Αναρτήσεις
Δημήτριος Βούλγαρης, επτά φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αντιπροσώπευσε καθ'ολη τη διάρκεια της πορείας του τον κοτζαμπασισμό.
Αλέξανδρος Παπαναστασίου , Το Μάρτιο του 1924 σχημάτισε κυβέρνηση με τη στήριξη του κόμματος των Φιλελευθέρων η οποία, με τη δική του επιμονή, κατέθεσε στις 25/3/1924 ψήφισμα στη Δ΄ Συντακτική Συνέλευση για την ανακύρηξη αβασίλευτης Δημοκρατίας, κηρύσσοντας έκπτωτη τη μοναρχία. Το ψήφισμα επικυρώθηκε με δημοψήφισμα στις 13/4/1924. Εως τις 18/6/1924 που διήρκησε η πρωθυπουργία του κατέθεσε στην Εθνοσυνέλευση σημαντικές προτάσεις που ψηφίστηκαν όπως η ίδρυση Πανεπιστήμιου στη Θεσσαλονίκη, η λαϊκη μετεκπαίδευση, η αναγνώριση της δημοτικής γλώσσας κ.ά.
Οι τόσοι που θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί και έχουμε γεμίσει σενάρια που διαστρέφουν την πολιτική μας ζωή, ας σκεφτούν αυτό το παράδειγμα....
Το Θέμα είναι τι έχει να δώσει κανείς..
Η Ιστορία είναι αμείλικτη...
Τα έχω πάρει πραγματικά.
Υ.Γ. και πόσοι σημαντικοί πολιτικοί δεν έγιναν καν υπουργοί και άφησαν την σφραγίδα τους στην Ιστορία....
Ανήκουμε στη Διεθνή του Μαρασμού
-
«Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα, θα το έκανα από τότε
που ήμουν λοχίας» είχε πει ο Γιώργος Κονδύλης. Ο ίδιος είχε χαρακτηριστεί
ότι λε...
Πριν από 1 ώρα
20 σχόλια:
Και πλάκωσαν αγαπητέ μου η σπερμολογία άδικων συκοφαντικών σκανδαλολογιών κατά Ζάννα και Καραπαναγιώτη δυο εξόχων Βενιζελικών υπουργών που η τελική κατάληξη ήταν η γρήγορη καταψήφιση των Βενιζελικών , η παλινόρθωση της βασιλείας ώς εκρυθμου θεσμού και η δικτατορία του Μεταξά το 1936. Το ψέμα και η σπέκουλα είναι απορρυθμιστικοί παράγοντες για την δημοκρατία.
A, ρε πόσα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά σήμερα ... !
ΚαπΚουμ, τι να σου πω... Είχα την ίδια συζήτηση εχθές. Η ιστορία δεν σε κρίνει απο τα χρόνια αλλα απο τις πράξεις...
Εύστοχη ανάρτηση και θεματική(δες το σχόλιο στο σχόλιο σου, σε δική μου ανάρτηση,περί Νέας Αριστεράς)
Φαντάσου πόσα 'τίποτα'εμποδίζουν το 'κάτι"...δεν είναι οίηση αλλά ρεαλισμός. Δεν φτάνει που έχεις να κάνεις με τη σκληρότητα που αντιμετωπίζει η κάθε αλλαγή και η όποια πρωτοπορία αλλά έχεις να κάνεις και με τους κάλλους που το μόνο που ξέρουν είναι να βάζουν τρικλοποδιές...
Αυτό που θες να πεις κουμμούνι μου εσύ τώρα είναι ότι ο Βούλγαρης με 7 φορές πρωθυπουργία δεν άφησε το αποτύπωμα του, ενώ ο Αλ. Παπαναστασίου με μόνο μία το άφησε βαρύ.
Έλα όμως που ο λαός Κουμμούνι μου ψηφίζει "Βουλγάρηδες" και όχι "Παπαναστασίου" στην εξουσία!! Αυτούς θέλει, αυτοί του αξίζουν νομίζω. Μην ξεχνάς ότι και τον Τρικούπη τον καταψήφισαν για να ψηφίσουν τον Γουλιμή....Ποιός είναι αυτός;;; Ελα μου ντε..
"και πόσοι σημαντικοί πολιτικοί δεν έγιναν καν υπουργοί και άφησαν την σφραγίδα τους στην Ιστορία...."
Και πόσοι σημαντικοί Πολίτες δεν έγιναν .... καν πολιτικοί.... και αφησαν τη σφραγίδα τους στην Ιστορία....
Δυστυχώς όμως στα καθ ημάς ....
οι φελλοί επιπλέουν....
ή κατά το Σαμιακώτερον....
