Εκκλησιαστικά Σχέδια επί Χάρτου (συνέχεια από το "Η εκδημία του Σεπτού Αρχιεπισκόπου ΜΑΣ")

1. Οι περιορισμοί, εφόσον η εκκλησία θα συγκροτηθεί σε σώμα , θα μπουν από εδώ και πέρα. Βασικός περιορισμός η συμμετοχή στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και στις Ολομέλειες της Ενορίας.(πλην αντικειμενικών κωλυμάτων και στις δύο περιπτώσεις).
2. Η Ολομέλεια της Ενορίας κάθε «Νέα Τρίτη» εκλέγει 12 λαϊκά μέλη (6 τακτικά +6 αναπληρωματικά, που το δεύτερο εξάμηνο της ενιαυσίας περιόδου θα γίνουν αυτά τακτικά ) για την ενοριακή επιτροπή. Δικαίωμα επανεκλογής στην Ενοριακή Επιτροπή θα έχουν μετά τέσσερα χρόνια. Αν δεν υπάρχουν υποψήφιοι για όλες τις θέσεις της ενοριακής επιτροπής, για τις κενές θέσεις θα γίνεται κλήρωση ανάμεσα σε όσους ήταν επίτροποι τις προηγούμενες ετήσιες περιόδους.
3. Όλοι οι κληρικοί της Ενορίας, συμμετέχουν στην Ενοριακή επιτροπή, ψηφίζουν όμως δύο κάθε φορά εναλλασσόμενοι με τρόπο συνοδικό. Αν δεν υπάρχουν άλλοι κληρικοί στην Ενορία, ο εφημέριος της θα έχει 2 ς ψήφους στην ενοριακή επιτροπή.
4. Δίνεται ένα διάστημα σε κάθε ενορία να καταρτίσει τον κανονισμό της που θα είναι το εσωτερικό της «σύνταγμα». Η νομοκανονική επιτροπή της Μητρόπολης εγκρίνει τους κανονισμούς του ενοριών και τις τυχόν αναθεωρήσεις τους. Δύνανται επίσης να υπάρχουν υποεπιτροπές, π.χ. κατήχησης και παιδείας, εκκλησιαστικής διακονίας, εξωραϊστική κλπ. που θα προβλέπονται από τον κανονισμό κάθε ενορίας. Αυτή η ενοριακή οργάνωση ανταποκρίνεται και στο «κοινοτικό» σύστημα που ίσχυσε κατά την Τουρκοκρατία και σε πολλά μέρη της Ελλάδας μέχρι την δικτατορία του Μεταξά. Οι Κληρικοί της Ενορίας πρέπει να είναι βέβαια εγκεκριμένοι πριν την τοποθέτησή τους με την ψήφο των μελών της.
5. Μητροπολιτική Σύνοδος συγκροτείται από τον Μητροπολίτη, 3 Κληρικούς (Ιερείς ή Διάκονοι) που θα συμμετέχουν εναλλασσόμενοι κατά τα πρεσβεία Ιεροσύνης, (όπως γίνεται σήμερα με την αντιπροσώπευση των μητροπόλεων στη συγκρότηση της Δ. Ι. Σ.), 1 Μοναχό ή 1 Μοναχή (που θα συμμετέχουν αντιπροσωπεύοντας τα μοναστήρια τους εναλλασσόμενοι με κυκλικό τρόπο , όπως γίνεται σήμερα με την συγκρότηση της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους). Αν δεν υπάρχουν μοναστήρια θα συμμετέχει στην σύνοδο ένας επιπλέον Ιερέας. Θα συμμετέχουν επίσης έξι λαϊκοί συνοδικοί (Υποχρεωτικά 3 από αυτούς θα είναι γυνάικες).
6. Πως θα εκλέγονται τώρα οι Λαϊκοί Συνοδικοί: Καταρχήν οι ενορίες θα αντιπροσωπεύονται κυκλικά, όπως γίνεται σήμερα με την αντιπροσώπευση των μητροπόλεων στη συγκρότηση της Δ.Ι.Σ., Όταν είναι περίοδος που η ενορία είναι συνοδική θα καλείται από την Ενοριακή Επιτροπή ειδική ολομέλεια που θα εκλέγει με μυστική ψηφοφορία τον Λαϊκό Συνοδικό της Ενορίας (και τον αναπληρωτή του)
7. Οι τακτικές συνεδρίες της Μητροπολιτικής Συνόδου είναι μηνιαίες.
8. Κάθε ενορία αλλά και κάθε εγγεγραμμένο μέλος της τοπικής Εκκλησίας μπορεί να προτείνει θέματα για συζήτηση. Ακολουθείται αυστηρή χρονολογική σειρά με βάση την ημερομηνία υποβολής στην διάταξη των θεμάτων προς συζήτηση. Η Μητροπολιτική σύνοδος υποχρεούται να απαντήσει εγγράφως σε κάθε πρόσωπο ή εκκλησιαστικό φορέα που εισηγήθηκε ένα θέμα.
9. Τα έξοδα συμμετοχής των λαϊκών συνοδικών (εισιτήρια, διαμονή βαρύνουν την Εκκλησία).Χώρος διεξαγωγής ορίζεται ένα μοναστήρι (μπορεί να εναλλάσσεται, ανάλογα τις δυνατότητες της Επισκοπής).
10. Λαϊκός Μητροπολιτικός συνοδικός εκλέγεται κανείς μέχρι τρεις φορές.
11. Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Μητρόπολης για πολύ σημαντικά ζητήματα. Συγκροτείται από όλους τους κληρικούς και όλα τα λαϊκά μέλη των ενοριακών επιτροπών (τακτικά και αναπληρωματικά) που έχουν θητεία την περίοδο που Μητροπολιτική σύνοδο. Ψηφίζει και αναθεωρεί κανονισμό της Μητρόπολης μετά από εισήγηση της νομοκανονικής επιτροπής .
12. Νομοκανονική επιτροπή της Μητρόπολης, με τριετή θητεία. Προεδρεύει Ιερέας . Συμμετέχουν 2 λαϊκοί (1 θεολόγος και 1 νομικός κατά προτίμηση έλλείψει αυτών και άλλοι) με δημοσιευμένο έργο πάνω στα εκκλησιαστικά θέματα κατά προτίμηση στο Κανονικό Δίκαιο. Ορίζονται από την Κληρικολαϊκή Συνέλευση.
13. Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας. Συγκροτείται από έναν Εκλεγμένο Λαϊκό Αντιπρόσωπο κάθε Μητρόπολης τους Μητροπολίτες και τον Αρχιεπίσκοπο.
14. Η Ιερά Σύνοδος Εκλέγει όπως και σήμερα τους Μητροπολίτες επί τριπροσώπου που έχει καταρτίσει η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της "χηρεύουσας" Μητρόπολης.
15. Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Εκκλησίας της Ελλάδος: Η ανώτατη αρχή της Εκκλησίας. Εκλέγει τον Αρχιεπίσκοπο . Συμμέτεχουν όλα τα μέλη κληρικά και λαϊκά των Μητροπολιτικών Κληρικολαϊκών Συνελέυσεων.
16. Η εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι κρατική Υπηρεσία. Αλλά Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Ειδικό καθεστώς ρυθμίζει μεταβατικά την μισθοδοσία του προσωπικού της, όπως και όλων των άλλων νόμιμων θρησκευτικών οργανισμών.

