"....Ότι για να βγάλεις πολλά λεφτά ένας είναι ο δρόμος: να σκέφτεσαι αυτό και μόνο κάθε μέρα και κάθε ώρα και να ενεργείς ανάλογα. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει, αν βέβαια αφήσει κανείς κατά μέρος τον παράγοντα τύχη. Λέγοντας αυτή την αλήθεια στους μικρούς ανίδεους, τα πράγματα θα ξεκαθάριζαν αρκετά. Όσοι αποφάσιζαν να ριχτούν στην περιπέτεια του πλουτισμού θα ήξεραν ότι εγκαταλείπουν άλλες χαρές και ότι δεν γίνεται να τα έχουν όλα. ...
Όπου και να κοιτάξουν προβάλλει το ίδιο είδωλο, φτιαγμένο από περιοδικά, εκπομπές και ταινίες, είδωλο που καλούνται να το μιμηθούν. Είναι ο τύπος του ανθρώπου που έχει αρκετά λεφτά για να κάνει το κέφι του. Να όμως που τα παιδιά αμέσως παρατηρούν ότι του λείπει το κέφι! Αυτά τα ωχρά πρόσωπα με τις νευρικές εκφράσεις και τα βιαστικά χαμόγελα προκαλούν κατά βάθος περισσότερο τρόμο απ΄ ό,τι ο μπαμπούλας της παλιάς εποχής. Με τη διαφορά ότι σήμερα είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί το σαρκοβόρο πρότυπο...
...Μέσα από εκεί πότε πότε βγαίνει η απελπισία, άλλοτε με μια σύριγγα στο χέρι και άλλοτε με ένα κοκτέιλ μολότοφ. Δεν αντέχουν οι μικρές ηλικίες να σκέφτονται ότι όσα πάλλουν μέσα τους για να αναγνωριστούν πρέπει να γίνουν χαρτονόμισμα, ότι πρέπει ολόκληροι να χωρέσουν μέσα σ΄ έναν αριθμό. Και αν δεν τους πείσει για το αντίθετο η κοινωνία, θα συνεχίσουν να την εκδικούνται. Είτε αυτοκτονώντας είτε ρίχνοντας τυφλά βόμβες σε τράπεζες και υπουργεία που θα τους φαίνονται σαν παραρτήματα τραπεζών. "
Σκέψη δική μου: Εδώ δεν "υπακούν" όλες οι αλλαγές από το ασφαλιστικό μέχρι τις αλλαγές στην Εκπαίδευση και την Υγεία- Πρόνοια;
Στην εικόνα - ιδεολογικό πρόταγμα του ανθρώπου που σκέφτεται κάθε μέρα και κάθε ώρα πως να βγάλει λεφτά;
Όχι δεν είμαστε όλοι άρρωστοι, θέλουμε χώρο, θέλουμε χρόνο και για άλλες μεγαλύτερες χαρές.
Δεν σπαταλούμε ενέργεια μόνο για το χρήμα, αλλά και για την δημιουργία.
Γιαυτό, δεν θέλουμε να προσφέρουμε μισθωτή εργασία μέχρι που να να γίνουμε ραμολιμέντα.
9 σχόλια:
Πολυ καλο αρθρο πραγματι που δειχνει σε τι καναλια πεφτουν οι νεοι μας αν σβησουμε απο το χάρτη ολα τα σωστα ιδανικα.
θα ηθελα οπως ξερεις να δινει με μεγαλυτερη εμφαση την αισιοδοξη προοπτοκη και λυση και οχι αοριστα τη βελτιωση και την πειθω της κοινωνιας που δεν ειναι διακοπτης ON-OFF.
΄Τι να κάνεις? Τα παιδιά τα θέλουν όλα, χωρίς να κουραστούν για τίποτα.
Είναι ελάχιστα τα παιδιά που έχουν όρεξη για δουλειά, όνειρα, ιδανικά.
