Αναρτήσεις
Διχασμένη βγήκε, λέει, η Ευρώπη, από την προχθεσινή σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, έτσι διέγνωσαν τουλάχιστον τα εγχώρια τα ΜΜΕ ...
Δεν κατάφεραν λέει οι "φτωχοί" κυρίως πρώην "ανατολικοί" να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα φτηνά τους μεροκάματα για να αποσπούν βιομηχανικές θέσεις εργασίας από τους πλούσιους. Οι μεγάλοι φαίνεται να λένε στους εργοστασιάρχες τους: "Θέλετε δημόσιο χρήμα, πάρτε, αλλά φάτε το ενθάδε"....
Ούτε άλλη αξιόλογη βοήθεια πήραν τα φτωχαδάκια ξαδελφάκια, που περιμάζεψαν στο ημι-υπόγειό τους οι πλούσιοι συγγενείς, για να προστέψουν λέει καλύτερα το μέγαρο !
" Ο σώζων εαυτόν σωθήτω", Έτσι κι αλλιώς, αυτό που το έδενε όλους, η πίστη στην Ελεύθερη Αγορά, παρά τους βερμπαλισμούς, ξεφτίζει..
Αφού, δεν έγινε τελικά ο μονεταριστικός παράδεισος, δεν υπάρχει καμία συνεργασία..
Δίκαια τους προβοκάρουν και οι άλλοι με τις στρατιές μεταναστών... Τι θα κάνουν θα καταργήσουν την περιοβόητη "ελεύθερη διακίνηση"; Γέλιο που θα κάνουμε...
Η Ευρώπη δεν χρειαζόταν βέβαια την προχθεσινή συνάντηση για να καταλάβει ότι είναι διχασμένη. Είναι βαθειά κοινωνικά διχασμένη και το ρήγμα έγινε πιο βαθύ από αυτές τις πολιτικές που έφεραν και την οικονομική κρίση.
Ταυτόχρονα, λόγω ακριβώς της πεποίθησης ότι η αγορά θα τα λύσει όλα, δεν έγινε προσπάθεια να θεραπευτούν και άλλοι παράλληλοι διχασμοί.
Απλά, τώρα έσπασε το επικοινωνιακό πέπλο και φάνηκε η ρήξη σε επίπεδο ηγεσιών..
Κι όμως, αν δεν ήταν όλοι δογματικοί, θα μπορούσαν να προσπαθήσουν έστω:
Φανταστείτε να έβγαιναν από τη σύνοδο και να έλεγαν: "Εγγυούμαστε ότι δεν χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά του σε όλη την Ευρώπη από εδώ και πέρα..Θα χρησιμοποιήσουμε κάθε δυνατό μέσο, ώστε όλοι όσοι θα απολυθούν να επαναπροσλαμάνονται αμέσως σε θέσεις που θα δημιουργηθούν με δημόσιες δαπάνες σε κάθε κράτος της Ε.Ε. και θα αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, τις κοινωνικές ανάγκες και τις νέες τεχνολογίες αιχμής"
Πόσο καλύτερο κλίμα θα είχε δημιουργηθεί, που ενδεχομένως να είχε επίπτωση ακόμα και σε αυτά τα χρηματιστήρια...
13 σχόλια:
Το θέμα είναι οτι παντα έμεις την πληρώνουμε,αυτοι όσο και μοιραίοι και αβουλοι την βολευουνε και μας μας τρωει στο τέλος η μαρμαγκα...
Να πάνε σπίτια τους η καλυτερα...Στο διαολο να δουμε και μεις μια ασπρη μέρα..
Νασαι καλα που ακομα αντέχεις και τα γραφεις
Άβουλοι για μας τους πολλούς, βουλημιαίοι για τους λίγους, μάλλον μοιραίοι για πάρτι τους...
Δεν περίμενα και πολλά απο μια σύναξη ασύνδετων ηγετών μεταξύ τους.
Αμηχανία και ασυνεννοησία.
Ενωμένη Ευρώπη σου λεει μετά ...
Γελώ ιδιαιτέρως οταν και πολλοί αριστεροί ειχαν πιστέψει αφελώς[λυπάμαι που το λέω ]δεν θέλω να μειώσω κανέναν,ιδιαίτερα οταν θυμάμαι την λάμψη που ειχαν τα μάτια του Λεωνίδα,μια ζωή ρομαντικός,οταν ελεγε για την Ευρώπη των λαών την Ευρώπη των εργαζομένων,την Ευρώπη της Δημοκρατίας και των ισων ευκαιριών!!!!