Σχέδια επί χάρτου ναι, αλλά να μη μας λέν ότι δεν γίνεται....

Επικήδειος

Ο άνθρωπος Χρήστος Παρασκευαϊδης πέθανε ταλαιπωρημένος
Θα κρατήσω για πραγματικά ειλικρινές καλό κατευόδιο τα λόγια της Ηλιάνας, σε σχόλιο της σε προηγούμενο δημοσίευμα μου:"Ίσως και στα τελευταία του να φοβήθηκε ότι τελικά μπορεί και να υπάρχει θεός,…." Και αυτό αρκεί...
Μέτρο του αξιακού κώδικα βάσει του οποίου κρίνεται ο Χρήστος Παρασκευαίδης δεν είναι ο άψογος δικαστής (δόξα τον μεγαλοδύναμο εσχάτως να κάνουμε από τέτιους και εξαγωγή), αλλά ο ληστής στον σταυρό.

Από κει και πέρα, κάνοντας τις θεολογικές, κοινωνιολογικές και ιστορικές διαπιστώσεις μου για το προφίλ της εκκλησιαστικής θητείας που κληρονομεί, μπορώ να πω κάποια πράγματα.
Δυστυχώς υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του λαού, μεγαλωμένο στα κατηχητικά και στις θρησκευτικές οργανώσεις που αισθάνεται όπως ο Εβραίος της εποχής του Χριστού:
Ο κουρελής και αντιφατικός λαός που μπορεί να κρίνει την οικουμένη ολάκερη..

Πετυχημένος εκφραστής και ινστρούχτορας της αντίληψης αυτής ήταν ο Χ.Π.
Θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο επικίνδυνος, άν ήταν περισσότερο μεθοδικός και κρυψίνους.
Ευτυχώς ήταν άμεσος και παρορμητικός..
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι βοηθήθηκε από το ιστορικό πλαίσιο, όταν μεγάλα τμήματα του λαού ένιωθαν να πλήτονται από "ανεξήγητες" με βάση τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις τους δυνάμεις και γύρεψαν καταφύγιο στην ταυτότητα.
Βοηθήθηκε και από μια μερίδα διανοουμένων και πολιτικών (ας τους πούμε χοντρικά "εκσυγχρονιστές") που δέχτηκαν την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση χωρίς όρους και με αυτόν τον τρόπο επέτρεψαν σε περίπου φουνταμενταλιστές σαν πολλούς από τους "υπασπιστές" του Χ.Π., να λειτουργούν σαν το αντίπαλο δέος.
Ο Χ.Π. τους υπολόγιζε γιατί ήταν πάντα τα "κομάντα" στις όχι και τόσο φουντενταμενταλιστικές διεκδικήσεις του (βλέπε Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, Εκκλησιαστικές Ακαδημίες με κρατικό χρήμα, Μ.Κ.Ο."Αλληλεγγύη" κλπ.)
Επειδή θέλω να πω τα πράγματα όπως τα αισθάνομαι, από τη στιγμή που εν έτει 2008, ο εκκλησιαστικός θεσμός έχει απωλέσει ακόμα και αυτή την δημοκρατικότητα που είχε όταν το ευρύτερο πλαίσιο είχε Βασιλεία, πραγματικά θα ήμουν χαρούμενος, αν με το θάνατό του άνοιγε ένας νέος κι ελπιδοφόρος κύκλος στην ελλαδική εκκλησία.
(Έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος λυτρώθηκε από τον πόνο)
Όμως σήμερα ειλικρινά δεν χαίρομαι, γιατί φοβάμαι ότι αυτό που θα έλθει μπορεί να είναι και χειρότερο.

Η εκδημία του Σεπτού Αρχιεπισκόπου ΜΑΣ

Μη βαράτε αδέλφια, επίτηδες μπήκε αυτού ο τίτλος, μπας και μπει κανένας θρησκευάμενος και τα διαβάσει τα παρκάτω..

Λοιπόν, όπως και όταν πέθανε ο Σεραφείμ, ακούγονται και τώρα διάφορες και από πολλές πλευρές φωνές για την συμμετοχή του λαϊκού στοιχείου στην εκλογή αρχιεπισκόπου.
Λοιπόν μάγκες, πάρτε το χαμπάρι, αν γινόταν έτσι όπως είναι τα πράγματα εκλογή το πιο πιθανό να ψήφιζαν κοπαδιαστά και φανατικά οι εθνοθρησκευάμενοι ιδεολογικώς κινούμενοι και να 'χαμε χειρότερο "Πρώτον" από αυτόν που θα βγάλουν οι Καρδινάλιοι...
Ή να έβγαζαν αρχιεπίσκοπο ο Μάκης , ο Θέμος και ο Ντεπρεντέρης.
Η Λύση δεν είναι η εκλογή μόνο αρχιεπισκόπου ή απλά επισκόπων, αλλά ο βαθύς εκδημοκρατισμός της Εκκλησίας που θα γίνει με "μετακένωση" του αρχαίου Συνοδικού Συστήματός της (ανώτερο από την αστικοδημοκρατική αντιπροσωπευτική δημοκρατία) στην σύγχρονη εποχή.
Μόνο όταν λειτουργήσει πραγματικά η συνοδικότητα θα έχουμε έναν αρχιεπίσκοπο στα πρότυπα του Μεγάλου Βασιλείου..

