Αναρτήσεις
Όπως θα καταλάβατε έχω κι εγώ τις εμμονές μου...Θέλω να πιστεύω ότι είναι ελάχιστες. Το 90% είναι γύρω από τον χώρο της "θεσμικής εκκλησίας".
Δηλαδή, ενώ για τους πολιτικούς κι όλα τα δημόσια πρόσωπα, ακόμα και σ' όσα δεν συμφωνώ ψάχνω να βρω θετικές πλευρές, ή να ανιχνεύσω τις δυσκολίες τους, όταν πρόκειται για ρασοφόρο, ή θεολόγο, ή οιονδήποτε έχει σχέση με τη θεσμική εκκλησία, είμαι κάθετος.
Κι αυτό δεν γίνεται τυχαία, πίστεψα για τον χώρο της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας σε μιαν «Άνοιξη που δεν Ήρθε» (για να θυμηθώ τον Στρατή Τσίρκα). Αντίθετα ήρθε ο βαρύς Λαϊκιστικός Χειμώνας. Κι όλα αυτά προς «άγραν οπαδών».
Αντί για ελεύθερα πνεύματα που θα διαλέγονται με την Εκκλησία, προτίμησαν τους φανατικούς. Εκκλησίασμα και Ακροδεξιά, αν γίνει ένα πράγμα τόσο το καλύτερο. Θα ξέρουν με ποιους έχουν να κάνουν.
Προχθές κάπου έγραψα για «ρετάλια του Ελληνοχριστιανισμού» και ο Λέων ( http://pneymatiko.wordpress.com/ ) με έψεξε.
Του οφείλω μια εξήγηση.
Ψάχνοντας στα χαρτιά μου ανακάλυψα ένα φωτοτυπημένο βιβλίο που περιέχει κάποια από τα « &περασμένα μεγαλεία» και μάλιστα Συνοδικά. (= ΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ / ΤΟΜΟΣ Β΄ (1934 - 1956) ΑΘΗΝΑ 1956 - ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ)
Γι αυτά τα μεγαλεία κάτι ...Άνθιμοι, μόνο αν κλάψουν περισσότερο και από τον Τελώνη, μπορεί να έχουν μια κάποια γόνιμη σχέση με το μέλλον.
Αυτά τα «περασμένα μεγαλεία» διαμόρφωσαν τις συνειδήσεις τους και τώρα ψάχνουν τρόπους να βρουν «κλώνους» (βλέπε εσώκλειστες Ακαδημίες) στη σύγχρονη εποχή.
Για να δούμε 2 μόνο :
Αν, ας πούμε ήσουν Καθολικός στην Αθήνα και ήθελες να κάνεις λιτανεία γύρω από τον ναό σου (πράγμα που έκαναν και κάνουν οι πιστοί της Ορθοδοξίας, αλλά και του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ»), τότε:
«.. Ο σκοπός της λιτανεύσεως ταύτης είναι αναμφιβόλως, προπαγανδιστικός και επιδεικτικώς προπαγανδιστικός.........
Αλλά ως γνωστόν Υμίν, ο απαγορεύεται υπό του Ελληνικού Συντάγματος. Διό και ενήργησεν η Ιερά Σύνοδος ότι δει ίνα απαγορευτεί καθ' άπασαν την χώραν ημών η λιτάνευσις της Αγίας Δωρεάς.
....και εν συνεργασία μετά των αρμοδίων τοπικών αρχών ενεργείτε ίνα μην τελείται εν ταις Επαρχίαις όπου τυχόν προ τινός ετελείτο, η λιτανεία της Αγίας Δωρεάς.»
( ΣΕΛ :761 Περί απαγορεύσεως της υπό των εν Ελλάδι Παπικών τελούμενης λιτανεύσεως της Αγίας Δωρεάς - 16 Φεβρουαρίου 1955)
Αν ήσουν Θεολόγος σε Γυμνάσιο, λιγάκι πιο φιλελεύθερος, μαύρο φίδι σε έφαγε με σφραγίδα Δεσποτική και χαφιεδική συνάμα:
«.... προς δε λαβούσα υπ' όψιν πληροφορίας επισήμους, καθ' ας ελάχιστοι τως άνω καθηγητών αναρμόστως προς την ιδιότητα αυτών πολιτεύονται, ήχθη εις την απόφασιν να παρακαλέσει Υμάς..... ίνα παρακολουθήτε εκ του πλησίον.... καθ' όσον ούτοι ουδαμώς εισί ξένοι προς το έργον της Εκκλησίας...
...οσάκις περιέλθει εις γνώσιν Υμών πληροφορία τις ουχί καλή πρί αυτών δέον να αποστελέλητε τη Ι.Σ., τω Υπουργείω Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, και τω κ. Γεν Επιθεωρητή των θεολόγων καθηγητών, εκθέσεις περί των καθηγητών τούτων, δια την λήψιν των εν προκειμένω ενδεδειγμένων αποφάσεων.»
(ΣΕΛ :745 Περί της παρακολουθήσεως υπό των μητροπολιτών του έργου και του βίου των θεολόγων Καθηγητών.- 11 Δεκεμβρίου 1954)
Αυτά για αρχή. Υπάρχουν δεκάδες άλλα σημεία που τον οποιοδήποτε καλόπιστο μπορεί να πείσουν γιατί διαμορφώθηκαν και παγιώθηκαν κάποιες αντιλήψεις εντός της εκκλησιατικής διοίηκησης..
Συνεπώς, όποιος πολιτικός θέλει να έχει έναν ανανεωτικό ρόλο πρέπει να παλαίψει με τους φορείς τέτοιων αντιλήψεων και νοοτροπιών. Να σταθεί απέναντι. Να συνατηθεί ίσως με τις ανανεωτικές φωνές στον χώρο αυτό, αλλά να πολεμήσει και όχι να "γλυκάνει" τον "λαικοδεξιό χειμώνα" του χώρου της Ελλαδικής Ορθοδοξίας. Τα ακούς κύριε Ευ. Βενιζέλε;
Βέβαια, υπάρχουν σήμερα και κάποιες άλλες φωνές..