Πλέουν τα μήλα στο γυαλό...
Πλέουν και οι κουράδες....
Sorry.....
υπήρξαν σοβαροί πολιτικοί? φυσικά και υπήρξαν... αλλά και αυτοί που κυβέρνησαν από την εποχή της επανάστασις του 1821 σοβαροί ήταν για να κρατάν αυτό τον τόπο ελεύθερο... από τον κομμουνισμό και τους ανταγωνισές τους στα βαλκάνια αγαπητή φίλε... ψυχραιμία...
Το θέμα μας αν κατάλαβα καλά είναι μεταξύ αυτών που έμπαιναν(να,ι ο χρόνος δεν μπορεί να είναι ενεστώτας)στη πολιτική για να δώσουν ή για να πάρουν. Αυτά κάποτε, γιατί εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες όσοι μπαίνουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αν δεν μπαίνουν καθαρά για να πάρουν, το λιγότερο μπαίνουν για να εξασφαλιστούν. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τους πολίτες που ασχολούνται με την πολιτική(που σημαίνει ζωή).Καλό και γνωστό το δίστιχο Γεώργιε, αλλά ας μη μιλάμε για κουρ...σαυτή τη πόλη.
Διόνυσε πολύ ενδιαφέρουσα η συνέχεια σου στην παρατήρηση των πολιτικών ηθών της εποχής εκείνης..
Σίγουρα Τζονάκο μ, υπάρχει το πολιτικό μάρκετινγκ πλέον..
Ακριβώς Παναγιώτη, ΑΚΡΙΒΩΣ
ΕΛΙΑΣ έρχομαι
Ελένη, μου αρέσει η τελευταία σου πρόταση
Μάνια όχι μόνο μια φορά (έκανε και 2η μόνο λίγες μέρες..)
αλλά όπως θα είδες σε μόνο λίγους μήνες έκανε τεράστιο έργο!
Ντίνο Συμφωνώ, απλά όλους τους πολίτες τους θέλω πολιτικούς με τον τρόπο τους.. Όχι επαγγελματίες της πολιτικής, αλλά πολιτικούς της καθημερινότητας. Πρόσεξε οι 2 τελευταίες κατηγορίες είναι πάντα αντιστρόφως ανάλογες!
ΑΚΡΑΤ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΘΥΜΩΣΑ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΜΙΑ ΒΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ..
Γιατί τα ξαναφέρνεις έστω για πλάκα (ελπίζω!!)
Γιώργο, νομίζω πως υπάρχουν και σήμερα, αλλά δυστυχώς δεν φαίνονται...Τα βράδια θα είναι στα γραφεία τους για να μελετούν π.χ. τα νομοσχέδια- είτε συμπολίτευση είναι είτε αντιπολίτευση- για να προτείνουν αλλαγές, συμπληρώσεις, απορρίψεις και όχι σε γκλάμουρους ηβέντς και τι βι.
Τον Βασιλιά ο Κονδύλης τον έφερε. Για να μην ξεχνιόμαστε.
Φίλε μου, το μόνο που απασχολεί τον "πρωθυπουργό" μας είναι αν θα καταφέρει να βγεί 3η συνεχόμενη φορά, το ρεκόρ δηλαδή, Το τί θα αφήσει πίσω του, άστα...Και το χειρότερο γι'αυτόν είναι ότι είναι νέος και θα βλέπει/ακούει για πολλά χρόνια πώς θα τον σιχτιρίζουν αργότερα οι Έλληνες.
Γαμώτο, αίσθηση προσφοράς δεν έχουν οι σημερινοί πολιτικοί μας; Φυσικά εξαιρώ το Σημίτη...
Σα να λέμε "Λαός αχάριστος, ηγέτης τσιγκούνης"...
Αυτήν την ιστορία (…ας μη θίξουμε το πώς κι από ποιους γράφεται) εκμεταλλεύονται και οι, επαγγελματίες πλέον, πολιτικοί και φιλόδοξοι ηγέτες. Όταν η πλειοψηφία υιοθετεί το μότο "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξουν τα τροφαντά οπίσθιά μας", αναδεικνύει και τους ανάλογους ηγέτες.
Όταν εμείς, ως λαός, αποδεικνυόμαστε αγνώμονες (… στα άνωθεν παραδείγματα προσθέστε και το τρανταχτότερο, τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη) και με μνήμη περιορισμένη και επιλεκτική, είναι σαν να προκαλούμε τους ηγέτες μας, όχι μόνο να πλουτίζουν εις βάρος μας, αλλά να μη νιώθουν καν την ανάγκη ή έστω την υποχρέωση να λογοδοτήσουν για τη συμπεριφορά τους… αφού "κι αυτό θα περάσει" και θα ξεχαστεί, όπως τόσα άλλα…
Βέρμιντ, μου φαίνεται ότι δεν έχεις άδικο...
