Αναρτήσεις
Σκέψεις τριβελίζουν στο μυαλό μου από την Κυριακή 6/1/2008, που διάβασα τις παρακάτω αράδες στην συνέντευξη του Ανδρ. Λοβέρδου στον "Ελ. Τύπο": "Τα κόμματα εξουσίας στα μάτια του πολίτη είναι αναξιόπιστα. Ταυτοχρόνως, τα δύο κόμματα της Αριστεράς δεν διατυπώνουν πρόταση διακυβέρνησης του τόπου αλλά εκφράζουν διαμαρτυρία. Διαμαρτυρία προς τα κακώς κείμενα, με συλλεκτική δημαγωγία, εκφράζει και ο ΛΑΟΣ. Ιδού το αδιέξοδο. Ο πολίτης δεν βλέπει λύσεις στα προβλήματά του και απογοητεύεται. Το πολιτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται στα πρόθυρα διαζυγίου με τους κοινωνούς και τους πολίτες."(Όλη η συνέντευξη εδώ).
Οι σκέψεις αυτές ενισχύθηκαν και από την συμμετοχή μου στις συζητήσεις για το "ασφαλιστικό", στους "Φακέλους Προτάσεων" ( βλέπε εδώ ,αλλά και παραπάνω και παρακάτω στους "φακέλους").
Δεν ήθελα να τις εκφράσω όμως στο μπλογκ.. Είπα, "ας ξεκινήσω το νέο έτος με λιγότερες πολιτικολογίες...". Όμως να η πραγματικότητα που είναι εδώ και με "τσιγκλάει"!
Τέλος πάντων, σήμερα μου δώθηκε και η ευκαιρία, με την δημοσκόπηση της "Μέτρον Ανάλυσις" , που πρώτη φορά δίνει μία σαφή τάση προς τα αριστερά, να απαντήσω -δια της απαντήσεως στον κ. Λοβέρδο- και σε πολλούς άλλους:
Δεν μπαίνω εδώ στο πως τα 2 κόμματα της αριστεράς, διαχειρίζονται την διαμαρτυρία και αν θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιήσουν περισσότερο την ολοένα και βαθύτερη αντίθεση προς την σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα. Είναι άλλο θέμα.
Θα μείνω σε όσους λένε (μήπως επειδή απλά δεν είναι κυβέρνηση;) ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Πως έχουν οδηγηθεί σε οριακό σημείο και χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές.
Αν λέτε ότι έχετε έτοιμη πρόταση διακυβέρνησης, δύσκολα θα σας πιστέψει ο κόσμος. Μετά από τόσα στραπάτσα, κατάλαβε ότι είναι τρικ.
Ο κόσμος καθημερινά βιωματικά αποδομεί το κυρίαρχο μοντέλο και πρέπει να τον ακολουθήσετε.
Μέσα από την αποδόμηση, θα έρθει η οικοδόμηση ενός ευρύτερου κινήματος που θα κλονίσει στερεότυπα, αξιώματα, θα ζητήσει ένα διαφοροποιημένο πλαίσιο κοινωνικής ζωής και τελικά θα εκφραστεί ως πρόταση όχι απλά διακυβέρνησης, αλλά ριζικής πολιτικής αλλαγής.
Σίγουρα λάθη του πρόσφατου ριζοσπαστικού παρελθόντος, πρέπει να συνυπολογιστούν, όμως χωρίς έμπνευση κανείς δεν πάει μπροστά.
Αν έχετε την έμπνευση, τότε και αυτοί που σήμερα κατακρίνετε ως απλά κινήματα διαμαρτυρίας (κάτι σαν τους "Λουδίτες", ας πούμε) θα σας ακολουθήσουν με τον τρόπο τους.
Αν θέλετε την Διακυβέρνση ως ένα ρετουσάρισμα, δυστυχώς μόνο στη φθορά του άλλου μπορείτε να ελπίζετε και αυτό είναι κακό για τον τόπο!