Το θέμα είναι πως οι διακηρύξεις γίνονται πραγματικότητα.
Θα το βάλω εδώ, όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει και κριτική στο παρακάτω πρόσωπο, αλλά για να «τη σπάσω» στους Άνθιμους& (Εντάξει ο άλλος, άρρωστος είναι και οφείλουμε σιγή συνανθρώπων..)
Είπαμε έχω εμμονές!
«Ως Προκαθήμενος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πρώτος Eπίσκοπος της Ορθοδόξου Eκκλησίας ανά τον κόσμον, (Σ.Σ.: Εντάξει «μεγάλε», αλλά μην μας το λες με κάθε ευκαιρία ..) βεβαιούμεν υμάς ότι η Ορθόδοξος Eκκλησία έχει βιώσει και καλλιεργήσει την ιδέαν της πνευματικής οικουμενικότητος, όπερ είναι μία μορφή παγκοσμιότητος, διότι διακηρύσσει ότι πρέπει να συνδέωνται διά δεσμών αγάπης, αδελφότητος και συνεργασίας όλοι οι άνθρωποι πάσης φυλής και γλώσσης και παντός πολιτισμού. Eίναι αληθές ότι προσκαλεί όλους εις μίαν πίστιν, αλλά δεν εξαρτά την αδελφωσύνην και την αγάπην, αλλά και το ενδιαφέρον αυτής, εκ της προσχωρήσεως εις αυτήν. Διότι αγαπά τους πάντας, και βιώνει εις το έπακρον την ενότητα του ανθρωπίνου γένους. Aπ' αυτής της απόψεως η χριστιανική οικουμενικότης διαφέρει ουσιωδώς της παγκοσμιοποιήσεως, διότι η πρώτη στηρίζεται εις την συναδελφότητα και σέβεται το ανθρώπινον πρόσωπον, το οποίον και επιθυμεί να υπηρετήση, ενώ η δευτέρα εκκινεί κυρίως από την επιθυμίαν διευρύνσεως της αγοράς, και δευτερευόντως από την επιθυμίαν της συγκράσεως των πολιτισμών εις ένα νέον τοιούτον, σύμφωνον προς τας πεποιθήσεις των δυναμένων να επηρεάσουν το παγκόσμιον κοινόν.»
ΠATPIAPXΗΣ BAPΘΟΛΟMAIΟΣ: "Παγκοσμιοποίησις: Hθικά διλήμματα" Ομιλία κατά την συνάντηση του Nταβός (2/2/1999), ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3/2/1999 σελ. 9
25 σχόλια:
Λυπάμαι που υπήρξε τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία χωρίς να τολμήσει να διαχωρίσει κράτος και εκκλησία – ήταν το πρώτο χαστούκι που έφαγαν όσοι πίστεψαν σε αυτό. Έχω μια πονεμένη παιδική προσωπική ιστορία: τόλμησα να δηλώσω στην τετάρτη δημοτικού στα άλλα παιδάκια ότι δεν πιστεύω στο θεό. Το αποτέλεσμα ήταν να κάνουν όλα ένα κύκλο γύρω μου – σωστά χριστιανόπουλα αναθρεμμένα με τις αξίες της αγάπης και του σεβασμού προς όλους τους συνανθρώπους – για να με βρίζουν και να με φτύνουν! Για πολλά χρόνια από τότε φοβόμουν, στο ελληνικό κράτος της ανεξιθρησκίας, να δηλώσω τη μη πίστη μου. Στο λύκειο σταμάτησα – ξανά – να κάνω το σταυρό μου – στο ανεξίθρησκο ελληνικό σχολείο – ελεύθερα, αφού με τα μαύρα και τις αρβύλες και ως Αθηναία στις Σέρρες, ήμουν ούτως ή άλλως εξωγήινο ων. Υποχρεωμένη, όμως, πάντα, να πηγαίνω στους υποχρεωτικούς σχολικούς εκκλησιασμούς – η μη συμμετοχή θεωρείτο το ίδιο πράγμα με κοπάνα απ’το σχολείο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, πάντως, πήγαινα). Υποχρεωμένη να παρακολουθώ και τον καθημερινό μας εκκλησιασμό πριν ξεκινήσει η σχολική ημέρα. Και υποχρεωμένη να παρακολουθώ την τακτική εβδομαδιαία μας κατήχηση κατά το μάθημα των θρησκευτικών, σύμφωνα με το οποίο οι πιστοί άλλων θρησκειών, οι άθεοι, οι αγνωστικιστές, ο Μαρξ, ο Νίτσε, ο Φρόιντ κι ένα σωρό άλλοι, είναι απλώς ένα μάτσο αδαείς έως επικίνδυνοι τύποι που αξίζουν μόνο να καούν στο πυρ το εξώτερον. Και βέβαια σε όλο το μάθημα κατά τη διάρκεια όλων των σχολικών μου χρόνων έπρεπε να έχω τον Χριστό να με παρακολουθεί πάνω από τον πίνακα.
Χάρηκα που διεγράφη η δήλωση πίστης από τις ταυτότητες - είναι εύκολο στη σύγχρονη Ελλάδα να βρει κανείς δουλειά όταν είναι αναγκασμένος να δηλώσει «άθεος» (κάτι σαν «δολοφόνος», «έμπορος ναρκωτικών» και άλλα τέτοια ωραία δηλαδή); Σε αντίθετη περίπτωση απλώς δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.
Πίστεψα ακόμη κι ότι επιτέλους έγινε το πρώτο βήμα να διαχωριστεί το κράτος από την εκκλησία. Ευσεβείς πόθοι, ίσως, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία όμως!
