Αναρτήσεις
Κακόμοιρε φίλε μου έγινες μακό μπλουζάκι, για να σε φοράει κάθε πιτσιρικάς "αντάρτης της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά"..Εσένα που ενώ ήσουν υπουργός, ξαναβρέθηκες με τη θέληση σου στη ζούγκλα με μια χούφτα μόνο ανθρώπους, απογοητευμένος κι από αυτούς που πήγες να ξεσηκώσεις.
Δεν γνωρίζω πολλούς που το έκαναν αυτό, μάλλον κανέναν άλλο ...
Είπα να μη γράψω τίποτα για σένα τώρα. Πολλοί θα σε θυμηθούν άλλωστε...
Όμως θυμήθηκα ένα δικό μου περιστατικό με τη φάτσα σου.
Πήγαινα στην 3η Λυκείου κάπου στην επαρχία και έπρεπε να εκπληρώσω στόχους πολλών (και δικούς μου βέβαια), απομνημονεύοντας για χιλιοστή φορά τις ημερομηνίες των "Πρωτοκόλων του Λονδίνου" και βαριόμουν ατελείωτα...
Εκεί που καθόμουν και δεν ήθελε να καθίσει και το μυαλό μου μαζί με εμένα, μου ήρθε μια ιδέα...
Κατέβασα τα εικονίσματα από το εικονοστάσι και έβαλα τη φωτογραφία σου:
"Αυτοί είναι οι δικοί μας Χριστοί, οι δικοί μας Άγιοι", έγραψα δια του Ρίτσου ("Καπνισμένο Τσουκάλι"), άνοιξα την πόρτα και έφυγα, αφήνοντας τους δικούς μου να ανακαλύψουν την μικρή μου Επανάσταση..
HASTA LA VICTORIA SEMPRE, λοιπόν !
21 σχόλια:
"HASTA NA PANE" ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
H ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΝΙΚΗΣΕ!!!
che με prada τσάντα... Πόσο δίκιο έχεις...
Εκείνο το παλικάρι, ήταν ό,τι δεν γίναμε...
Εκείνη η πληγή, μας πληγώνει όλους...
Εκείνο το χαμόγελο, μας κατηγορεί...
Εκείνον τον αγώνα, τον αφήσαμε μισό...
Φίλε μου ΚΑΠ ΚΟΥΜ έχεις δίκιο. Σωβρακοφανέλα τον έκαναν. Κι εγώ είχα πάρει μια αφίσα του από μια έκθεση φωτογραφίας που έγινε προς τιμήν του. Με δικές του φωτογραφίες εννοείτε. Ντρέπομαι να βάλω την αφίσα στο δωμάτιό μου για να μην τον ξεφτυλίσω άλλο.. Στην καρδιά μου είναι καλλίτερα.
εμένα μου ήρθε το γνωστό τραγούδι του Μίκη:
" είμαστε 2 ,είμαστε 3"
με εκείνο τον τρομερό στίχο:
"Καβάλα πάμε τον καιρό!"
(αλήθεια ποιανού είναι τα Λόγια;)
Όσο και να μπαγιάτεψαν οι καιροί έχει το νόημά του.
Ναι, το όνειρο δεν γίνεται ποτέ πραγματικότητα, αλλά και χωρίς αυτό η πραγματικότητα είναι πάντα σκοτεινή..
Ρε σεις... σήμερα είδα και μποξεράκια με τον Τσε!
...στο δρομο για την ΙΔΕΑ την νεα ιδεα την εφαρμοσιμη, οπως ζητας και στο σχόλιο που μου εστειλες, ειναι η νεα μου αναρτηση που την αφιερωνω σε ολους και σε σενα, και στην συμβολη ολων για να γεννηθουν λυσεις που ολοι αναμενουμε στα καθημερινα και στα πιο σοβαρα που μας συμβαινουν.
Οι νεες ιδεες ειναι σαν τα "φουρνελα" που ανατιναζουν τον βραχο για να ανοιξει ο δρομος προς τον "ηλιο"...
καλο βραδυ
Ένα μακό μπλουζάκι που διαφημίζει την επανάστασή μας. Αυτό θα πει καταναλωτική μανία ακόμα και σε επαναστάτες. Ό,τι δηλαδή πολεμούσε ο Τσε.
Μην τρελαίνεστε παιδιά...
Ο καπιταλισμός κάνει τη ... δουλειά του
Ο Τσε έκανε το ... χρέος του
ΕΜΕΙΣ τί κάνουμε;...
Σπύρο, να τη βάλεις την αφίσσα...
Για να μην ξεχνάμε, όχι για να πουλήσουμε... μούρη...
Να βάλεις και μια με το Μακρυγιάννη και μια με τον Άρη και μια με τον Παναγούλη...
Και και και......
Για να μην ξεχνάμε...
Ποιοι είμαστε...
Ποιοι θα θέλαμε να είμαστε...
Για να μην ξεχνάμε τα όνειρα που κάναμε μικροί....
vagnes, καλωσήρθες, η νέα ιδέα θα προκύψει από τη ζύμωση των αναγκών μας με τα όνειρά μας..