Είστε σε θέση να αποδομήσετε αυτά τα αξιώματα και τις κυρίαρχες λογικές που μιζεριάζουν τις ζωές των πολλών, καλύτερα από τα κατ' εσάς αναποτελεσματικά "κινήματα διαμαρτυρίας"; Απαντείστε στον εαυτό σας!
Ανήκουμε στη Διεθνή του Μαρασμού
-
«Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα, θα το έκανα από τότε
που ήμουν λοχίας» είχε πει ο Γιώργος Κονδύλης. Ο ίδιος είχε χαρακτηριστεί
ότι λε...
Πριν από 14 ώρες
16 σχόλια:
Πολύ φοβάμαι αγαπητέ μου ότι αν περιμένεις απάντηση από...Αριστερά, θα περιμένεις πολύ, γιατί πρέπει πρώτα να ωριμάσουν οι συνθήκες, να
δια-σκεφτούν οι σοφές κεφαλές, να περάσουν οι σκέψεις από τα όργανα κλπ.κλπ.Εν τω μεταξύ όμως, μην απογοητεύεσαι, η κοινωνία θα έχει πάει μπροστά και θα τους περιμένει, όπως πάντα.
Καλησπέρα.
Αρχικά να σου πω ότι το ίδιο έιχα πει και εγώ λίγο πριν επιστρέψω Ελλάδα για τις διακοπές των Χριοστουγέννων. Δεν ήθελα το τελευταίο ποστ να είναι πολιτικό και αν και με προκάλεσαν οι δηλώσεις του Τσάτσου (όνομα και πράμα!) τις άφησα στην άκρη. Βέβαια το σημερινό σου ποστ ταιριάζει πολύ και με όσα συζητάμε στους φακέλους, οπότε πιστεύω πως καλά έκανες και το ανέβασες, γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο.
Να σχολιάσουμε την άποψη του Λοβέρδου. Με μία πρώτη ανάγνωση δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Πράγματι, τα κόμματα εξουσίας στα μάτια του πολίτη είναι αναξιόπιστα και αυτό αντικατοπτρίζεται στις δημοσκοπήσεις. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα δύο κόμματα της Αριστεράς δεν διατυπώνουν πρόταση διακυβέρνησης του τόπου αλλά εκφράζουν διαμαρτυρία. ΣΕ ανύποπτο χρόνο ο vagnes είχε πει ότι αν ο Τσίπρας εκλεγεί και κατέβει με ένα εφαρμόσιμο πολιτικό πρόγραμμα άσκησης εξουσίας, ίσως και να είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Διαφωνώ εγώ προσωπικά, ωστόσο καταλαβαίνεις ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα δύο κόμματα της αριστεράς απλά διαμαρτύρονται.
Από εκεί και περα, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Οχι επειδή δεν είναι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση, αλλά γιατί ο Καραμανλής έιχε τέτοια ανοχή από τον κόσμο την προηγούμενη τετραετία που θα μπορούσε πραγματικά να αλλάξει κάποια πράγματα, να κάνει τομές, πραγματικές μεταρρυθμίσεις, αλλά τελικά δεν έκανε τίποτα.
Είναι όμως η σειρά μου να ρωτήσω; Τι εννοείς «ριζικής πολιτικής αλλαγής»; Το τέρμα του δικοματισμού; Την έναρξη σχηματισμού κυβερνήσεων συνεργασίας; Την άνοδο στην εξουσία ενός τρίτου κόμματος; Απλά να σου πω ότι κανένα από τα τρία δεν είναι ριζική πολιτική αλλαγή. Και τα τρία τα έχουμε ζήσει στην Μεταπολίιτευση. Ριζική πολιτική αλλαγή θα είναι μόνο η επανάσταση ή η επιστροφή στην βασιλεία. Για να είμαι ειλικρινής κανένα από τα δύο δεν βλέπω.