"Δράττομαι της ευκαιρίας" λοιπόν και σας παρουσιάζω τις σκέψεις μου.
Τμηματικά.
Δεν διεκδικούν ρόλο «κανονικών» κειμένων, είναι ακριβώς έτσι όπως σκέφτομαι τα πράγματα
Η Εκκλησία έχει «πολίτευμα», αυτό είναι το «Συνοδικό σύστημα». Δεν είναι ανάγκη να ψάχνουμε πολυσύνθετες λύσεις για να μην υπάρχουν φατριασμοί και ανταγωνισμοί.
Αν αλλάξει η αντίληψη για τα «αξιώματα», πιο σωστά διακονήματα στην Εκκλησία , ίσως όσοι θέλουν να προσφέρουν να μην κυνηγάν τη θέση του επισκόπου, αλλά του συνειδητού και θεολογημένου καντηλανάφτη.
Γιατί αυτόν θα συναντήσει πρώτον ο πάσχων άνθρωπος που θα μπει σε έναν ναό.
Το συνοδικό σύστημα βέβαια πρέπει να μην αφορά μόνο την Ιεραρχία, αλλά κάθε επίπεδο εκκλησιαστικής συσσωμάτωση΄.
Συνοδικό σύστημα στην Ενορία (το κύτταρο της εκκλησίας).
Σύνοδος εδώ θεωρείται όλος ο πληθυσμός της Ενορίας.
Πως θα νομιμοποιηθεί αυτό το σώμα;
Απλούστατα θα δοθεί ένα χρονικό διάστημα σε όλη την Ελλάδα να γραφτούμε όλη μέλη ενοριών.
Οπωσδήποτε για την εγγραφή χρειάζονται κάποιοι περιορισμοί.
Ας πούμε να μην ανήκεις σε άλλο θρήσκευμα, ή να μην έχεις απαρνηθεί εμπράκτως την βάπτισή σου. (Σε όσους έχουν τελέσει μόνο πολιτικό γάμο, ας ρωτήσουμε μήπως είναι παντρεμένοι με αλλόδοξο ή αλλόθρησκο, ή άθεο..
Δεν θα χαλάσουμε τις σχέσεις των ανθρώπων με δικανικούς περιορισμούς. Ας καταλάβουμε επί τέλους την εποχή μας)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Παρακαταθήκη για τον Νέο Αρχιεπίσκοπο, από τον πιο γνωστό Επίσκοπο.

"Αν αυτός που απογυμνώνει τον ντυμένο ονομάζεται λωποδύτης,
αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό, αν και μπορεί να το κάνει, δεν είναι το ίδιο;
Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού.
Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού.
Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποιήτα είναι του ξυπόλητου.
Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού.
Λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους ενώ θα μπορούσες να βοηθήσεις, το αρνήθηκες!"
Ομιλία Μ. Βασιλείου "Εις το καθελώ μου τας αποθήκας" Β.Ε.Π.Ε.Σ.
ΤΟΜ 54, ΑΘΗΝΑ 1976, ΣΕΛ 64-65

..."Να μη μου χρησιμοποιείς σοφιστικούς κομπασμούς στο λόγο, ούτε στα άσματα υπερβολικά γλυκιές φωνές, ούτε συζητήσεις υπερήφανες και φορτικές για τους άλλους, αλλά σε όλα να ελλατώνεις την επιδεικτική μεγαλοποίηση. Να είσαι ωφέλιμος στο φίλο, ήρεμος στον υπηρέτη, ανεξίκακος προς τους θρασείς, φιλάνθρωπος προς εκείνους που βρίσκονται σε κακή κοινωνική κατάσταση. να παρηγορείς τους πάσχοντες. Να επισκέπτεσαι αυτούς που βρίσκονται σε θλίψεις . Να μη περιφρονείς κανέναν απολύτως. Να είσαι ευχάριστος στην προσφώνηση, ανοιχτόκαρδος στην απάντηση, βολικός, ευκολόπιστος σε όλους. Να μην εγκωμιάζεις τον εαυτό σου, ούτε τους άλλους να παρακινείς να σε εγκωμιάζουν.
Να μη δέχεσαι άσεμνο λόγο. Να κρύβεις όσα μπορείς από τα πλεονεκτήματά σου.
Για τα αμαρτήματά σου να γίνεσαι ο ίδιος κατήγορος του εαυτού σου και να μην αναμένεις τους έλεγχους των άλλων, ώστε να μοιάζεις με τον Ιώβ, ο οποίος δεν απέφυγε τον πολύ όχλο της πόλεως, για να εξομολογηθεί μπροστά τους το σφάλμα του.
Να μην είσαι αυστηρός στις επιπλήξεις και να μην ελέγχεις γρήγορα και με εμπάθεια (γιατί αυτό είναι αυθάδεια), ούτε να καταδικάζεις τον άλλο για μικρά σφάλματα σαν να είσαι εσύ ακριβοδίκαιος."....
Μ. Βασιλείου ομιλία "περί ταπεινοφροσύνης" (Ε.Π. 31, 537-540)

Και δεν μπορώ να ξεχάσω τον ανώνυμο εκπαιδευτικό από την Πάτρα, που βρήκε το θάρρος στην επί του τελετουργικού τυπικού ομιλία του για την γιορτή των 3 Ιεραρχών να τα "χώσει χοντρά" και προκαταβολικά, σε όσους -ρασοφόρους ή μη- σήμερα "πενθούν" υποκριτικά ανά το Πανελλήνιο:
....
«Εσείς δεν χορταίνετε να τρώτε και να δαγκώνετε τους φτωχούς και εγώ δεν θα σταματώ να σας ελέγχω!» Με την ίδια ακριβώς παρρησία ο Χρυσόστομος θα μπορούσε και σήμερα να υπερασπίζεται από τον άμβωνα τη μνήμη των δεκατεσσάρων νεκρών εργατών οι οποίοι ανασφάλιστοι και εξαθλιωμένοι καταδικάστηκαν σε θάνατο φρικτό στα εργοτάξια της βιοπάλης και της κατάφωρης εκμετάλλευσης. Θυσία στο βωμό της «ισχυρής Ελλάδας» και της «Μεγάλης Ιδέας» των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Οι αγώνες «στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία» και οι αδικοχαμένοι εργάτες στοίχειωσαν ως μονόστηλα στις εσωτερικές σελίδες κάποιων εφημερίδων, δίχως την υπεράσπιση κάποιου Χρυσοστόμου… Του ιεράρχη, ο οποίος πούλησε ακόμη και τα αντικείμενα του επισκοπείου του και κατάργησε τα επίσημα γεύματα για να υποστηρίξει τη φτωχολογιά της Αντιόχειας και της Κωνσταντινούπολης.

