Αναρτήσεις
Επειδή έχω γράψει κατά καιρούς πολλά για την Εκκλησία, οφείλω να προβάλω και το καλό, όπου υπάρχει.
Αναδημοσιεύω από άλλον blogger (Αρθρο) για τον αγωνιστή Παππά του Ασωπού.
Παράδειγμα προς μίμηση και για τους "ανωτέρους" του!
Από την (πορνο)τι-βί στην Ευρωβουλή
-
Αμέτρητοι τηλεαστέρες μαζεμένοι στα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών: Πανελίστες,
ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές, μετεωρολόγοι, σεισμολόγοι, αλλά και πρώην
σκ...
Πριν από 12 ώρες
11 σχόλια:
υπαρχει συνεντευξη του στη εφημεριδα ρηξη
Ξέρεις φίλε Τσουκνίδα τα ίδια θα έλεγα και εγώ, ότι υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι. Ένα άλλο φωτισμένο μυαλό όμως με ρώτησε. Θα σε βοήθαγε αν ήσουν μουσουλμάνα;
Όταν οι κινήσεις γίνονται κάτω από το ράσο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσπάθεια προσυλητισμού. Λυπάμαι που το λέω, αλλά σκέψου το λίγο...
Όλοι μας, λίγο - πολύ, κάπου να προσυλητίσουμε προσπαθούμε Nemerte. Το ράσο, τουλάχιστον, έχει το πλεονέκτημα ότι φανερώνει την ταυτότητα του προσυλητισμού.
Πάντως υπάρχουν παπάδες που θα σε βοηθούσαν ακόμη κι αν ήσουν μουσουλμάνα - και χωρίς υστεροβουλία.
Πιστεύω ότι υπάρχουν και τέτοιοι παπάδες που βοηθάνε αλλόθρησκους θα το έχω υπόψη μου να ανεβάσω κάτι σχετικά.
Αυτός ο παππάς(έχω συνηθίσει να το γράφω με δύο π, αν κι αυτός ο παππάς πρέπει να γράφεται με πολλά περισσότερα)που τάβαλε με όλον αυτό τον συρφετό, με όλα αυτά τα "λύματα" της κοινωνίας που δηλητηριάζουν τη ζωή μας και αφήνουν μαύρη κληρονομιά στις επόμενες γενιές, του αξίζει να γίνει όχι απλά πρωτοπρεσβύτερος, αλλά και προκαθήμενος της εκκλησίας, δηλαδή επικεφαλής, μια και είναι ο ικανότερος αφού δεν περιορίστηκε στην αγιαστούρα, αλλά πήρε σπαθί.
Καλως το ανεβασες @ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙ.
Τα περι προσυλητισμού είναι αστεία. Γιατι διαφορετικά δεν θα πρεπε να μη γραφουμε τιποτα. Ούτε παπαριες, κατα το κοινως λεγομενο.
Ακουσα και εγω για αυτον τον ανθρωπο. Μπράβο του, έτσι θα επρεπε να ειναι όλοι οι δήθεν αντιπρόσωποι του (δήθεν;) Θεού και οχι ακριβως το αντιθετο.
Επιτέλους και ενας παπάς που δικαιώνει τον ρόλο του ιερέα στην κοινωνία με απλό κοινωνικό έργο.
Μπράβο του και δεν νομίζω nemertes πως οτι κάνει ενας παπάς ειναι απαραίτητα και προσπάθεια προσηλυτισμού.
Ειναι λιγοι οι καλοί και δεν φαίνονται, κρίμα.
Τέτοιους, θα θέλαμε.
τώρα, αυτό το αντιπρόσωπος του Θεού, όταν ακούω να το λένε ιερείς είμαι έτοιμος για την ....κόλαση, από τα νεύρα μου..
αντιπρόσωπος του Θεού είναι ο κάθε Χριστιανός, μην πω ο κάθε Άνθρωπος..
Να σημειώσω ότι δεν είναι μόνο αυτός αγώνας είναι μια μορφή του.
Σημαντικός αγώνας είναι και αυτός κατά της μοναξιάς και δεν φαίνεται..
