Χιόνι Ανατολής

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές στην Τουρκία, είχα τελειώσει το μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ, "Χιόνι" (εκδ. "Ωκεανίδα").
Πρέπει να πω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο με συντρόφευσε ορισμένα σούρουπα τώρα το καλοκαίρι, ενώ απέναντί μου είχα κάποιες ακτές της γείτονος.
Διαβάζοντας το, ένοιωσα τόσο μακριά (ουφ ευτυχώς), αλλά και τόσο κοντά, αφού κάποιες φιγούρες στο μακρινό Καρς, μου θύμισαν πεθαμένους θείους και θείες και κάποιες ιστορίες ήταν παρόμοιες σαν αυτές που μου είχαν διηγηθεί οι παππούδες μου και τους συνέβησαν, όχι πολύ παλιά, αλλά στην Ελλάδα του ' 60 και του ' 70.

Σπατάλησα το χθεσινό μου απόγευμα στην ανάγνωση κυριακάτικων εφημερίδων.
Όλες οι εφημερίδες που διάβασα, είχαν πολλές αναλύσεις για τις εκλογές στην Τουρκία. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε μια ανάλυση του καθηγητή Η. Μήλα στο "Βήμα", για το πως ένα κομμάτι προ-μοντέρνο της Τουρκίας, συναντά τα αιτήματα Δημοκρατίας και Ανάπτυξης, διαβάζοντας με έναν άλλο τρόπο την ίδια παράδοση που γέννησε και τους Ταλιμπάν.

Κάτι σαν τις φανταχτερές λουλουδάτες μαντίλες της μουσουλμάνας μεσοαστής Τουρκάλας, που κάποιοι θέλουν να τις ταυτίσουν με τα τσαντόρ και τις μπούρκες.

Γιατί η Ιδεολογία είναι ιδεολογία και πρέπει πάση θυσία να επιβεβαιωθεί! Ακριβώς σαν τον όψιμο Κεμαλισμό.
Δεν θεωρώ ότι ο Ερντογάν είναι "το απαύγασμα" της προόδου, έστω για την Τουρκία, αλλά οι εξελίξεις απέναντι, μου κάνουν πιο στέρεη την πεποίθηση ότι η εγχώρια διελκυνστίνα της διανόησης : "παραδοσιακοί- εκσυγχρονιστές", είναι ένα έντεχνο και δήθεν ιδεαλιστικό περιτύλιγμα άλλων επιδιώξεων.
Γιατί ούτε οι κραυγές του "δεσποταριού", μπορεί να έχουν σχέση με τον Σεΐχη του Παμούκ (που τον παρουσιάζει σχεδόν σαν άλλο Τζαλαλαντίν Αλ Ρούμι), αλλά ούτε οι τωρινοί "εκσυγχρονιστές" Έλληνες, μπορεί να συγκριθούν στην πνοή και τα αποτελέσματα ακόμα και με αυτόν τον σατραπικό εκσυγχρονιστή Κεμάλ.

Ας έρθουμε όμως στον Ερντογάν, με τον οποίο πραγματικά όσο και να αισθάνομαι μακριά του ιδεολογικά, τον θαυμάζω για τον ρεαλισμό του. Ποιός Σαρκοζί -φανφαρόνος μικροαστός δημόσιος υπάλληλος, Μπλερ σκυλάκι της ιθύνουσας τάξης, αυτοκρατορικός Πούτιν. Ο Καρντάσης Μπακάλης κάνει τη διαφορά.
Τόσα πολλά αποτελέσματα σε τόσο λίγο χρόνο;
Μέσα σε τόσο δυσμενές πλαίσιο;
Η αλήθεια απ' την άλλη είναι (όπως φαίνεται κι από το βιβλίο του Παμούκ), πως η Τουρκική κοινωνία αυτή τη στιγμή έχει ένα μεγάλο δυναμικό κίνησης και ο καλός ο καπετάνιος το μόνο που πρέπει να κάνει, είναι να κουνά λίγο προσεκτικά το τιμόνι.

