτερων πατωμάτων και των εργασιακών υπογείων επιτέλους εξεγείρεται, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!! Καιρός δεν ήταν;
Καιρός είναι πλέον και οι δημόσιοι υπάλληλοι να μην διαμαρτύρονται μόνο για τις αποδοχές τους αλλά και για την απαίτηση καλύτερης λειτουργίας των υπηρεσιών τους που θα τους νομιμοποιήσει και στα μάτια του κόσμου.
Greek Rider, συμφωνώ σε όλα και για τους Δ.Υ., Αλήθεια πόση νομιμοποίηση θα είχαν, αν είχαν εξεγερθεί νωρίτερα για τα stage, αν αρνιώταν π.χ. να χρησιμοποιούν τους stagers για κάλυψη αναγκών, αν απλά τους είχαν δίπλα σε κάθε μόνιμο απλά να παρακολουθούν. Αν είχαν βγει προς τους συναδέλφους τους δημόσια να το λένε;
Δημοσίευση σχολίου