Μάλλον δεν ήμουν πολύ πιστή ούτε στο θέμα του post σου εδωπέρα. Νομίζω καταλαβαίνεις, όμως, ότι είμαι κι εγώ λίγο προκατειλημμένη απέναντι στην εκκλησία. Και φοβάμαι να θίξω ουσιαστικά το θέμα, ακόμα, διότι δεν ξέρω για πόσες μέρες θα γράφω, προσπαθώ να το αποφύγω (φυγόπονη, ναι, έχω ελληνικό DNA στις φλέβες μου – σε ποια περίοδο της ιστορίας μας δεν υπήρξαμε ουσιαστικά φυγόπονοι, άλλωστε; )!
Επίσης γνωρίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς είχαμε παρόμοιες θρησκευτικές εμπειρίες απ’τα σχολεία μας. Που καλό θα ήταν να μην αφήσουμε να ξεθωριάσουν μέσα μας, με την ελπίδα και την προσπάθεια να μη χρειαστεί να τις ζήσουν και τα παιδιά μας….
Κάτι τέτοια λέτε και θα σας πάρει ο διάολος και θα σας σηκώσει!
Δε ντρέπεστε ρε παλιοάθεοι, παγανισταί, κομμουνισταί, να αμφισβητείτε την επίσημη αντιπροσωπία του ενός και μοναδικού θεού επί της γης; Δε ντρέπεστε καθόλου; Άμα σου χαλάσει η φωτογραφική και την πας στην αντιπροσωπεία, και σου πει η αντιπροσωπεία ότι είναι δεν καλύπτεται από την εγγύηση, θα την αμφισβητήσεις; Γιατί αμφισβητείς το θεούλη γαμώ το κέρατό μου; Έχει κι αυτός ανάγκη επιβεβαίωσης! Αλλιώς δε θα έμπαινε σε όλη αυτή τη φασαρία να μας πείσει για το ότι υπάρχει και είναι ο ένας και μοναδικός, και ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι λέει και ό,τι θέλει (γιατί έχει και γούστα και προτιμήσεις ο θεός, δεν είναι παίξε-γέλασε), και να διορίζει με τη μέγιστη σοφία του ποιος θα φέρει τη σφραγίδα με το βουλοκέρι που θα αποδεικνύει το γνήσιο της υπογραφής του! Γιατί λοιπόν τον αμφισβητείτε και στεναχωριούνται και οι γενικοί διευθυντές της επίσημης αντιπροσωπείας σε σημείο μεταμόσχευσης;!
Παλιοχαρακτήρες!
Αλλά έννοια σας! Θα σας φτιάξει αυτός! Και μέσα στην άπειρη αγάπη του, θα σας στείλει αυτό που σας αξίζει αλλόθρησκα σκουλήκια!
Γιατί....
NOBODY EXPECTS THE SPANISH INQUISITION !!!
http://www.youtube.com/watch?v=3ZQI0Xm29To
ο δαίμων του διαδικτύου κατάφερε και τρύπωσε ένα πλεονάζων "είναι" εκεί που μέσα στο παραλήρημα μου γράφω "και σου πει η αντιπροσωπεία ότι είναι δεν καλύπτεται από την εγγύηση"
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που για να γλυκάνουν το φόβο τους για το θάνατο οι ρασοφόροι όλου του κόσμου θα έχουν δουλειά….υπέρ της αγάπης και ισότητας των ανθρώπων (αρκεί να είναι χριστιανοί).
Όσο υπάρχουν πολιτικοί που κάνουν τα πάντα για την ψήφο και για να τραβήξουν τη γιαγιά μου κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο στις μπούρδες του κάθε ρασοφόρου, η εκκλησιά και το κράτος δεν πρόκειται να διαχωριστούν.
Όσο εμείς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μαθαίνοντας τα να μην επαναστατούν για να μην έχουν κυρώσεις, τα παιδάκια θα χάνουν βαθμό από το μάθημα των θρησκευτικών γιατί δεν θυμόταν όλη την δισέλιδη προσευχή του Πάσχα!!!!
Δηλαδή, Δόξα το Θεό που είμαι άθεη!!!!!!!
Τι είσαι εσύ ρε Ευστάθιε; Σε φοβήθηκε το μάτι μου. Οπου και να μπεις εντοπίζεις λάθη και με αγχώνεις γιατί δεν είμαι και τόσο καλή στην ορθογραφία. χαχαχα
αγγελίνα, και που να με δεις με τον κατάλληλο φωτισμό!
;)
φίλε κουμμούνι (μ' αρέσει πολύ όπως ακούγεται αυτό), έχεις υπ' όψη σου το "πηδάλιον";
(εκδόσεις περίπλους)
φαντάζομαι πως ναι, αλλά το αναφέρω έτσι, σε περίπτωση που...
Αγαπητές Φίλες και Φίλοι.
Χαίρομαι για το διάλογο.
Καταρχήν να δηλώσω ότι εγώ, αν και για πολύ καιρό δοκιμάστηκα σε πολλά φιλοσοφικά μονοπάτια (Μαρξ, Φρόιντ, Επίκουρος, Σαρτρ) για να αποφασίσω μέσα μου, αν υπάρχει θεός ή όχι, τελικά κατέληξα (και αυτό δεν είναι ζήτημα υπεροχής, αλλά -είτε έτσι είτε αλλιώς- προσωπικού ρίκσου) ότι θα κοροϊδεύω τον εαυτό μου, αν δηλώνω άθεος..
Μέχρι τότε (από "παραπραξία", όπως θα λέγανε οι ψυχαναλυτές)είχε τύχει να σπουδάσω στη θεολογική και είχα πειστεί από εξαντλητικά διαβάσματα ότι -είτε υπάρχει θεός, είτε όχι- η ορθόδοξη χριστιανική ανθρωπολογία είναι η πλέον απελευθερωτική για τον άνθρωπο.
Μη βαράτε! αυτή την ανθρωπολογία ...δεν την έχετε γνωρίσει ποτέ απ' τα θρησκευτικά και τους παππάδες...
Λίγα ψήγματα μπορεί να πάρετε αν τύχει από μέσα να πέσετε σε κάποιον που να σας αντιμετωπίσει στα ίσια και να σας δείξει χωρίς προπαγανδιστικές τακτικές ποιός είναι ο πολιτισμός του.
