Αναρτήσεις
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης , Μουσική: Μάνος Λοΐζος
"Σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα ελπίδες γέννησε.
Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου "γιατί".
Ποτέ δε λες η μοίρα πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία περνούσες γελαστός.
Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου "γιατί"."
Θα μπορούσα να καταθέσω πολλές σκέψεις για το νόημα του Πολυτεχνείου, αλλά προτίμησα αυτό το τραγούδι, το οποίο κατά την γνώμη μου πρέπει να εκφράζει τον απλό αγωνιστή εκείνης της περιόδου που βιώνει και το σήμερα.. Τον αγωνιστή που νιώθει ότι ο αγώνας του δεν δικαιώθηκε.
Τουλάχιστον ότι δεν δικαιώθηκε πλήρως...
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν κάτι μοναδικό, αλλά ένας κρίκος μιας αλυσίδας. Ίσως, αν άλλα δεν είχαν προηγηθεί, να μην υπήρχε..
(Διαδήλωση στην Αθήνα τον Καιρό της Γερμανικής Κατοχής.)
Η Ιστορία μιλά πάντα.... άλλοτε πνιχτά, άλλοτε φωναχτά!
...."Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!"
Τάσος Λειβαδίτης
9 σχόλια:
Πανε χαμενς οι ζωες και αυτων που σκοτωθηκαν, αλλα και εκεινων που τους τσακισαν οι αναποδες μοιρες... Αυτοι ειναι και οι πιο αξιοθρηνητοι, οι παραδομενοι, οι νικημενοι με διαφορους τροπους.
Δικιο εχει ο ποιητης, αν ρωτουσαμε ομως τους ηρωες τι γνωμη εχουν, μαλλον θα λεγαν πως θα επιθυμουσαν μιαν απλη και ανεφελη ζωη -εχω ρωτησει εναν.
Κανένας αγώνας δεν δικαιώνεται πλήρως...
Η ποίηση πάντα έλεγε περισσότερα με λίγα λόγια κι αυτός ο στίχος νομίζω λέει αυτά τα περισσότερα, όπως και το επόμενο ποίημα. Νάσαι καλά κι εσύ που τίμησες το Πολυτεχνείο. Τελικά οι blogers είναι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι!
Δε χρειαζόμαστε ίσως ήρωες Ροδιά...
ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ χρειαζόμαστε όμως...
ΌΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΖΩΗ. ΑΝΕΦΕΛΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΟΡΙΣΜΟΥ.
ΟΜΩΣ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΕΛΗ..
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ..
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΕΣ, ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ, ΟΛΟΙ ΦΕΡΑΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ
Χαιρετήσματα από το στρατόπεδο του επίλαρχου Μελίδη. Δεν είναι προς τιμήν μου αλλά προχθές είδα το άρμα που έριξε την πύλη του Πολυτεχνίου! ΝΤΡΟΠΗ είναι να το έχουν μπροστά μπροστά..
Τιμή και δόξα σ' αυτούς που δε ξαργύρωσαν τη νεανική τους ορμή στο χρηματιστήριο των κάθε μορφής κέντρων εξουσίας
Ο αγώνας για την δημοκρατία και την ελευθερία είναι σαν αυτή που κάνει ένας υγιείς οργανισμός εναντίων … της γρίπης!!!. Ότι και να κάνει. Aυτή πάντοτε θα ξαναγυρίζει, ψάχνοντας τρόπους να επιβληθεί…!
Σπύρο καλό κουράγιο.. κι ότι γίνεται, ακόμα και στον εαυτό σου να προσπαθείς απλά να το παρατηρείς και να κρατάς το χιούμορ σου.
Έτσι κι αλλιώς όπου βρισκόμαστε αποκλειστικά μόνοι μας οι άντρες καταντά ένα νηπιαγωγείο...
Θυμάμαι ένα άρμα κοντά στην Κεντρική Πύλη, που λέγανε ότι ήταν αυτό του Πολυτεχνείου. Δεν είχε όμως τότε σχετική ταμπέλα. Τώρα βάλανε; Καλά κάνανε και το εκθέτουν για να βλέπουν οι νεαροί ανθυπίλαρχοι της ΣΑΤΘ, τι γίνεται στο τέλος με αυτούς που στρέφουν άρματα εναντίον του Λαού.
Να βάλουν και αυτά που έχει δηλώσει και ο οδηγός του άρματος, αλλά και ο επικεφαλής Ίλαρχος εκείνης της βραδιάς..
Πάντως έχει και ίντερνετ καφέ μέσα?
Γουάου αυτό είναι εκσυγχρονισμός!
Ψαρά και Πλευρά 21 τα είπατε καλύτερα από μένα!
Δημοσίευση σχολίου