Αντι-Τσουκνίδα

"Έμεινες ταμπουρωμένος στην ακτή,
σ’ ένα χαντάκι μες την άμμο.
Οι θάλασσες σου γίναν’ ένα τίποτα
κι η στάχτη η προφητική αφάνισε
τ’ αδέσποτα μαλλιά σου ..."

Αναγνώστες

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 17, 2009

Ο Συνδικαλισμός στη Μέγγενη...

Ο αέρας δεν μυρίζει καλά για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ορισμένοι μπορεί να μυρίζουν μπαρούτι, άλλοι - οι πιο πολλοί- μπορεί να μυρίζουν σαπίλα και για αυτό να φεύγουν μακρυά.

Δεν θα πω πολλά, "να μην το κουράσω" απόψε, άλλωστε γι αυτό είναι τα ηλεκτρονικά ημερολόγια για να επανερχόμαστε..

Αφορμή για αυτές τις σκέψεις ήταν οι τραγελαφικές ανακοινώσεις της ΓΣΣΕ, που προειδοποιούσε τους εργαζόμενους που συμμετείχαν σήμερα στην απεργία και δεν καλύπτονται από πρωτοβάθμια σωματεία, ότι  είναι παράνομοι. Και αυτό δήθεν για να προστατέψουν τους εργαζόμενους, σαν να είναι βλάκες οι τελευταίοι και να μη γνωρίζουν τα αυτονόητα. Σιγά μεγάλοι προστάτες της Εργατικής Τάξης...σκεφτήκατε ποτέ τι γίνεται όταν εσείς προκύρησσετε νόμιμες απεργίες. Δεν δουλεύουν όλοι στις ΔΕΚΟ.  Πόσοι εργαζόμενοι που θέλουν, έχουν το κουράγιο να απεργήσουν σε πολλά κάτεργα, που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας;  Και υπάρχουν (ανάμεσα στα άλλα) χάρη και στην έλλειψη ενός πραγματικά δυναμικού και αποτελεσματικού εργατικού κινήματος.

Αλλά για την κακοδαιμονία ευθύνονται και οι άλλοι. Αυτοί που χωρίς να έχει ορκιστεί η νέα κυβέρνηση κατέβασαν ελεγχόμενα σωματεία στο δρόμο σε μια κατάσταση που από μακριά βρώμαγε επίδειξη κομματικής δύναμης. Σαν να μην τους ενδιέφερε να μπορούν να προσεγγίσουν πολλούς περισσότερους όταν έρχόνταν η ώρα,  η οποία ήρθε γρήγορα, ελαχιστοποιώντας τις υπόνοιες για κομματική εκμετάλευση. Σαν να ήθελαν να δείξουν ότι το κόμμα κάτι της εκατό που έχασαν στις εκλογές το έχουν στο δρόμο...

Και έλα τώρα εργατοπατέρα της ΓΣΣΕ, ας θεωρήσουμε θεμιτά τα κομματικά σου αντανακλαστικά, να μη συρθείς πίσω από το ΠΑΜΕ και προκυρήξεις και εσύ- νόμιμη βρε- Γενική Απεργία, εσύ που κρύβεσαι πίσω από δάχτυλό σου, ότι ο διάλογος για το Ασφαλιστικό ακόμα δεν ξεκίνησε...
Ξεχνάς ότι απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα στον ιδιωτικό τομέα, δεν είναι μόνο η όποια Κυβέρνηση, δεν είναι κυρίως η Κυβέρνηση, αλλά το Κεφάλαιο, οι έχοντες την οικονομική ισχύ, αυτοί που κερδίζουν από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Αυτοί που με τα όπλα τους, από τα ΜΜΕ που ελέγχουν, μέχρι τους διεθνείς οίκους -αξιολογητές των οικονομιών που αυτοί πληρώνουν, έχουν δημιουργήσει κλίμα, ότι για όλα φταίει το ανεπαρκές ξεζούμισμα του εργαζόμενου.
Απέναντι σε αυτούς έπρεπε να δημιουργήσεις αντικλίμα με μια προειδοποιητική γενική απεργία που "θα έσπαγε κόκκαλα".
Να στεκόσουν βρε, εσύ ο ασφαλής εργαζόμενος ΔΕΚΟ, που δέχτηκες οι νεοπροσλαμβανόμενοι συναδελφοί σου να είναι σε χειρότερη μοίρα από σένα,  να στεκόσουν μπροστά από τα τεραστιοκαταστήματα για να περιφρουρήσεις την γενική απεργία. Να έχει η απεργία συμμετοχή 100%. Τότε ίσως ξεπερνούσες και τη ζήλια κάποιων για το "παντεσπάνι" σου, είτε αυτό είναι ευνοϊκότερα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, είτε οτιδήποτε άλλο.
Τι θα έκανες στη χειρότερη περίπτωση;
Θα έδινες διαπραγματευτική ισχύ στη δική σου κυβέρνηση, να μείνει σε αυτά τα λίγα που υποσχέθηκε προεκλογικά (που το ξέρεις ότι είναι λίγα) και να μην κάνει τα άλλα που της υπαγορεύουν...
(Γιατί δεν βοηθάς να φανεί αυτό; Γιατί θέλεις να δικαιώσεις όσους λένε ότι το παιγνίδι είναι "από πριν ξεπουλημένο" ; Ή είναι; )