Αν θέλεις την γνώμη μου εγώ πιστεύω σε μία απλή αλλαγή. Σε μία αλλαγή του τρόπου προσέγγισης του πολίτη από τον πολιτικό που θα βασίζεται στην ειλικρίνεια και οχι στο ρουσφέτι, σε μία ριζική ανανέωση του πολιτικού δυαμικού της χώρας, σε μία ίση μεταχείριση, σε μία πολιτική ίσων ευκαιριών, σε μία συνεννόηση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτή τη χώρα, στη επιστροφή της πολιτικής απέναντι στην σκανδαλολογία. Τα παραπάνω δεν θα έπρεπε να θεωρούνται ριζική πολιτική αλλαγή γιατί είναι τα αυτονόητα σε μία δμοκρατική χώρα.
Και στον εαυτό μας απαντήσαμε φίλε ΚΚ, αλλά και σε πολλούς άλλους. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς που θελουμε να λέμε ότι ασχολούμαστε, ενημερωνόμαστε, διαβάζουμε. Το ζήτημα είναι αν αυτοί που μας ρώτησαν και πήραν την απάντηση μας θα την κάνουν πράξη.
Αλέξανδρε, θα συμφωνήσω με τον gskapetis στο πνεύμα και στην ελαφρώς ειρωνική του διάθεση...κάτι τέτοιο πιστεύουν αρκετοί σκεπτόμενοι πολίτες που ήταν και παραμένουν αριστεροί αλλά έχουν αποσυρθεί γιατί δεν βλέπουν φώς. Δεν θα συμφωνήσώ, όμως, στο διαχωρισμό κοινωνίας και αριστεράς γιατί κοιτάξτε γύρω σας και πές τε μου ποιοί θα είναι σε λίγο αυτοί που θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα και του μικρομεσαίου για να εξακολουθούν να ψηφίζουν ΝΔ; Επειδή δεν βλέπουμε τους φτωχούς να ζητιανεύουν-δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν φτωχοί....επειδή δεν βλέπουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει όπως και η τρύπα του όζοντος....
Επομένως αρχικά το θέμα είναι ταξικό κι γι' αυτό θα απασχολήσει άμεσα την αριστερά....φθάνει να ενεργοποιήσει και τη σκέψη της, φθάνει να αποφασίσει να συνεργαστεί και να μην κρύβεται πίσω απο την κατακραυγή ενάντια στον δικομματισμό...η τακτική αυτή ωφελεί τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Επίσης, εντός των κομμάτων παίζεται στην ουσία 'καπιταλιστικό παιχνίδι' κι επομένως πρέπει να πέσουν οι μάσκες σε όλους αυτούς που μιλάνε με τσιτάτα χωρίς αντίκρυσμα...Αλλη είναι η γλώσσα της εποχής απλά ακόμα οι περισσότεροι την ψάχνουν είτε γιατί έχουν μείνει στον προηγούμενο αιώνα είτε γιατί είναι ψώνια και νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα κι επομένως οι υπόλοιποι τους χρωστάμε....
Η Αριστερά στην εξουσία στην Ελλάδα; Χα! Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Η πραγματική δύναμη της Αριστεράς, οι πολίτες που πραγματικά γνωρίζουν και υποστηρίζουν μια πραγματικά αριστερή πολιτική, είναι το πολύ 10%. Οποιαδήποτε αύξηση του ποσοστού αυτού (λέμε τώρα) θα είναι εντελώς συγκυριακή και θα οφείλεται σε απογοητευμένα μικροαστικά στρώματα που μόλις αντιληφθούν τι στ' αλήθεια επαγγέλλεται η Αριστερά θα γυρίσουν έντρομοι πίσω.
Πραγματικά δυνατή Αριστερά δεν πρόκειται να δούμε αν δεν μεταβληθούν ριζικά οι κοινωνικές δομές - κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Αλλιώς άντε να δούμε κανένα εφήμερο και κατά βάση λαϊκιστικό μόρφωμα τύπου Τσάβες - κι αυτός έχει τα πετρέλαια για στήριγμα, η Αριστερά στην Ελλάδα πού θα βρει να πατήσει;
Η αποδόμηση αυτή εμένα μου μυρίζει νέο κόμμα.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι που θα κλίνει και με τι πρόγραμμα.