Όπως βλέπετε Ηλιάνα και Αγγελική, παραλίγο να είμαι στη θέση αυτών που σας καταπίεζαν και τότε θα είχα συμβιβαστεί, ή θα είχα αντιμετωπίσει το πηδάλιο άμεσα.
Να σου πω Ευστάθιε (και να μην θεωρηθεί εγωισμός αυτό, αλλά βαθειά επίγνωση) αν είναι να με αφορίσουν οι Άνθιμοι, αυτό μπορεί να είναι τίτλος τιμής για μένα.
Επίσης για να σου πω και κάτι που δεν το ξέρεις, και μόνο ότι μαζεύτηκαν κανόνες από διαφορετικές εποχές και από διαφορετικά πλαίσια σε ένα βιβλίο και ότι ακόμα και σήμερα μιλάμε για αυτό, δείχνει την αδυναμία του εκκλησιαστικού θεσμού.
Η μόνη ίσως διαφορά, ανάμεσα σε σας και σε μένα είναι ότι εγώ πιστεύω πως όλα αυτά ξεκίνησαν από κάποια αλήθεια για την οποία αξίζει να παλεύει κανείς ακόμα και μέσα στα σκατά (με το συμπάθειο).
Παρακάτω υπάρχουν κάποια αποσπάσματα από ένα άρθρο που πριν 2 χρόνια δημοσίευσα επωνύμως.
Αν καταλάβεται ποιός είμαι τότε σσσ.
Θέλω από εδώ μέσα να είμαι σαν τον κοματάντε Μάρκος, ή σαν τον "ΨευδοΔιονύσιο" Αρεοπαγίτη
"Ονομάζω «θεσμική εκκλησία» αυτή την οντότητα που θα ονόμαζε κάποιος άλλος «ποιμαίνουσα εκκλησία», γιατί σήμερα είναι προτιμητέος ο όρος «λειτουργός» από τον όρο «ποιμήν». Για να μη μπει κανείς σε ένα κυκεώνα αντεγκλήσεων για «το μάτι της βελόνας», ας ξεκινήσω από το ότι τα «Λογικά Πρόβατα» έχουν βοσκό ένα «Σφαγμένο Αρνί». Για μια κοινωνία που έχει την «χειραφέτηση» ως πρώτιστη αξία, ο όρος «λειτουργός» και δόκιμος είναι και ιστορικός και περιγράφει καλύτερα αυτό που γίνεται . Όμως η «ποιμαίνουσα» Εκκλησία φαίνεται να συντονίζει τον λόγο της και τη δράση της στην ενδυνάμωση της θεσμικής της παρουσίας , πιστεύοντας ότι έτσι θα διασφαλίσει την απρόσκοπτη συνέχειά της, παρά στην συνάντησή της με τον σημερινό άνθρωπο, με τις δυνατότητές του και τα αδιέξοδά του , πράγμα που με δυσκολεύει να την πω «Λειτουργούσα» όπως διακαώς θα ήθελα.
....
Ο άνθρωπος σήμερα, αν ανήκει κάπου, θέλει να ανήκει μέσα από τον δικό του δρόμο και να κρατά και τις επιφυλάξεις του. Δεν δέχεται απαρασάλευτα δόγματα και γενικευτικούς κανόνες. Μπορεί να τον κοιμήσεις με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου για λίγο, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί στατικές καταστάσεις. Όσοι πιστεύουν ότι αυτή η εξέλιξη είναι κυρίως αρνητική, είναι αδύνατο να αποκτήσουν οργανικό σύνδεσμο με την κοινωνία . Τότε τους μένει μόνο η προπαγάνδα και η άμυνα μέσω θεσμικών διευκολύνσεων. Σαν τον γονιό που χάνει την σχέση του με την οικογένειά του και ζητά δικαστικές αποφάσεις για να βλέπει τα παιδιά του.
....Αυτοπαραιτούμενοι από την διάθεση επέκτασης της ομολογίας τους και προωθώντας την συνάντηση, την συνεννόηση και την αλήθεια του Άλλου, γίνονται, με την σιγουριά τους, οι ίδιοι φωνές της Ανάστασης του Χριστού, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν απολογητική."
Αγαπητέ φίλε, είναι σωστά αυτά που επισημαίνεις.
Οι εγκύκλιοι αυτοί εκφράζουν το αντιδραστικό πνεύμα της εποχής, με την έλλειψη ανοχής στην θρησκευτική και την πολιτική ελευθερία ή την ενθάρρυνση στον χαφιεδισμό.
Το αληθινό χριστιανικό πνεύμα σέβεται την θρησκευτική και την πολιτική ελευθερία του άλλου, και αντιτίθεται σε κάθε είδους ολοκληρωτισμό και φασισμό.