Και έτσι αυτοπαγιδεύτηκες, άρχισες να μυρίζεσαι το ενδεχόμενο κάποιοι, που νομίζουν ότι ο ΛΕΝΙΝ είναι αστέρας της ΡΟΚ, να κάνουν αυτό που λέει το ΠΑΜΕ, γιατί αυτό τους λέει η καρδιά τους και να χρεωθούν εκεί και να τους χάσεις εσύ. Γι' αυτό έβγαλες και τις γνωστές ανακοινώσεις...


Τέλος πάντων, με όλα αυτά φάνηκε ξεκάθαρα σε ποιά μέγγενη βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα.
Στη μέγγενη αυτών που το αντιλαμβάνονται ως μια επιτροπή προτάσεων, κάτι σαν ΜΚΟ, αν όχι "Επιμελητήριο Εργατών" από την πλευρά του Κράτους και των άλλων που το αντιλαμβάνονται σαν πολιορκητικό κριό στα χέρια μιας πρωτοπορίας "φωτισμένων" που έχουν τη σωστή θεωρία. Ξεχνάνε ότι οι θεωρίες θα έμεναν θεωρίες, αν δεν υπήρχαν οι εργάτες, οι "αλυσίδες" και οι άνθρωποι, οι οποίοι συνήθως χωρίς να ξέρουν και πολλές θεωρίες, έστησαν σωματεία, συνεταιρισμούς κλπ.
Σήμερα κινδυνέυει το εργατικό κίνημα να μείνει ένα φολκλόρ, αν δεν το αφήσουν αμφότεροι που κόπτονται για το συμφέρον της εργατικής τάξης, να ζυμωθεί μόνο του, χωρίς "γραμμές". Με ιδεολογίες ναι, δεν γίνεται αλλιώς, αλλά χωρίς "γραμμές". Διότι οι ιδεολογίες στις κρίσιμες στιγμές έχουν και περιθώρια να τα βρουν, οι "γραμμές" που εξυπηρετούν στην τελική ανάλυση την "επιτυχία" των στόχων μιας κομματικής ιεραρχίας όχι.
Διότι στην παρούσα φάση ο "συμβιβασμένος" μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν περιθώρια και πολλών συμβιβασμών σε μια κατάσταση  στην οποία το παιδί είναι εδώ και 15 χρόνια σε πολύ χειρότερη μοίρα από τον γονιό του (στην Ελλάδα τουλάχιστον αυτό δεν έχει ξανασυμβεί μετά το 1900), αλλά και ο "επαναστάτης" μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν έχει ελπίδες να γίνει μια βαθύτερη αλλαγή, αν ο εργαζόμενος δεν κερδίσει κάποιες νίκες σε σχέση με αυτό. Εκτός αν περιμένει να γίνουν πόλεμοι, λιμοί, λοιμοί, καντοπντισμοί  σαν τον θρησκόληπτο που περιμένει τον αντίχριστο, για να έρθει η δευτέρα παρουσία...
Δεν ξέρω γιατί όλη την ώρα που έγραφα αυτά είχα στο μυαλό μου τον Άρη, που τον αποκύρηξαν οι μεν για να τον σκοτώσουν οι δε.