Γιώργο όπως κατάλαβες δεν ψάχνω την αριστερά, που λειτουργεί όπως κάποιες παραθρησκευτικές οργανώσεις.
Ναι στην επανάσταση των πρώην φιλήσυχων καταναλωτών ελπίζω..
Δεν μιλώ βέβαια για επανάσταση με γκιλοτίνες, ή γενικότερα με όπλα, αλλά για μια ειρηνική δημοκρατική επανάσταση. Βέβαια αυτό θα εξαρτηθεί. Αν η κατάσταση δεν εκτονωθεί με δημοκρατικό ριζοσπαστισμό, μπορεί να εκτονωθεί ακόμα και με πόλεμο!
Ελένη τελικά, μπορούμε να ορίσουμε ένα πλαίσιο κοινών στόχων;
Βρένους και εγώ πιστεύω, ότι δεν είναι δυνατό να ονειρεύεσαι ανατροπές αν δεν δημιουργήσεις μια στέρεα σχέση και ουσιαστική συναντίληψη με ευρύ τμήμα πληθυσμού.
Το έχω ξαναγράψει, πιστεύω ότι δεν μπορούν να γίνουν πολλά, χωρίς τη δημιουργία μιας νέας ανατρεπτικής διεθνούς. Ωστόσο όμως, αν και δεν φανταζόμαστε την ουσιαστική αλλαγή αύριο μπορούμε να την προετοιμάζουμε για μεθαύριο.
Χρειάζεται "τέλος"(αριστοτελικό) η πολιτική. Αυτή είναι μια κριτική που μπορεί να ασκηθεί σε τμήμα της αριστεράς. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με την πολιτική αντίστασης τελικά δεν κερδίζεις ίσως περισσότερα με μια πολιτική συναίνεσης εκεί που δεν πρέπει. Ωστόσο το τέλος πρέπει να είναι περιγράψιμο στο ορατό μέλλον.
Και πρέπει η αριστερά να δουλέψει για αυτό. Τίμια, χωρίς τρικ, χωρίς συναίνεση, αλλά να δουλέψει.
"..δεν κερδίζεις ίσως περισσότερα από μια πολιτική συναίνεσης εκεί που δεν πρέπει.."
λάθος πληκτολόγηση
Παναγιώτη, προς το παρόν ας συνεχίσουμε έτσι.
Έχω μεγάλη επιφυλακτικότητα απέναντι στα "νέα"...
Καλημέρα Κομμούνι μου,
Αχ τι καϋμός κι αυτός! Να μην μπορεί η αριστερά να εκφράσει κυβερνητική πρόταση. Έτσι και τολμήσει ένας αριστερός να προτείνει συγκεκριμένο πρόγραμμα (όχι όλως αορίστως όπως κάνουν συνήθως) και τι δεν θα ακούσει. Τι συμβιβασμένο θα τον πουν, τι αναθεωρητή κλπ κλπ.
Και εν τω μεταξύ θα μας κυβερνα η Δεξιά........Αχ και πάλι βαχ
Για μενα το θέμα ειναι να υπάρχουν ρεαλιστικές προτάσεις και θέσεις, δηάδη εφικτές, πραγματοποιήσιμες, ρεαλιστικές και σύγχρονες.
Εκ θέσεως η αντιπολίτευση ψάχνει να βρεί τα λάθη της Κυβέρνησης και να πείσει τον κόσμο οτι εξ αιτίας αυτων των λαθών δεν ειναι ικανή, άρα ψηφίστε άλλους, δηλαδή εμάς.
Η πολυ αριστερά δεν ειναι σε θέση να κυβερνήσει. Εξάντλησε τις φιλοδοξίες της με την ανίερη συμμαχία στην κυβέρνηση συμμαχίας τότε το '90 που γινε χαμός.