Τσότσο και εγώ είχα στηρίξει αρκετά στον Σημίτη όταν πρωτοβγήκε, γιατί μου φαινόταν σοβαρός και λογικός, παρά το γεγονός ότι δεν συμφωνούσα ιδεολογικά μαζί του.
Η προσωπική μου περιπέτεια με την μεταρρύθμιση Αρσένη και η άδικη κατάργηση της επετηρίδας για μας όλους μας που περιμέναμε κάποια χρόνια, ο χειρισμός της υπόθεσης Οτσαλάν και η εμπλοκή της χώρας στην Ολυμπιάδα της μίζας, όπως σιγά- σιγά αποδεικνύεται, την στιγμή που υποτίθεται έτρεχε πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης μου άλλαξαν άρδην την εικόνα. Βέβαια κάθε επόμενο και τρισχειρότερο.. όχι όμως και οραματιστής ο Σημίτης..
Οραματιστής για την ΟΝΕ και τον συνολικό εκσυγχρονισμό της χώρας κ.κουμ., η Ελλάδα έκανε άλματα τα τελευταία 10 χρόνια παρόλα τα λάθη που έγιναν. Συμφωνώ για την Ολυμπιάδα, έδωσε το έναυσμα όμως να γίνουν κάποια σημαντικά έργα υποδομής. Όσοι πλούτισαν παράνομα, βγάλτε τους στη σέντρα, τί μας το λέει η Βάσω ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει μαζί τους, μας δουλεύει;
Πάντα υπάρχουν συγκρίσεις στη ζωή, τίποτα δεν είναι απόλυτο, Και οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές υπέρ του Σημίτη...
Είναι νωρίς να κριθεί ακόμα ο Σημίτης από την Ιστορία...
Μπορεί να του αναλογεί κάποιο μερίδιο, όπως πχ. αναλογεί στον Αλ. Κουμουνδούρο..
Πάντως εγώ στο λέω, τότε με την μεταρρύθμιση Αρσένη ορκίστηκα στον εαυτό μου να μην ψηφίσω ποτέ ΠΑΣΟΚ, όπως και τώρα με τα ομόλογα τις φωτιές ορκίστηκα ποτέ Ν.Δ.
Ο ΓΑΠ, ή όποιος άλλος σημερινός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, θα κάνει πολλή μεγάλη προσπάθεια να με πείσει ώστε να ξεχάσω την "ψευτομεταρρύθμιση" Αρσένη!
Καίτοι δεν ανήκω στη δεξιά παράταξη, νομίζω πως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και την ένταξή μας σ’ αυτήν και όχι στον Σιμήτη, ηγέτη ενός κόμματος που πρέσβευε "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"…
Για το έλλειμμα ηγεσίας στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, έγραψε προ καιρού ένα ενδιαφέρον άρθρο ο Χρήστος Γιανναράς. Επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να δώσω σύνδεσμο, έβαλα το url της σελίδας που δημοσιεύεται το άρθρο στο ψευδώνυμό μου… αν θέλετε το διαβάζετε.
Βέρμιντ, Μια και τον ανέφερες ο Χ. Γιανναράς είναι σπουδαίος διανοητής .
Το ότι έχει ένα όραμα και αυτός για την Ελλάδα είναι γνωστό (Το ότι δεν συμπίπτει με τη Θεοκρατία, που τον κατηγορούν, αν προσέξει κανείς προσεκτικά τα γραπτά του, θα το καταλάβει. Εγώ νομίζω ότι πολιτικά πρεσβεύει μια Ελληνορθόδοξη εκδοχή της μετριοπαθούς Γερμανικής Κοινοβουλευτικής Χριστιανοδημοκρατίας...)
Τέλως πάντων επειδή έχει νιώσει βαθειά μέσα του τι σημαίνει (συγνώμη για τον νεολογισμό) ιδεοψυχαναγκαστική κατασκευή της κοινωνικής και πολιτιστικής πραγματικότητας, ασφαλώς και μιλώ για το κατπληκτικό "καταφύγιο ιδεών", θα ήθελα από αυτόν να προσπαθεί να ανοίγει δρόμους, όχι απλά να κλείνει τις πόρτες στα γκρεμισμένα καταφύγια..
Και ο δρόμος ανοίγει με ανοιχτούς στην επανερμηνεία δείκτες...
Αυτό το λέω, ίσως περισσότερο για τον άλλο καημό μου, θα δεις στο καινούργιο μου δημοσίευμα
Δημοσίευση σχολίου