Αναρτήσεις
ΓΡΑΦΕΙ ο χθεσινός "Ελεύθερος Τύπος" στο COVER STORY (σελ 4 REVIEW):
"...Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, αν επιβεβαιωθούν οι Κασσάνδρες, θα αναλάβει την προεδρία σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία, όταν το πετρέλαιο θα έχει αγγίξει, ίσως και ξεπεράσει τα 200 δολάρια το βαρέλι. Πως θα αντιμετωπίσει την ανεργία-ρεκόρ, το χαμηλό δείκτη κατανάλωσης.....
...Το σχέδιο του Ομπάμα για την ιατροφαρμακευτική περίθλαψη....πολλοί αμφιβάλλουν για τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος, που δεν συνάδει με τη λογική ενός μεγάλου κομματιού της αμερικανικής κοινωνίας. Ο Ομπάμα προτείνει τη δημιουργία Εθνικού Συστήματος Υγείας με υποχρεωτική συγχρηματοδότηση απ' τους εργοδότες, με σκοπό να καλυφθούν 50 εκατομμύρια ανασφάλιστοι πολίτες!
...μείωση των φόρων για τις μεσαίες και χαμηλόμισθες τάξεις, με ταυτόχρονη αύξηση των φόρων για το 1% των πλουσιότερων Αμερικανών..."
Διαβάζοντάς τα αυτά σκέφτηκα ότι πάνω-κάτω τα ίδια ερωτήματα τίθενται στους πολιτικούς όλου του Δυτικού Κόσμου, ακόμα και στην Ελλαδίτσα.
Πως μπορούν να συμβιβάσουν την ανάγκη για ενεργειακή αυτοσυγκράτηση ή αλλαγή, με την ανάγκη τόνωσης της ζήτησης αγαθών για να "θερμανθεί" η παραπαίουσα οικονομία;
Πως να κάνουν ταυτόχρονα κάποια σοβαρή κοινωνική πολιτική (γιατί δεν πάει άλλο με τους "νεόφτωχους"), χωρίς η φορολογία να φοβίσει τα μεσαία στρώματα;
Αλλά και αυτοί οι τελευταίοι πολίτες δεν έχουν κατανοήσει ότι μέρα με τη μέρα η οικονομική και κοινωνική θέση τους χειροτερεύει ραγδαία και ζουν με τις αυταπάτες που τους έχουν ποτίσει τόσα χρόνια...
11 σχόλια:
Νομίζω οτι οι πολίτες καταλαβαίνουν πολύ καλά την κατάρρευση . Και φυσικά δεν τρέφουν αυταπάτες. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα για να πιστέψουν πια. Εχουν αποδεχθεί τη μοίρα τους…
Συμφωνώ με τον νίκο ηλιόπουλο. Είναι διάχυτος ο φόβος που υπάρχει στους λαούς και η ανασφάλεια που νιώθουν. Μοιάζει να περιμένουν όλοι μια κατάρρευση και δεν υπάρχει ορατή λύση στον ορίζοντα που να μοιάζει ουσιαστική...
Είμαστε μετά από πολλές γενιές, η γενιά που θ αφήσει χειρότερες μέρες στους επόμενους.
Οι γονείς μας πέρασαν καλύτερα απ΄τους παππούδες μας, εμείς καλύτερα απ΄ τους γονείς μας, τα παιδιά μας, χειρότερα από μας.
Το να αποδέχεσαι έτσι την αποτυχία σου και την μοίρα σου, είναι η επιτυχία του νεοφιλελευθερισμού, στο μυαλό μας.
και οι 3 έχετε δίκαιο.
Και για μένα το ζητούμενο είναι η επιστροφή του βολουνταριστικού και οραματικού στοιχείου στην πολιτική, στοιχεία που τα "μπλοκάκια" των δήθεν τεχνοκρατών τα αμαύρωσαν.
Δεν φτάνει ο λογισμός, χρειάζεται και το όραμα
Εδω συμβαινει το εντελως παραλογο να πληρωνει ενα φυσικο προσωπο με εισοδημα 30.000 € (σιγα το ποσο, για ενα ζευγαρι μισθωτων ειναι περιπου 1000 € το μηνα) περισσοτερο φορο απο μια επιχειρηση με κερδη εκατομμυριων €!!!
Αυτο που ισως αφησουμε πολλοι απο μας στα παιδια μας, ειναι τα χρεη μας. Δυστυχως...
Δεν το έχουν καταλάβει ακόμα...
καλημέρα
Εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση παγκοσμίως θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο να αρχίσει κάποιου είδους βελτίωση. Η λύση πάντα ήταν στις νέες γενιές, με σημαντική διαφορά όμως τώρα ότι η τωρινή νέα γενιά ανατρεφεται με "όραμα" το βόλεμα και την εις βάρος των άλλων κερδοφορία κάθε μορφής.
Τα πάντα ξεκινάνε από εμάς τους ίδιους. Πέφτουμε καθημερινά σε παγίδες χωρίς να σκεφτόμαστε τις μακροχρόνιες συνέπειες των πράξεων και επιλογών μας...
Το ίδιο φαί ξαναζεσταμένο
μας σερβίρουν μονίμως
οι εντός και οι εκτός ...
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι
2 καρπούζια χωράνε στη μασχάλη ...
Και το καταφέρνουν !!!
Την καλησπέρα μου ...
καλημερούδια...
ουδείς προφήτης... στον τόπο του...
να περιμένουμε...
κοντός ψαλμός αλληλούια...
Είναι πλέον βέβαιο ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα μίας μεγάλης αποκάλυψης της απάτης αγαπητέ. Και το ποτάμι θα παρασύρει πολλούς και πολλά...
βλέπω δεν ξεχειλίζει η αισιοδοξία σε κανέναν από όσους γράψατε...
Η συναίσθηση του τέλματος δεν φτάνει, χρειάζονται θέσεις για το αύριο, που δεν θα είναι ξαναζεσταμένο φαγητό.
σας αφιερώνω το επόμενο σατυρικό στιχάκι μου (στο επόμενο πόστ)
Δημοσίευση σχολίου