Αγαπητό Καπιταλιστικό Κουμμούνι,
συμμερίζομαι και επαυξάνω στο έπακρον την αποστροφή σου για τη θεσμική -όπως πολύ σωστά την αποκαλείς- εκκλησία. Βαριέμαι πλέον να μιλάω και να αναλύω γιατί δεν πιστεύω και δεν πίστεψα ποτέ στο παπαδαριό, γι αυτό δε θα το κάνω.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον για εμένα είναι αυτό που λες περί απελευθέρωσης. Το ποια φιλοσοφία είναι η πιο απελευθερωτική και εξισορροπητική για τον άνθρωπο, αυτό είναι ένα θέμα που αποφασίζεται κατά μονας. Συμφωνούμε εδώ. Οπότε αν ο χριστιανισμός εσένα σου κάνει... συγχαρητήρια, μόλις βρήκες την ψυχική ηρεμία! Εάν πάντως κάποιος ενδιαφέρεται, η δική μου άποψη είναι ότι τα δόγματα δε μπορούν -εμένα τουλάχιστον ξαναλέω- να απελευθερώσουν κανένα, ακριβώς γιατί είναι δόγματα. Η δικιά μου άποψη για τις θρησκείες, είναι σύμφωνη σε πολλά -αλλά και αντίθετη σε περισσότερα- με την άποψη του Γιούνγκ, ο οποίος με δυο κουβέντες λέει ότι το θείο είναι η εξωτερική προβολή του εσωτερικού θείου του καθενός. Και τι είναι το εσωτερικό θείο; Είναι απλά αυτό που είσαι. Εγώ σπούδασα ιατρική και λόγω και του περιβάλλοντος απ' όπου προερχόμουν, δεν ήμουν καρτεσιανός. Ήμουν ο Καρτέσιος ο ίδιος, αν με καταλαβαίνεις. Πάντα όμως δε μου πήγαινε κάτι καλά. Μέχρι που διάφορα γεγονότα της ζωής μου "μου άνοιξαν τα μάτια" και πνευματοποιήθηκα απομακρυνόμενος από τον υλισμό που κολύμπαγα για δεκαετίες. Η δικιά μου όμως εμπειρία, που σημειωτέον είναι πρακτική πέραν της θεωρητικής, με οδήγησε στην πίστη του εαυτού. Πρόσεξε, δεν εννοώ καμιά χαζομάρα, ούτε και καμιά ηλίθια αμερικανιά του τύπου των ανόητων εγχειριδίων αυτοβοήθειας. Εννοώ ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι τόσο πολύ εναρμονισμένος με το Όλον που το μόνο που χρειάζεται είναι να το αντιληφθεί -αρχικά-, και να εξακολουθήσει να το αναγνωρίζει καθημερινά στα γεγονότα που του συμβαίνουν (που δημιουργεί δηλαδή) παρά το θόρυβο και τις αποσπάσεις της κενής από ουσία κοινωνίας μας.
Το θέμα του νοήματος της ζωής δηλαδή, είναι κάτι πολύ ίδιο, αλλά ταυτόχρονα τελείως διαφορετικό για τον καθένα, όπως όλοι είμαστε πολύ ίδιοι, αλλά τελείως διαφορετικοί. Για το λόγο αυτό έχω μια αποστροφή προς δόγματα πάσης φύσεως. Δε θέλω να περιορίζω τη σκέψη μου σε ένα χώρο, αλλά αφού δω και ακούσω ό,τι μπορώ, να κρατήσω αυτά που μου ταιριάζουν (προσοχή: αυτά που μου ταιριάζουν, όχι τα "σωστά", ούτε τα "καλά") και να συνεχίσω να συμμετέχω στο κοσμικό αστείο.
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι αυτά γιατί είναι ένα πεδίο που με συναρπάζει, λόγω ανωτέρας βίας όμως θα το διακόψω εδώ και θα επανέλθω δημήτριος από Δευτέρα. Καλό ΠΣΚ!
Εγώ αυτομολώ από την Αθήνα!
(για λίγο)
Ευστάθιε, καλή ξεκούραση.
Όταν λέω ορθόδοξη χριστιανική ανθρωπολογία εννοώ ότι "διαβάζεται" με ανοιχτό τρόπο είναι ένα κεντρικό κομμάτι πάζλ που δίπλα του μπορείς να προσθέσεις όσα κομμάτια θέλεις.
Επίσης συμφωνώ "το ποια φιλοσοφία είναι η πιο απελευθερωτική και εξισορροπητική για τον άνθρωπο, αυτό είναι ένα θέμα που αποφασίζεται κατά μονας...", αλλά "αποφασίζεται" αφού προηγηθεί διάλογος έ;
Τέλος ο θεολογικός και φιλοσοφικός τεχνικός όρος "δόγμα" πολύ μικρή σχέση έχει με το τέρας του "δογματισμού" !
Ας όψονται οι "νέοι φαρισαίοι υποκριτές" και άλλοι κατά καιρούς εξουσιαστές.
Δόγμα στην κυριολεξία σημαίνει απόφαση δικαστηρίου..
ΚΑΤΩ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ! :P
άμα σου πω ότι γενικά συμφωνώ ανώνυμε τι θα υποθέσεις..
Είσαι "κάθετος", και καλά κάνεις, με τα ζητήματα του εκκλησιαστικού χώρου γιατί είσαι συνειδητός και ανιδιοτελής χριστιανός.
Οι πολιτικοί της κεντροαριστεράς αντιμετωπίζουν το εξής δίλημμα: αν θελήσουν να συγκρουστούν με τα κακώς κείμενα της θεσμικής εκκλησίας θα βρούν απέναντί τους ολόκληρο τον συντηρητικό χώρο χωρίς, αντιστοίχως, να κερδίσουν την στήριξη της Αριστεράς που θα μείνει κολλημένη στο ... "ίδιοι είναι"!
Ασκάρ,
η θέση μου είναι προσεκτικός χωρισμός εκκλησίας και κράτους, έτσι που να μη καταστήσει την ανεξάρτητη ιεραρχία ένα ακόμη πιο δυνατό άντρο διαπλοκής, αλλά την σπρώξει σε μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα.
Αυτό μπορεί να γίνει με ρύθμιση που να φορά όλα τα αναγνωρισμένα θρησκευτικά καθιδρύματα με στόχο την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων των μελών τους.
Έτσι κι αλλιώς για να γίνει πλήρης χωρισμός χρειάζονται συνταγματική αναθεώρηση.
H αριστερά πρέπει να καταλάβει ότι μια τέτοια θέση είναι πιο αριστερή από έναν γενικόλογο "χωρισμό" (αυτό το λένε και πολλοί νεοφιλελεύθεροι)..