Τίμιοι καθώς ήταν με τη συνείδησή τους και συνεπείς στο εκκλησιαστικό τους χρέος οι Τρεις Ιεράρχες θα εξοργίζονταν σήμερα περισσότερο με την υποκρισία μας : όταν η κοινωνία υποκρίνεται φορώντας το «φιλάνθρωπο» προσωπείο της και οι πανίσχυρες πολυεθνικές διαφημίζουν την «κοινωνική τους προσφορά» η πρόκληση δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Η ελεημοσύνη δεν μπορεί να γίνεται το άλλοθι της κοινωνικής αδικίας. «Ελεημοσύνη από αδικίες δεν γίνεται» καταγγέλλει ο Μέγας Βασίλειος, αφού «δεν μπορεί να γίνει ο Θεός συνένοχος ληστών και αρπακτών». Επιφυλακτικοί όπως και τότε σε τέτοιου είδους «δωρεές» οι Τρεις Ιεράρχες, αμφιβάλλω αν θα συμμετείχαν σήμερα σε «πλειστηριασμούς ανθρωπιάς» και σε «φιλανθρωπικές βραδιές». Γιατί, γι’ αυτούς, αληθινή αγάπη είναι πριν απ’ όλα η κατάργηση της σχέσης εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου. Και μιλούν με θάρρος και τόλμη γι όλα αυτά οι Τρεις Ιεράρχες επειδή οι ίδιοι είχαν εξαντλήσει με την ασκητική ζωή τους τα δικά τους όρια θυσίας και προσφοράς.
.....

Ο Βασιλεύς πέθανε ζήτω ο Βασιλεύς
και εγώ σαν τη Φρουρά του Βυζαντινού Παλατίου θα επωφεληθώ για παρέμβαση.
"Το πνεύμα όπου θέλει πνει"....Που ξέρεις , μπορεί κανένας διάκος να τα διαβάσει αυτά και τα επόμενα και να πληροφορήσει κανένα ψηφοφόρο μητροπολίτη...

Ο Χριστόδουλος είναι πλεον στα χέρια του Κυρίου Του.

"Ο Θεός να αναπάψει την ψυχή του", όπως θα έλεγε και ο παππούς μου..

Όλων των μυαλό είναι στον αντικαταστάτη του, αλλά -εν τω μεταξύ- πρέπει να πούνε και λίγες κοσμικές μπούρδες.
Όπως "σήμερα είναι μουντή μέρα" (Νίκος Χατζηνικολάου),
"Πενθεί το Πανελλήνιο","Υπάρχει διάχυτη θλίψη" και λοιπά..

"Αδελφοί εν Κυρίω Αγαπητοί", σταματήστε να γελοιοποιήστε!
Δεν σας άκουσα να λέτε το ίδιο, όταν πριν λίγες μέρες πέθανε ένα παιδί από ναρκωτικά.
Τότε το μυαλό σας ήταν στην τσόντα και το κουτσομπολιό.

Ο Χριστόδουλος, αν και δεν ήταν και πλήρης ημερών έζησε τη ζωή του και έδειξε το μπόϊ του.
Θα έπρεπε να είστε χαρούμενοι που ξεκουράστηκε από την ταλαιπωρία...

Μην το παίζεται και καλοί χριστιανοί, γιατί για τον Θεό όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι...

Ευτυχώς άνοιξε νέο σήριαλ και θα απελευθερωθούμε από τα Ντιβιντι...
Θα επανέλθω στα εκκλησιαστικά.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ "ΔΙΔΑΞΕΙ" Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΤΙ

"ΕΠΕΣΕ" Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΝΤΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΜΠΛΕΓΜΕΝΟΣ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

Ταυτόχρονα, εδώ στην Ελλάδα γίνονται συζητήσεις για τον διπολισμό και προβάλλεται το ενδεχόμενο μιας "κεντροαριστερής" συγκυβέρνησης.

Σ' αυτό το ενδεχόμενο, εγώ από εδώ ποτέ δεν εναντιώθηκα κατ' αρχήν.

Όμως ποτέ δεν το εμφάνισα ως άμεσο στόχο.

Προέχουν οι προγραμματικές συγκλίσεις...οι οποίες σε ένα πλαίσιο θα μπορούσαν να γίνουν. Με την επιστροφή της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στις αρχές του Κράτους Πρόνοιας και Ευημερίας, δηλαδή στις Κεϋνσιανές αναδιανεμητικές στρατηγικές και στην σύνθεση τους με άλλες πιο ριζοσπαστικές αρχές που μπορεί να φέρει η ριζοσπαστική και αντισυστημική αριστερά. Αυτές αφορούν τον κοινωνικό έλεγχο κάποιων κεντρικών μέσων παραγωγής.

Βέβαια, ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός θα προσπαθήσει να πνίξει αμέσως μέσω της απόσυρσης κεφαλαίων και θέσεων εργασίας μια πραγματικά στοχευμένη προσπάθεια για αναδιανομή εισοδήματος και ισχύος και κοινωνικό έλεγχο της οικονομίας.

Και εδώ είναι η αντίφαση: Μπορεί πραγματικά μια κυβέρνηση, όσο και "αριστερές" προθέσεις, αν έχει, χωρίς ρήξη με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα (μη ξεχνάτε ότι αυτή τη στιγμή ούτε Κεντρική Τράπεζα δεν έχουμε), να τις πραγματοποιήσει; Και ας πούμε, ότι αποφασίζει να πάει σε ρήξη, θα την στηρίξει ο λαός, αν δεν είναι προετοιμασμένος για αυτή τη ρήξη;

Ας μη ξεχνάμε, ότι αρκετά μικροαστικά στρώματα, τα οποία δεν έχουν λόγο να είναι αντίθετα σε μια τέτοια πολιτική που περιγράφεται παραπάνω, διότι σήμερα πλήττονται κι αυτά, όταν προκληθεί σοβαρή οικονομική ανησυχία, ενδέχεται να αντιδράσουν πολύ αρνητικά.

