Αναρτήσεις
Πέρασε και η χθεσινή και δεν κρατήθηκα είπα να ανοίξω το p.c.
Για ποίο λόγο; Μα για να μάθω τα πράγματα διαφορετικά από ότι τα λένε οι ειδήσεις.
Έτσι κάπως ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια και η κυβερνορότα μου..
Σε μια μπλογκομηχανή αναζήτησης έπεσα πάνω σε αυτό:
ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΑΣ ΦΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Εύχομαι ο φίλος να είναι κάποιος εικοσάρης ή και μικρότερος, που βλέπει βιζαβί την "αλήθεια" του κόσμου μας και εξεγείρεται με στόχο την καταστροφή της πηγής των αρνητικών συναισθημάτων (ή ότι νομίζει αυτός για τέτοια πηγή..).
Η αλήθεια είναι, αν είσαι λίγο πιο υποψιασμένος και σε πάει το μυαλό σε αυτές τις αντιφάσεις, όσα και να έχεις δει, όσα και να 'χεις κάνει, για να μην μπορείς να βάλεις το τομάρι σου στη θέση του Μανιχαίου κριτή, η εξέγερση μπορεί να έρθει..
Βέβαια, συνήθως (πολλά επιρρήματα "πέφτουν"), μέχρι να φτάσεις να γράψεις αυτό το παραπάνω κάπου, στη λίγη ώρα που θα μεσολαβήσει, θα έχει μεταβληθεί το ύφος και ο στόχος. (Ειδικά αν έχεις δικά σου παιδιά..)
Οφείλω να ομολογήσω, αν και δεν με αγγίζει ουδόλως ο μικροαστικός καταλωτισμός, που κάνει τον φίλο μας να επαναστατεί, δεν σκέφτηκα χθες τα πεινασμένα παιδάκια και τα θύματα πολέμων.
Είχα πιο κοντινά προβλήματα, λιγότερο ίσως δύσκολα και τραγικά από αυτά που και όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες ανέφεραν χθες..
Καθημερινά θέματα που έχουνε να κάνουνε με την "μικροαστική" μας μοναξιά..
Και βρέθηκα μαζί με άλλους και γλέντησα.
Όμως το μυαλό συχνά-πυκνά με έφερνε στα "θέματά" μου..
Είτε έτσι, είτε αλλιώς λοιπόν, η μοναξιά της συνείδησης είναι ανίκητη.
Γιαυτό και εγώ χθες το μόνο που ευχόμουν ήταν Υγεία (σωματική και κυρίως συναισθηματική) για να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της συνείδησης δημιουργικά!
Ο εθνικός στόχος μιας γυάλινης οικονομίας
-
Σκληρός μονεταριστής ο τέως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Νίκος
Γκαργκάνας, είχε δυσαρεστήσει πολλούς στα χρόνια του ψευδεπίγραφου
σημιτικού «εκσυγχ...
Πριν από 2 ώρες
4 σχόλια:
Φίλε μου, η Εκκλησία (η διοίκησή της) έχει επικεντρωθεί στους αναξιοπαθούντες αδελφούς μας (και μπράβο της, αλλοίμονο αν δεν ασχολείτο) και έχει "χάσει" όλους εμάς τους "μέσους": τους νέους, τους μικροεπαγγελματίες, τους υπαλλήλους που τρέχουν σαν "Βέγγοι" να τα φέρουν βόλτα. Και μας επιτιμά γιατί δεν ξυπνήσαμε Κυριακή πρωί να πάμε εκκλησία, γιατί δεν νηστέψαμε, γιατί ξενυχτήσαμε να ξεδώσουμε κλπ., ξεχνώντας ότι ο "αρχηγός" της καθώς και πολλοί άγιοί της (ένας από αυτούς, ο σύγχρονος "άγιος" ο Αλβανίας Αναστάσιος) ένα πράγμα κήρυξαν: ΑΓΑΠΗ!!!
Η συνείδησή μας λοιπόν είναι οδηγός μας για το σωστό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ας είναι ο φάρος μας για να γινόμαστε κάθε μέρα/χρόνο καλύτεροι...
Καλή χρονιά!
Τσότσο, έχεις δίκαιο. Μακάρι να υπήρχαν πολλοί ιεράρχες σαν τον Αναστάσιο Γιαννουλάτο.
Αλλά δεν είναι οι θρησκευτικοί λειτουργοί κυρίως. Είμαστε όλοι μας..
Ανέφερα και αυτούς για να δείξω ότι τα τρομερά, αλλά μακρινά προβλήματα μας αγγίζουν πιο πολύ. Ίσως γιατί δεν μπορούμε ή δεν είμαστε αυτοί που θα τα λύσουν, ενώ τα άλλα;
Οι όποιες θετικές ενέργειες φιλανθρωπίας εκκλησιαστικών παραγόντων, δε νομίζω ότι αποτελούν τον κανόνα. Ήδη γνωρίζουμε πολύ καλά τα σκάνδαλα εκείνων που κλέβουν και μοιράζονται τα ρούχα και τα άλλα βοηθήματα για την πάρτη τους. Δε με απασχολεί καν η φιλανθρωπία. Θα έπρεπε να ανήκει στο κράτος, αλλά αυτή ακριβώς την απουσία είναι που εκμεταλλεύεται η Εκκλησία και δείχνει ότι προσφέρει κοινωνικό έργο.
Καλή μας Χρονιά.
Κανονικά ούτε η Εκκλησία θα έπρεπε να ασχολείται εν έτη 2008 με αυτού του είδους τη φιλανθρωπία, αλλά το κέιμενό μου αναφέρεται σε όλους μας ...
Δημοσίευση σχολίου