Δείμε, η αλλοτρίωση είναι υπαρκτή γιαυτό έχει μεγάλη σημασία και το εποικοδόμημα.. Και ο καταναλωτισμός δεν είναι οι σοβάδες του εποικοδομήματος, αλλά τα δοκάρια του..
Ντίνο, εγώ ονειρεύομαι να έχω μια καλύβα στη Σαμιοπούλα, να πηγαίνω εκεί να απομονώνομαι, για να γράφω μυθιστορήματα...
αχ,
για να σας δω στο από πάνω θέμα θα με βοηθήσετε;
Αυτό με προβληματίζει πολύ!
Νά τος ο ... αναχωρητής....
:)
Ντίνο, δεν είναι αναχωρητισμός...
τα βάζω με τον κοινωνικό καταμερισμό εργασίας..
Proti fora grafo sto Blog sou, se diavazo vevea stou "Deimou"
Ego sou efxomai na pas stin Samiopoula kai na vreis tin kaliva pou theleis kai na grapseis afta pou exeis mesa sou...makari..Tha einai poli omorfa!
kalo vradi.
Efxaristo propeti
Ηρωες
Αφού
ακόμη
έχετε
ανάγκη
από
ήρωες
ήρωες
και αυτοί
θα
σας
πουλάνε.
Μέσα στον κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας υπερ- εαυτός Ιονκ. Είναι αναγκαίο να έχει μια σχέση διαλόγου μαζί του, αλλά του είναι χρήσιμος. Είναι αναγκαίο και να υπάρχει το πρόβλημα σήμερα δεν είναι ότι πουλάνε ήρωες, αλλά καρικατούρες ηρώων!
δεν υπάρχει κανένας υπερ-εαυτός.
υπάρχουν άνθρωποι(εσύ, εγώ και ο Τσε), περιστάσεις(πόλεμοι, πολιτική, εμπόριο), ιδεολογίες και τελικά οι δράσεις των ανθρώπων, ανάλογα στις περιστάσεις και τις ιδεολογίες που υιοθετούν. Αν το καλοσκεφτείς η ιδέα του ήρωα/ υπερ-ήρωα/ υπερ-εαυτού έχει εξελιχτεί σε ένα είδος ιδεολογίας.
Μέσα από αυτό το πλαίσιο καυτηρίασα την ανάγκη, τη ζήτηση για "ήρωες" και "ηρωωιμούς"... είναι και αυτά ένα έιδος ιδεολογικών εμπορευμάτων..
:)))
Καλέ μου φίλε ο "υπερ-εαυτός", το "υπερεγώ" που λένε και οι φροϊδικοί ψυχαναλυτές, είναι το "κομμάτι" που έχει ο καθένας μέσα του και του λέει ποιός θέλει να είναι. Πάνω εδώ επενδύονται οι ηθικοί κώδικες, το ιδανικό κομμάτι των ιδεολογιών, κτλ....(Ακόμα και οι κοινωνικές αξίες εδώ βρίσκουν την ζεστή αγγαλιά)
Ο μοντερνισμός και ιδιαίτερα ο μεταμοντερνισμός άσκησαν κριτική στο ότι αυτό το "κομμάτι", αποσυνδεδεμένο από τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου ασκεί άρρωστο, ανορθολογικό έλεγχο στις τελικές πράξεις του. Μέχρι εδώ σωστά. Όμως το πέρασμα στην άλλη άκρη, στο ότι δλδ δεν το χρειαζόμαστε, είναι περισσότερο επικίνδυνο..
Πρώτα από όλα γιατί κάτω από όρους να θέλεις κάτι παρά πάνω από αυτό που είσαι προωθεί τον πολιτισμό. Η φύση του ανθρώπου είναι εξελικτική.
Αλλά ακόμα και αν δεν παρεδέχεσαι αυτό, καθαρά νατουραλιστικά, όταν υπάρχει κάτι και πας να το κόψεις από κάτι αφύσικο θα αντικατσταθεί, δες "σταρ σύστεμ" κτλ
Καλέ μου άνθρωπε..είπε ο ένας, έγραψε ο άλλος, ανάλυσε ο παρα-άλλος..ορισμοί, κατηγορίες, κουτάκια, ιδέες, ιδεολογίες..εάν υπάρχει υπερ-εαυτός, τοτε υπάρχει και υπο-αυτός, και παρα-αυτός, και διαφανής, ημιδιαφανής, εμπριμέ και καρώ, πολύχρωμος, ασπρόμαυρος, γκριζωπός και πολλοί άλλοι εαυτοί..οπότε αν θα έπρεπε να τους αναλύσεις όλους αυτούς ειναι σαν να ξεκινάς απο απο το μηδέν..δεν νομίζς να συμφωνώ πως η εξέλιξη του ανθρώπου βασίστηκε σε ήρωες..ίσως μάλιστα να ισχύει το αντίθετο. Το "σύστημα" χρειάζεται και κατασκευάζει ήρωες, η ανθρωπότης ..μάλλον όχι
υπάρχει και ο υποεαυτός.
και η ανθρωπότητα και το σύστημα χρειάζονατι ήρωες και οι 2.
Δημοσίευση σχολίου