16 σχόλια:

Unknown είπε...

Εχουμε να πουμε πολλα,μονο που θα γινει μετα την Δευτερα, αυριο φευγω για την Πατριδα [ Θεσ/νικη].
Καλο βραδυ.
@@Καλα εκανες που το ξεκινησες.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δε διαφωνώ καθόλου. Πρέπει μάλιστα να σημειώσουμε ότι η απεργία δεν ήταν ανάγκη να έχει ως θέμα το ασφαλιστικό, όπως επειγόντως έκανε το ΚΚΕ, αλλά άλλα θεσμικά ζητήματα και οικονομικά. Βέβαια, και το ΚΚΕ αποφάσισε να χαράξει το δικό του δρόμο στο συνδικαλισμό, αυτό της πλήρους διάσπασης και των αυτόνομων απεργιών. Είναι κι αυτό μια στάσις νιώθεται, αλλά για Λακεδαιμονίους θα μιούμε τώρα;

manitari tou bounou είπε...

Tsouknida

Μου άρεσε πολύ αυτό το ποστ.

Οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε ότιτη κύρια ευθύνη την έχουν τα "επαγγελματικά" στελέχη των κομμάτων εξουσίας στα τριτοβάθμια σωματεία (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κυρίως) των εργαζομένων που δεν δίνουν λόγο στις ομοσπονδίες ή στα πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά στα κόμματα των παρατάξεών τους και εκεί φυσικά με διαπλοκές.

Στη λογική αυτή έχει μπει ο ΣΥΝ (λέγε με αυτόνιομη (δήθεν) Παρεμβαση στην ΑΔΕΔΥ και το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ.

Στην εποχή μας ο συνδικαλισμός μπορεί να αναγεννηθεί και μάλιστα υπό όρους και προΥποθέσεις ΜΟΝΟ στα πρωτοβάθμια Σωματεία και στις οριζόντιες κυρίωςσυμμαχίες και σε ένα βαθμό με τις ομοσπονδίες τους.

Δυστυχώς το ΚΚΕ - ΠΑΜΕ δεν πήγε σ αυτή τη γραμμή. Το λάθος δεν είναι ο σχηματισμός του ΠΑΜΕ, αλλά ο τρόπος λειτουργίας του ΠΑΜΕ: Αντί το ΠΑΜΕ να βοηθήσει οριζόντια στην αναγεννηση του συνδικαλσιμού βοηθώντας τα πρωτοβάθμια σωματεία και μετα τις ομοσπονδίες, πάει να χρησμοποιήσει με γραφειοκρατικό τρόπο τις ηγεσίες των σωματείων που "ελέγχει".

Φέτος έκανε και δευτερο λάθυος. Προκηρυσει ατομικές απεργίες. Δηλα΄δη η δευτερη πλάνη χείρων της πρώτης.

Από την άλλη ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ είναι ακόμη χειρότεροι. Κάνουν αυτο που λες. Στηρίζου δήθεν την κυβέρνηση και ουσιαστικά το ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Το συνδιακλσιτικό κίνημα των μισθωτων βρίσκεται μεταξύ Σκύλας και Χαρυβδης.

Ιδομεν!!!

phlou...flis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
phlou...flis είπε...

To KKE-ΠAME αποφάσισε να αυτονομηθεί. Ακόμα και στο μαθητικό κίνημα (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων...) και να καπελώσει ή "καπελώσει" τα κινλήματα. Κακό; Σήμερα νομίζω πως αυτό δείχνει. Μελλοντικά ίσως όχι. Στην Κύπρο για παράδειγμα, εξ-απ-ανέκαθεν, δύο ήσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, η ΠEO http://www.peo.org.cy/ και η ΣΕΚ εδώΔε θυμάμαι προβλήματα στους εργαζόμενους αλλά θυμάμαι εργατικούς αγώνες.

Ανώνυμος είπε...