Πολλά όπως : κατάργηση θρησκευτικού όρκου στη Βουλή και τις άλλες ιεροπραξίες στις δημόσιες τελετές, αλλαγή του προσαντολισμού στο μάθημα των θρησκευτικών κτλ, μπορεί να γίνουν και χωρίς συνταγματική αναθεώρηση και το έχει γράψει (περίπου..)σε επιστημονικό δοκίμιο του ο ίδιος ο Βενιζέλος Ευάγγελος, Οι σχέσεις κράτους και Εκκλησίας , «Παρατηρητής» , Θεσσαλονίκη 2000
Ε.G. εντάξει μην το παρακάνουμε.. "είσαι συνειδητός και ανιδιοτελής χριστιανός..."
είπα τι είμαι
Εμένα πάντως με κουράζει αυτό το format των σχολίων για να διαβάσω όλα αυτά τα κατεβατά, όσο και να θέλω! Δεν αλλάζεις αυτό με το pop-up window?.....
ΥΓ: Θεωρώ πολύ καλό για να'ναι αληθινό να υπάρχει οτιδήποτε πέρα από τους εαυτούς μας....
pop- up window? What is this?
Help!
"Θεωρώ πολύ καλό για να'ναι αληθινό να υπάρχει οτιδήποτε πέρα από τους εαυτούς μας...."
Χμ, να σου πω: αυτό ακριβώς είναι και το μόνο που μπορεί να με "μπατάρει" στην αθεϊα!!
Βλέπεις είμαι κι εγώ παιδί του "ορθού λόγου", όπως και ο οιοσδήποτε έχει περάσει στοιχειωδώς από σχολεία, να μη γελιώμαστε!
Πάντως απ' την άλλη γερνάω και ίσω τη σκαπουλάρω..
Συγχωρέστε μου ένα αφελές και τελείως εκτός τόπου και χρόνου σχόλιο...
Χρειάζονται τόσες κραυγές;
(Κάτω η θρησκεία...)
Δεν είμαι καθόλου θρήσκος με την έννοια που θα ήθελε να δώσει ο κάθε τράγος...
Εξαγριώνομαι με τις συμπεριφορές και το φασισμό που γνώρισαν οι Ηλιάνες της "σύγχρονης" "δημοκρατικής" Ελλάδας.....
Αποστρέφομαι την ιδέα ενός τιμωρού εκδικητικού και παντοδύναμου θεού.
Με τρελαίνει η ιδέα ότι το "γέλιο είναι σατανικό" που διάβασα στο φυλλάδιο που πήρα στη Μολυβδοσκέπαστη στην Κόνιτσα....
Με ..."κουρντίζει" η άποψη της τιμωρίας του "αμαρτωλού σαρκίου" και με κάνει να ψάχνω να βρω ένα διονυσιακό όργιο να συμμετάσχω (!!!!ελπίζω να μην τα διαβάζει αυτά η γυναίκα μου.....)
Συμφωνώ στα περί διαχωρισμού, συμφωνώ ότι ως Έλληνες πρέπει να ξαναγράψουμε την Ιστορία μας και να ξανα- αυτοπροσδιοριστούμε....
Όμως ρε παιδιά συμπαθάτε με....
Δε βγαίνει από μέσα μου η εικόνα του παππού μου σε ένα χωριό της Σάμου τις Κυριακές και τις γιορτές... Να πηγαίνει εκκλησία, να παίρνει το ταψί με την άσπρη πετσέτα από το φούρναρη και να έρχεται στο σπίτι μοιράζοντας καλημέρες και ευχές....
Τι λέω τώρα ο ανώμαλος, ε??
Λέω ότι όλη αυτή η Ελληνοχριστιανική μπαρούφα πέρασε στα γονίδιά μας, έγινε λαογραφία, παράδοση και μας συνδέει (πολλούς από εμάς) με όμορφες εικόνες από τα παλιά....
Όταν πήγα στρατιώτης, στην Άρτα, βρήκα καταφύγιο στις εξόδους μου σε τρία "στέκια".
Το ένα ήταν ένα όμορφο καφέ-μπαράκι με τζαζιές...(δε θυμάμαι ονομα γαμώτο....)
Το άλλο ήταν η ομάδα του "Σκουφά" (πάλι δεν είμαι σίγουρος για το όνομα....) Ήταν κάτι παππούδες (όλοι όσους γνώρισα) που έβγαζαν ένα λογοτεχνικό-λαογραφικό περιοδικό...
Το τρίτο ήταν μια ... μαυρισμένη από τα χρόνια και τα κεριά εκκλησία!!!
Εκεί πήγαινα ο ... άπιστος όταν ήμουν ζορισμένος για να ηρεμήσω...
Όχι σε λειτουργίες....
Μόνος. Εγώ και η μυρωδιά από το λιβάνι....
Κι εκεί ίσως αποφάσισα να μην το ... ψάχνω.....
Παραιτήθηκα....
Δεν μπορώ να λύσω τα μεταφυσικά μου.....
Πείτε μου να κάνουμε μια τελετή για την Αφροδίτη.....
Έρχομαι........με χαρά μεγάλη!!!!
Αλλά συγχωρέστε με, τη βραδιά της Ανάστασης θα πάω στο Χριστός Ανέστη.....Τί κι αν δεν πιστεύω τήν ιστορία....
Τι κι αν δέχομαι ευχαρίστως ότι η Μαγδαληνή μπορεί και να ήταν γκόμενα του Κυρίου.....
Sorry από όλους για τη λογοδιάρροια και τις ατάκτως εριμμένες σκέψεις.....
Σταματάω εδώ........
Δε θέλω κάτι να πω.....
Σώψυχα βγάζω.............