Κάτω από τον ηλεκτρικό του λαμπτήρα ο Ταγίπ, μου θύμιζε τον Νατζίπ απ΄το "Χιόνι", ερωτευμένο συγγραφέα "ισλαμικής επιστημονικής φαντασίας", αρχετυπική φιγούρα του συμπιλήματος: "Η Τουρκία Σήμερα".
Ίσως καλύτερα, τον πρώην αριστερό έμπορο και υποψήφιο ισλαμιστή δήμαρχο του Καρς, άντρα της βασικής ηρωίδας Ιπεκ και ποιητή, τον οποίο έχει απορρίψει το δυτικόφιλο κατεστημένο της πατρίδας του..
Σαν την μουσουλμανική Τουρκία, που δεν θέλει να βάλει μέσα της η Ευρώπη.
Όχι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα....
Ίσα - ίσα η διεύρυνση της Ε.Ε. με κριτήριο την γιγάντωση της αγοράς της, με βρίσκει αντίθετο κάθετα!
Αλλά δηλαδή, μεγαλύτερη ζημιά κοινωνική και οικονομική θα κάνει η ένταξη της Τουρκίας, από όση έκαναν όλες οι πρώην ανατολικές χώρες μαζί; (που αποτελούν αυτή τη στιγμή το βασικό μοχλό του "αντλαντισμού" και της κατάλυσης του κοινωνικού κράτους στην Ε.Ε.)
Θα πει κανείς όχι άλλο κράτος μέσα, αλλά γιατί σταματά κανείς τώρα κι όχι από πριν;
Έχει το Κουρδικό η Τουρκία, αλλά το προτεκτοράτο της "Μακεδονίας" δεν έχει το Αλβανικό;
Όλες αυτές οι χώρες είναι τυπικά πιο Δημοκρατίες.. Καλά ποίος σοβαρός πιστεύει ότι αυτό είναι το πρόβλημα;
Α, υπάρχει και η Κύπρος, μόνο που εμείς τα Καρντάσια τους, σαν άλλοι Λάμπροι Κατσώνηδες (αν σ' αρέσει μπάρμπα Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο!!), φροντίσαμε να τους διευκολύνουμε με τις ακαταστασίες μας.
Τι θέλω να πω; έ λίγο η Ευρώπη έχει κι αυτή τον χριστιανικό ρατσισμό της απέναντι στη Τουρκία...