Μήπως η αποφαστική αντίσταση και ο ουσιαστικός προσεταιρισμός όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του λαού στην "αντίσταση", είναι προτιμότερη;

Μήπως δυσκολέυοντας τα σχέδια τών διεθνών καπιταλιστικών κέντρων και κερδίζοντας ακόμα και κάποιες τακτικές νίκες, σφυρηλατείται ένα πραγματικό και ριζωμένο στην κοινωνική βάση "μέτωπο", πιο αξιόμαχο, ακόμα κι όταν πραγματικά ωριμάσουν οι συνθήκες για την αλλαγή στη διακυβέρνηση;

Εν τω μεταξύ, θα υπάρχουν και πραγματικές, ρεαλιστικές και πολυσυνθετικές προτάσεις, που σήμερα δεν υπάρχουν.
Η κυβέρνηση Πρόντι, "έπεσε" λοιπόν και 20 μήνες μετά φαίνεται να μην έχει την πλειοψηφία για να προκυρηχθούν εκλογές και έτσι θα γίνουν διάφοροι συμβιβασμοί και συμψηφισμοί για να αποτραπεί η γρήγορη επάνοδος του νεοφιλελεύθερου Μπερλουσκόνι και των σκληρών δεξιών συνεργατών του.

Αυτός ο φόβος, παρότι υπήρχαν σημαντικές κοινωνικές αντιδράσεις, έκανε και τους κυβερνητικούς εταίρους (ειδικά τους αριστερούς) να είναι προσεκτικοί στις εντός της κυβέρνησης αντιδράσεις τους. Έτσι κυβέρνησε 20 μήνες χωρίς πολύ μεγάλους κλυδωνισμούς, παρά τα μέτωπα που άνοιξε με εργαζόμενους (π.χ. περίπτωση Αlitalia, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων κλπ). Παρόλα αυτά έχανε σε πραγματική λαϊκή υποστήριξη και να που φτάσανε 20 μήνες μετά: Να υπάρχει κίνδυνος επιστροφής ενός ακόμα πιο δυνατού Μπερλουσκόνι!

Ας τα σκεφτούμε και αυτά στην Ελλάδα, έχουν άλλα παραδοσιακά "τζάκια" και άλλες "λαϊκογενείς" γκαζόσομπες για να ζεστάνουν το πολιτικό σύστημα, φτάνει να μη κινδυνέψουν οι πραγματικοί κυβερνήτες.

Το ερώτημα είναι: Εμείς θέλουμε να κινδυνέψουν;

Πάντως και στην Ιταλία φαίνεται να υπάρχει κάποια διέξοδος και αυτή δεν είναι άλλη από το Γερμανικό Παράδειγμα...
ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ Δ.Ε.Α. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες το επόμενο διάστημα. Ο πολιτικός χάρτης στην Ιταλία ξαναχαράσσεται, και μόνο την προηγούμενη βδομάδα ανακοινώθηκαν τρεις νέες συγχωνεύσεις κομμάτων. Ένας από τους νέους σχηματισμούς είναι το νέο Δημοκρατικό Κόμμα που ίδρυσε ο Βάλτερ Βελτρόνι, δήμαρχος της Ρώμης, ο οποίος φιλοδοξεί να διαδεχτεί τον Πρόντι στην πρωθυπουργία. Το κόμμα του φιλοδοξεί να γίνει η έκφραση της κεντροαριστεράς στην Ιταλία, συγκεντρώνοντας από τα εκσυγχρονιστικά στοιχεία του παλιού ιταλικού ΚΚ ως χριστιανοδημοκράτες πολιτικούς.
Ως αντίβαρο σε αυτή τη δεξιά μετατόπιση των πολιτικών σχηματισμών μπορεί να θεωρηθεί η δήλωση του Φράνκο Τζιορντάνο, γραμματέα της Επανίδρυσης, ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει ιδρυθεί ένας νέος συνασπισμός κομμάτων με τον τίτλο «Αριστερά», με σκοπό να καλύψει το τεράστιο κενό που, κατά τη γνώμη του, θα υπάρξει στην πολιτική σκακιέρα. Βέβαια, απομένει να αποδειχθεί το πόσο προς τα αριστερά θα σπρώξει τα πράγματα, με δεδομένο ότι το νέο κόμμα, πάλι σύμφωνα με δήλωση του Τζιορντάνο, δεν θα περιέχει τον προσδιορισμό «κομμουνιστικό» και δεν θα χρησιμοποιεί ως έμβλημα το σφυροδρέπανο.

Χιπ- χόπ για την επικαιρότητα!

Έχω μπουχτίσει με φαγητά
και τη κοιλιά μου έκαψα
με καρυκεύματα πάρα πολλά
Ζω μέσα σ' όνειρο εμετικό
και ροχαλίζω με πανικό...
Στον εφιάλτη μου βλέπω πολλούς
και πλέμπα σκέτη και τυχερούς
τρέχουν σκοφτάφτουν,
πως να σωθούν οι δήμιοι έρχονται
και τους βουτούν.
Η Καρμανιόλα στημένη,
κοφίνια με πτώματα σκόρπια παντού
ανθρώπου δεν φαίνεται καμία σκιά
μόνο μαϊμούδες και τρωκτικά
με οίστρο καγχάζουν κι τραγουδούν:
"Σφάξτε τους όλους με μια σπαθιά!
Κάψτε του άκληρου την αγορά!
Βαρβάρους δεν θέλατε;
Ήρθαμε μεις, γνήσιοι, γήινοι αιμοσταγείς...
Αυτή η ιστορία δεν θα' χει τέλος καλό,
δεν θα 'ρθει μετά κανένα μωρό!"

Το πρωτοδημοσίευσα ως "Αλέξανδρος" εδώ.