Τωρα τελευταία Συνασπισμός και ΠΑΣΟΚ ισως ισως να κοιτάζονται πιο φιλικά αλλα θέλει πολλή δουλειά ακόμα, αν μιλούσαμε για ανταλλαγή ενέργειας, δηλ. να δωσει το Πασοκ δύναη εξουσίας στην Αριστερα και να πάρει απο αυτην ρεύμα ανανέωσης.
Ελπίζω να ακούγονται ρεαλιστικά αυτα που σκέφτομαι :)
Οι πολιτες, ζητουν ενα κομμα που να τους κυβερνησει με νεο οραμα και προοπτικη διορθωσης και καλυτερευσης των υπηρεσιων που του παρεχονται απο την πολιτεια, βασιμη ελπιδα βελτιωσης των οικονομικων του, περιβαλλον εξασφαλισης εργασιας στους ανεργους νεους και εδραιωση πεποιθησης οτι τα χρηματα που συνεισφερει θα επιστρεφουν στον ιδιο χωρις να μπαινουν σε διεφθαρμενες τσεπες (για να πω τα κυριοτερα).
Αυτα τα παραπανω σε συνθηκες Δημοκρατιας και ελευθεριας.
Δικαιως λοιπον ειναι οι πολιτες επιφυλακτικοι.
Νεο οραμα δεν προσφερει κανενα κομμα.
Η ΝΔ σταθερη στα σκανδαλα και στην "τιμια" αποκαλυψη τους (τρομαρα μας), ουτε βημα ομως, για τιμωριες. Για τα υπολοιπα βαθια μεσανυχτα...και συσωρευση νεων προβληματων.
Στο ΠΑ σοκ ο ΠΑπανδρεου ειναι ακομη ΣΟΚαρισμενος ουτε που καταλαβαινουμε ουτε που μας εξηγουν γιατι. Νεο οραμα λεγεται θα ξεπηδησει σε ενα μηνα αλλα τα σημαδια μαλλον δυσοιωνα. Παρολα αυτα η ελπιδα των πολιτων παραμενει ζωντανη...μεχρι πότε ομως δεν το γνωριζει κανενας, ουτε μεσα στο ΠΑσοκ.
ΚΚΕ και νεο οραμα διαμετρικα αντιθετες εννοιες. Με οραμα που εχει πεθανει εδω και καιρο δεν μπορω να καταλαβω πως συνεχιζει να ψηφιζεται. Ελπιδα εστω για καποια αναθεωρηση αυτων που αποδειχτηκαν αναποτελεσματικα στο παρελθον, ουτε που διακρινεται. Μπορει ετσι να εμπνευσει νεους ψηφοφορους;
Φτανοντας στο ΣΥΡΙΖΑ η ελπιδα για το νεο οραμα αρχιζει και τελειωνει στον Τσιπρα τελεια και παυλα. Το συνεδριο ουτε κι' αυτο φαινεται (μεχρι στιγμης) να ετοιμαζει καποια αλλη ευχαριστη εκπληξη.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ αποτελεσαν μια ευχαριστη εκπληξη που ομως χωρις χαρισματικο ηγετη κλπ, δυσκολα μπορουν να ικανοποιησουν αμεσα τις επιτακτικες μας αναγκες.
Τι μενει λοιπον αγαπητοι φιλοι;
Τιποτα θα ηταν η πιο γνησια και ειλικρινης απαντηση, τουλαχιστον απο τα φαινομενα και τα γεγονοτα.
Αυτο το τιποτα που βλεπω και ελπιζω και πολλοι αλλοι, δεν το αντιλαμβανονται λετε τα κομματα;
Η απαντηση ειναι ΝΑΙ και παρα πολυ μαλιστα.
Γιατι λοιπον δεν κινειται τιποτα;
Η απαντηση ειναι, κατα την αποψη μου, μια:
Με δεδομενη την ανυπαρκτη αξιοπιστια της πολιτικης, των πολιτικων, των κομματων και των πρακτικων τους, όποιο μετρο και όποια αποφαση να παρθει, δεν ειναι ΙΚΑΝΗ να αντιστρεψει την αποψη του πολιτη περι αξιοπιστιας.