Διάβαζα το βιβλίο του Παμούκ, απέναντι στα Μικρασιατικά παράλια και σκεφτόμουν πόσο χάνουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (η Χίος, η Σάμος, η Κως...) που τους λείπει η σύνδεση, εμπορική, κοινωνική και πολιτιστική με την απέναντι ακτή.
Να πηγαίνεις μισή ώρα από τη Σάμο στο Κουσάντασι και από κει να παίρνεις το τραίνο για το Καρς...
Να μια ιδέα για τους Φεσωτούς Ηλεκτρικούς Λαμπτήρες της Γείτονος. Μπορεί να ξεκινήσουν τη σύνδεση με την Ευρώπη από το Αιγαίο.
Κι αν προχωρήσει το σχέδιο, τότε οι ίδιοι οι Τούρκοι "θα βάζουν ζάχαρη" στα ντεπόζιτα των F16 του Βαθέος Κράτους που θα τους χαλάνε το παζάρι.
Ένα τέτοιο εγχείρημα είναι δύσκολο βέβαια και έχει τα ρίσκα του και έχει αρκετούς να χάσουνε αν δεν γίνει με σύστημα. Πρώτα από όλους οι λιανέμποροι και οι αγρότες της αποδώ πλευράς. Γι’ αυτό δεν είναι σωστό να αφεθεί στις δυνάμεις της ανεξέλικτης αγοράς. Αλλά να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί από Κράτη και οργανωμένες Κοινωνίες Πρόνοιας και Προόδου.
Θα μπορούσε η χώρα μας ένα τέτοιο πλάνο να το βάλει στα προκαταρκτικά της εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε. και να πάρει βοήθεια και από κει. Γιατί, αν και δεν την θέλουν την Τουρκία, δεν θα της πουν ποτέ όχι ξεκάθαρα και πάντα θα γίνεται παζάρι.
Βέβαια κανείς δεν λέει όχι για τα εθνικά δίκαια, την υφαλοκρηπίδα κτλ. Δεν λέω να γίνουμε οσφυοκάμπτες...
Μπορούμε όμως να κάνουμε εμπόριο και επαφές ακόμα και με αυτά άλυτα, με τη μόνη προϋπόθεση την αμοιβαία δήλωση ότι δεν θα τα λύσουμε αυτά με πόλεμο!
Ποιός ξέρει, αύριο σε μια κοινωνία άλλων πηγών ενέργειας, η υφαλοκριπίδα να μην έχει τόσο σημασία όσο σήμερα.
Τώρα πραγματικά, το μόνο που ελπίζω είναι οι απέναντι "λαμπτήρες", αν συνεχίζουν τον ρεαλισμό και σταδιακά να ξεβρακώνουν το κατεστημένο που παίζει θέατρο σκιών: Στο μπερντέ με κατάλληλο φωτισμό Κεμάλ, αλλά πίσω από το μπερντέ δόλιος παραδόπιστος πασάς της Οθωμανικής παρακμής. Το μόνο που φοβάμαι, είναι μη τυχόν μέσα στο ρεαλισμό τους, τους πείσουν οι Ηρακλείς των Εσπερίδων, ότι για να παραμείνουν στο ντοβλέτι πρέπει να κάνουν ότι έκαναν και οι προηγούμενοι: Να φαγώνονται με τον Ρωμιό και οι δυο να αδειάζουν μαζί τα ταμεία τους στη "Τζένεραλ Νταϊνάμικς"...Διότι, δεν νομίζω ότι κανείς νουνεχής στη Τουρκία πιστεύει ότι είναι πρόβλημα του η Ελλάδα. Τι κινδυνεύει από μας; Τι θα κερδίσει αν πάρει από μας ένα νησί;

Από την άλλη, είναι αναγκαίο και οι δικοί μας να γίνουν λίγο λαμπτήρες: Ο κύριος πρωθυπουργός π.χ., αν ήταν "λαμπτήρας" θα έλεγε ξεκάθαρα ότι θα κάνει εκλογές τον Μάρτη και μέσα σε αυτούς τους λίγους μήνες θα έδειχνε τον πρόλογο αυτού που θα επακολουθήσει, αν κερδίσει τις εκλογές.

Για να ξέρει ο λαός τι θα ψηφίσει.

Για να μη θυμίζει τον προκάτοχό του που έκανε 3 φορές εκλογές πρόωρα....
Θα έκανε ένα πραγματικό ανασχηματισμό, χωρίς να υπολογίζει δελφίνους και ΜΜΕ, παρά μόνο την υστεροφημία του.
Ως λάτρης της Ιστορίας θα γνωρίζει πόσα χρόνια κυβέρνησε αυτό τον τόπο ο Βούλγαρης, ή "Τσουμπές".

Αλήθεια ποίος ιστορικός σκοντάφτει στο όνομά του, πέρα από την υπόθεση των "Σιμωνιακών" ή άλλων παρόμοιων;
Σημασία δεν έχει πόσο κυβερνάς, αλλά τι κάνεις όταν κυβερνάς!

Καλοκαιρινό 2 (συνέχεια)

Σε πούντες άγριες, κοφτερές
μαζί με τα γλαρόνια,
πολλές αυγές σπατάλησα
σε ρέμβη οριζόντων.
Το ψαροκάλαμο έσπασε...
κι απόμειναν τα όνειρα,
οι δισταγμοί, τα ζόρια...

Καλοκαιρινό

Η θάλασσα με τα ξάρτια της
μου γέλασε στυφά, τον έρωτα
με μια βραχνή μπουρού
θωρώντας με να κράζω, μα
σιγοντάρισε μαζί μου
σηκώνοντας φουσκονεριά...