ΥΠΕΡ-ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΑΟΣ

Nα λοιπόν που η χρηματιστηριακή επιμένει και διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό, και χάνεται σιγά - σιγά σημαντικό μέρος της αξίας των επιχειρήσεων.
Επιχειρήσεων ακρογωνιαίων λίθων για την εθνική οικονομία, όπως η Δ.Ε.Η., ο Ο.Τ.Ε, το ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ και η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, στις οποίες 2 τελευταίες επιχειρήσεις είναι τοποθετημένοι οι κόποι της ζωής της γενιάς που φεύγει (όσο και να θέλουμε να μας κάνουν να το ξεχάσουμε): Ο παππούς δεν καταλαβαίνει από μετοχοποίηση και έτσι αντί για κομπόδεμα χρησιμοποεί το απλό ταμιευτήριο.
Και δεν μπορεί, η χρηματιστηριακή κρίση να μην αγγίζει και την χώρα μας, αφού στις μετοχές έχουν αλωνίσει οι λεγόμενοι θεσμικοί, δηλαδή τα μεταφερομένα κεφάλαια, είτε υψηλού, είτε λιγότερο υψηλού ρίσκου.
Τι θα μας πείραζε, αν δανειζόταν όλες αυτές οι καίριες για την εθνική οικονομία επιχειρήσεις (και όταν το είχαν ανάγκη) με ομόλογα ή άλλους καθαρούς τρόπους από τις οικονομίες του Λαού; Όπως γινόταν επί πεντηκονταετία και βάλε;
Από το κομπόδεμα του αγρότη παππού, που τότε του περίσσευαν.
Από τα λίγα περισσεύματα του Εργάτη και του Υπάλληλου, που πια δεν υπάρχουν, γιατί η πραγματική αξία των μισθών κατρακύλησε την τελευταία 15ετία τουλάχιστον...
Αλλά και εκτός την κατρακύλα του μεροκάμματου, τα ιδιωτικά Μ.Μ.Ε. έστρεψαν τον κόσμο, να καταθέτει τα υπάρχοντά του στον κόσμο της νύχτας και της κιτς γκλαμουριάς, γιατί αν δεν υπάρχει ουσιαστική ανάπτυξη, μόνο αυτοί οι τομείς δημιουργούν θέσεις εργασίας..
Η ανυπαρξία κράτους πρόνοιας και κράτους παιδείας, έστρεψε τον κόσμο, να καταθέτει το υστέρημά του στα ιδιωτικά θεραπευτήρια και εκπαιδευτήρια..
Ας δανειστούμε εθνικά λοιπόν από τον κάθε κύριο Σόρος...
Αλλά είπαμε μάθαμε όλοι τις μεγαλοστομίες.... Όπως κάποτε κάθε φοιτητάκος χρησιμοποιούσε πανεύκολα το "Προτσές της Ιστορίας", τώρα πανεύκολα ακαδημαϊκοί χρησιμοποιούν ως νεφελώδη βρισιά τον όρο κρατικισμός... προσπαθώντας να αποφύγουν την κριτική στον ιδιωτισμό. (Αν υπάρχει κρατισμός τότε αυτό που βιώνουμε είναι υπεριδιωτισμός!)
Αλλά ως πότε θα υπάρχουν Ιδιώτες - idiots δηλαδή;
Υ.Γ. Πως είναι τόσο σίγουροι ότι δεν μπορεί να έρθει μια κατάσταση σαν την κρίση του 1929;

To μεγαλύτερο Σκάνδαλο των Ημερών μας

Όχι Νομικό, αλλά Ηθικό.
Και δεν αφορά μόνο αυτούς (γιατί είναι και πολλοί άλλοι "ομόλογοι"), αλλά κυρίως εμάς που τα ανεχόμαστε.
Δεν μπορεί κύριε Μπλερ, με τη φήμη σου ως πρώην πρωθυπουργός να πηγαίνεις να εργαστείς στην τράπεζα J.P. Morgan. Έναν από τους κορυφαίους οργανισμούς που είναι στο μετερίζι των επιθέσεων ενάντια στην αξία της εργατικής δύναμης στην Ευρώπη.
Και ενώ είσαι ήδη πληρωμένος υπάλληλος της απορρύθμισης, να ξανασκέπτονται να σε φέρουν ως πρόεδρο της Ε.Ε.
Αυτό είναι αθέμιτος ανταγωνισμός!

Το θέμα είναι, αν το έχουμε καταλάβει όλοι εμείς και ιδίως αυτοί που έβαλαν κάτι τέτοιους να προασπίζουν την ιδέα της κοινωνικής δικαιοσύνης, ότι ούτε για τα στραβά μάτια δεν τηρούν τα προσχήματα.
Φίλοι του ΠΑΣΟΚ, αν θέλετε να γυρίσετε σελίδα πρέπει να ξεκόψετε από αυτά τα "υποδείγματα".
Θα με πείτε "λαϊκιστή"; Να με πείτε. Εγώ για αυτό είμαι σε διάλογο μαζί σας, για να σας τσούζω. Σαν τον Ο. Λαφοντέν... και αυτός Σοσιαλδημοκράτης ήταν παλιά!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ: ΠΟΡΝΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ!

ΦΙΛΕ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕ ΚΑΝΑΛΑΡΧΗ,
ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ.
ΣΤΙΣ 8 ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΥΠΟΥ
"PLAYBOY", ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ!
KAI EΣΥ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΦΤΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΟΛΠΟ ΤΩΝ
ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ
"ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ".
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΣΟΝΤΑ ΟΜΩΣ, ΟΧΙ ΞΕΚΩΛΑ ΤΥΠΟΥ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ!
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ "ΜΗΧΑΝΗ"!

"Θέλουμε η αλλαγή να έχει νόημα"

Από εδώ μέσα έχω κάνει συχνά- πυκνά αυστηρή κριτική στο ΠΑΣΟΚ και στον δήθεν σοσιαλισμό που μάλλον εκπροσωπούν οι ηγετικές του ομάδες την τελευταία δεκαετία.

Όπως επίσης ευχήθηκα την δήλωση της βραδιάς της ήττας ο ΓΑΠ να την έχει κάνει με κάθε ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα.

Μέχρι στιγμής, παρόλο που η σχέση μου με την πολιτική είναι θερμή, η σχέση μου με τα κόμματα, ειδικά της εξουσίας, είναι πολύ ψυχρή.

Παρόλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω ότι θαυμάζω ανθρώπους και έχω αρκετούς φίλους τέτοιους στην πραγματική ζωή, οι οποίοι μέσα από τα κόμματα προσπαθούν με βάση τις αξίες τους, να υποστηρίξουν τον λαό και την χώρα. Όπως πιστεύουν και όπως ελπίζουν.

Κάποιος ιντερνετικός φίλος, με προέτρεψε να αναρτήσω αυτό το μπάνερ και εδώ.

Επειδή στα γραπτά του εγώ διακρίνω πάθος, αλήθεια και αυθεντικότητα, το αναρτώ, παρόλο που η κριτική μου θα συνεχίζει να συντροφεύει το ΠΑΣΟΚ (όπως και άλλα κόμματα) το ίδιο αιχμηρή μέχρι τώρα.

align="left" width="200" height="301">
Θέλουμε η αλλαγή να έχει νόημα...