Στη εφηβεία μου, πίστευα στην επανάσταση… έλεγα πως, οτιδήποτε νέο, δε μπορεί παρά να είναι καλύτερο απ’ το παλιό και πρέπει (τουλάχιστον) να δοκιμάζεται. Έτσι, δοκίμασα αρκετά νέα πράγματα, μέχρι να καταλήξω πως, οτιδήποτε παλιό δε σημαίνει πως είναι για πέταμα και οτιδήποτε καινούριο, δεν είναι απαραίτητα και καλύτερο. Πλέον, πιστεύω στις σταδιακές αλλαγές, μέσα από απρόσκοπτη μελέτη και του παλιού και του καινούριου. Το να αντικαταστήσει κανείς ένα δόγμα με ένα άλλο δόγμα, δεν προάγει καθόλου την ελεύθερη σκέψη. Οι ταχύτητες που ζούμε το οτιδήποτε, είναι απίστευτες. Το μυαλό δεν προλαβαίνει να αφομοιώσει τα πάντα κι αρκείται σε αποσπάσματα. Μια πληροφορία για ανάρμοστη συμπεριφορά ενός ιερωμένου για παράδειγμα, δε μπορεί να καταδικάσει ολόκληρη την ιεροσύνη. Η ενοχή ενός πιστού, δε μπορεί να είναι απριόρι επιχείρημα για την αθωότητα ενός άθεου. Η πίστη είναι βίωμα και ομοίως, η αντίδραση στην πίστη, μπορεί επίσης να προέρχεται από βίωμα. Καταλαβαίνω την αγανάκτηση της Ηλιάνας, αλλά τέτοια ακραία βιώματα εγώ δεν είχα, όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι. Απεναντίας, υπήρξα τυχερή να διδαχθώ με έναν διαφορετικό τρόπο τα θρησκευτικά, από έναν πραγματικά εμπνευσμένο καθηγητή (…θα τολμούσα να τον χαρακτηρίσω και φιλόσοφο). Αυτή είναι και η ελπίδα μου… να γίνονται ολοένα και περισσότεροι οι άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και πάνω απ’ όλα, ικανότητα αυτοαμφισβήτησης, ώστε να λιγοστεύουν οι μέτριοι, που πιστεύουν πως ο μικρός εαυτός τους κατέχει τη μόνη αλήθεια, είτε αυτή λέγεται Θεός, είτε άλλος Θεός, είτε μη Θεός…
Γιατί δε βλέπω από πού μπορούμε να οδηγηθούμε σε κάτι καλύτερο, όταν οι αντιμαχόμενοι χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους προπαγάνδας και πειθαναγκασμού (…προσθέστε και τη μόδα) για να υπερισχύσουν ο ένας έναντι του άλλου στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Χμ, έχω πολλά χρόνια ακόμα και στο "Χριστός Ανέστη" να πάω... Η μητέρα μου - αν και αγνωστιτήστρια - λυπάται που δε μπορώ να βιώσω κάποια πράγματα της παράδοσής μας εξαιτίας της και του πατέρα μου, όπως λέει. Εμένα, από την άλλη, δε μου λείπει να μη μπορώ να τα νιώσω - δε μου λένε τίποτα....
Να πω ένα μόνο. Μακάρι να αγαπούσαν όλοι οι άνθρωποι αλλήλους, και θα ζούσαμε ήδη στον παράδεισο....
Νομίζω οτι κάποτε θα μπορέσω να σας απεικονίσω, ως ενασχολήσαντας με την νευροφυσιολογία του εγκεφάλου, που ακριβώς
'' υπάρχει'' ο θεός, μέσα στο κρανίο μας. Μέχρι τότε,συστήνω ένα έξοχο σύγγραμα, ανευ φιλοσοφικο-υπαρξιακής σπουδής, ονόμται Η Φυση και ο Κανόνας, εκδ, Καστανιωτη,οπου συνομιλούν,νευροεπιστήμη και φιλόσοφια( Σανζε-Ρικερ)
Λοιπόν, εγώ δίνω δίκαιο στον ανώνυμο που έγραψε "κάτω η θρησκεία". Η θρησκεία πέρα από την υπαρξιακή αναζήτηση και νοηματοδότηση ενός κεντρικού κομματιού της ζωής, έχει και συγκεκριμένες ιστορικές εκφράσεις με τις οποίες επιμένουν πολλοί, που δεν θέλουν να χάσουν τον δοτό ρόλο τους, να εκφράζονται.
Για να το πω στα ίσα:
- Κάτω οποιαδήποτε θρησκεία επιμένει ακόμα και σήμερα να εκφράζεται με τον τρόπο του "μάγου της φυλής"!
Από κει και πέρα, στα πλαίσια της "ανοιχτής κοινωνίας" και για λογιαριασμό της με καλύπτει πλήρως αυτό που έγραψε η Vermint :
"Αυτή είναι και η ελπίδα μου… να γίνονται ολοένα και περισσότεροι οι άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και πάνω απ’ όλα, ικανότητα αυτοαμφισβήτησης, ώστε να λιγοστεύουν οι μέτριοι, που πιστεύουν πως ο μικρός εαυτός τους κατέχει τη μόνη αλήθεια, είτε αυτή λέγεται Θεός, είτε άλλος Θεός, είτε μη Θεός… "
Ντίνο άλλο ο ελληνορωαμαιορθόδοξο πολιτισμός μας (ο οποίος είναι σαν τα αναβράζοντα παυσίπονα: ενεργός μέσα στην οξύτητα του) και άλλο το το "ελληνοχριστιανικό" ιδεολόγημα.
Ο πρώτος είναι πολιτισμός και μόνο ως τέτοιος μπορεί να έχει και συνέχεια: Ως "λίπασμα" δλδ, που μπορεί να λιπάνει ζωντανά και υπαρκτά χωράφια, όταν και μόνο έχει λειτουργική σχέση μ' αυτά...
Το άλλο είναι πολιτική επινόηση, που μπορεί να λανθάνει με διάφορα προσωπεία, αλλά έχει συγκεκριμένες απολήξεις στην εποχή μας: Είτε λαϊκιστικός χυλός, είτε φασισμός είτε ένας συνδυασμός τους.. Διαλέγετε και παίρνετε..
Ηλιάνα, μου φαίνεται ότι θα ανοίξουμε κάποια στιγμή φιλοσοφική συζήτηση για το "πρόβλημα του κα.κού" = κα(πιταλιστικού) κου(μμουνιού)... ευτυχώς γράφεται με δυο μμ.. το "πρόβλημα του κακού στον κόσμο" λοιπόν..