ρεγγίνα, τζονάκο, μανιτάρι καλωσήρθατε
Ό ακτιβισμός είναι το μέλλον της Ορθοδοξίας;
H Ορθοδοξία ποτέ δεν ήταν κατά του ακτιβισμού, αλλά δεν τον ξεχώρισε από άλλες μορφές αγώνα κι όλας.
Αυτό σημαίνει ενότητα, σε βαθύτερη θεολογική γλώσσα, όλα τα χαρίσματα μαζί.
Αν ξεχωρήσεις ένα, άν βγάλεις ένα τότε ξεκινά η αίρεση.
Εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι, έχουμε μάθει να κολλάμε μια ταμπελίτσα, "σαν την αλεπού που όταν δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια".
Βάλαμε κι εδώ την ταμπελίτσα του ακτιβισμού...
Άλλος ο ακτιβισμός που ξεκινά από την άδολη συμπαράσταση στον αδελφό και άλλος ο "ακτιβισμός" που στην παραγματικότητα είναι προπαγάνδα.
Τα προηγούμενα χρόνια, πολλοί ορθόδοξοι αηδιασμένοι από τις προπαγανδιστικές μεθόδους των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων είδαν με μεγάλο σκεπτικισμό τον κοινωνικό αγώνα.
Έδωσαν πολύ μεγάλο βάρος στον εσωτερικό διάλογο και στην κάθετη σχέση με τον Θεό.
Αυτό όμως πρώτα από όλα σε ρεαλιστική διάσταση αποδυνάμωσε το εκκλησιαστικό σώμα και έφερε ακόμα πιο δυνατή την "δεσποτοκρατία".
Έδωσε την ευκαιρία στους Χριστοδουλικούς να πουλάνε μια "ταυτότητα" σε ένα κόσμο οπαδών, μια ταυτότητα που δεν την είχαν βιώσει. Τουλάχιστον όχι σε όλες της τις διαστάσεις...
Αν συνεχιστεί αυτή η αποδυνάμωση της σχέσης του προσωπικού με το κοινωνικό, τότε μοιραία θα έχουμε πάλι μια "αίρεση"..
Σίγουρα τα χαρίσματα όλα δεν μπορεί να τα ασκεί κάθε άτομο, αλλά η Εκκλησία ως κοινότητα συνολικά.
Άλλος μπορεί να συμπαρασταθεί στη μοναξιά, άλλος να συμπαρασταθεί σε άλλα ζητήματα σαν τον Παπά - Γιάννη, άλλος να προχωρήσει σε ένα εσωτερικό αγώνα για την ανανέωση του ορθόδοξου θεολογικού λόγου κτλ
Αυτό που κάνει ο Παπά- Γιάννης φίλε Γιάννη, είναι η εντολή του "ευαγγελίου της κρίσης":
"Ήμουν άρρωστος και δεν ενδιαφερθήκατε..".
Υπάρχουν άνθρωποι που το εκλαμβάνουν αυτό με την εύκολη λογική της φιλανθρωπίας:
"Άντε να πάμε στο Πάιδων να μοιράσουμε σοκολάτες!"
Είναι τα "χριστιανικά μωρά" που θα έλεγε και ο Παύλος, που θέλουν το γάλα τους..
Όμως στην βαθύτερη του διάσταση ενδιαφέρον για τον άρρωστο, είναι πρώτα από όλα ενδιαφέρον για τον περιορισμό των αιτιών που γεννούν αρρώστιες!
Ο Χρυσόστομος έφερνε σαν παράδειγμα μια πρωτοΧριστιανική κοινότητα στην Αφρική, που όταν είχε πέσει μια θανατηφόρα επιδημία, έκαναν την μόνη οργανωμένη προαπάθεια για την αντιμετώσπισή της, όταν και οι κρατικές ρωμαϊκές αρχές είχαν παραδώσει τα όπλα.
Κι έλεγε ο παρεξηγημένος πατέρας που μία πλευρά του χρησιμοποιούν μόνο οι "χριστιανοπολίτες" :
Αν γίνεται παντού αυτό, λέξη από την Αγία Γραφή δεν χρειάζεται να κηρυχθεί!"
Δημοσίευση σχολίου