Πυρ και ψήφος

Η αντίληψη που έλεγα...
Λέγανε διάφοροι σχολιαστέςστην Τι Βι χθες ότι ο Κ. Καραμανλής Β' έκανε λάθος που δεν έκανε εκλογές την Άνοιξη.. και να τώρα με τις πυρκαγιές κινδυνεύει να χάσει ψήφους...
Αυτό του το λέγανε και οι υπουργοί του:
Ότι έρχεται δύσκολο καλοκαίρι με πολλές φωτιές και έπρεπε να κάνουν εκλογές πριν από αυτό για να μη φαγωθεί και άλλο η διαφορά των 2,3, 4 μονάδων με τους "πράσσινους"..

Είναι να μη βγαίνεις έξω από τα ρούχα σου. Να προβλέπεις ότι το καλοκαίρι ίσως καεί το σύμπαν και να σε νοιάζουν μόνο οι ψήφοι.
Να μη τρέξεις-έστω και την τελευταία στιγμή- να ανανεώσεις τα πυροσβεστικά σου μέσα και να αποκαλύπτεται το χθεσινό χάλι με τα πυροσβεστικά αεροπλάνα για το μουσείο και τα 9 πιο καινούργια, που δεν μπορούν όμως κι αυτά να πετάξουν με πάνω από 42 Βαθμούς Κελσίου...
Αλήθεια οι Γερμανοί, Γάλλοι, Αμερικάνοι και Ρώσοι Ντήλερ- Κυβερνήτες που έρχονται συνέχεια εδώ για να αγοράσουμε όπλα, δεν κατασκευάζουν πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα?
Να πει ένας κυβερνήτης που πονάει τον τόπο:
- "Κοίτα φράου Μέρκελ, δεν θα πάρω γιουροφάιτερ, αλλά θέλω πυροσβεστικά σε καλή τιμή. Θα πάρω 20 με την πρώτη, αν μου δώσεις και τα πληρώματα τζάμπα για φέτος.."
Αυτό θα έκανε κάποιος, ο οποίος θα νοιαζόταν για το τι θα απογίνει το σπίτι του από τη φωτιά κι όχι αν θα συνέχιζε να έχει τους τίτλους ιδιοκτησίας μετά την καταστροφή του...

To γκρίζο "καίει" το γκρίζο- Κόζα Νόστρα συνέχεια..

Μιλούσαμε για τη μαφιόζικη αντίληψη της εξουσίας που έχουν πολλοί πλέον στο χώρο της πολιτικής...
Να πούμε πάλι ότι το κέντρο της μαφίας δεν είναι οι πνιμγένοι στο ποτάμι και τα μπαμ- μπουμ, αλλά η έννοια της "φαμίλιας", ενός δηλαδή κλειστού συστήματος αυτοπροστασίας, όπου ανήκεις για να προστατευτείς και αν δεν ανήκεις θα καταστραφείς..
Και έσκασε μύτη ο Γεράσιμος της Β' Πλανητικής περιφέρειας για να το επιβεβαιώσει.
Η άλλη συμμορία θα μας βάλει φωτιές για να αραιώνουν οι πελάτες μας....
Θα αρχίσουμε να χάνουμε σε δύναμη και οι μεγάλοι μαγαζάτρορες π.χ. τιβι & ράδια θα πάνε στην αντίπαλη συμμορία. Να μια σκέψη μαφιόζου!
Να μη το συνεχίσω όμως, γιατί ίσως δεν έχει και νόημα.

Το μόνο νοήμων νόημα που θα μπορούσε να έχει "το πράσινο καίει το πράσινο", είναι η διορθωτική δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, που είναι μεγάλη αλήθεια.
Χρειάζεται να σκύψουμε πάνω της, αν θέλουμε να μην κάουμε κάποια στιγμή σαν τα ποντίκια, ή αν δεν θέλουμε να έχουμε άρειανές συνθήκες ζωής.
Πρέπει να δούμε ότι καθημερινά η πόλις "βγαίνει" στην εξοχή, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και επειδή αυτό γίνεται άναρχα και έχει πολλές "σπίθες" μέσα της, γινόμαστε "παρανάλωμα πυρός".
Δεν φτάνουν λοιπόν οι απαγορεύσεις.
Δεν φτάνει η συνειδητοποίηση.
Χρειάζεται πραγματικά μια εθνική πολιτική για την αειφόρο ανάπτυξη.
Βέβαια οι "φαμίλιες" βάζουν πάνω από όλα την επιβίωσή τους.
Μπορεί να μη κάνουνε παρανομίες πάντα, αλλά η αντίληψη είναι αυτή που μετραέι...