Ρε Ηλία, αν ισχύει αυτό, θα σε δοξάσουν οι σχολαστικοί θεολόγοι, γιατί έτσι θα διακιώσεις μια από τις αποδείξεις ύπαρξης του θεού.
"Αν υπάρχει κάτι φυσιολογικό στον άνθρωπο που τον κάνει να πιστεύει, αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ένδειξη μιας οδηγίας του κατασκευαστή του.."
Σήμερα, πάντως παρά τα αγγλοσαξωνικά του "εφυούς σχεδιασμού", λίγοι δίνουν βάση σε αυτές τις αποδέιξεις, ούτε καν οι κληρονόμοι του σχολαστικού πνεύματος..
Υ.Γ. Πλάκα-πλάκα άμα γράφω για παππάδες και θρησκεία έχω μεγάλη αναγνωσιμότητα..
Ευτυχώς και δεν παίζω διαφημίσεις..
Nai re Dino otan h thriskeia ginetai organo ekmetaleusis tvn ftwxwn kai adikimenon yposxomeni paradeisous sto mellon ws amoivi gia tin anoxi kai apraksia tous, otan i thriskeia spernei to misos kai ti dixonoia, otan feswnei& paramorfonei thn istorikh alitheia, otan ginetai aitia koinoniko-politikon sygkrouseon akomi kai polemwn... NAI, tote KATW H THRISKEIA!
anonymous
Δε διαφωνούμε νομίζω στα σοβαρά, ειδικά όσον αφορά το τελευταίο σου σχόλιο....
Ίσως έχεις βρει άλλωστε δικά μου (δριμύτατα) σχόλια σε άλλα θέματα...
Μάλλον παρεξήγησαν κάποιοι τί γράφω... (όχι όλοι.)
Δεν είμαι κανένας θρήσκος, πολύ περισσότερο .... θεούσος...
Έβγαλα μόνο τη ... σύγχυση στην οποία ... διατελώ και προσπάθησα, μάλλον συναισθηματικά και καθόλου σοβαρά ομολογώ, να θέσω τη "λαογραφική" πλευρά του όλου ζητήματος, τη συναισθηματική, αυτό το κάτι που μένει στο συλλογικο μας υποσυνείδητο, στο λαικό μας πολιτισμό...
Και βέβαια δε μιλούσα για τους τράγους των μητροπόλεων, δε μιλούσα για τα ... χρυσά άμφια, δε μιλούσα για τον τραμπουκισμό που έζησε η Ηλιάννα, δε μιλούσα για αυτά τα κακιασμένα, κομπλεξικά, κακογερασμένα ανθρωπάκια που κραυγάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα...
Πάλι άσχετο.....
Στη φωτιά προ πενταετίας στο νησί μου, ήμουν στο χωριό του πατέρα μου, για να κόψουμε τη φωτιά που είχε φτάσει στα 100 μέτρα από τα σπίτια...
Μαζί μας, δίπλα μου, στεκόταν ο παππάς του χωριού με μια κλάρα στο χέρι.
Ξέρετε τί έκαναν οι εκκλησίες σε όλο το νησί εκείνη την ώρα;
Σήμαιναν .... χαρμόσυνα γιατί επισκεπτόταν ο ... Πειραιώς το νησί και καλούσαν τον κόσμο να πάει να τον ... υποδεχθεί...
Όσον αφορά τον πολιτικό ρόλο που έπαιξαν οι Εκκλησίες, αλλά και οι Θρησκείες στο διάβα των αιώνων ως μηχανισμοί χειραγώγησης των λαικών μαζών και διαιώνισης των κατεστημένων των οποίων ήταν πάντα προνομιακοί συνομιλητές, ε! εδώ μέσα δε χρειάζεται να επεκταθώ εγώ. Ας είναι καλά ο ... Τσουκνίδας μας να μας δίνει εναύσματα για συζήτηση...
(Κάτι παραπάνω για τον "Ελληνορωμαιοορθόδοξο πολιτισμό"; Εγώ ομολογώ ότι το έχω το μπέρδεμά μου με τα ιδεολογήματα του Μεταξα και της Χούντας...)
Ίσως δικαίως κάποιοι με παρεξηγήσατε, καθώς, όπως εξάλλου ανέφερα και στην αρχή του προηγούμενου σχολίου μου, ήμουν εκτός τόπου και χρόνου...
Συγχωρέστε με....
Ντίνο ο πολιτισμός (που δεν είναι κάτι μονοσήμαντο, που δεν είναι κάτι εύπεπτο και χειραγωγήσιμο) είναι αυτός που σε κάνει, ακόμα και όταν είσαι αντίθετος να νιώθεις ότι ένα κομμάτι σου είναι εκεί..
Το ιδεολοόγημα είναι αυτό που χρησιμοποιεί τον πολιτισμό για να πει ότι η Ελλάδα, θέλοντας ή μη μη, πρέπει να έχει στο κεφάλι της τους λογής -λογής Άνθιμους και τα συμπράγαλά τους ...
Α, ξέχασα να σε διαφωτίσω για το pop-up window. Είναι το παράθυρο που «πετάγεται» όταν κάποιος διαλέγει να κάνει ή να διαβάσει τα σχόλια. Το έξτρα παραθυράκι που ανοίγει, αντί να υπάρχουν στην ίδια σελίδα. Εχμ, αυτό που μ’ενοχλεί είναι που είναι πολύ στενό, και όταν υπάρχουν πολλά γραμμένα, με δυσκολεύει να ρίχνω και μια γενική ματιά, κάνει την ανάγνωση λίγο «επίπονη» :p
Όσο για τη συζήτηση που λες, από μωρό χάνω τον ύπνο μου μ’ένα σωρό υπαρξιακούς, πολιτικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς, τώρα που έμπλεξα με το blogspot με βλέπω να ξημεροβραδιάζομαι στον υπολογιστή γράφοντας – προσπαθώ να το αποφεύγω!
Δημοσίευση σχολίου