χαίρομαι που επανέρχομαι ,δεν ξέχασα την πρόσκληση,εχω ομως υποστεί ενα ρωγμώδες κάταγμα στον καρπό.Σε φιλώ
Γιατί είναι μια Ευρώπη όχι των λαών αλλά των πλουσίων. Μια Ευρώπη των δύο κοινωνιών, για να περνάν καλά οι δεύτεροι, ενώ οι πρώτοι απλά να ζουν με το φόβο, να εργάζονται με το φόβο, να διαβιούν με το ελάχιστο.
Συμφωνώ με όλους σας παιδιά.. Βασικά ο ΣΥΝ θα κουβαλάει για πολύ καιρό ακόμα την ευκολία εκείνης της εποχής..Βέβαια από την άλλη είναι ένα στοίχημα να μπορέσουν πραγματικά να συμμαχήσουν οι λαοί για να ανατρέψουν τις υπερεθνικές ελίτ.
Φίλε είναι χρεοκοπημένοι. Γυρίζουν από δω κι' από κει σα ζαλισμένα κοτόπουλα. Η λύση δε θα προκύψει απ' αυτούς. Αυτοί είναι μέρος του προβλήματος!
___Taspa και ΚΑΠ>ΚΟΥΜ>
"ευκολία"???
Για μένα ακριβώς αυτό είναι ΤΟ δύσκολο...
Να κάνουμε την Ευρώπη, ευρώπη των εργαζομένων, Ευρώπη πολιτισμού, Ευρώπη ειρήνης και συνεργασίας των λαών...
Για μένα εύκολο είναι να καταγγέλω την ΕΟΚ των μονοπωλίων, να ψηφίζω κατά της ένταξης νέων χωρών, αλλά να...συμμετέχω στις ευρωεκλογές...
Για μένα δύσκολο είναι η Ευρώπη να απαγκιστρωθεί από την Αμερικάνικη Πολιτική και να σταθεί αντίπαλό της δέος, όχι μόνο οικονομικά αλλά κυρίως πολιτικά. Και η Ευρώπη θα μπορούσε πιθανώς να παίξει ένα τέτοιο ρόλο...
Δεν είναι η Ευρώπη που ... οραματιζόμαστε αυτή που βλέπουμε και ζούμε...
Είναι η Ελλάδα μήπως;
Είναι ο κόσμος;
Το ερώτημα είναι απλό...
Ή καθόμαστε στην ακρίτσα μας και γκρινιάζουμε...
Ή το παλεύουμε...
Και η απάντηση που έδινε η ... παλιά ανανεωτική Αριστερά ήταν ξεκάθαρη. Το παλεύουμε μαζί με όλες τις αριστερές ευρωπαικές δυνάμεις.
Η απάντηση του ενιαίου Συνασπισμού δεν ξέρω ποια είναι...
Γιατί ... καλές οι συμμαχίες σε "μίνιμουμ" πολιτική βάση, αλλά όταν αφορούν συγκεκριμένες δράσεις...
Αλλιώς κινδυνεύουν να περιοριστούν στο ... "μίνιμουμ" ρόλο του κομπάρσου των δημοσκοπικών ασανσέρ...
φίλε Ντίνο
Το όνειρο είναι κοινό.
Και πραγματικά δεν ενθουσιάζομαι με αντι-Ε.Ε. γενικόλογες ρητορείες, ούτε απομονωτικούς αφορισμούς. Σε πληροφορώ από την φιλοΕ.Ε. θέση της ανανεωτικής αριστεράς, σήμερα καταλήγω σε μια Ε.Ε.σκεπτικιστική θέση, πιστεύω λόγω πολιτικού ρεαλισμού.
Από την άλλη δεν είναι η θέση μου έξω από την Ε.Ε., αφού η δαγκάνες του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου και της ελίτ που το υπηρετεί δεν χρειάζονται την Ε.Ε. για σέρνουν τη Ελαδίτσα μας ξυπόλητη στο δρόμο της μείωσης των ελλειμάτων...
Μίλησες για αντίδραση στην είσοδο νέων κρατών. Την θεωρώ για ορισμένες περιπτώσεις πραγματικά αριστερή θέση και φεντεραλιστική επίσης..
Διότι όντως οι νέες πρώην ανατολικές χώρες χρησιμοποιήθηκαν -και χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στην κρίση- ως μοχλοί ανατροπής εργασιακών δικαιωμάτων λόγω του κοινωνικού ντάμπινγκ, από την άλλη και οι λαοί αυτοί χάνουν, αφού το κεφάλαιο μπορεί να αλώνει ανενόχλητα τα όποια εσωτερικά αντιστηρίγματα υπήρχαν "λόγω καθυστέρησης" ..
Απέναντι στην υπερθνική ένωση των πολυεθνικών πρέπει να αντιπαραταχθεί η υπερεθνική ένωση των εργατών. Αυτή βρίσκουν σήμερα χαλαρή και κάνουν ότι θέλουν οι ελίτ.