Απο το συμπερασμα αυτο μπορει να βγει και η λυση:
Αν λοιπον ενα κομμα αποφασισει δυναμικα και εμπρακτα να 'επενδυσει' στην αποκατασταση της χαμενης αξιοπιστιας και να εχει ενα προγραμμα εξουσιας που να απαντα στις παραπανω απαιτησεις που θεσαμε, τα πραγματα μπορει να αρχισουν να ειναι πιο αισιοδοξα, παρολο που και το εργο αυτο ειναι αρκετα δυσκολο, αλλα οχι ακατορθωτο.
H ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Προσωπικά, δεν είμαι σε θέση ούτε καν να διαμαρτυρηθώ, τουλάχιστον με την έννοια που κοινώς δίδεται στη διαμαρτυρία (…πορείες, συλλαλητήρια και τα τοιαύτα). Αυτό που δικαιούμαι και ζητώ είναι αξιοπρέπεια. Για το μεταπολιτευτικό πολιτειακό σύστημα έχω εκφραστεί εκτενώς σε προηγούμενη ενότητα… δεν έχει αλλάξει κάτι στις απόψεις μου. Για τα εν προκειμένω θιγόμενα προσθέτω επιγραμματικά κι εν τάχει :
1) Η διαμαρτυρία εκφράζεται με χίλιους δυο τρόπους. Θα ήθελα να υπενθυμίσω την αντίσταση του Μάνου Χατζιδάκι κατά την περίοδο της χούντας.
2) Η διαμαρτυρία, εφόσον κρίνεται αναγκαία, είναι υποχρέωση του απλού πολίτη. Υποχρέωση των κομμάτων και δει των ηγετών τους, είναι η εφαρμόσιμη πρόταση… αυτό για την αριστερά.
3) Δεν είναι δυνατόν, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ολόκληρης της ανθρωπότητας, όπως είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, να αντιμετωπίζεται ταξικά. Συγνώμη, αλλά είναι ξεφτίλα για το ΚΚΕ να επιμένει στην παραγωγή λιγνίτη, επί παραδείγματι, για να διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους οι εργατοπατέρες.
4) Έγινε λόγος για ίση μεταχείριση… κατά τη γνώμη μου, είναι η μεγαλύτερη υποκρισία όλων όσων χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση, ενώ παράλληλα κόβουν την κοινωνία σε τάξεις… με το ασφαλιστικό φάνηκε πως κανένας μας δεν θεωρεί τον εαυτό του ίσο με τους άλλους.
5) Έλεος πια με την καραμέλα του "βρώμικου ’89". Η συμμαχία της αριστεράς με τη ΝΔ ήταν τόσο ανίερη όσο είναι η συνεργασία της με το ΠΑΣΟΚ.
6) Το "ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο μεγαλύτερος ηγέτης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα" δεν ισχύει για όλους. Στην πραγματικότητα ισχύει για πολύ λίγους… για ‘κείνους που πασχίζουν να διατηρήσουν τον δήθεν μύθο του προς ίδιον όφελος.
7) Υποτίθεται πως ψηφίζω κυβέρνηση για να λύσει τα προβλήματα, όχι για να τα διαχειριστεί προσωρινά… αυτό για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
8) Για τη συνέντευξη Λοβέρδου… "μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα… και δι’ αυτού του τρόπου να νικήσει τη Ν.Δ."… ο νοών νοείτω.
Εκ παραδρομής έγραψα "παραγωγή λιγνίτη"… συγνώμη για το λάθος, "εξόρυξη" ήθελα να πω. Είμαι ολίγον συγχυσμένη απόψε :)
__γιατί vagnes αρχίζει και τελειώνει στον Τσίπρα; Τι σου έκανε ο καημένος ο Φώτης; Και τέλος πάντων αυτή είναι η κριτική σουγια τον ΣΥΝ;
__Tzonako αυτή η "ανίερη" με έχει κουράσει...
Υπήρχε ή όχι πρόβλημα αξιοπιστίας της πολιτικής;
Αν δεν είχε γίνει η "ανίερη" οι άλλοι ... μισοι Έλληνες θα έλεγαν για το ... ανίερο "κουκούλωμα" !!!