Ας αρχίσω με τον τελευταίο: Δηλαδή Φλου Φλις, αν κατάλαβα καλά λες να μετατραπεί το ΠΑΜΕ σε συνομοσπονδία για να τελειώνουμε. Ο φόβος όμως που υπάρχει στην Ελλάδα, είναι ότι δεν θα είναι 2 οι κορυφαίες συνδικαλιστικές εκφράσεις μια "επαναστατική" και μια "ρεφορμιστική", αλλά θα έχουμε τουλάχιστον 4.. Τότε θα έχουμε μεγάλα προβλήματα, αν πιέζει ανάλογα τη φάση μόνο το 25-30%. Θα μου πεις, ότι σε πολλά ζητήματα μπορεί να συνεργάζονται, αυτό όμως μπορεί να το κάνουν και τώρα και δεν το κάνουν. Συνεπώς δεν είναι θέμα οργάνωσης, αλλά νοοτροπίας...
Μανιτάρι συμφωνώ μεθ' επιτάσεως ότι το μέλλον είναι στα ανεξάρτητα, αυτόφωτα πρωτοβάθμια σωματεία και στην μεταξύ τους αδιαμεσολάβητη δικτύωση. Ωστόσο ακόμα και σε ένα μικρό σωματείο για να μην εισχωρήσει ο κομματισμός πρέπει να βρεθεί τρόπος (το κατα δύναμιν) η πλειοψηφία να μπορεί να αφουγκράζεται την μειοψηφία και σε ορισμένα ζητήματα να την εμπεριέχει.
Δείμε, ναι ορισμένες φορές νομίζω ότι οι συνδικαλιστές παντός καιρού μας θεωρούν σκυλιά των Παβλόφ. Ναι το ασφαλιστικό πουλάει, γιατί έτσι το έκαναν τα ΜΜΕ, αλλά από μόνο του δεν είναι το ζήτημα. Γίνεται ζήτημα σε συνδυασμό με άλλες αδικίες. Έχω την αίσθηση ότι πάρα πολύς κόσμος θα ακολουθούσε μια γενική απεργία με το επόμενο αίτημα της "απαγόρευσης των απολύσεων"
(Που πρέπει να διατυπωθεί αλλιώς: Να μην μείνει κανείς άνεργος εξαιτίας της κρίσης και το κόστος να το αναλάβει το κεφάλαιο, με την έννοια ότι κάποιος μπορεί να μείνει άνεργος όταν εργάζεται σε μια μικρομεσαία επιχείρηση που πτώχευσε και την κυνηγάνε οι τράπεζες, εδώ δεν μπορείς να απογορεύσεις, θα πάει αλλού σε βάρος όσων άρπαξαν τρελλά κέρδη την περίοδο της ανάπτυξης..)
Τάσπα περιμένω!

ftanei_pia είπε...

Μπράβο!
Πολλά μπράβο για τις αλήθειες που έγραψες.
Θα τις ακούσει άραγε κανένας;
Μηδέ της όποιας απόχρωσης αριστεράς εξαιρουμένης;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

8 ΙΟΥΝΟΙΟΥ 2009

Ολα καλά??? Τώρα παραλία!!! γιατί οχι?? Μη κατεβάσετε τον διακόπτη του Συναγερμού.

--Αν μείνουμε στην παθητικότητα ,στη θερινή ραστώνη και την πνευματική καταστολή, τότε το μέλλον των εργασιακών σχέσεων είναι κάτι περισσότερο από τρομακτικό.

Όσοι πιστεύουν ,πως , με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν έχουν πληγεί και το κακό έχει περάσει,θα τους θυμίσω ,πως χιλιάδες από τα κυνικά ''χρυσά παιδιά'' βρέθηκαν στο πεζοδρόμιο με τους άλλους άνεργουςΚαι μάλιστα περισσότερο εξαθλιωμένοι,απόβλητοι ενός Παραδείσου που έτσι κι αλλιώς δεν τους ανήκε.Στον τόπο μας οι δήθεν προνομιούχοι εργαζόμενοι του Δημοσίου,άρχισαν να διαπιστώνουν ,πόσο είχαν απαξιώσει τα όσα κοίταζαν αλλά δεν έβλεπαν

--Στις εργασιακές σχέσεις θα νομιμοποιηθεί το φαινόμενο της κατ' επίφαση εργασίας,κακοπληρωμένων εργαζομένων και ταξικών εργατικών σχεσεων.Διάγουμε εποχή μεγάλης Κοινωνικής βίας ,με προσπάθεια την επιβολή πνευματικής και διανοητικής καταστολής. Τούτο διαπιστώνεται στον τόπο μας ,σε μέγιστο βαθμό, παρατηρώντας την παθητικότητα των πολιτών απέναντι στα διαδραματιζόμενα σε βάρος της καθημερινότητας μας.