Δεν λέω τα κινήματα των χωρών της Ε.Ε. μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν σε οριμένες περιπτώσεις ως μπούμεραγνκ εναντίον του κεφαλαίου.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν τις εσωτερικές αντιφάσεις των ελίτ για να προωθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να χρησιμοποιούν την Ε.Ε., όπως ακριβώς και το εθνικό κράτος ως πεδίο πάλης, αλλά χρειάζεται ρεαλισμός και από την μια και από την άλλη πλευρά.
Δεν είναι η ίδια συγκυρία σήμερα όπως όταν εντάχθηκε η Ελλάδα και λίγο αργότερα η Ισπανία και η Πορτογαλία, όπου υπήρξαν μακρόχρονα προγράμματα υποστήριξης για την κοινωνικοοικονομική εξίσωση, όταν ο Γερμανός εργάτης δεν έχανε τίποτα άλλο πέρα από τον φόρο που ενδεχομένως πλήρωνε για τα νέα κράτη που έμπαιναν σιγά- σιγά και όχι δεκα - δέκα...
Όταν δηλαδή οι αρχές του κράτους -πρόνοιας του κράτους αναδιανεμητή εφαρμοζόνταν σε εθνικό, αλλά και σε υπερεθνικό επίπεδο και άλλο σήμερα που ισχύει το μεγάλο ψαρι τρώει το μικρό..
Τα οράματα και οι αρχές υπάρχουν πάντα μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική δυναμική, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, αλλιώς μπορεί από κατ' αρχήν προοδευτικά να μεταραπούν σε πολύ συντηρητικά..
Ορεινέ συμφωνώ μέρος του προβλήματος είναι ...
Ντίνο και κάτι άλλο που δεν σημείωσα παραπάνω: Δογματισμούς έχουν όλες οι πλευρές εντός και εκτός αριστεράς.
Αν το δεις μακροσκοπικά ο ένας δογματισμός συχνά καταλήγει να δημιουργήσει έναν αντίπαλο δογματισμό.
Δες για παράδειγμα τους εικονολάτρες-εικονομάχους στο Βυζάντιο..
Δεν θα ήθελα την αριστερά να χωρίζεται σε Ε.Ε.λάτρες και Ε.Ε.μάχους... Ο δρόμος του πολιτικού ρεαλισμού μέσα πάντα από αξίες και κοινωνικές αναφορές είναι ανοιχτός...
ας μου επιτρεψει ο φίλος Ντίνος,να του πω,πως συμφωνώ μαζί του για την αλλη αποψη της ανανεωτικής Αριστεράς,οταν λέω πως γελώ στην ουσία αυτοσαρκάζομαι οταν κι αυτή η Αριστερά της ανανέωσης κινδυνεύει να γίνει ελιτ.Επειδή οι εμπιρίες μου που θεωρώ οπλα που κατα καιρούς με πλήγωσαν δεν μου επιτρέπουν πλέον να δίνω αφεση αμαρτιών.Μιλάς για αγώνες,μαζί σου.Πες μου σε ποιό εργατικό μετερίζι συναντάς την Αριστερά? πες μου τι ακούς τα τελευταία χρόνια εκτός από το θέμα των λαθρομεταναστων[μεγαλο και συμφωνώ με την στήριξη τους]μόνο που οι Ελληνες πολίτες κοντεύουν να μας ταυτίσουν με τους Αφγανούς και μας χρεώνουν ολα τα κακώς κείμενα ,στην Θεσ/νίκη αυτή την στιγμή εχουν ερθει και εργάζονται σε εργολαβία στα διυλιστήρια ξένοι εργάτες από την λευκορωσία και πληρώνονται και με μισθούς Λευκορωσίας,που ειμαστε??? Στα περισσότερα εργατικά κέντρα οι ανθρωποι του ΣΥΝ αναγκάζονται να ψηφίζουν το ΠΑΜΕ,οταν στον τόπο μας δεν μπορούμε η δεν μας ενδιαφέρει να βρεθούμε δίπλα στον εργατι και τον εργαζόμενο,πως θα προχωρήσουμε παρα πέρα.Αυτέ τις ημέρες πάλι τίθται θέμα Πομάκων που ειμαστε???
Εμένα μου "άρεσαν" τα αφεντικά των Αμερικάνικων αυτοκινητοβιομηχανιών που πήγαν να ζητήσουν χρήματα από το κράτος με τα ιδιωτικά τους αεροπλάνα :)
Καπ/Κουμ και Taspa
το έγραψε ο Καπ...
"Το όνειρο είναι κοινό"
Την αγάπη μου :-)
Δημοσίευση σχολίου