Μετά απο 20 χρόνια επαφής με τα παιδιά, πιστεψέ με,
αφου με αυτήν τη νοοτροπία ανατρέφεται η πλειοψηφία των ελληνόπουλων, οτιδήποτε άλλο δεν πρέπει να είναι αναμενόμενο.
Όπως πολύ έυστοχα αναφέρεται στο άρθρο τα πρότυπα που προβάλλονται μέσα απ'όλους τους διαύλους είναι αυτού του τύπου.
Σε συνδυασμό με την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας τόσο από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και από το σπίτι, το μέλλον μάλλον είναι δυσοίωνο.
Ναι πραγματι τα διλλήματα για τη νεα γενια αλλα και για μας σε ενα βαθμο είναι μεγάλων διαμετρικα αντιθετων διακυβευματων...
Η ωρα μια μεγαλης κρισης (μας)φτανει. Ειπαν στη καμηλα: Τι σου αρεσει; Η ανηφόρα η η κατηφόρα;
Και αυτη απαντησε: Χάθηκε το ίσιωμα;
Σε μία κοινωνία που υπεράγει το χρήμα σε βασικό μοχλό κίνησής της, είναι λογικό να σχηματίζουμε τέτοιες σκέψεις. Σε μία κοινωνία που δε βλέπει τον Άνθρωπο, αλλά την οικονομική του αξία το ασφαλιστικό και η νεότητα χάνεται στο βόθρο της γραφειοκρατικής αντίληψης του χρήματος.
Βάγκνες σίγουρα η κοινωνία δεν κινείται με ον -όφ. Ίσως η ΠΑΙΔΕΙΑ είναι αναγκαίο να γίνει κέντρο της πολιτικής και όχι μόνο εξ επόψεως (χι χι) υποδομών (που απαιτούνται βεβαίως) αλλά κυρίως εξ' επόψεως σκοπού..
Σοφία, καλωσήρθες.. Δεν έχω την εμπειρία την δική σου με τα παιδιά, αλλά έχω μια μικρή. Γνώμη μου: Τα παιδιά απορροφούν με μεγαλύτερη ένταση ότι τους δίνεται: "εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"..Οι περισσότεροι ενήλικες -είτε το συνειδητοποιούμε, είτε όχι- περνούμε μια φάση έντονης καταθλιπτικότητας.
Αεριτζή καλωσήρθες και συ.
Όπως βλέπεις συμφωνούμε.
Μανιτάρι, το ίσωμα ποιο είναι;
Δείμε, και με σένα συμφωνούμε. Αυτή που λες είναι η υποδομή της σημερινής πολιτισμικής κρίσης..
Το μυστικό της ευτυχίας είναι, τελικά, η ασκητική ολιγάρκια και αυτάρκεια!
Το ίσιωμα;
Η πιο μεγάλη κουβέντα. Μα γι αυτο το ίσιωμα πέφτουν κορμια φίλε μου.
Το ίσιωμα περιέχει αγώνα για εσωτερική κμαι εξωτερική ελευθερια (ΑΠΟ ... και ΓΙΑ ..., περιέχει αρετή, δικαιοσύνη, και υπ΄ςερβαση. Περιέχει το, μοιρασμα εξουσίας, γνώσης και αγαθών...
Περιέχει όλα πρόληψη...
Περιέχει ενσδοσκόπηση..
ΥΓ Στην ανηφόρα βογκάμε , στη κατηφόιρα γλιστραμε... Αλλα αναρψτιέμαι: Υπ[άρχει ίσιωμα χωρίς ανηφόρες και ακτηφόρες;
"Την δουλιά μου θέλω να κάνω" σου λέει ο 15χρονος υπονοώντας πως να κλέψει από τη σχολική εκδρομή τους συμμαθητές του, η θεοποίηση του χρήματος δεν θα βγεί σε καλό ούτε ατομικά στους κουτοπόνηρους ουτε κοινωνικά ευνουχισμένες από ηθικές αξίες κοινωνίες.
Δημοσίευση σχολίου