Να μην είναι μικρή και αποκομμένη από εσάς.



Μόνος δεν μπορεί κανείς.



Ξέρουμε τι θέλουμε να αλλάξουμε...

Ξέρουμε με ποιους θέλουμε να το αλλάξουμε...



Νιώθετε έτοιμοι;

Περισσότερα την Πέμπτη...

Η πίπα και η …. γαργάρα

Σήμερα ο «μάστορας» μας έδειξε τις αφίσες από το έργο που παίζεται εδώ και ένα μήνα στην φαντασία όλων των χωριανών …
Στην αρχή μάθαμε τον τίτλο: «Ο μπαρμπούλης όταν έχει οργασμό δεν μπορεί να βγάλει τον σκασμό!»
Μετά, ο καθένας μας στη φαντασία του άρχισε να το πλάθει:
Άλλος έκανε θρίλερ...άλλος κοινωνικό δράμα, «αμάρτησα για τη δουλειά μου» ας πούμε...
άλλος σε τσόντα με πολιτικά μηνύματα. Φερ' ειπείν οι «αμαρτωλές καλόγριες», στέλνουν ένα μήνυμα κατά του θρησκευτικού φανατισμού!
Ο "μάστορας" έπρεπε να δείξει τις αφίσες από το έργο, γιατί θα τον τρώγαμε ζωντανό.
Ναι το έργο υπάρχει και είναι αντάξιο της φήμης του!

Ταυτόχρονα στο χωριό πεθάνανε κάποια παιδιά, άλλα από εισαγόμενη «μαγεία», άλλα απλά από μοναξιά.
Προς στιγμή πήγαμε να ξεχάσουμε, γαμώ την σχιζοφρένειά μας, το φανταστικό μας έργο. Αλλά γρήγορα βρήκαμε ένα τρόπο να τα συνταιριάξουμε και τα δυο:
Που και που "κατεβάζουμε καντήλια" και ξανά στην φαντασία μας!
Άντε, το πολύ κάποιοι να κάτσουν να ακούσουν κανέναν άλλο μπαρμπούλη που τάζει και ποτάμια, εκεί που δεν χρειάζονται γιοφύρια.
Είναι εύκολο στην εισαγόμενη «μαγεία» να αντιπαραθέτεις εγχώρια «αγυρτεία»..
Το ξέρει και αυτό ο "μάστορας", έτσι τον παίζει και αυτόν τον μπάρμπα καμιά φορά στα "επίκαιρα"!

Τώρα, υπάρχουν και κάποιοι τρελοί επιστήμονες που ψάχνουν ένα τρόπο για μην χρειαζόμαστε ούτε μάγια ούτε ξόρκια.
Ίσως παίξουν στα "ψιλά" τώρα που τους θυμηθήκαμε, αναγκαστικά!
Συνήθως όταν μιλάνε στα ίσα, δεν θέλουμε να ακούσουμε.
Και τώρα που τα λένε, αγχωνόμαστε, γιατί κάτι πρέπει να κάνουμε.
Αλλά το ξέρει και αυτό ο "μάστορας" και θα φροντίσει να οριοθετήσει το πράγμα.

Κάποιοι από αυτούς τους επιστήμονες βέβαια, έχουν αποδεχτεί τη συνέπεια του ρόλου τους (κάνοντας μάλλον ψυχανάλυση):
Τα λένε επιστημονικά… πίνουν κανένα συνεδριακό καφέ σε ακριβά ξενοδοχεία (ελάχιστοι βέβαια από αυτούς είναι κανονικοί πελάτες τους), κάνουν βιογραφικά και κάποια στιγμή, κανένας πιο ευαίσθητος μπαρμπούλης, μπορεί να τους πάρει στο "επιτελείο" του.
Όταν ξεχαρμανιάσει από εξουσία, πήδημα και λοιπά υποκατάστατα, μπορεί και να ακούσει, αλλά κυρίως να πράξει 1 από τα 10 που θα του πουν.
Ο "μάστορας", αυτός που φτιάχνει το μεγάλο έργο, τους έχει λοιπόν και αυτούς στο πρόγραμμα. Μαζί με τα ιγουάνα στο Animal Planet, αλλά τους έχει!

Ηθικόν Δίδαγμα: Η πίπα, υγειονομικώς προϋποθέτει τη γαργάρα!

Άγνωστη Λέξη: "Μάστορας"= ο τεχνικός στα ειδικά κινηματοθέατρα. Αν καμιά φορά η χιλιοπαιγμένη ταινία χαλούσε, το φιλοθεάμον κοινό φώναζε:
"Μάστορα βαράς κι εσύ μα..."

Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ και η αναπηρική σύνταξη

Θα σας πω σήμερα ένα ανέκδοτο που μου το είπανε έφηβοι:
...Όταν ο Χριστός πήγε στην Κολυμπήθρα του Σιλωάμ, ένας παράλυτος δεν έβγαινε έξω.
"Άσε του λένε οι μαθητές, αυτός είναι Έλληνας.."
Πάει κοντά του ο Χριστός και ο Έλληνας τραβήχτηκε, ξαφνιασμένος:
" Μη Κύριε", λέει," ξέρω ότι είσαι ο Υιός του Θεού κτλ, κτλ.. και δεν χρειάζεται να μου το αποδείξεις! Είδαμε και πάθαμε να βγάλουμε αυτή την ρημάδα την αναπηρική σύνταξη!"

Εφαρμόζω την ποιητική "Διαθήκη" του Κατσαρού, που είχα πριν λίγο καιρό ανεβάσει και εδώ..
Η συνέχεια και οι όποιες δικές μου σκέψεις στα σχόλια

Διαμαρτυρία και Διακυβέρνηση.