--Απογοητευτικά τα ποσοστά συμμετοχής σε κινητοποιήσεις ακόμη και ισχυρών συνδικάτων έως και ανύπαρκτη.

--Σε συνθήκες προσπάθειας ήττας των κοινωνιών μέσα από την τρομακτική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων[ στην κυριολεξία επιστροφή στα χρόνια του '50],οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούν πως χρειάζονται συλλογικοί συμμετοχικοί αγώνες ,προκειμένου ,ως αξιοπρεπείς οντότητες να απολαμβάνουν αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις!

--Εργαζόμενοι,συνδικαλιστές και οι ηγεσίες τους, θα πρέπει το ταχύτερο δυνατόν, να κάνουν πίστη τους, πως μόνο μέσα από συλλογική αντίδραση θα αποτρέψουν στους λίγους που αντιλαμβάνονται την κρίση ως μέσον πλουτισμού,να πραγματώσουν τους στόχους των.

--Η Οργανωτική ενότητα είναι μια αυταξία ακριβή,όπως διαπιστώνεται ιδιαίτερα σε καιρούς κρίσης,όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα.

-Είναι όμως απαραίτητο ο συνδικαλισμός ,όσο κι' αν αυτό ακούγεται ουτοπικό,να σταματήσει να έχει διαφορετικές πολιτικές [ κομματικές ] προσεγγίσεις των όσων βιώνουμε.

--Πόσο δε μάλλον όταν η σημερινή οικονομική κατάσταση των Εργαζομένων επικαθορίζει την αγωνιστική τους διάθεση.
--Όταν χιλιάδες δεκάδες εργαζόμενοι βιώνουν τον φόβο της ανεργίας της επόμενης Ημέρας ,παράλληλα με την έλλειψη εμπιστοσύνης προς στους Συνδικαλιστικούς φορείς,και τούτο απόλυτα δικαιολογημένα ,από τα έργα και τις ημέρες των Συνδικαλιστικών φορέων,αυτή την στιγμή ,παραμερίζοντας την όποια δικαιολογημένη αγανάκτηση,την έλλειψη εκτίμησης προς τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες ,πρέπει να πιστέψουμε πως, μόνο μέσα από συλλογικούς Αγώνες αλλά και συνεχείς,θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την λαίλαπα που έρχεται.
@@
Αυτα εγραφα τον Ιουνιο 2009.
Μου εκανε μεγαλη εντυπωση πως κανεις δεν κατεθεσε σχολιο.
Ισως δεν προσφεροταν για βερμπαλισμους εκ του Ασφαλους.

Ανώνυμος είπε...

ax alexandre moy ax!!!!!!
katalabainw ki alliws ta osa grafeis!!!
anna....

Side21 είπε...

Όπως τα λες ...
Εργατοπατέρες -
καρεκλοκένταυροι οι μεν !!!
Επαναστατική γυμναστική οι δε !!!
Συνυπεύθυνοι για την κατάντια του
εργατικού κινήματος τέτοιες μέρες
που διακυβεύονται καταχτήσεις αιώνων.
Μέχρι να ξυπνήσουν οι εργαζόμενοι
να τους πάρουν με τις ντομάτες ...
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ...

akrat είπε...

καλημέρα και καλές εορτές
μετά στους αγώνες θα ιδωθούμαι αυτό είναι σίγουρο

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Προτείνω στο ΠΑΜΕ μια πανελλαδική 24ωρη απεργία ενάντια στις προκλητικές "εθελούσιες" του ΟΤΕ της Ολυμπιακής και ΟΛΠ!

Καλά χριστούγεννα φίλε!

katerina είπε...