Όσο για το αν ... "έρχονται πιο κοντα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ", μάλλον ... επιθυμίες εκφράζεις (ειδικά με την "ενεργοποίηση" του ΣΥΡΙΖΑ...)
___vermint Η μόλυνση του πλανήτη σίγουρα έχει Πολιτικά χαρακτηριστικά και αν θες σε μαρξιστικη αναλυση, ταξικά....
(Και δεν εννοώ ότι στο παράδειγμα που θέτεις έχει δίκηο το ΚΚΕ....)
___ΚΑΠ>ΚΟΥΜ Το τελευταίο σου σχολιο με καλύπτει ΠΛΗΡΩΣ!!
Προσυπογράφω!!
Έχεις απόλυτο δίκιο ! Σίγουρα το πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος έχει ταξικά χαρακτηριστικά… μάλιστα, εν τη γενέσει του, ίσως και να είναι αποκλειστικά ταξικό και με ικανοποίηση θα έβλεπα μια ενδεχόμενη καταδίκη των υπευθύνων, όσο ψηλά κι όσο πίσω (…εννοώ χρονικά) κι αν πάει το πράγμα. Όμως, κανένα πρόβλημα δε λύνεται μόνο με ποινές και οικονομικές κυρώσεις, ειδικά όταν παίρνει διαστάσεις παγκόσμιες και αφορά ακόμα και τους αγέννητους κατοίκους αυτού του πλανήτη, πέρα από ταξικούς διαχωρισμούς και κομματικές σκοπιμότητες.
___ Vermint
Είμαι σίγουρος ότι κανείς εδώ και σίγουρα όχι εσύ, δεν περιμένει να υπάρξουν τέτοιες ποινές και τόσο ψηλά που να λειτουργήσουν αποτρεπτικά-προληπτικά, τόσο στο πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος,όσο και στα άλλα "σύγχρονα" (ή όχι τόσο "σύγχρονα" όπως η εκμετάλευση του "τρίτου" κόσμου) προβλήματα...
Μας μένει λοιπόν μια ψήφος, η φωνή μας, η διαμαρτυρία μας (συμφωνώ με το πώς θέτεις το ζήτημα της διαμαρτυρίας-υπάρχουν πολλοί τρόποι) και κυρίως η ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ μας...
Εγώ τουλάχιστον δε νιώθω ότι κάνω όλα όσα θα μπορούσα....
Και ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ο καθένας μας!!
Ποιος από εμάς όμως δεν έχει πέσει θύμα (λιγότερο ή περισσότερο) του καταναλωτισμού;
Μπορεί να μη μαζεύεις στοίβες ρούχα, έχεις αγοράσει όμως στοίβες βιβλία που δε σε ενδιαφέρουν...
Μπορεί να μην έχεις πισίνα, ξεχνιέσαι όμως στο ξύρισμα...
Μπορεί να μην έχεις mercedes μπαίνεις όμως στο κέντρο της Αθήνας με το Χιουντάι σου...
Όλα τα θέλει ο άνθρωπος...
Και τη Μύκονό του και το κυριλέ το εστιατόριό του και τα ταξιδάκια του...
Δε θελω να κάνω τον ιεροκήρυκα εδώ...
Ούτε και προτείνω αναχωρητισμό και ασκητική ζωή...
Να ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ λίγο λέω...
Να μειώσουμε ό,τι ΠΕΡΙΤΤΟ μπορούμε
Να ζήσουμε λίγο πιο ήρεμα ρε αδερφέ
Και βέβαια όπως λέει και ο φίλος ο side να ... αγρυπνούμε!!
Κι ας ... το σκεφτούμε μια δεύτερη φορά πριν ρίξουμε την ψήφο μας στην κάλπη.....
Sorry ΚΑΠ>ΚΟΥΜ που ... ξέφυγα από το θέμα... (Vermint με παρέσυρες!)
Δημοσίευση σχολίου