Σκέψεις τριβελίζουν στο μυαλό μου από την Κυριακή 6/1/2008, που διάβασα τις παρακάτω αράδες στην συνέντευξη του Ανδρ. Λοβέρδου στον "Ελ. Τύπο": "Τα κόμματα εξουσίας στα μάτια του πολίτη είναι αναξιόπιστα. Ταυτοχρόνως, τα δύο κόμματα της Αριστεράς δεν διατυπώνουν πρόταση διακυβέρνησης του τόπου αλλά εκφράζουν διαμαρτυρία. Διαμαρτυρία προς τα κακώς κείμενα, με συλλεκτική δημαγωγία, εκφράζει και ο ΛΑΟΣ. Ιδού το αδιέξοδο. Ο πολίτης δεν βλέπει λύσεις στα προβλήματά του και απογοητεύεται. Το πολιτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται στα πρόθυρα διαζυγίου με τους κοινωνούς και τους πολίτες."(Όλη η συνέντευξη εδώ).
Οι σκέψεις αυτές ενισχύθηκαν και από την συμμετοχή μου στις συζητήσεις για το "ασφαλιστικό", στους "Φακέλους Προτάσεων" ( βλέπε εδώ ,αλλά και παραπάνω και παρακάτω στους "φακέλους").
Δεν ήθελα να τις εκφράσω όμως στο μπλογκ.. Είπα, "ας ξεκινήσω το νέο έτος με λιγότερες πολιτικολογίες...". Όμως να η πραγματικότητα που είναι εδώ και με "τσιγκλάει"!
Τέλος πάντων, σήμερα μου δώθηκε και η ευκαιρία, με την δημοσκόπηση της "Μέτρον Ανάλυσις" , που πρώτη φορά δίνει μία σαφή τάση προς τα αριστερά, να απαντήσω -δια της απαντήσεως στον κ. Λοβέρδο- και σε πολλούς άλλους:

Δεν μπαίνω εδώ στο πως τα 2 κόμματα της αριστεράς, διαχειρίζονται την διαμαρτυρία και αν θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιήσουν περισσότερο την ολοένα και βαθύτερη αντίθεση προς την σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα. Είναι άλλο θέμα.
Θα μείνω σε όσους λένε (μήπως επειδή απλά δεν είναι κυβέρνηση;) ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Πως έχουν οδηγηθεί σε οριακό σημείο και χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές.
Αν λέτε ότι έχετε έτοιμη πρόταση διακυβέρνησης, δύσκολα θα σας πιστέψει ο κόσμος. Μετά από τόσα στραπάτσα, κατάλαβε ότι είναι τρικ.
Ο κόσμος καθημερινά βιωματικά αποδομεί το κυρίαρχο μοντέλο και πρέπει να τον ακολουθήσετε.
Μέσα από την αποδόμηση, θα έρθει η οικοδόμηση ενός ευρύτερου κινήματος που θα κλονίσει στερεότυπα, αξιώματα, θα ζητήσει ένα διαφοροποιημένο πλαίσιο κοινωνικής ζωής και τελικά θα εκφραστεί ως πρόταση όχι απλά διακυβέρνησης, αλλά ριζικής πολιτικής αλλαγής.
Σίγουρα λάθη του πρόσφατου ριζοσπαστικού παρελθόντος, πρέπει να συνυπολογιστούν, όμως χωρίς έμπνευση κανείς δεν πάει μπροστά.
Αν έχετε την έμπνευση, τότε και αυτοί που σήμερα κατακρίνετε ως απλά κινήματα διαμαρτυρίας (κάτι σαν τους "Λουδίτες", ας πούμε) θα σας ακολουθήσουν με τον τρόπο τους.
Αν θέλετε την Διακυβέρνση ως ένα ρετουσάρισμα, δυστυχώς μόνο στη φθορά του άλλου μπορείτε να ελπίζετε και αυτό είναι κακό για τον τόπο!
Είστε σε θέση να αποδομήσετε αυτά τα αξιώματα και τις κυρίαρχες λογικές που μιζεριάζουν τις ζωές των πολλών, καλύτερα από τα κατ' εσάς αναποτελεσματικά "κινήματα διαμαρτυρίας"; Απαντείστε στον εαυτό σας!

ΣΤΟΥΣ "ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ":
"ανέβασα" το κεντρικό ερώτημά μου για το ασφαλιστικό...
"Ειδικοί", περιμένω βοήθεια, όχι όμως αύξηση ορίων και μείωση συντάξεων.
Αν ήταν έτσι εύκολο, ο μπακάλης της γειτονιάς θα έκανε το διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας και θα γλιτώναμε κάτι παλυχούς μισθούς!

2008 αιτίες και μία ακόμα αφορμή για αντίσταση!

Νέος Χρόνος, Νέες Σκέψεις...Και αισιοδοξία!

Σήμερα 2/1/2008, και το πρώτο πολιτικο-κοινωνικό δημοσίευμα μου για το 2008, αφιερώνεται στην έρευνα που παρουσίασε η "Καθημερινή της Κυριακής" 30/12/2007 σχετικά με το πως η ελληνική κοινή γνώμη αξιολογεί την πρόσφατη ιστορία της πατρίδας μας.
Και, ω του θαύματος, σε πείσμα της προπαγάνδας, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανακατανομή του εισοδήματος, το Εθνικό Σύστημα Υγείας κτλ, συνεχίζουν να είναι ψηλά σε αξία, ενώ αντίθετα για παράδειγμα, η Ο.Ν.Ε. που έφερε και θεσμικά την μονοκρατορία της λεγόμενης "ελεύθερης αγοράς", πολύ χαμηλά.
Έτσι δεν είναι παράξενο, που είναι πρώτη σε θετική αξιολόγηση η πρώτη κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου (1981-1985) και ακολουθούν με θετικό σκόρ και οι κυβερνήσεις του πρεσβύτερου Καραμανλή (ο οποίος κατηγορήθηκε για Σοσιαλμανία..). Ανταποκρίνονται στο πόθο της πλειοψηφίας του λαού (ακόμα και των συντηρητικών πολιτών), για κοινωνικές αλλαγές προς όφελος των πολλών με ανακατανομή του εισοδήματος και της ισχύος.

To έκανε κουτσά -στραβά κυρίως ο Αντρέας της πρώτης εποχής.

Αλλά και ο γέρο- Καραμανλής της μεταπολίτευσης προσπάθησε, έστω και με πιο σιγανά βήματα, σε αντίθεση ίσως με τα αισθήματα του λαού, που ήθελε πιο μεγάλες αλλαγές. Ο λαός που έφερε στο τέλος τον Αντρέα..
Θα μου πείτε έγιναν τότε και λάθη, που επέτρεψαν σήμερα π.χ. το Εθνικό Σύστημα Υγείας να νοσεί..
Να τα δούμε τα λάθη, όμως αυτό που θέλει ο λαός κατά βάθος είναι άλλη πολιτική.
Προτάσεις ψάχνει που να ανταποκρίνονται στα αισθήματά του.
Και αυτό είναι μια αφορμή για αισιοδοξία!