Τοκ τοκ να τα πω;
Ναι και τον κουραμπιέ θα τον πάρω. Να πάρω και άλλον έναν για τον δρόμο; Μμμμ εξαιρετικοι.
Καλά Χριστουγεννα.

Ανώνυμος είπε...

Ftanei pia: πιστεύω να τις διαβάσουν όλοι... όχι γιατί είναι δικές μου, εγώ απλά μετέφερα την άποψη πολλών

"..παραμερίζοντας την όποια δικαιολογημένη αγανάκτηση,την έλλειψη εκτίμησης προς τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες ,πρέπει να πιστέψουμε πως, μόνο μέσα από συλλογικούς Αγώνες αλλά και συνεχείς,θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την λαίλαπα που έρχεται.."
αυτό είναι το σωστό Τασπα, αλλά δυστυχώς οι ηγεσίες αποδεικνύονται σκληρές..
Άννα η Τσουκνίδες είναι πολλές και παντού..
Ακριβώς ΣΙΔΕ ούτε γραφειοκρατία, ούτε γυμναστική αλλά αγώνας..
Ακράτ, Ασκαρ. Πάντα με το χιούμορ
Κατερίνα, αχ να ήξερες σε τι πειρασμό με βανεις
Καλές Γιορτές σε όλους...

Ανώνυμος είπε...

ΜΕ ΕΞΩΔΙΚΟ & ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΕΛΤΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΝΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Σε τροχιά αγωνιστικών κινητοποιήσεων και απεργιών, μπαίνουν τις επόμενες μέρες οι εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ, γιατί ενώ έχουν περάσει 3 μήνες από τότε που εκλέχθηκε η Κυβέρνηση Παπανδρέου, τα Κρατικά Ταχυδρομεία πάνε από το κακό στο χειρότερο, με ελλείμματα να ξεπερνούν τα 35 εκατομμύρια ευρώ και να κλείνει η οικονομική χρονιά μετά από μία 10ετία, με αρνητικό πρόσημο.
Μία από τις αιτίες του κακού κατά τους Ταχυδρομικούς είναι, εκτός από τη φαύλη και προκλητική διαχείριση της τελευταίας τριετίας των οικονομικών της επιχείρησης, και η ουσιαστική έλλειψη Διοίκησης. Καθόσον παραμένει η ίδια που δημιούργησε όλα τα προβλήματα, σε ρόλο όμως καθημερινής διαχείρισης ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ την αρνητική πορεία και τον μαρασμό της άλλοτε υγιούς επιχείρησης.
Το Συνδικάτο, με εξώδικο που απέστειλε στους αρμόδιους Κυβερνητικούς παράγοντες, τους θέτει προ των ευθυνών τους, τους καλεί να πάρουν άμεσα μέτρα απειλώντας με απεργίες και κινητοποιήσεις.
Δημοσιεύουμε στους «Αδέσποτους», ως έχει, το εξώδικο του Συνδικάτου των Εργαζομένων στα ΕΛΤΑ.
Ερμής

* Για την ιστορία, θυμίζουμε…
► Σενάρια Δεξιάς “παλινόρθωσης” και στα ΕΛΤΑ για οριστική εφαρμογή του σχεδίου ιδιωτικοποίησης της δεξιάς; (3 Δεκέμβρη 2009)
► Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΠΟΔΗΓΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΑ ΕΛΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ; (11 Δεκέμβρη 2009)
► Νέες αξιοκρατικές τοποθετήσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου! Παραμένει αξιοκρατικά και με βάση το βιογραφικό της…
…η κυρία Αντουανέτα Οικονομοπούλου! Ήταν και υποψήφια ευρωβουλευτής της Ν.Δ., κουμπάρα του κυρίου Π. Παυλόπουλου!
Άξια! (11 Δεκέμβρη 2009)

ΓΝΩΣΤΟΙ, ΦΙΛΟΙ, ΓΕΙΤΟΝΟΙ

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος

η δύναμη σου θάλασσα, η θέλησή μου βράχος





Πρόληψη επί της Ουσίας

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
δούρειος άνεμος του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα
http://www.kounia.org/

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"

"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!"
Νίκος Καζαντζάκης... Κι όμως σήμερα ταιριάζει κι εδώ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου