Αναρτήσεις
Το ιστολόγιο του Αντί μου έδωσε την πάσα.."Α, η γενιά μου", λέω και πήγα στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής.
Διάβασα την πολύ καλή έρευνα της Μαργαρίτας Πουρναρα και τις τοποθετήσεις όλων.
Πιο πολύ όμως με κέντρισαν αυτά που είπε o Βασίλης Μουρδουκούτας.
Είπε τα πράγματα έτσι όπως κι εγώ τα αισθάνομαι.
Τρέξαμε όλοι οι σημερινοί 30+ για σπουδές, προσόντα και ειδικεύσεις των ειδικεύσεων. Πολλών οι οι γονείς μας πλήρωσαν αδρά, αλλά σήμερα δουλεύουμε πάρα πολύ και κερδίζουμε λιγότερα από αυτούς.
Είμασταν εμείς που στηρίξαμε όλο αυτό το παραμύθι της "Ισχυρής Ελλάδας" και τώρα περιμένουμε την κρίση, μήπως μας δώσει την κλωτσιά, για να ψαχτούμε και μέσα μας.
Και να φανταστείς, από μια πλευρά, όλους όσους ρώτησε η "Καθημερινή", είναι από μια άποψη τακτοποιημένοι.
Για φαντάσου πόσοι άλλοι, πολύ περισσότεροι τα κάνανε όλα αυτά, δουλεύουν το ίδιο πολύ, αλλά θα είχαν δυσκολία να βάλουν την ιδιότητά τους, πίσω από το όνομά τους...
Δεν ξέρω, συνειρμικά, λόγω και του ονόματος, πήγα σε εκείνον τον άλλο Βασίλη, της ιστορίας του Ψαθά που έγινε ταινία.
Θυμάμαι, τον Αλεξανδράκη (αριστερός) να λέει συνεχώς στον συμβιβασμένο Βασίλη:-"Ξύπνα Βασίλη"
Την παρανοϊκή διανόηση, που αντιπροσώπευε ο ποιητής "Φανφάρας", που δεν μπορούσε να να οραματιστεί δημιουργικά, γεμάτη μεγαλοστομίες και περιαυτολόγηση..
Τον Βασίλη να ξυπνά σιγά- σιγά
Όταν όμως επιτέλους ξύπνησε, διαπίστωσε, πόσο εύκολο είναι να ενδώσει κανείς στο ψέμα, φτάνει τα λεφτά να είναι πολλά.
Εκείνος όμως είχε συμβιβαστεί με πολύ λίγα....
Για να πει εκείνο το αμίμητο:
"τρέλα, τρέλα, ......και το μυαλό σου είναι θολό
και το δικό της πιο λειψό
σας εθολώσαν τα λεφτά
γεια σου Φανφάρα φαφλατά!"
Τότε όμως υπήρχαν λεφτά, γιατί παρά τα προβλήματα, η Ελλάδα ήταν σε μια φάση οικονομικής ανόδου. Τώρα το χρήμα ήταν πλαστικό και δανεικό!
23 σχόλια:
Κάποια πράγματα, παραμένουν διαχρονικά στην ψωροκώσταινα!
Οι "Βασίληδες", τελικά έχουν κάνει την επιλογή τους, νομίζω, να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου!
Ωρα καλή!
Νομίζω πως το χω ξαναγράψει: παλιότερα οι γοενίς κληρονομούσαν στα παιδιά τους κάνα οικοπεδάκι, κάνα διαμερισματιάκι, κάνα ψιλό ή χοντρό. Κάτι τις δλδ. Η επόμενη -από μένα -γενιά, θα κληρονομήσει -απο εμάς- ΤΑ ΧΡΕΗ ΜΑΣ. και νάναι κι ευχαριστημένοι!
Είναι αλήθεια ότι η γενιά η δική μου (50+) προσπάθησε να δώσει στα παιδιά της εκτός από την Πανεπιστημιακή μόρφωση και επιπλέον μεταπτυχιακό πτυχίο. Συγκεκριμένα εγώ το είχα καημό. γιατί μετά το πτυχίο της Νομικής, δεν μπόρεσα να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές κι έτσι προσπάθησαν να δώσω στα παιδιά μου αυτό που εγώ στερήθηκα. Κι όμως βλέπω ότι ενώ εγώ και ο πατέρας τους τακτοποιηθήκαμε σχετικά εύκολα, τα παιδιά δυσκολεύονται πολύ, παρά το ότι έχουν μεγαλύτερα προσόντα.
Εγώ ξύπνιος είμαι,έτσι πιστεύω δηλαδή,δε φταίω που οι άλλοι "Βασίληδες" κοιμούνται:)
Tότε και τώρα...
Πράγματι διαχρονική και επίκαιρη η ταινία "Ξύπνα Βασίλη"
Θα συμφωνήσω με τον Busy Bee μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ
Μία καλημέρα
είναι τελικά θέμα επιλογής busy bee?
phlou, αν ήταν μόνο αυτό παλευόνταν..
ακριβώσ μερόπη..
καλά βαντ, έγραψες..
όντως διαχρονική οδοιπόρε!
Θεωρώ πως η Ελλάδα ποτέ δεν είχε λεφτά. Οι σημερινοί νέοι δεν είναι φτωχότεροι από τους προηγούμενους. Κάποτε οι νέοι μετανάστευαν για μια καλύτερη τύχη. Στις μέρες μας αυτό δεν χρειάζεται...
Οι αιτίες της σημερινής οικονομικής δυσπραγίας των νέων της γενιάς 30+ πιστεύω πως θα πρέπει μάλλον να αναζητηθούν στον τρόπο ζωής στον οποίο εθίστηκαν (υπερκατανάλωση, χαρτζηλίκι από τους γονείς κλπ)
Το πλαστικό και μάλιστα δανεικό χρήμα μπορεί κάποιος να το προσφέρει, στο δικό μας χέρι όμως είναι να το δεχτούμε ή να το απορρίψουμε. Το ίδιο συμβαίνει με την ταύτισή μας με τον Φανφάρα η τον Βασίλη. Στο χέρι μας είναι...θέμα επιλογών και μόνο...
Ο Βασιλάκης ξύπνησε μόλις τα "είδε όλα!" εμείς δεν έχουμε δει ακόμη ούτε τα μισά! Είναι λογικό ότι όταν δεν έχει να χάσεις τίποτε τότε τα παίζεις όλα για όλα δυστυχώς έχουμε δρόμο να μπροστά μας.
Εξαιρετικό άρθρο. Συμφωνούμε απολύτως.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, καταλαβαίνω ότι τα έξοδα που κάνανε οι οικογένειες, ήταν αντίστροφα ανάλογα με τα χρήματα που κερδίζουν σήμερα. Όπως είναι και αυτά που κάνουμε εμείς, με τι προοπτική?
Ανησυχούμε αλλά είμαστε εκγλωβισμένοι.
καλημέρα
Το "Ξύπνα Βασίλη" είναι κάτι που με απασχολεί καιρό. Δεν έχω ακόμη αποφασίσει εαν πρέπει να ξυπνήσουν οι Βασίληδες ή εαν είναι καλύτερα έτσι. Επίσης, δεν μπορώ με σιγουριά να πω εαν ανηκω στην πρώτη ή την δεύτερη ομάδα. Πάντως η εποχή μας είναι σαφώς πιο άνετη αλλά και πολύ λιγότερο δημιουργική από του μπαμπά μου. Παλέυω περισσότερο (ίσως για λάθος λόγο ή πράγματα) και καταφέρνω λιγότερα από οτι τα άτομα της γενιάς του 50+.
dyosmaraki "Κάποτε οι νέοι μετανάστευαν για μια καλύτερη τύχη"
ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 60&50, όχι του 70&80. Σήμερα πάλι έχει αυξηθεί η μετανάστευση.
Αλλά ακόμα και το 50 αυτοί που έμεναν εδώ, πάλι και αυτοί κατά μέσο όρο ανέβαιναν. Ξεκινούσαν από πολύ κάτω, αλλά ανέβαιναν. Είναι διαφορετικό να είσαι ξυπόλητος και τα παιδιά σου να έχουν να φορέσουν έστω φτηνά παπούτσια και διαφορετική η πτώση. Είναι πιο οδυνηρή. Τώρα όσον αφορά τον υπερκαταναλωτισμό, έχεις δίκιο.
Δυστυχώς ήταν χρυσές οι αλυσίδες, για να δούμε τώρα θα φέρει και η κρίση κάποια παράλληλη -θετική όμως εξέλιξη- Πάντως με τα 700 και τα 800 ευρώ δεν προσπορίζεσαι ούτε τα βασικά, όταν μία γκαρσονιέρα ενοικιάζεται τουλάχιστον στα 500!
Φίσερμαν και Σοφία από τη μια τα λέω κι εγώ θεωρητικά, από την άλλη φοβάμαι...
Δείμε γειά σου.
Αγγελίνα, μάλλον ούτε κι ο Ψαθάς είχε αποφασίσει...
@KK αυτό που λες έχει αποδειχθεί επιστημονικά:Richard D. Wolff. Αξίζει τον κόπο να το δεις.
Ναι, την μετανάστευση του 50 και του 60 εννούσα.
Οσο για την δεκαετία του '70 (μέχρι το τέλος της χούντας) οι νέοι αντιμετώπιζαν άλλου είδους "μετανάστευση":
- Τον εξαναγκασμό όσων ήταν σημαδεμένοι ως αντιφρονούντες σε "μετανάστευση" στα ξερονήσια στιγματισμένων με ένα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων το οποίο τους συνόδευε και δεν τους επέτρεπε να εργαστούν.
Στις μέρες μας αν εξαιρέσει κανείς τους ικανούς νεαρούς επιστήμονες οι οποίοι καταφεύγουν και στελεχώνουν τα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού δεν νομίζω πως οι νέοι (μετά το 80) εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν...
Τα προβλήματα (απενταρίες,άγχη για ανεύρεση εργασίας,βιοπορισμός κλπ?)που απασχολούσαν τους νέους εξακολουθούν και υφίστανται.
Αυτό που ίσως αλλάζει είναι
-οι κοινωνικές συνθήκες
-το ήθος των πολιτικών ηγετών του τόπου (ανάληψη ευθυνών)
και
-οι αξίες και οι προτεραιότητες που θέτει η εκάστοτε κοινωνία (αλλά και κάθε άτομο ξεχωριστά).
Το "Ξύπνα Βασίλη" πιστεύω πως είναι τρανταχτό παράδειγμα και στέλνει πολλά μηνύματα.
Ο Βασίλης δεν άντεξε τον νεοπλουτισμό και την κενότητα των δήθεν κουλτουριάρηδων, τρελλάθηκε θέλησε να γίνει κόκκορας. Εμείς?????
Αντί να αφεθούμε να μας καταλάβει η τρέλλα και η απαισιοδοξία μήπως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες της ζωής μας δηλαδή
-τον σκοπό μας (Τι ζητάμε?)
-πως θα το πετύχουμε?
Μήπως θα πρέπει να οραματιστούμε έναν τρόπο ζωής με λιγότερες υλικές απαιτήσεις και περισσότερες πνευματικές??? Μήπως θα πρέπει να υιοθετήσουμε έναν πιο οικονόμο και φιλικότερο τρόπο ζωής προς το περιβάλλον αλλά και το πορτοφόλι μας, έτσι όπως αναγκαστικά είχαν μάθει οι προηγούμενες γενιές????
Μήπως τέλος θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε έναν συλλογικότερο τρόπο ζωής από αυτόν που ζούμε τώρα? Λέω μήπως....
dyosmaraki, Δεν αμφισβητώ την αξία όσων λες και πραγματικά συμφωνώ σε όλα (Μετανάστευση υπάρχει, όχι τόσο μεγάλη, αλλά υπάρχει. Φοιτητές που δεν γυρίζουν πίσω, γιατροί που δεν βρίσκουν δουλειά, τεχνικοί που αναγκάζονται να πάνε σε τρίτες χώρες..υπάρχει. Υψηλά ειδικευμένο προσωπικό τις περισσότερες φορές, αλλά όχι μόνο για τα ερευνητικά ιδρύματα). Αλλά αυτό είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Δηλαδή οι νεο-αξίες, οι νεο- ανάγκες και οι μαθημένες συμπεριφορές του ύστερου καπιταλισμού της μεταβιομηχανικής εποχής και της μαζικής κουλτούρας.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ότι με 800 Ευρώ, όση και οικονομία να κάνεις δεν τα βγάζεις πέρα αξιοπρεπώς (...Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα οι ισχυροί οικογενειακοί θεσμοί). Με Κοινωνικές Υπηρεσίες σχεδόν ιδιωτικές και γενικότερα με ξεχαρβαλωμένο δίχρυ κοινωνικής προστασίας. Με την ακριβότερη αγορά της Ευρώπης λόγω Καρτέλ και πολλά άλλα.
Επίσης το ξανατονίζω η φτώχεια από πολλές πλευρές είναι σχετικό μέγεθος. Αν είσαι φτωχός και ανεβαίνεις, έχει διαφορετικό ψυχολογικό και κοινωνικό αντίκτυπο από το να θεωρείς τον εαυτό σου "μεσαίο" και ξαφνικά να μη τα βγάζεις πέρα, να μην μπορείς να καλύψεις ανάγκες που δεν θεωρείς πολυτέλεια, αλλά κανονικότητα.
Π.χ. Ακόμα και το 1980, οι καλοκαιρινές διακοπές δεν θεωρούνταν ανάγκη από την μεγαλύτερη μερίδα της εργατικής τάξης. Αν κάποιος είχε σπιτάκι στο χωριό και πολλοί είχαν, πήγαινε. Αν όχι την έβγαζε παίρνοντας το ΚΤΕΛ μέχρι τη Λούτσα...
Σήμερα, όμως και η ζωή στις πόλεις, δεν υποφέρεται το καλοκαίρι και υπάρχει ανάγκη χαλάρωσης. Αλλά ακόμα και να υπάρχει σπιτάκι στο χωριό, δεν θα αρέσει στον άλλο. Έχει συνηθίσει να πηγαίνει κάθε χρόνο σε διαφοερτικό μέρος, να συνδιάζει την χαλάρωση με γνωριμία τόπων και άλλα ενδιαφέροντα. Αν δεν μπορέσει να πάει φέτος διακοπές θα το θεωρήσει φτώχεια. (Ευτυχώς επειδή οι ξένοι φέτος δεν θα έρθουν θα πέσουν τόσο οι τιμές που ίσως δεν μας λείψουν οι διακοπές...) Ένας σωρός άλλα πράγματα, δεν είναι πολυτέλεια πλέον, αλλά κανονικότητα. Εκτός αν αλλάξει συστηματικά και με σχέδιο η κοινωνική ζωή, ώστε να γυρίσουμε 20 και πλέον χρόνια πίσω..
Σημειώνω, πραγματικά θα ήταν ευχής έργο, η οικονομική κρίση να μας δημιουργήσει τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα, ώστε να έρθει πνευματική αναγέννηση..
Αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν υπάρχει ανάγκη αγών για δικαιότερη κατανομή του πλούτου. Γιατί πλούτος την περασμένη δεκαετία παράχθηκε στη χώρα, αλλά ενθυλακώθηκε στις περιουσίες μιας μικρής ομάδας φυσικών και νομικών προσώπων..
Και για τα δυο λοιπόν! Τα πράγματα στη ζωή είναι διαλεκτικά.
Έλληνα Καβαλάρη ευχαριστώ!
καλό Σ/Κο....
και όπως πάντα έχω πρωί πρωί καταφέρει να καθαρίσω τα ματουάλια μου διότι έχω παρατηρήσει τελευταίως ότι ότι βλέπω έχουν μια αναστροφή..
δια τούτο πρωί πρωί παένω στον οπτικό αγοράζω μαντηλάκια και καθαρίζω τα γυαλάκια μου.
Προτιμώ τα μάλλινα και ουχί τα συνθετικά...
έτσι ενισχύω την ισχυράν Ελλάδα και διώχνω τους Ιμπεριαλιστάς εκ του ταμείου...
μετά τιμής
ο φίλος σας
ακρατ...
Νομίζω οτι το θέμα της εργασίας και, κατ' επέκταση της ανεργίας αλλά και των συνθηκών που εργάζονται οι νέοι σήμερα μέχρι και τα 40 θα έλεγα...είναι το κεντρικό πρόβλημα μιάς άνισης και ελέυθερης;;κατά τα άλλα αναπτυσσόμενης αγοράς. Χωρίς κανόνες, χωρίς όραμα, χωρίς κεντρικό μέλημα τον άνθρωπο αλλά το κέρδος. Μέσα σε όλα αυτά η απουσία του ενεργού πολίτη και γενικότερα η περιθρωριοποίησή τους απο 'δημοκρατικούς' θεσμούς και απο τα ΜΜΕ έχει οδηγήσει σε μια ατελέσφορη και οφαλοσκοπούμενη μιζέρια τόσο τις προηγούμενες όσο και τις τρέχουσες νέες γενιές. Για τις επόμενες εάν συνεχιστεί αυτό θα είναι κόλαφος και γολγοθάς το να ζήσουν ακόμα και να επιβιώσουν με όρους αξιοπρέπειας (σίτιση, ασφάλεια, σύνταξη, κ.α.). Η λύση είναι να πάρουμε στα σοβαρά και πάλι τη Πολιτική και να εξοστρακίσουμε τους πολιτικούς καριέρας. Αμεσα! Απο την Τ.Α! Τώρα!
Καλησπέρα και από μένα. Συμφωνώ απόλυτα dyosmaraki.
Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε λεφτά. Οι σημερινοί νέοι δεν είναι φτωχότεροι από τους προηγούμενους, ίσα ίσα θα έλεγα πιο προνομιούχοι.. Τι πάει να πεί με 700 -800 ευρώ δεν τα βγάζει πέρα; Τότε τι μισθοί υπήρχαν; Μπορούσαν να σπουδάσουν τα παιδιά ενός αγρότη ή ενός μεροκαματιάρη; Πόσο μάλιστα που τότε οι γυναίκες λόγω νοοτροπίας και κοινωνικών συνθηκών δεν δούλευαν; Τώρα δουλεύουν και οι δύο. 500 ευρώ γκαρσονιέρα;Kαπιταλιστικό κουμμούνι στο Λυκαβηττό ίσως. Γράφεις: (...Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα οι ισχυροί οικογενειακοί θεσμοί). Δηλαδή οι γονείς μας, πού δούλευε μόνο ο ένας και έκανε δύο και τρείς δουλειές πρέπει να συνεχίζουν να μας τσοντάρουν; Σ΄ αυτούς τα λεφτά έφταναν και έκαναν οικονομίες και στους νέους όχι;
Να συμφωνήσω ότι έχουμε την ακριβότερη αγορά της Ευρώπης λόγω Καρτέλ κ.λ.π. Τι κάνουμε γι’ αυτό; Πρόσφατα διάβασα κάπου πως κατάφεραν οι γερμανοί καταναλωτές να κατεβάσουν τις τιμές σε κάποια προϊόντα στο γάλα συγκεκριμένα. Εδώ κάνουμε κάτι αντίστοιχο; Θα διαφωνήσω μαζί σου πως ακόμα και το 1980, οι καλοκαιρινές διακοπές δεν θεωρούνταν ανάγκη από την μεγαλύτερη μερίδα της εργατικής τάξης. Οι διακοπές ήσαν ιερές και μάλιστα φρόντιζαν να στείλουν την οικογένεια και 1 μήνα αν μπορούσαν. Όμως για να το κάνουν, να παρατείνουν τις μέρες, μαγείρευαν μέσα δεν νοίκιαζαν σε ξενοδοχεία αστέρων ή σε καμπάνες. Και αυτοί θάθελαν να είχαν περισσότερες υλικές απαιτήσεις, απλά ήξεραν μέχρι που αντέχει η τσέπη τους…
Ξέρεις τι θεωρώ εγώ φτώχεια; Όχι το αν θα κάνω κκαι που φέτος διακοπές, αλλά το αν θα καταφέρω να προσφέρω στον ταλαιπωρημένο από χειρουργεία πατέρα μου μια αξιοπρεπή ιατρική περίθαλψη (δεν μιλώ για νοσοκομείο, αλλά για φάρμακα, φυσιοθεραπευτές, αποκλειστικές κλπ)
Τελειώνοντας να πω πως ναι dyosmaraki πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε έναν συλλογικότερο τρόπο ζωής από αυτόν που ζούμε τώρα. Αυτόν της προσφοράς στα κοινά, στον συνάνθρωπο που υποφέρει.
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα! Όλες οι ευχές μαζεμένες, και μια τελευταία, πιο σημαντική: Να ξυπνήσει επιτέλους αυτός ο νεοέλληνας Βασίλης, γιατί μου φαίνεται λαξοτανίλ μπόλικα κατάπιε και ξυπνημό δεν έχει.
Τα σέβη μου.
Δεν μ' αρέσουνε οι
οριοθετήσεις σε γενιές
Μιλάμε για γενιά των 700 Ευρώ ...
εννοώντας τους νέους ως 30-35 χρονών
που το πρόβλημα της πλειοψηφίας τους
είναι ότι η ανεργία τους είναι τέτοια
ώστε ένας στους τέσσερις δεν έχει
την πολυτέλεια ούτε καν των 700 Ευρώ ...
παρόλο που τα τυπικά και ουσιαστικά τους
προσόντα (σπουδές, μεταπτυχιακά, ξένες
γλώσες, γνώσεις πληροφορικής) είναι
ασύγκριτα ανώτερα σε σχέση με ανάλογη
ηλικιακή ομάδα πριν από μερικές 10ετίες !!!
Πιέστηκαν τόσο πολύ στα εφηβικά τους χρόνια
με την απατηλή ελπίδα της αποκατάστασης
σε μια άνετη ποιοτικά ζωή και τώρα
δυστυχώς οι προοπτικές που ανοίγονται
μπροστά τους κάθε άλλο παρά ευοίωνες είναι !!!
Καλησπέρα Καπιταλιστικό Κουμούνι. Επιτέλους μπλογκάρω ξανά.
Λοιπόν...Ανήκω και εγώ ακριβώς σε αυτήν την ομάδα. 30+, με πτυχίο, μεταπτυχιακό, γλώσσες, μεγαλωμένη με παροχές.Τυπικό τέκνο μεσοαστική οικογένειας...
Μόνο που δεν είμαι τακτοποιημένη και 700 Ευρώ το μήνα θα μου φαίνονταν παράδεισος...
Η αγορά εργασίας, τώρα που πρώτη φορά την αντιμετωπίζω σοβαρά,είναι μια ζόυγκλα, με δεδομένες μάλιστα τις δυσμενέστατες συνθήκες λόγω κρίσης.Εκτός αν θες να δουλέψεις τηλεφωνητής ή υπάλληλος σε Gooudy's...
Όχι, δε με νοιάζει να έχω τσάντα Prada(έχω από καιρό απαξιώσει τις υπερβολές και την άχρηστη χλιδή),αλλά θέλω να ζω αξιοπρεπώς και λελογισμένα και κυρίως να είμαι δημιουργική, να προσφέρω τη γνώση και τις ικανότητές μου στην κοινωνία. ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΩ.
Και νομίζω ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη ανάγκη των ανθρώπων σήμερα.
Είναι δε τρομαχτική η νοοτροπία του βίσματος που ανθεί και το μέγεθος της παραοικονομίας που απασχολεί ορδές πτυχιούχων με ιδιαίτερα, φροντιστήρια, κλπ Για να βγουν στην αγορά νέες ορδές ανέργων και έτσι αυτό το σχιζοειδές ανατροφοδοτικό σύστημα να συνεχίζεται.
Το χειρότερο όμως από όλα, είναι ο εμπαιγμός προς τους νέους ανθρώπους. Κατάσταση ομηρίας με ωρομίσθιους καθηγητές ΤΕΙ και καθηγητές Δημοσίων ΙΕΚ, που μπορεί να πληρωθούν μετά από έξι μήνες,ένα και δύο χρόνια, προγράμματα STAGE, χωρίς δικαίωμα ασφάλισης, τεστ δεξιοτήτων (ένα νέο δημιούργημα με σασπένς, τηλεπαιχνιδίστικης εμπνεύσεως που όμως μοριοδοτείται)και βέβαια οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ που σε λίγο θα σε ρωτάνε ονόματα και διευθύνσεις των πεσόντων στη μάχη του Μαραθώνα.
Χμ.. ίσως στο όχι πολύ μακρινό μέλλον να σε ρωτάνε τί νούμερα ξέρεις να κάνεις και αν ξέρεις εκείνο το καλό με τα σπαθιά(σαν τον ταχυδακτυλουργό της διαφήμισης),πόσες αλλεπάλληλες κολοτούμπες μπορείς να καταφέρεις και βέβαια αν μπορείς να περνάς μέσα από τρύπες, σαν το Big in Japan της Καλομοίρας και το άλλο του Πυρπασόπουλου.
Λοιπόν, όχι. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και όπως κι αν μεγαλώσαμε, δικαιούμαστε ένα μέλλον όχι με υπερκατανάλωση και πλαστικό χρήμα, αλλά με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΕΥΖΕΙΝ.
Γυρνάω και εγώ από ασεπ, όπου πράγματι ερωτηθήκαμε για τις διεθύνσεις των ηρώων του Μαραθώνος όπως ελέχθη (από "Παιδί της Αφροδίτης"). Τι να γίνει έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να αποκαρδιωθούν πολλοί, γιατί άλλο να έχεις μαι διαφορά 1 μορίου στα 100 από τον τελευταίο διοριστέο και διαφιρετικά να βρεθείς κα΄τω από τη βάση..
Τέλως πάντων. Θα τα πούμε αυτά σε επόμενο πόστ.
Αρκά μου, καλωσήρθες. Ξανασημειώνω:
Το θέμα του υπερκαταναλωτισμού που θίγεις και εσύ είναι σημαντικό, αλλά πως να το κάνουμε, ακόμα και οι στατιστικές δείχνουν μια σταθερή πτώση του εργατικού εισοδήματος στην Ελλάδα από την δεκαετία του 90 και μετά. Βάλε τώρα και την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, βάλε και την ακρίβεια. Όχι τα πράγματα δεν είναι καλά, παρόλο που κάποιες κάποιες βλακώδεις συμπεριφορές( π.χ. μοδομανία) τα κάνουν χειρότερα.
Τρακτάτους συμφωνώ, Να πούμε σε όλους τους επαγγελματίες ενδιάμεσους "όξω ρε" που λεγε και ο Μπάρπα Γιώργος!
Ακράτ, όπως πάντα Σουρεάλ
ΣΙΔΕΠΑΠ και Παιδί της Αφροδίτης, συμφωνώ απόλυτα.
Πάνο καλωσήρθες, να τα λέμε πιο συχνά.
Δημοσίευση σχολίου