Χαλαρά μπάνια εν μέσω καυτού θέρους

Έλειψα για διακοπές αρκετές μέρες...
Αποφάσισα να δώσω στον ευατό μου 20 μέρες "αναψύξεως" ..
Δεν άνοιξα κομπιούτερ, δεν διάβασα εφημερίδες.
20 μέρες σε επαφή με τη φύση, την οικογένοια, την λογοτεχνία και το παρελθόν τόπων της Ενδοχώρας.
Βέβαια, η τηλεόραση πανταχού καραδοκούσα σε πλοία, καφενεία, σταθμούς λεωφορείων κλπ, δεν με άφηνε όσο και αν ήθελα χωρίς ειδήσεις.. ...
Τουλάχιστον χωρίς τίτλους.
Έτσι έμαθα για τα " νοθευμένα " γραπτά, την "νοθευμένη" πυροπροστασία με τους 3 νεκρούς και την καμένη Πάρνηθα... το κίνημα των "Πράσινων Μπλόγκερ" και τον "Νονό Πρωθυπουργό" την ... "φιλμική δημιουργία" του αγαπητού Αλέκου Αλαβάνου.
Ας με συγχωρέσετε, αλλά αυτό εμένα, τον "χαλαρό παραθεριστή", με κέντρισε.
Όλα τα άλλα τα περίμενα να συμβούν (και μη μου πει κανείς κάτι διαφορετικό έχω χίλια επιχειρήματα στην φαρέτρα μου για τις "μωρές παρθένες"), αλλά τον Αλαβάνο σε ρόλο Πάγκαλου, όχι.
Όμως καταρχήν, έκανε κάτι θετικό, να ασχοληθούν τα ΜΜΕ μαζί του και να έρθει στην επιφάνεια ότι ο Πρωθυπουργός δεν καταδέχεται να απαντήσει ακόμα και σε αυτόν, που εκπροσωπεί θεσμικά το όχι ευκαταφρόνητο 3% του Λαού για μια κοινοβουλευτική απάντηση, έστω για μια φορά.

Και το κυριότερο νομίζω πως έχει και επί της ουσίας δίκαιο..
Όχι προσωπικά για τον Κωστα Καραμανλή, αλλά για όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει πρόσωπα και πράγματα που κινούνται ακόμα και στον δικό του πολιτικό χώρο .
Το ΚΚΕ το αφήνουμε έξω γιατί έχει άλλου είδους "πατερναλιστικά συστήματα ελέγχου" και όχι ...Σικελικά.
Γιατί πρέπει να πούμε ότι οι "Νονοί" δεν έχουν μόνο κακά , πολύς κόσμος στην Σικελία τους φιλά τα χέρια...
Επίσης αλήθεια είναι ότι ο ίδιος -έστω επικοινωνιακά- μπόρεσε να αρθεί πάνω από αυτή την εικόνα με την πρόθεσή του να μην εγκλωβιστεί στις "δάφνες της αρχηγίας" και να διεκδικήσει μαχόμενος της επανεκλογή του στο Κοινοβούλιο.
Τέλος να δηλώσω ότι όλα αυτά που γράφω ουδεμία σχέση δεν έχουν με τη ψήφο μου, απλά μου αρέσουν οι άνθρωποι που ενίοτε προκαλούν.
Αν ο Πάγκαλος ας πούμε αυτό το σπόρ το έκανε πιο αραιά θα είχε μεγαλύτερη πέραση, γιατί π.χ. αυτό το "κ. Τίποτα" πολύ μου άρεσε. Πάλι να μη το δει κανείς προσωπικά αλλά ενδεικτικό ενός κλίματος.
Θα συνεχίσω περί της "Κόζα Βουλής Νόστρα", όποτε μπορέσω..
καλά μπάνια